O Nameless One είπε το σημαντικότερο : δεν είναι εισηγμένη εταιρεία, οπότε ουσιαστικά λειτουργεί σαν σταρτάπ/πειρατικό καράβι. Αν έχει στο τιμόνι πέντε μερακλήδες, κάνει παπάδες.
Το θέμα είναι πως όταν αυτοί οι πέντε μεγαλώσουν, κάνουν φαμέλιες και τους έρθει μετά προσφορά για εξαγορά 700 μύρια από ΜΣ ή ΕΑ, κάθονται και μιλάνε σοβαρά. Είναι φράγκα που τα παίρνεις και τσιλάρεις Κουλιακάν μαζί με τα δισέγγονά σου, δεν ξανασχολείσαι ποτέ με την έννοια της 'δουλειάς'.
Ελάχιστοι έχουν την 'πετριά' να θέλουν να φτιάξουν το ΥΠΕΡΠΑΙΧΝΙΔΙ και μετά το ΥΠΕΡΠΑΙΧΝΙΔΙ 2 και να τρέφονται ψυχολογικά από την λατρεία των οπαδών σε βάθος χρόνου. Καλά όσο είσαι μικρός, αλλά μετά τα πρώτα -άντα, οι προτεραιότητες αλλάζουν. Όσοι καταφέρνουν να διατηρούν την ανεξαρτησία τους και να λειτουργούν δίχως καμία υποχρέωση ή πίεση χρόνου για το μεράκι τους (βλέπε Sam Lake της Remedy ή καλή ώρα, Sven της Larian) συνεχίζουν να παράγουν σπουδαία παιχνίδια γιατί ακριβώς, γουστάρουν αυτή τη σχέση λατρείας με το κοινό τους. Δε σκάνε για υπερπωλήσεις, τους ενδιαφέρει η ποιότητα. Είναι καλλιτέχνες, όχι λογιστές.
Τώρα πόσο θα κρατήσει καθενός το χούι, δεν το ξέρει κανείς. Μπορούμε όμως πάντα, να απολαμβάνουμε τις παιχνιδάρες που μας ετοιμάζουν όσο είναι ακόμη ενεργοί.