<blockquote>Οταν με εστειλαν σχολειο για να παρω την πουλαδα του κυνηγου αρματων, τους εζησα απο κοντα. Ειχα αναρωτηθει αν οταν τελειωσει η θητεια τους, πανε σπιτια τους ή τους εκτελουν επι τοπου.<br>Πηξινη τους ταιζανε;<br></blockquote><br><br>Πρέπει να το έχω ξαναπεί, το τελευταίο τρίμηνο της θητείας μου το έβγαλα στο λόχο στρατηγείου της Μεραρχίας στο Διδυμότειχο, ένα περίεργο μέρος. Περίεργο γιατί ως φαντάρος μπορεί και να βρισκόσουν εκεί τελείως τυχαία (όπως εγώ) άλλωστε ποιος βάζει βύσμα για να πάει Διδυμότειχο*, αλλά τα στελέχη το κυνηγούσαν και όσοι ήταν εκεί ήταν όντως βύσματα. Ένας από αυτούς ήταν μαύρος - όταν τον γνώρισα λίγο καλύτερα, τον ρώτησα τι φάση με τα μαυροφάνταρα και είναι σαν ρομποτάκια, και μου λέει "τους έχουμε αυστηρά, γιατί η μαλακία με το άρμα κοστίζει γκρεμισμένα σπίτια και ανθρώπους νεκρούς". Κάτι που δεν το λες και παράλογο.<br><br>Fun fact, οι μαύροι δεν είναι πια μαύροι. Ο μπερές έχει γίνει μπλε για όλους εκτός από τους πρασινοσκούφιδες.<br><br>*Εκτός από τον καψιμιτζή του στρατηγείου**, που μεγάλωσε βλέποντας το στρατόπεδο στο οποίο έτυχε να κάνει θητεία από το μπαλκόνι του σπιτιού του. Αυτό το πόστο πάντα είχε ενδιαφέρον για τα βύσματα, γιατί αν ήξερες πώς να μην κάψεις ένα τοστ και πώς να χτυπήσεις ένα φραπέ, οι τιμητικές πέφταν βροχή.<br><br>**Προσοχή, όχι τον καψιμιτζή για τα απλά φανταράκια. Τον καψιμιτζή του στρατηγείου για τα Ανώτατα Στελέχη, δηλαδή για 4 ανθρώπους στο στρατόπεδο συν κανένα επισκέπτη που και που.