Τυχαια, νοσιτ, κλικ στο κλικ σε random video, απονερο του δεν ξερω πως να περασω την ωρα μου, βρεθηκα στην σκοτεινη γωνια του υτ. Ηθελα να ανοιξω και συζητηση στο οφτοπικ. Την σκηνη που λες απο την ταινια μπορει να μην την βρεις αλλα μπορει να πετυχεις τυπο που τον παλουκωσαν και η φαση να βγαινει απο το στομα του. Καλα, με steel panther ή (ειδικα) Ramstein δεν χρειαζεται να σχολιασω. Ο καθενας που ξερει τετοιες μπαντες καταλαβαινει τι οργια γινονται. Video με dying fetus, αποφευγω να κλικαρω και ας πνιγομαι επειδη βαριεμαι να παρω ανασα.
Το ταινιακι που λες, το εχω δει, εννοειται. Ανηκει στην σελιδα με τις κλασσικες ταινιες. Σφαλμα κανενα.
Οι ανθρωποι που γυριζουν ταινιες και προσθετω και αυτους που γυριζουν τις ταινιες που σου αρεσουν. Θα ηταν αντιθετοι με αυτο.
Δεν ξερω γιατι εχεις ως δεικτη καλης ταινιας, τα χρηματα που δεν θα παρεις απο τις εισπραξεις. Εισπραξεις δεν κανει αλλα συνεχιζει να γυριζει ταινιες. Δεν νομιζω οτι υπαρχει ηθοποιος που να αρνηθηκε ρολο σε ταινια του.
Κανε την ιδια συγκριση με τους δημιουργους που σου αρεσουν. Δεν ξερουν αν την επομενη μερα θα ακουμπανε στο πατωμα τις πινακιδες για βρεγμενο πατωμα.
Εδω εχω αυτους που ΔΕΝ βλεπουν τις ταινιες του "Δασκαλου".
Εδω ειχα μια φωτο αλλα δεν την εβαλα. Του χαβαλε αλλα δεν ειμαστε μονοι μας. Σημερα δεν εχω ορεξη για ζορικους χαβαλεδες. Θα επαιζε και λαθος εντυπωση οτι δεν παιζει ρισπεκτ για τον Ναυαρχο μας. Σε αγαπαμε κι ας εισαι λειψος.
Για τους εμπειρους του ιντερνετ, στο πανω μερος της φωτογραφιας γραφει, iPhone 11... here i come.
Εχω και μια πρωτη εικονα πισω απο τις καμερες, απο την ταινια που περιμενεις πως και πως.
Νομιζω οτι το παρακαναν λιγο εως πολυ. Ωραια φωτογραφια, ωραια θεατρικη ατμοσφαιρα και σκηνικα, ωραιοι ηθοποιοι και εννοειται ωραιο στορυ.
Αυτος ο μινιμαλισμος στις κινησεις, δεν ξερω. Οι ηθοποιοι στεκοντουσαν σαν να διαβαζαν τα λογια τους. Βασικα αυτο νομιζω οτι γινοταν. Οταν διαβαζεις τα λογια σου, πεφτει και η υποκριτικη. Ναι, η υποκριτικη, σε σημεια, δεν με εντυπωσιασε καθολου. Ολα αυτα ειναι θεμα σκηνοθεσιας.
Με αφορμη την προταση για το The Tragedy Of Macbeth. Δεν θυμαμαι (σχεδον τιποτα) ποιος καταξιωμενος αλλοδαπος ηθοποιος το ειχε αναφερει. Μιλουσε για καποιον ηθοποιο που επαιξε σε αρχαια ελληνικη τραγωδια. Απο τα λεγομενα του καταλαβα οτι το holy grail ενος ηθοποιου ειναι να παρει μερος σε μια τετοια παρασταση.
Ποιο box office ρε Ναύαρχε, μας τρολάρει ο γέρος. Εγώ ήμουν στημένος στο γκισέ για να αγοράσω εισιτήριο, όταν ο μακαρονοτέρας με φώτισε και τσέκαρα διάρκεια. 3 ώρες και 26 λεπτά, είμαστε με τα καλά μας; Ντάξει, προφανώς υπολογίζει ότι το μισό κοινό του θα έδινε το αριστερό του φρύδι για αιτιολογημένο διάλειμα 206 λεπτών από τα νιάνιαρα (τυχαίο tag @Borracho ), αλλά οι υπόλοιποι πρέπει να κατουρήσουμε κιόλας, είμαστε σε ευαίσθητη ηλικία.
