Hellion wrote:
βλέπουμε πως οι τουαλέτες μας είναι σε μια εγκατάσταση 50 μέτρα ΈΞΩ από το κτίριο του λόχου...στέλνω το "δράμα" μου σε έναν φιλο από τα γρεβενα που πήγε τώρα καστοριά, κ απαντάει "σε μας οι τουαλέτες είναι τέτοιες που όταν χεζεις μπορείς να κοιτάς τον διπλανό σου στα μάτια κ να του μιλάς".</blockquote>
μια χαρα εισαι. οταν ημουν στα μερη του north (1822; 1823; δεν θυμαμαι), το να πλυνεις την κορμαρα σου, ηταν οτι χειροτερο μπορουσε να σου συμβει.
επειδη ηταν χειμωνας, οι επιλογες ηταν βροχη και ψιχαλα. φοραγες σορτσακι, φανελακι και σαγιοναρα. εβγαινες απο τον λοχο και επαιρνες αγκαλια την υγρασια. περπατουσες μεσα σε λασπες (καμια φορα μεχρι τον αστραγαλο) για αρκετη ωρα. εφτανες στο κτιριο που βγαζεις την λερα απο πανω σου. αυτο αν το εβρισκες, (επειδη η ομιχλη ηταν τοσο πυκνη που μπορουσε να σε χτυπησει).
οταν εφτανες, περιμενες τους παλιους να τελειωσουν το ελαχιστο ζεστο νερο. το ζεστο νερο δεν εφτανε ουτε για αυτους. οποτε ειχες μια παγωμενη αναμονη.
εκανες το παγωμενο ντουζακι σε ενα κτιριο που δεν ειχε παραθυρα. βασικα ηταν ανοιχτο γυρω γυρω. παγωμενο νερο και υγρασια που ερχοταν επανω σου με παγωμενο αερακι.
τρελα ηταν. η αμμος ελειπε και τα γκομενακια.
αφου ετρωγες την ψυχρολουσια, παταγες λασπες για να ξαναγυρισεις στον λοχο. ενω ο αερας σου μαστιγωνε το δροσερο κορμακι.
στο λοχο εκανες τα παντα με λασπη και κερδιζες πρωινη κουβεντα με τον λοχαγο.
το πρωι, ο λοχαγος δεν θα σου χαριζοταν ουτε αν ησουν αναπηρος πολεμου με 58 παρασημα.
τουαλετες το καλοκαιρι, σε αλλο τουριστικο θερετρο.
επισης εκτος λοχου. με το κλασσικο ανοιγμα περιμετρικα.
τα κονουπια ηταν τοσα πολλα εκει μεσα, που δεν εμπαινες χωρις να καλυψεις το προσωπο σου. εμπαιναν στα ματια, στο στομα, στα αυτια και στην μυτη.
ολοι προτιμουσαν τους θαμνους.
εγω προτιμουσα να περναω συρματα και να ανακουφιζομαι στα μπαρ και στα καταγωγια.
</span>
" title="
