Προτάσεις για ταινία

[razvedchiki]

ηθελα να δω το mute αλλα εχει χαμηλες κριτικες ως τωρα,θα ακολουθησω την συμβουλη βορραχου και θα το δω.

 

[Raz]

<blockquote><br>Δεν μπορείς να συγκρίνεις το tour de force του Mississippi Burning με το σκανταλιάρικο Get Out. Το τελευταίο ήταν από τα πλέον ευχάριστα B-movies που είδα τελευταία και έπιανε πολύ καλά το Zeitgeist της εποχής, προφανώς το Αμερικανικό. Βλεπόταν ευχάριστα από την στιγμή που γνωρίζεις επακριβώς τί πας να δεις.<br><br>Επίσης, δείτε το Mute του Duncan Jones. Είναι όλα όσα απέτυχε να είναι το οπτικά εντυπωσιακό και συναισθηματικό νεκρό Blade Runner 2049. Neo-noir, cyberpunk αλλά πάνω απ&#039; όλα ανθρώπινο και με λογικές φιλοδοξίες. Δεν είναι η εργάρα που θα αλλάξει τις ζωές σας, αλλά όποιος ψάχνει ένα ζόρικο μεταμοσενύκτιο cyberpunk που σέβεται τον χρόνο και το IQ του, θα το απολαύσει. Η δε αφιέρωση στους τίτλους τέλους, όλα τα λεφτά. Πόντοι και για τον Skarsgaard ο οποίος αποδεικνύει πως είναι κάτι περισσότερο από απειλητικός μορφονιός. <br><br>Δυνατό ήταν και το Three Billboards. Δεν έπιασε τα επίπεδα βιρτουοζιτέ του Seven Psychopaths, αλλά δεν ήταν και το ζητούμενό του. Ο McDonagh παραμένει από τις δυνατότερες εν ενεργεία, mainstream ψυχογραφικές πένες.<br></blockquote><br><br>Χμ, αυτό ήταν το point μου περίπου. Είσαι b-movie, μείνε b-movie, μην πας να το παίξεις thought provoking-artsy-ψαγμενοκατάσταση (αποτυχημένα κιόλας κατ&#039;εμέ).<br><br>Το Three Billboards κι εμένα μου άρεσε πολύ. Θεωρώ ότι είναι η καλύτερη ταινία του McDonagh. Το Seven Psychopaths ήταν σίγουρα καλό, αλλά δε με επηρέασε όσο οι άλλες δύο ταινίες του.<br><br>Όντως καλό το Mute; Γιατί έχει φάει πολύ θάψιμο είναι η αλήθεια. 

 

[Borracho]

Το Mute είναι ένα ιδιαίτερα καλογραμμένο cyberpunk neo-noir, Ευρωπαϊκής κοπής και ευαισθησίας και αυτό είναι που προφανώς χάλασε τους Αμερικάνους "κριτικούς". Αν σας άρεσε το Moon, προχωράτε άφοβα.<br><br>Και αν έμαθα κάτι την χρονιά που μας πέρασε, είναι να παίρνω όλο το ντόρο και το ιντερνετικό πανηγυράκι γύρω από διάφορες κυκλοφορίες ΠΟΛΥ ελαφρά και να σχηματίζω ο ίδιος άποψη. Αν κάτι με ενδιαφέρει και το trailer μου "μιλάει", δεν χρειάζομαι τριάντα sites για να σχηματίσω άποψη, έχω ματάκια και το τσεκάρω.

