Προτάσεις για ταινία

[Eaglos]

Faster than a speeding bullet... train?

 

[Chronomancy]

Λέτε για τραίνα και θυμήθηκα ότι πριν από λίγες μέρες είδα στην τηλεόραση για χιλιοστή φορά το 3:10 to yuma.
Με διαφορά ένα από τα αγαπημένα μου Western όλων εποχών το οποίο ελπίζω να έχετε δει όλοι σας

 

[Hellion]

...and a movie.

 

[kara]

Σκληρό pass από εμένα. Η σειρά ήταν κορυφαία μέχρι και την 3η σαιζόν έπειτα κατέρρευσε.

 

[Chosen Undead]

Με αφορμή το θάνατο του Coolio να θυμηθούμε το trailer αυτης της ταινιάρας

 

[Tony Corvus]

Smile (2022)
Ωραία ιδέα με meh εκτέλεση σε ένα boo scare fest.
5.5/10

 

[maximum armor]

Είδα το Antebellum (2020) και δεν μ' άρεσε. Συνήθως αποφεύγω έργα μ' αυτό το θέμα, δεν ξέρω γιατί καθόμουν και συνέχισα να το βλέπω. Και το τέλος δεν μ' άρεσε.

Spoiler

Ναι μεν αυτή ελευθερώθηκε, αλλά σκότωσε τους δύο που ήταν οι επικεφαλείς. Έτσι, και δεν αποκαλύφθηκαν/τιμωρήθηκαν ποινικά, αλλά και ο ανώτερος είπε ότι υπάρχουν παντού κι άλλοι με την ίδια οπτική των πραγμάτων (του ρατσισμού). Θα συνεχίσουν δηλαδή εκείνοι να λειτουργούν έτσι, χωρίς να τους ανακαλύψουν...

Αντιθέτως, μ' άρεσε το The Lodge (2019).

Spoiler

Απ' τις σπάνιες φορές που, για μένα, ταίριαζε το κακό τέλος σε έργο...

 

[Borracho]

Blonde, του τεράστιου Andrew Dominik.



Ανελέητο, βιρτουόζικο, ολόμαυρο. Σαν μαύρη πέτρα από δηλητηριώδη πλανήτη κάθεται στο στομάχι.

Αυτό που μου άφησε τελικά ήταν πόσο σημαντικό είναι να προστατεύουμε τα παιδιά, να τους χαρίζουμε το παραμύθι της τελειότητας ακόμη κι αν το πληρώνουμε με το λιγοστό μας αίμα. Το είχε γράψει και ο Τολστόι. Αν αξιωθείς να 'χεις μια όμορφη παιδική ηλικία, είσαι σωσμένος για πάντα.

 

[Dim Gian Bot]

Blonde, του τεράστιου Andrew Dominik.



Ανελέητο, βιρτουόζικο, ολόμαυρο. Σαν μαύρη πέτρα από δηλητηριώδη πλανήτη κάθεται στο στομάχι.

Αυτό που μου άφησε τελικά ήταν πόσο σημαντικό είναι να προστατεύουμε τα παιδιά, να τους χαρίζουμε το παραμύθι της τελειότητας ακόμη κι αν το πληρώνουμε με το λιγοστό μας αίμα. Το είχε γράψει και ο Τολστόι. Αν αξιωθείς να 'χεις μια όμορφη παιδική ηλικία, είσαι σωσμένος για πάντα.

Το είδαμε κι εμείς προχτές. Όντως, βαρύ κι ασήκωτο ρε φίλε (δε λέω περισσότερα γιατί θα spoileriαστούμε)... Και, το δεύτερο "σοκ" μετά το Elvis. Θύματα και οι δύο, αν και εξαιτίας διαφορετικών καταστάσεων.

Τεράστιο κεφάλαιο η ανατροφή των παιδιών (η οποία, όπως παρατηρώ σε αρκετές οικογένειες, έχει μπει στον "αυτόματο" τα τελευταία χρόνια). Καλό κουράγιο σε όσους διάλεξαν αυτόν τον δρόμο. Τα παιδιά και τα μάτια σας!

 

[Hellion]

Το Blonde αγγίζει περιστασιακά Λυντσιακά επίπεδα σουρεαλισμού, με την καλή έννοια.

Πάντως παίζει να είναι η μόνη βιογραφική ταινία που σχεδόν μισεί το πρόσωπο τη ζωή του οποίου εξιστορεί. Κανένα έλεος, κανένας εξωραϊσμός, σχεδόν σαδιστικό.