9 ολόκληρα εκατομμύρια έβγαλε ο Σκορσέζαρος αυτή την εβδομάδα. Ξέρετε ποια ταινία έβγαλε τα επταπλάσια χρήματα; Η κινηματογραφική μεταφορά του παιχνιδιού Five Nights at Freddie's!
Πάει να πει ότι παράγουν ένα προϊόν για το οποίο ο κόσμος ενδιαφέρεται. Δεν αμφισβήτησα ποτέ την ποιότητα του, του άσκησα κριτική για τις βλακείες που έλεγε ότι οι ταινίες της Marvel πνίγουν τις άλλες. Αποδεικνύεται ότι πολύ απλά η εποχή του πέρασε, το σύγχρονο κοινό δεν ενδιαφέρεται και ο ίδιος όσο και να μπορατσίζεται θα πρέπει να το πάρει απόφαση.
Πάει να πει ότι παράγουν ένα προϊόν για το οποίο ο κόσμος ενδιαφέρεται. Δεν αμφισβήτησα ποτέ την ποιότητα του, του άσκησα κριτική για τις βλακείες που έλεγε ότι οι ταινίες της Marvel πνίγουν τις άλλες. Αποδεικνύεται ότι πολύ απλά η εποχή του πέρασε, το σύγχρονο κοινό δεν ενδιαφέρεται και ο ίδιος όσο και να μπορατσίζεται θα πρέπει να το πάρει απόφαση.
Αφού τονίσω ξανά ότι μιλάμε για προϊόντα και όχι για τέχνη, ναι, σαφώς. Η ταινία του Σκορσέζε μπορεί να είναι άψογη τέχνη αλλά κακό προϊόν, ενώ για παράδειγμα ο Κρίστοφερ Νόλαν έχει την ικανότητα να δημιουργεί ταυτόχρονα καλή τέχνη και καλά προϊόντα.
Υπαρχει η καλλιτεχνικη και η εμπορικη αναγνωρισιμοτητα ενος καλλιτεχνη. Καλη ωρα εδω σκηνοθετη / παραγωγου.
Μια ταινια μπορει να εχει υψηλο καλλιτεχνικο και αισθητικο επιπεδο συνδιαστικα με το εμπορικο. Μπορει ομως να ειναι αποτυχημενη εισπρακτικα η και φυσικα να εχει κακη αισθητικη και να ειναι πολυ πετυχημενες εισπραξεις.
Περι της συγκρισης τωρα για την τελευταια ταινια του Σκορτσεζε δεν την εχω δει και δεν εχω αποψη, καταλαβαινω ομως μερος των δηλωσεων του, και ας το εχει θεσει με ισως λαθος τροπος.
Καλως η κακως υπαρχουν ουκ ολιγες ταινιες πολυ χαμηλου επιπεδου και αισθητικης, οπως οι περισσοτερες τελευταιες της Marvel, ενω ομως εχουν πετυχημενες εισπραξεις.
Αυτο φυσικα δεν ειναι κατι προσφατο και συμβαινει για παρα πολλα χρονια. Το προβλημα ειναι κλασικα πως επιρρεαζεται η κοινη γνωμη και πως θετουμε το επιπεδο καθε φορα.
Στα περι κινηματογραφου, δεν ξερω πως την παλευετε τοσες ωρες διχως ξεμουδιασμα, τουαλετα και λοιπες αναγκες, εχω καλομαθει μαλλον και με βολευει απιστευτα να χειριζομαι πληρως το πως θελω να παρακολουθησω μια ταινια.
Πρεπει και θα παραθεσω απο το μηνα μια απο τις καλυτερες συνταγες για σπιτικο popcorn, αφου δεν τρελαθηκαμε παντελως για να δινουμε 3.50ε για 40γραμμαρια σαβουροpopcorn στους κινηματογραφους.
