Προτάσεις για ταινία

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Ήταν καλό το Gone Girl. Μαζί με το Interstellar θα παίξουν στα όσκαρ btw, όχι ότι μας ενδιαφέρει και πολύ τι κάνει η γελοία ακαδημία, απλά το αναφέρω.

Πάει να αποδώσει φόρο τιμής ο Νόλαν με το IS, στους Κιούμπρικ, Ταρκόφσκι και Άρθουρ Κλαρκ. Αν πήγαινε για τα visuals και μόνο, σίγουρα θα έβγαινε και σε 3D, ενώ αν δεν κάνω λάθος ο ίδιος δεν ήθελε να βγει. Εδώ διαβάζω κάτι τρελά ότι ο θεατής χρειάζεται να έχει γνώσεις για τη θεωρία της σχετικότητας(!). Μπορεί να είναι και μούφες, δεν ξέρω. Εγώ το περιμένω πώς και πώς.

Καλά το Birdman πάει για τρελό moty στους καμμένους σινεφίλ κύκλους ανά τον κόσμο.
 


Borracho wrote:
Επίσης, το Gone Girl είναι με διαφορά το επαναστατικότερο mainstream έργο που θα δείτε φέτος. </blockquote>

Τρου


Bathory wrote:
μέχρι να έρθουν τα Interstellar</blockquote>

Εντος βδομαδας


Vagman wrote:
Αφηστε που εχει και μια σκηνη tribute στο basic instict</blockquote>

Τι εχασα?





 
Εγώ θα στοιχημάτιζα https://www.youtube.com/watch?v=S5CjKEFb-sM" class="bbcode_url">The Imitation Game όσκαρ α' αντρικού για φέτος :popcorn:
 
Καλή χρονιά φέτος. Το Gone Girl το απήλαυσα κάργα, καιρό είχα να χαρώ έτσι ταινία χαρισματική όπως τα Fight Club και Se7en που ενώ έχουν μέινστριμ απόχρωση είναι πλούσια σε κριτική ματιά και είναι διαμάντια αισθητικής. Το interstellar από την ανακοίνωσή του το περιμένω πως και πως χωρίς να βλέπω τα τρέιλερ που βγαίνουν. Θες το tribute στις αγαπημένες 2001 και contact, θες ο Νόλαν και ο Μαγκόναχης περιμένω κάτι καλό.
 
Να πω την αμαρτία μου, δεν είχαμε ιδέα ένας φίλος μ και εγώ τι είναι το χάνγκερ γκέημς, και το κατεβάσαμε στα πλαίσια του να δούμε σπλατεριά, δηλαδή όντως "hunger games" όπως το καταλαβαίνει κανείς από τις λέξεις του τίτλου. Τζίφος. Γκομενοπαγίδα είιναι.
 
Γι' αυτό λέγατε πιο πάνω;
http://www.imdb.com/title/tt2562232/
 
@Bathory,δεν είχα παρακολουθήσει τόσο πολύ το Interstellar (αν και fan του Nolan),μόνο τα trailers είδα.Δηλαδή προσπαθεί να κάνει ένα μίγμα 2001 και Solaris;Υπερβολικά φιλόδοξο.Μακάρι να πετύχει,αν και πάρα πολύ δύσκολο.Επίσης,εγώ για σινεφίλ MOTY ψηφίζω δαγκωτό Boyhood.Αν δεν πάρει όσκαρ φέτος ο τρισμέγιστος Linklater θα είναι τεράστια αδικία.

@Kara,λες να του κάνουν το χατίρι του Cumberbatch;Μου φαίνεται ότι προσπαθεί πολύ με τους οσκαρικούς ρόλους.
 
^^ Τώρα τελευταία όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα τον βρεις. Πολύ παραγωγικός και αποτελεσματικός. Δεν ξέρω για το Όσκαρ, να τον δω ως Dr Strange θέλω πιο πολύ.
 
Ως χρόνιος hater του 2001 και εσχάτως doubter του Nolan (ειδικά μετά τον τραγικό τρίτο Batman), το Interstellar δεν μου κάνει πολύ κούκου και αν το δω θα το δω με συγκρατημένη περιέργεια. Γενικά οι space ταινίες είναι hit and miss για τα γούστα μου, π.χ. το Contact μου άρεσε, το Moon ήταν αρκετά ενδιαφέρον αλλά το Gravity πολύ κακό για το τίποτα (90 λεπτά η Sandra να κάνει dodge space debris και ο Cuaron να τραβάει screenshots για wallpaper).