 

[Borracho]

Δεν μου έβγαλε μίσος ρε, περισσότερο ανελέητη τραγωδία. Την παρουσίασε σαν θύμα πρώτα της οικογένειάς της και κατόπιν του Χόλιγουντ. Θα μπορούσε πχ να 'χει κάνει τεράστιο θέμα τον εθισμό της στα χάπια και το αλκοόλ, τις βίζιτες ή τις τσόντες, να επικεντρωθεί σ'αυτά αν ήθελε να ήταν έτσι 'εύκολο' θάψιμο.

Αντίθετα, συνεχώς έλεγα 'γαμώτο το κοριτσάκι, το κατάστρεψε η μάνα της'. Τη λυπόσουν πραγματικά. Ίσως άνισο στο ότι δεν σου έδειχνε κάποιον χαρούμενο αντίποδα, δηλαδή, δεν μπορεί να ήταν όλα μαύρα κι άραχνα. Τότε γιατί καθόταν τόσα χρόνια; Εκεί έχασε μια ευκαιρία να σου δείξει και την όποια 'γλύκα' της φάσης.

Πέρασε και πολύ επιδερμικά τους γάμους της, δείχνοντας το ΝτιΜάτζιο ως -επίσης- σαδισιτικό κτήνος και τον Μίλερ σαν 'αγαθιάρη' διαννοούμενο. Για το ιστορικό της φάσης, ο Ντι Μάτζιο έκλαιγε απαρηγόρητος πάνω στο φέρετρό της και δε σταμάταγε να τη φιλάει. Για πολλά χρόνια, έστελνε κάθε εβδομάδα ανώνυμα τριαντάφυλλα στον τάφο της και σταμάτησε όταν μαθεύτηκε η ταυτότητά του, για να μη γίνει σκάνδαλο και δώσει αφορμή να σχολιαστεί αρνητικά.

Αντίθετα, ο Μίλερ, δεν πάτησε κάν στην κηδεία -'δεν είδε το λόγο'- και οι κακές οι γλώσσες 'λεγαν πως είχε ανάγκη τα φράγκα της, καθώς και την προστασία που παρείχε η ταμπέλα του 'Κυρίου Μονρό' από την Επιτροπή Μακάρθι.

 

[captain kal]

Το παρακάτω, φαίνεται ενδιαφέρον:

Mediterranean : Life under siege

 

[Tony Corvus]

Είδα το Blonde και ΛΑΤΡΕΨΑ την όλη σκηνοθεσία. Μου θύμησε αρκετά τις ένδοξες στιγμές του Λυντς και με έκανε να δω ΤΕΧΝΗ.
Οκ, έχει τα θεματάκια του εδώ και εκεί, αλλά ξεχωρίζει από τον σωρό και διαπρέπει σε αυτό που θέλει να εξιστορήσει.
8/10

 

[Hellion]

Δεν μου έβγαλε μίσος ρε, περισσότερο ανελέητη τραγωδία. Την παρουσίασε σαν θύμα πρώτα της οικογένειάς της και κατόπιν του Χόλιγουντ. Θα μπορούσε πχ να 'χει κάνει τεράστιο θέμα τον εθισμό της στα χάπια και το αλκοόλ, τις βίζιτες ή τις τσόντες, να επικεντρωθεί σ'αυτά αν ήθελε να ήταν έτσι 'εύκολο' θάψιμο.

Αντίθετα, συνεχώς έλεγα 'γαμώτο το κοριτσάκι, το κατάστρεψε η μάνα της'. Τη λυπόσουν πραγματικά. Ίσως άνισο στο ότι δεν σου έδειχνε κάποιον χαρούμενο αντίποδα, δηλαδή, δεν μπορεί να ήταν όλα μαύρα κι άραχνα. Τότε γιατί καθόταν τόσα χρόνια; Εκεί έχασε μια ευκαιρία να σου δείξει και την όποια 'γλύκα' της φάσης.

Παρουσιάζει όμως τη Monroe κυριολεκτικά σα να είναι ένα πρόβατο επί σφαγής σε όλη της τη ζωή, ενώ απ' όσο γνωρίζω δεν ήταν και ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι. Δηλαδή, σύμφωνα με μαρτυρίες πριν πάρει την κατηφόρα από τις ουσίες η Monroe ήταν έξυπνη, πνευματώδης, έπαιζε επίτηδες την αθώα κορασίδα για να σπάσει πλάκα ή για να "παίξει" με το συνομιλητή της, έστηνε επίτηδες publicity stunts ακριβώς για να προάγει περαιτέρω το ίματζ της ως σεξοβόμβα... Εν προκειμένω όμως η ταινία δεν παρουσιάζει σε καμία περίπτωση την Monroe ως κυρία του εαυτού της έστω και λίγο, αλλά αντιθέτως την παρουσιάζει αποκλειστικά σα να ήταν σε όλη της τη ζωή ένα pushover θύμα με daddy issues (σε σημείο να αποκαλεί διαρκώς έτσι μέχρι και τους άντρες της), ΔΙΑΡΚΩΣ μες στην κλάψα, με παιδικό τραύμα που την επηρέαζε στα πάντα (στα όρια της ψυχασθένειας) και που ΤΑ ΠΑΝΤΑ στη ζωή της ήταν εξ αρχής μία τραγωδία σεξουαλικής εκμετάλλευσης μετά την άλλη.