Η καλη τεχνη δεν μπορει να ειναι ποτε προιον, Η τεχνη ειναι τεχνη και το κωλοχαρτο προιον. Εμενα, δεν ξερω γιατι πρεπει να με ενδιαφερει ποσα κονομησε η παραγωγη. Εγω θελω να δω κατι που να εχει πραγματα να πει. Οι εισπραξεις σημαινουν καλυτερο;
Το 1990 εβγαλε τα καλα παιδια με κοστος 25 εκατομμυρια και κερδος 47 εκατομμυρια. Το 1990 βγηκε και το χορευοντας με τους λυκους. κοστος 22 εκατομμυρια και κερδος 424 εκατομμυρια. Απο ποτε βγαζει ο Κοσνερ καλυτερες ταινιες;
Το ξεκαθαρο και πρωτο προβλημα που δημιουργει ο Σκορσεζε ειναι η διαρκεια των ταινιων του, σε μια εποχη που η γρηγορη καταναλωση εχει φτασει σε επιπεδο ποσο γρηγορα τρωει την μπανανα ο πιθηκος.
Ο Νολαν δεν ανηκει σε αυτη την κατηγορια αλλα πρεπει να δουμε ποσο θα αντεξει, εαν ξεκινησει να κανει τις εισπραξεις που κανει ο Σκορσεζε. Ο "Δασκαλος" κανει ταινιες χωρις κερδος και συνεχιζει.
Νομίζω η απάντηση είναι πολύ απλή, διότι κανείς δεν πρόκειται να εκγρίνει πλέον δαπάνη για τέτοια παραγωγή και το εύρος της τέχνης που σου αρέσει, πιθανότατα και το μέσο (αίθουσες) θα περιοριστεί δραστικά. Ο κινηματογράφος είναι τέχνη (για την οποία έχω πει ότι προσωπικά αδιαφορώ) αλλά η τέχνη χρηματοδοτείται από τον κινηματογράφο ως μπίζνες. Αυτό που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πολλοί κουραδοσινεφίλ που κράζουν την Marvel είναι ότι ο κινηματογράφος ως μέσο βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και ότι στον ιδανικό κόσμο που έχουν πλάσει στο μυαλό τους, χωρίς κάθε λογής blockbusters, τα σινεμά έχουν κλείσει προ πολλού.
Το πιο σωστό το είπε ένας στο forum του box office theory: δεν του αρέσουν τα blockbusters αλλά πανηγυρίζει όταν πάνε καλά διότι η ύπαρξή τους σημαίνει ότι ο ίδιος μπορεί να δει τις ταινίες που θέλει εκεί που θέλει (στις αίθουσες). Αυτός είναι ρεαλιστής και ωραίος σινεφίλ τον οποίο εκτιμώ.
Δεν του αρέσουν τα blockbusters αλλά πανηγυρίζει όταν πάνε καλά διότι η ύπαρξή τους σημαίνει ότι ο ίδιος μπορεί να δει τις ταινίες που θέλει εκεί που θέλει (στις αίθουσες). Αυτός είναι ρεαλιστής και ωραίος σινεφίλ τον οποίο εκτιμώ.
Ίσως να το έχω ξαναναφέρει, πριν είκοσι και πλέον χρόνια βρέθηκα στο ίδιο τραπέζι με τον Μιχάλη Κακογιάννη (τυχαία ήταν και τα ογδοηκοστά γενέθλιά του), και ως και καλά κουλτουριάρικο μυξιάρικο έπιασα να κράζω το Spiderman 2 που τότε ήταν φρέσκο (ως ποιότητα ταινίας βέβαια είχα 100% δίκιο, άλλο αυτό). Η απάντηση του ήταν "ό,τι φέρνει τον κόσμο στις αίθουσες, είναι καλό για το σινεμά".