 

[Great0ldOne]

Περίπτωση το Mute... "ιδιαίτερα καλογραμμένο" δύσκολα θα το έλεγα στο σύνολό του, αλλά αξίζει τον χαρακτηρισμό σε ότι αφορά τους χαρακτήρες. Σε πλοκή όμως, δεν μπορείς να πάρεις στα σοβαρά αρχιμαφιόζους που και καλά τους φοβούνται όλοι αλλά υπάρχουν μόνο για να τρώνε μεταφορικό και κυριολεκτικό ξύλο ανάλογα με τις ανάγκες του σεναρίου, μοιραίες γυναίκες με ένα φοβερό μυστικό που και το ξέρουν όλοι και σιγά τα αυγά στην τελική, και κολλημένους LBGTQΙWTFdiversityover9000+sexual που έχουν ανάγει το friendzone σε υψηλή τέχνη. Γενικά κάνει μπαμ πως όλο το πανυγήρι έχει στηθεί επειδή κάποιος είχε την ιδέα "έχουμε έναν μουγκό και εκ πεποιθήσεως τεχνοφοβικό ήρωα, που πρέπει να κάνει investigation σε cyberpunk περιβάλλον", και θα έβγαζε ταινία με αυτήν ο κόσμος να χαλάσει.<br><br>Παρά τα προβλήματα, η παρτίδα ξεκάθαρα σώζεται από τις ερμηνείες, με απρόσμενα κορυφαία αυτή του Alexander, την εικονογραφία και τον καλό αλλά καθαρά ευρωπαϊκό ρυθμό που επειδή δεν είναι μελετημένος να συγχρονίζεται με την ιδιοσυχνότητα της ταλάντωσης των σαγονιών κατά την κατανάλωση ποπ-κορν, ζορίζει τα αμερικανά.

 

[Borracho]

Μα...αυτό είναι η τέχνη, το αληθινό σινεμά, οι χαρακτήρες. Όλα τα σενάρια έχουν παιχθεί και χιλοφορεθεί, εδώ και χρόνια. Ένα φιλμ επιτυγχάνει ή αποτυγχάνει, στηριγμένο στην ανθρωπιά, στην εγγύτητα των χαρακτήρων. Ωραία και τα φαντεζί "Πωπώ, τί σκαρφίστηκε ο μάγκας τώρα" αλλά αν το δεις συνολικά, τα φίλμ που έχουν μείνει, είναι εκείνα που έδωσαν χαρακτήρες με τους οποίους ταυτίστηκε το μεγαλύτερο μέρος του κοινού. Ο φτωχός, μουγκός τύπος που τζογάρει τα πάντα για την αγάπη του, είναι χαρακτήρας αρχαίος, βαθιά γραμμένος στο DNA της ανθρώπινης ράτσας. Ως εκ τούτου, σχετίζεσαι. <br><br>Συνεχίζοντας το αριστίκ αφιέρωμά μας, ο Λάνθιμος επιτέλους παρέδωσε το πρώτο του φιλμ που βλέπεται και -απίστευτο- προτείνεται, με το Killing Of A Sacred Deer. Ουσιαστικά διασκευή της Ιφιγένειας εν Ταύροις για τον 21ο αιώνα. Άρτιο σε όλα του.<br><br>Επίσης, σε ένα δίκαιο κόσμο, το δικό μας Amerika Square, θα ήταν στις φετινές υποψηφιότητες για τα Όσκαρ. Αληθινό από το πρώτο ως το τελευταίο του καρέ.

 

[kara]

https://youtu.be/DIBw9dSVKdU<br><br>Η πρώτη ταινία ήταν πολύ καλή αναμένω με ανυπομονησία και τη συνέχεια :thumbsup:

 

[Great0ldOne]

Το σινεμά (και το θέατρο, και τα games) είναι τέχνες με πολλές συνιστώσες, Ποράτσε, και το ξέρω ότι το ξέρεις. Αν μια ταινία είναι γαμάτη στις συνιστώσες "χαρακτήρες" και "ερμηνείες" και λιγότερο γαμάτη στις συνιστώσες "πλοκή" και "οπτικά εφέ"... ε, θα το πούμε και ο καθένας ανάλογα με τις προτιμήσεις του και αν μας εμπιστεύεται, θα κρίνει ανάλογα αν αξίζει το χρόνο του.<br>

 

[erevos]

Καλό το Three Billboards, αλλά αυτά τα μετέωρα φινάλε μου τη σπάνε ρε γμτ...