Το Birdman φαίνεται όντως αποθέωση της φιλοσοφημένης καλτίλας, μου θυμίζει λίγο Gilliam και ειδικότερα Fisher King το ύφος του για κάποιο λόγο. Το Boyhood φοβερή ανακάλυψη, δεν το είχα καν υπόψη. Αγαπάμε Linklater.

Btw, μου άρεσε κι εμένα το Gone Girl, ήταν μαεστρικά στημένο urban ψυχολογικό θρίλερ (ο Fincher σπάνια απογοητεύει) αρκεί να ξεπεράσει κανείς τις υπερβολές της πλοκής και να τις δει ως απαραίτητη σύμβαση για να "κάτσει" επάνω η ψυχανάλυση των χαρακτήρων και της ποτάνας κοινωνίας.

Αυτό το Chappie του District 9 dude καλούτσικο δείχνει αλλά μετά το απαράδεκτο Elysium έχω τις επιφυλάξεις μου... Παρεμπιπτόντως, σε παρόμοια θεματολογία περιμένουμε και αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=EoQuVnKhxaM
 
Ευχαριστώ το κοινό μου για τις πολλές απαντήσεις.
http://www.imdb.com/title/tt2708782/
Απλά παίζει ο Φλόκι :worship: :worship:
 
Αδερφέ Μαλαντρουά, θα σύρω να φέρω τον Ανώδυνο για να σε επαναφέρω στην τάξη.

Hater του 2001; Είναι δυνατόν κανείς να μην ερωτευτεί αυτό το εσωτερικό, πρεζάκικο αριστούργημα;

Το τρίτο Batman, ναι, έκανε άπειρες Χόλιγουντ παραχωρήσεις, αλλά για φέσι -που ως φέσι πηγαίνεις να το δεις- ήταν αρτιότατο. Το Moon ήταν εξαίρετο (και σε σημεία σχεδόν καρέ-προς-καρέ αντιγραφή/φόρος τιμής στο 2001) και φυσικά το Gravity ήταν ένα παραφουσκωμένο τίποτα. Δηλαδή καλό για b-movie, να παίζει στις 4 τα ξημερώματα και να το συζητάνε νερντάκια καριέρας, αλλά προς Θεού, ούτε κατά διάνοιαν για βραβεία και ντόρο. Αν ήταν έτσι, το Event Horizon έπρεπε να είναι ο Πολίτης Κέην των ταινιών επιστημονικής φαντασίας.

Το Gone Girl ήταν φανταστικό και *υπάρχουν* αυτοί οι άνθρωποι, τους ξεύρω, ουδεμία υπερβολή <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />

Συμφωνώ για το District 9 κα τον Blomkamp. Όσο εργάρα ήταν το 9, άλλο τόσο απάλευτη αθλιότητα ήταν το Elysium. Ούτε για 12χρονα και είχα πάει να το δω με φοβερή όρεξη.

Ευτούνα προς ώρας, ντισκάς <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />
 
Παίρνω αφορμή και πετάω μια χειροβομβίδα. Γιατί τόσος ντόρος για τον Πολίτη Κειν? Δυστυχώς την είδα 2 φορές και αν και μου άρεσε κάποια σημεία/ιδέες μου φάνηκε ελεεινά βαρετή. Οκ ίσως για την εποχή εκείνη να ήταν το κάτι εξωπραγματικό αλλά ακόμη την βλογάνε πολλοί και διάφοροι
 
Εδώ θα έρθω να συμφωνήσω μαζί σου, Αδερφέ Κρονόμανσι. Όπως και το "Θωρηκτό Ποτέμκιν", για την εποχή του έκανε τρελά κόλπα. Και ακόμη, ακαδημαϊκά, πραγματεύεται σχεδόν τα πάντα, είναι ένα φίλμ για τα πάντα, όπως το 8 1/2 ή το Dolce Vita του Φελίνι. Πρόσφατα όμως κυκλοφόρησε και το La Grande Bellezza που άνετα πετυχαίνει ότι τα δυο προηγούμενα φίλμ μαζί και ίσως ακόμη περισσότερα και βλέπεται και πολύ πιο ευχάριστα. Είναι διαρκώς εξελισσόμενη τέχνη και ο κινηματογράφος και κάθε περίοδός του "μιλάει" περισσότερο στην γενιά που αποτελεί τρόπον τινά τους "φυσικούς" θεατές της. Όχι πως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά κουβέντα να γίνεται!
 