^Θεωρώ ότι στα πλαίσια της σοφίας που φέρνουν τα χρόνια αυτό που μπορούσε να διαβλέψει είναι ότι όλα τα πράγματα έχουν μία σπειριδοειδή πορεία στο χρόνια. Το φαινόμενο Marvel έχει ήδη αρχίσει να ξεφτίζει παρότι είναι ισχυρό εμπορικά. Ο κόσμος έχει αρχίσει να κορέγνυται (μπουχτίζει) από το συνεχές υπερηρωικό. Σιγά-σιγά θεωρώ ότι θα ξαναβρούν ταινίες που έχουν να πουν ιστορίες, π.χ. για τα "ιστορικά" 80-90s, το δρόμο τους πίσω στις αίθουσες. Το πόσο μεγάλη είναι αυτή η χρονική περίοδος της "σπείρας" (10-15 χρόνια θα έλεγα) εξαρτάται από τις ίδιες προτιμήσεις του κοινού, αλλά και τους παράγοντες όπως το streaming. Σε τελική ανάλυση ο κινηματογράφος είναι εμπόρευμα όπως είπε ο Αλέξανδρος. Το ότι το κοινό είχε ένα ορισμένο επίπεδο και κατ'επέκταση απαιτήσεις από αυτό το προϊόν, οδηγούσε σε έγκριση ταινιών που αντικειμενικά έχουν χαράξει τη δική τους ιστορία. Ο θάνατος του VHS συνεισέφερε πάρα πολύ στο να μην παίρνουν το πράσινο φως τέτοιες ταινίες διότι δεν δεν υπάρχει post-market follow-up για να βγάλουν τα πιθανώς σπασμένα.
Ανεξαρτήτως όμως κοινωνικοοικονομικών δραστηριοτήτων, τελική μεταβλητή που μένει στην εξίσωση είναι ο κόσμος να εξακολουθεί να πηγαίνει στην αίθουσα. Όσο πηγαίνει και αρχίσει να έχει λίγο μεγαλύτερες απαιτήσεις από το πώς να επενδύσει τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του (διασκέδαση ή ψυχαγωγία) το "προϊόν" θα προσαρμοστεί για να ανταποκριθεί. Διαφορετικά είναι χαμένο πράφιτ για τον κάθε παραγωγό.
Σε εφαπτόμενη τροχιά, ομολογώ ότι συμμεριζόμουν για μία περίοδο την αντίληψη του Αλέξανδρου περί κιν/φου, ήθελα να πηγαίνω στην αίθουσα μόνο για το "μπαμπαμπούμπα" και το εφέ διότι δεν έβγαινε και τίποτα της προκοπής στην γεωγραφική αγορά που βρισκόμουν, άρα το μόνο που κέρδιζα από το να πάω στην αίθουσα ήταν το τεχνοκρατικό. Όλο αυτό εώς ότου ανακαλύψω αίθουσα που έχει αποκλειστικό κοινό τις "κουλτουριάρικες" και βρήκα συνένοχους στο έγκλημα που απολαμβάνουν ταινίες ως πραγματικά μυσταγωγικό γεγονός.
Ωραίες και λογικές οι παραπάνω απόψεις, αναγκαστικά πρέπει να συμφωνήσω, αλλά τι θα γίνει, δεν θα βγει κανένας να μου τα χώσει άγρια να γουστάρουμε; Τσάμπα τα γράφω έτσι προκλητικά και πιπεράτα;
Δεν ξέρω τι λέει η τελευταία ταινία του Scorcese, εγώ πάντως δεν την πάλεψα ούτε με το Irishman ούτε με το Silence. Ο Φραγκούλης έγραψε ότι είναι μέτρια - κακή και ίσως έχουμε την χειρότερη ερμηνεία από Di Caprio.
Δεν νομίζω η Marvel με συνεχίσει την επιτυχία που είχε. Έπαιξε ήδη τα δυνατότερα χαρτιά της, είχε για μια δεκαετία χαρισματικούς πρωταγωνιστές σε καλές action ταινίες με ένα τουλάχιστον ενδιαφέρον ύπερ - plot να τις ενώνει όλες. Έριξε βέβαια και πολλά λεφτά για promotion.
Τώρα πιά, το μόνο που έχει μείνει είναι το promotion και το τυράκι του D+. Οι μόνοι που ακούω να μιλούν ακόμα με ενθουσιασμό για το MCU, μόλις μιλήσεις μαζί τους για οτιδήποτε άλλο, συνειδητοποιείς σύντομα ότι μέσα στο κεφάλι τους έχουν τυρογαριδάκια.
