Borracho wrote:
Αφορμή για το νήμα η πρόσφατη, προς έκπληξή μου, αρνητική εμπειρία μου, με δυο, ουσιαστικά αρτιότατους τίτλους : Το Arkham Origins και το Divinity: Original Sin Enhanced Edition.
Είχα και τα δυο από καιρό στο backlog, και η πρόσφατη κυκλοφορία της Enhanced Edition του Divinity, με έσπρωξ να το εγκαταστήσω, μιας και είχα λίγες ελεύθερες ημέρες πριν την έλευση του Fallout 4, το οποίο ασχέτως ποιότητας, προβλέπω να με απασχολεί για αρκετές δεκάδες ώρες. Ενώ λοιπόν το παιχνίδι παρουσιάζει ένα εκπληκτικό turn based σύστημα μάχης, όμορφα και πολύχρωμα γραφικά, πλήρη voice-overs και ένα ανάλαφρο και κάφρικο χιούμορ σε κάθε εκατοστό του κόσμου του, πολύ απλά μου ήταν αδύνατο να ασχοληθώ μαζί του για πάνω από 2-3 ώρες.
Κανείς χαρακτήρας δεν βρέθηκε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον αλλά και η κεντρική ιστορία μου φάνηκε εντελώς τετριμμένη. Όσο σπουδαία και να ήταν τα υποσυστήματά του, ανακάλυψα πως πλέον, εάν ένας τίτλος δεν με κάνει να ενδιαφερθώ για τους χαρακτήρες του, μου είναι αδύνατο να ασχοληθώ μαζί του. Ομοίως και το Arkham Origins. Παλαιότερα, απόλαυσα την μεταμόρφωσή μου σε Νυχτερίδα στα Asylum και City. Την τρίτη φορά όμως, απλώς ένιωθα παγιδευμένος σε ένα κακογραμμένο κόμικ. Άντεξα δέκα ώρες, κυρίως γιατί ευχαριστιόμουν το ξύλο και τη φτερωτή βόλτα στο Γκόθαμ, αλλά τελικά, συνειδητοποίησα πως καθόλου δεν με ενδιέφερε ο "χάρτινος" κόσμος του.
Αντίθετα, το Crimes & Punishments του Sherlock Holmes το βρήκα απολαυστικό και με κράτησε μέχρι τέλους, κάτι που συμβαίνει και με το The Testament of Sherlock Holmes.
Διαπιστώνω, όσο περνάει ο καιρός και περισσότερο, πως πλέον αυτός είναι ο κύριος λόγος που παίζω : καλογραμμένοι χαρακτήρες και δυνατά σενάρια. Οι μηχανισμοί από μόνοι τους, όσο καλοί και να είναι, απλώς δεν με γοητεύουν πια. Έχετε αντίστοιχες εμπειρίες; Έχετε διαπιστώσει τέτοιες αλλαγές στις γκέημινγκ συνήθειές σας όσο μεγαλώνετε;</blockquote>
Συμφωνω απολυτα. Μπαινοντας στα 31 και εχω παιξει πλεον τονους και τονους παιχνιδιων μπορω να πω πως αν δεν με κεντρισει η ιστορια και οι ηρωες δεν μπρω να ασχοληθω με το παιχνιδι. Ακομη ισως για λογους ηλικιας δεν μπορω να παιζω hardcore τιτλους με δυσκολους/παλιους μηχανισμους οπως η βανιλα εκδοση του WL2. Eπισης παρατηρω πως περισοτερο γουσταρω να παιζω Wolf among us παρα Bordelands ή Skyrim.
Aσχετο ίσως σχετικο, μετα το περας του Witcher 3, μια εμπειρια 4+ μηνων, δεν μπορω να αγγιξω παιχνιδι. Προτιμω να το ξαναρχισω απο την αρχη ωστε να το τελειωσω και σε death march. Aκομη και αν εχω για backlog απο Pillars,Knight, μεχρι WL2.///