 

[Borracho]

Erevos, δεν είχε μετέωρο φινάλε. Ήταν ένα κομμάτι της πραγματικότητας. Δεν υπήρχε λόγος να σου δείξει τί έγινε ή δεν έγινε μετά, αυτό που ήθελε να πει ο σκηνοθέτης, το είπε. <br><br>Προσωπικά απολαμβάνω πλέον πολύ περισσότερο ένα μινιμαλιστικό και ουσιώδες σύνολο, παρά κάτι που τραβάει και τραβάει και τραβάει, επειδή απλά...γίνεται, χωρίς όμως να λέει κάτι.<br><br>Εντωμεταξύ, το Mute μια χαρά πλοκή και εφέ είχε, δεν ήταν το θέμα του να μας δείξει τί ζόρικοι και νταήδες ήταν οι φουτουρομαφιόζοι της γειτονιάς, αυτοί υπήρχαν απλά ως γαρνιτούρα. Χίλιες φορές αρτιότερο από το Blade Runner 2049, τα https://www.hollywoodreporter.com/heat-vision/rutger-hauer-blade-runner-2049-why-films-today-lack-balls-1085827" class="bbcode_url">είπε πρόσφατα και ο Rutger Hauer. <br><br>ΥΓ Κάρα, πόντοι για το διακριτικό τρολάρισμα :salute:

 

[Northlander]

Fecking spoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooileeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeers.

 

[kara]

<blockquote><br>ΥΓ Κάρα, πόντοι για το διακριτικό τρολάρισμα :salute:<br></blockquote><br><br>Δεν παρακολουθώ την κουβέντα, όντως περιμένω το Wreck-it-Ralph 2! Αν δεν έχεις δει το 1ο, δες το είναι φοβερός φόρος τιμής στα arcades με πάρα πολλές αναφορές και easter eggs.

 

[Chronomancy]

Σφήνα για τον Λανθιμο, παρότι τον θεωρώ δήθεν, ο Αστακος μου άρεσε αρκετά.

 

[Borracho]

Ο Αστακός δεν ήταν κακός, μαύρη κωμωδία στην ουσία, απλώς δεν άξιζε τον ντόρο που έγινε σχετικά με αυτόν. Σαν να λέμε ανεξάρτητη Βρεττανική μαύρη κωμωδία για απόγευμα Σαββάτου, τίποτε το φοβερό. Ο Κυνόδοντας ήταν κολοσσιαία απάλευτος, μετά έστρωσε το παιδί.

 

[maladroid]

Τον είδα κι εγώ τον Πάνθηρα σήμερα. Λοιπόν σε αντίθεση με το Get Out, που πιστεύω ακράδαντα ότι στέκεται μια χαρά ως ατμοσφαιρικό θρίλερ ασχέτως της αντιρατσιστικής ατζέντας που αναμφισβήτητα κουβαλάει, το Black Panther θεωρώ στηρίζεται υπερβολικά στο φολκλόρ και τα politically correct μηνύματά του και πάλι με το ζόρι περνάει τη βάση.<br><br>Ως superhero movie το βρήκα υπερβολικά χλιαρό, καμία από τις σκηνές δράσης δεν με εξιτάρησαν ιδιαίτερα, οι χαρακτήρες αδιάφοροι (άντε ο κακός λίγο άξιζε), η αντιρατσιστική και φεμινιστική του διάθεση βγάζουν μάτι, αλλά το χειρότερο είναι πως το σενάριο είναι για γέλια. Ειδικά το μήνυμα στο τέλος ότι η Wakanda <span class="bbcode_spoiler">έκατσε κάτι χιλιάδες χρόνια με σταυρωμένα χέρια ενώ η Αφρική ρημαζόταν από σκλαβιά, εμφυλίους, εξαθλίωση κτλ. και τώρα συγκινήθηκαν επειδή ο T&#039;Challa είναι ο πεφωτισμένος ηγέτης που του μίλησε το δράμα ενός αδικημένου πιτσιρικά από το "Bronx", </span>δεν πείθει ούτε τον πιο λοβοτομημένο οπαδό της επίπεδης Γης.<br><br>Οπτικά είναι αρκούντως παρδαλό και διαφορετικό από τα συνηθισμένα, για την μουσική τα είπε η Kara μια χαρά, αλλά από ουσία μηδέν. Κρίμα γιατί στο μυαλό μου είχα τον Black Panther περίπου ως τον Batman της Marvel, ειδικά μετά το badass πέρασμά του από το Civil War.<br><br>6/10 και πολύ του είναι.