Πουλάει βέβαια ακόμα γιατί μέσα στο όλο Disney πλαίσιο προσφέρει κάτι για όλη την οικογένεια. Όλο και κάποιον κακομοίρη θα τραβήξει.
Τώρα, για τα σινεμά δεν ξέρω. Εγώ έχω να πάω από το Dune. Προτιμώ σπίτι, στην τηλεορασάρα μου, με το σώβρακο, με σουβλάκια και παγωμένη κόκα στο ¼ της τιμής του σινεμά. Πάνε τα παιδιά? Όποιον έφηβο ξέρω, βλέπει ταινίες και σειρές μόνο στο κινητό.
Όλο αυτό εώς ότου ανακαλύψω αίθουσα που έχει αποκλειστικό κοινό τις "κουλτουριάρικες" και βρήκα συνένοχους στο έγκλημα που απολαμβάνουν ταινίες ως πραγματικά μυσταγωγικό γεγονός.
Τι μου θύμησες, είχαμε στην παρέα έναν που σπούδαζε κινηματογράφο και πηγαίναμε σε μια τρύπα στο Κουκάκι που έπαιζε μονάχα αυτό τις πιό σινεφίλ ταινίες. Εκεί είχα δει το Oldboy.
Ωραίες και λογικές οι παραπάνω απόψεις, αναγκαστικά πρέπει να συμφωνήσω, αλλά τι θα γίνει, δεν θα βγει κανένας να μου τα χώσει άγρια να γουστάρουμε; Τσάμπα τα γράφω έτσι προκλητικά και πιπεράτα;
Αν ενδιαφέρεται κανείς για την άποψή μου για το μομέντουμ που έχασε η Marvel, θα συνοψίσω τα αίτια ως εξής: διάρροια, covid και αλαζονεία.
Η διάρροια αναφέρεται στην πληθώρα των νέων projects (κατ' εντολή του mothership ώστε να προωθηθεί η συνδρομητική υπηρεσία) σε κινηματογράφο και τηλεόραση που κούρασαν το κοινό, κατακερμάτισαν την κεντρική πλοκή (ένα μεγάλο όπλο της Marvel ώστε ο κόσμος να πηγαίνει να βλέπει ταινίες με λιγότερο εμπορικούς χαρακτήρες) και νόθευσαν την επιρροή του Kevin Feige με άμεσο αποτέλεσμα στην ποιότητα. Για όσους δεν γνωρίζουν, μέχρι το τέλος της Phase 3 ο Feige έδινε το "παρών" συνέχεια στα γυρίσματα και σχεδόν τα πάντα περνούσαν από τα χέρια του. Μετά λόγω της πληθώρας του περιεχομένου πέρασε σε αφ' υψηλού εποπτεία.
Ο κόβιντ χτύπησε τα δύο μεγάλα ατού της Μάρβελ: το ένα το ανέφερα ήδη, την συνεχιζόμενη πλοκή, το άλλο είναι τα crossovers. Λόγω covid πολλές ταινίες και σειρές αναβλήθηκαν ή άλλαξε η σειρά προβολής τους, με αποτέλεσμα να χρειαστούν πολλαπλά reshoots για να βγάζουν κάποιο έστω νόημα και να παραμεριστεί οποιαδήποτε προσπάθεια για longform storytelling. Επίσης, οι περιορισμοί λόγω covid σε μετακινήσεις και γυρίσματα πρακτικά απαγόρευαν τα μεγάλα crossovers με μεγάλα καστ και χρονοβόρα γυρίσματα.
Η αλαζονεία είναι εμφανής κυρίως στην τηλεόραση όπου η Marvel βλακωδώς πίστεψε ότι μπορεί να εφαρμόσει την δική της συνταγή κόντρα στα στάνταρ της συγκεκριμένης βιομηχανίας. Κάπως έτσι ανακάλυψε το 2023 ότι καλό θα είναι οι τηλεοπτικές σειρές να έχουν showrunners και να βγάζουν πολλά επεισόδια ώστε να κρατηθεί το κόστος σε λογικά επίπεδα.