Κοίταξε, το 2001 έκατσα να το δω μια φορά πριν χρόνια με την αδερφή μου και μετά από δυόμισι ώρες μόχθου (στις ταινίες είμαι completionist) αποφασίσαμε από κοινού να υποκριθούμε ότι κάναμε κάτι άλλο με το απόγευμά μας. Κάποια στιγμή στο μέλλον ίσως του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία επειδή οι ταινίες του Kubrick που είδα στο ενδιάμεσο (και που παραλίγο να χάσω φοβούμενος ότι θα ήταν εξίσου απάλευτες με το 2001) με έκαναν να αναρωτηθώ μήπως κάτι δεν έπιασα (καλά αυτό είναι σίγουρο, βασικά) και το αδίκησα. Ωστόσο η ώρα αυτή δεν έχει έρθει ακόμα, το τραύμα εκείνης της εμπειρίας παραμένει βαθύ και νωπό, παρά τα 10+ χρόνια που μεσολάβησαν.

Για τον Batman θα επιμείνω διότι οι πρηγούμενες δύο ταινίες της σειράς δεν προϋπέθεταν την παραμικρή χημική βοήθεια για να τις ευχαριστηθείς στο έπακρο και προσωπικά το Begins το βάζω και στο προσωπικό μου top-10 μου όταν δεν προσπαθώ να το παίξω κουλτουριάρης. Το TDKR ήταν Νολανικός αυνανισμός του χειρίστου είδους και σχεδόν μαλάκωσε το πλήγμα της αποχώρησής του από το franchise (άλλο που έπεσε τώρα στα νύχια του Snyder).

Τώρα για το Gone Girl, οι υπερβολές που αναφέρω δεν ήταν μόνο στην ψυχοσύνθεση και τις αντιδράσεις των χαρακτήρων αλλά και στις επιμέρους αναληθοφάνειες των όσων συμβαίνουν (γύρω από το όλο ΣΧΕΔΙΟ κυρίως). Τις δέχομαι, ωστόσο, επειδή το focus της ταινίας δεν ήταν τόσο το μυστήριο και η ίντριγκα αλλά οι ψυχολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις του δράματος.

Για τον Πολίτη Κέιν δεν έχω να συμπληρώσω κάτι σε όσα ειπώθηκαν. Είναι απλά μια ακόμα ιερή αγελάδα που μπορεί να προσφέρει γνήσια συγκίνηση σε κάποιους (η προσωπική μου ιερή αγελάδα είναι το Καζαμπλάνκα, για παράδειγμα) αλλά βασικά την βλέπεις πρωτίστως από περιέργεια και για να διαπιστώσεις την εξέλιξη των τεχνικών, όπως είπε και ο Στέφανος.
 
Το Casablanca είναι μόνο η καλύτερη ταινία όλων των εποχών και είμαι σίγουρος δεν έχει καμία σχέση με αγελάδες. Ακόμα και τώρα, σου διδάσκει όλα όσα πρέπει να ξέρεις για να είσαι άντρας. Αυτή και η τριλογία του Νονού.

Αλλά ναι, το 2001, σε καμία περίπτωση δεν είναι "sci-fi" και 'γω ουσιαστικά πέρσι το είδα στ'αλήθεια για πρώτη φορά. Αν του δώσεις μια ευκαιρία με το background που έχεις τώρα, θα το δεις εντελώς διαφορετικά.

Επίσης, ντέσι ντέσι μπάσαραμ και όλοι ξέρουμε πως οι σπασμένες πλάτες στρώνουν σε 2-3 βδομάδες, αρκεί να σε πατάει στην πλάτη και να σε τραβάει με σκοινιά Γεωργιανός παππούς <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />
 
Δεν είμαι μόνος δηλαδή για τον Πολίτη Κέιν.Ουφ,ανακουφίστηκα.Πάντως δε νομίζω ότι είναι θέμα εποχής,νομίζω ότι είναι θέμα Orson Welles.Αυτός είναι ιερή αγελάδα,όχι αυτές καθ'εαυτές οι ταινίες του.Το παράδειγμα που φέρατε ήταν χαρακτηριστικό.Βαριέται κανείς όταν βλέπει Καζαμπλάνκα που είναι και της ίδιας εποχής;Δε νομίζω.Το ίδιο συμβαίνει αν συγκρίνεις και το (μετριότατο κατά τη γνώμη μου) Touch of Evil με το Vertigo για παράδειγμα.Και δεν είναι μόνο η βαρεμάρα,αλλά και από πλευράς ουσίας οι ταινίες του δεν είναι δα και τίποτα το συνταρακτικό,άσε που είναι και τέρμα άνισες.