 

[Northlander]

Έκανα catch-up και ειδα Mudbound. Τα λόγια είναι λίγα.

 

[Borracho]

Πάβελ υπερβάλλεις. Καλογραμμένο και αληθινό ήταν το Mudbound αλλά όχι και κανένα αριστούργημα ή τίποτε φοβερό. Από το μετριότατο 12 Years A Slave, σκάλες ανώτερο, αλλά δεν είναι να τρελαθείς κιόλα.

 

[Northlander]

Ε, αφού ξεπεράσαμε το πρώτο 20λεπτο όλα καλά. <br><br>Το Mudbound είναι σίγουρα σκάλες ανώτερο από το 12 Years A Slave, το όποιο σε μία μεγαλειώδη αντίφαση παρότι είχε ευρωπαίο (Άγγλο) σκηνοθέτη με δυνατά "χαρτιά" (Shame, Hunger) παραήταν Hollywood και guilt trip της Καλλιφορνέζικης ιντελλεκτουέλας.<br><br>Σήμερα, μπορεί να πάμε με ΠΕ για το Shape of Water.

 

[Borracho]

Ακριβώς οι σκέψεις μου για τα 12 Χρόνια.<br><br>Το Shape of Water αν και βλέπεται ευχάριστα σαν παραμυθάκι εποχής και έχει σφυρηλατηθεί στο πνεύμα του E.T., είναι τουλάχιστον δυο σκάλες κάτω από το Crimson Peak και το γεγονός ότι γίνεται Οσκαρικός ντόρος γύρω του, είναι τουλάχιστον φαιδρό, ειδικά τη χρονιά που μας έδωσε το Three Billboards. Ο Michael Shannon με τον ψυχάκια κακό του, κρατάει όλο το φιλμ στην ουσία. Το δε "love story", ας πούμε καλοπροαίρετα πως δεν πείθει ούτε 11χρονο οπαδό του Spiderman.

 

[Northlander]

<blockquote><br>Το δε "love story", ας πούμε καλοπροαίρετα πως δεν πείθει ούτε 11χρονο οπαδό του Spiderman.<br></blockquote><br><br>ΟΚ, οπότε είμαστε πεπεισμένοι με το καλημέρα.  :silly:<br><br>

 

[Great0ldOne]

Ταπεινή μου άποψη για το Shape of Water, aka The mute and the spawn of Dagon: πάτε καλύτερα σε κάνα πάρκο να χαζέψετε κάνα συντριβάνι.<br><br>Ο Michael Shannon... είναι ο Michael Shannon. Κορυφαίος καρατερίστας που κάνει ότι μπορεί με ένα χαρακτήρα που είναι τόσο μα τόσο κακός, που η λέξη καρικατούρα είναι λίγη. Πάλι καλά που δεν κλώτσαγε και κουταβάκια.<br><br>Ο εξίσου κορυφαίος καρατερίστας που δυστυχώς ποτέ δεν είχε την αναγνώριση που του άξιζε, Richard Jenkins, έχει σαφώς καλύτερο υλικό να δουλέψει, αλλά να χάσεις 2 ώρες από τη ζωή σου για να δεις ένα καλό δεύτερο ρόλο, πάει πολύ...<br><br>