Ρεσιτάλ ερμηνείας από την Ανούλα προφανώς, σε σημείο που από μια φάση και μετά δεν παρατηρείς καν την αρκετά αστεία προφορά της, αλλά μες στον όλο σουρεαλισμό, μου φάνηκε αρκετά επιδερμική η ανάλυση του ψυχισμού της Monroe.

 

[Dim Gian Bot]

Αντίθετα, συνεχώς έλεγα 'γαμώτο το κοριτσάκι, το κατάστρεψε η μάνα της'. Τη λυπόσουν πραγματικά. Ίσως άνισο στο ότι δεν σου έδειχνε κάποιον χαρούμενο αντίποδα, δηλαδή, δεν μπορεί να ήταν όλα μαύρα κι άραχνα. Τότε γιατί καθόταν τόσα χρόνια; Εκεί έχασε μια ευκαιρία να σου δείξει και την όποια 'γλύκα' της φάσης.

Εγώ αυτό που εισέπραξα ήταν ότι όντως δεν υπήρχε χαρούμενος αντίποδας. Ως Νόρμα Τζην, πάλευε με τις πολύ κακές αναμνήσεις της από τα παιδικά της χρόνια, την εικόνα της μάνας της και τη λαχτάρα του να γνωρίσει κάποτε τον πατέρα της. Όταν "μεταμορφωνόταν" σε Μέριλιν, ξέφευγε μεν από το άσχημο παρελθόν της, αλλά ερχόταν αντιμέτωπη με τη βρωμιά του Χόλυγουντ και με ρόλους που στην ουσία μισούσε, καταλήγοντας να μισεί και τη "Μέριλιν".

Αλήθεια, ποια γνώμη υπερτερεί για τον θάνατό της; Αυτοκτόνησε ή την αυτοκτόνησαν λέτε;

 

[Borracho]

Γκουνελιόν, συμφωνώ σ'αυτό που λες, εκεί θεωρώ πως ήταν άνιση η παρουσίαση της προσωπικότητάς της, αλλά υποπτεύομαι πως ο Ντόμινικ ήθελε να δείξει τελικά πως τα τραύματα υπερίσχυσαν ολοκληρωτικά.

Όσο για το θάνατο, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Κίνητρο σίγουρα υπήρχε για να την 'αυτοκτονήσουν' -μέγιστη σκανδαλοφύλακας γαρ- τώρα αν ήταν απαραίτητο ή όχι, μόνο οι Αμερικάνοι τζιμάνηδες το ξέρανε.

 

[Eaglos]

Αυτοκτόνησε ή την αυτοκτόνησαν λέτε;

Μικρη σημασια εχει. Οταν σε εχει παρει ολο το Κενεντεϊκο, εχεις ακουσει και δει τονους σκατιλας, σαπιλας, βρωμιας και καποια στιγμη αντιλαμβανονται οι αλλοι οτι ξερεις πραγματα που δεν πρεπει, ερχεται το τελος.

 

[Great0ldOne]

Παιδιά λυπάμε, αλλά μόνο ως τρίωρο σποτάκι του Ρεπουμπλικανικού κόμματος κατά της έκτρωσης βλέπεται το Blonde. Και ακόμα κι αν σας άρεσε, μην κάνετε το λάθος να πιστέψετε πως έχει καμία σχέση με βιογραφία, βασίζεται σε καθαρό fiction book (κοινώς, τρεις λαλούν και δυο χορεύουν) της Joyce Carol Oates, σπουδαία συγγραφέας αλλά με δική της ατζέντα (δευτεροκινηματική φεμινιστική) για την αποδόμιση της γκλαμουριάς του Χόλυγουντ που βασίζεται στο male gaze και δεν συμμαζεύεται. Που είναι αστείο, γιατί το μόνο real κομμάτι του Blonde, είναι οι βυζάρες της Αννούλας.

 

[soad667]

Βγήκε καινούριο Τζήπερς Κρήπερς και ασχολείστε με μλκς.

 

[Tony Corvus]

Ο Ντομινικ θα μπορούσε να κάνει μια "βιογραφική" ταινία γύρω από την Αλίκη Βουγιουκλάκη...

#ΗΔΙΚΙΑΜΑΣΜΟΝΡΟ