Το Gravity πάντως εμένα μου άρεσε.Δεν επιχείρησε να γίνει διαστημικό έπος,είχε πολύ μικρότερο scope,το κράτησε απλό το θέμα και με μια πολύ αποτελεσματική σκηνοθεσία περνάει ως ένα πολύ καλό survival in space,με ικανοποιητικότατη ένταση σε όλη τη διάρκειά του.
 
Είδα λίγο πριν να αναφέρεστε στον Linklater. Μόλις πριν λίγο καιρό ανακάλυψα την τριλογία before και ήταν από τις πιο δυνατές κινηματογραφικές στιγμές. Εκτός από την φοβερή δέσμευση και αγάπη των ηθοποιών και του σκηνοθέτη στο project η θεματολογία και οι διάλογοι είναι σαν να εμπεριέχουν όλα τα φιλοσοφικά ερωτήματα και αγωνίες του ανθρώπου. Όποτε μπορέσω θα σπεύσω και για το boyhood.
 
Πάμε λίγο να αποθεώσουμε τριλογία Before; <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />

Μόνο συγκινήσεις γι' αυτήν την τριλογία ρε. Κρίμα σε όσους την ανακάλυψαν εκ των υστέρων και τα είδαν και τα τρία στα καπάκια. Και πάλι "νιώθεις" τα πάντα που σου προσφέρει, αλλά προσπάθησε να φανταστείς grotenfrod, να ακολουθείς την τριλογία απ' την αρχή. Να μεγαλώνεις μαζί με τον Jesse και την Celine και να μοιράζεστε τις ανησυχίες τους και όλα τα ερωτήματα όλα αυτά τα χρόνια που μεγαλώνεις μαζί τους. Διάλογοι και σκηνές που σου μένουν και σε ακολουθούν. Σκηνές σαν αυτή στο πρώτο που ακούνε στο δωματιάκι σε βινύλιο το Come Here της Kath Bloom και στο τέλος του δεύτερου που η Celine τραγουδάει το A Waltz for a Night στον Jesse δεν γίνεται να μην σε εντυπωσιάσουν, να μην σε συγκινήσουν και να μην σε ακολουθούν για πάντα μέσα σου.
Γενικά ο Linklater είναι απ' τους πιο χαρισματικούς σκηνοθέτες της γενιάς του και κατά τη γνώμη μου ποτέ δεν έπαιρνε το credit που αξίζει.
 
Χίλια συν σ'αυτό που λέει ο Μπάθορι. Χαρακτηριστικά θυμάμαι το Before Sunrise το είχα δει εντελώς πιτσιρικάς, 14 ετών, στο αεροπλάνο για το 'Μιούρικα. Προφανώς δεν κατάλαβα Χριστό, μόνο ότι ήταν "κάτι συναισθηματικές σαχλαμάρες" ενώ εντυπωσιάστηκα βαθύτατα από τα αίματα και τις ξιφομαχίες του Rob Roy με το Liam Neeson που έπαιξε στα καπάκια. Χρόνια αργότερα, φοιτητής και εκκολαπτόμενος ευρωτραινοταξιδευτής, είδα ξανά το Before Sunrise και έπαθα ζημιά.

Αρκετά χρόνια αργότερα, έσκασε το Before Sunset για να μου θυμίσει πως δεν είμαι μόνος σ'αυτή τη ζωή και το τελευταίο, το Before Midnight είναι ίσως από τις πιο τίμιες και ρεαλιστικές αποτιμήσεις του έγγαμου βίου που έχουν αποτυπωθεί σε φίλμ και δεν τις έχει σκηνοθετήσει ο Μπέργκμαν.

Το Boyhood θα το δω λογικά μέσα στο ΣΚ, θα επιστρέψω με εντυπώσεις!
 
Back
Top