λοιπον, ο βαν χελσινγκ γαμοδέρνει.
η επιτομη του action-rpg. χορταστικο, με στέρεους μηχανισμους, εχει παρει τα καλυτερα κομματια απο τα παιχνιδια που εχουν προηγηθει και στα δινει στο πιατο. ολοι οι τομεις: μαχη, σκιλς, enchanting, crafting, ειναι κοντα στο αριστα. εκει που λαμπει ομως, κι η διαφορα του απο τ αλλα arpgs ειναι οι φοβεροι διαλογοι μεταξυ του βαν χελσινγκ και του φαντασματος που τον βοηθαει σ ολο το παιχνιδι. το κατερινακι λοιπον, του την μπαινει συνεχεια, αυτος απανταει, σχολιαζουν τα παντα, ενω στην πορεια τσακιζουν και κανιβαλιζουν ολα τα rpg στερεοτυπα κι ολ αυτα με χιουμορ που εγω τουλαχιστον δεν περιμενα. το βοις ακτινγκ του βαν χελσινγκ κυριως ειναι αψογο, μ ενα βαθυ και ψυχρο τονο που δινει ρεστα ειδικα στις χιουμοριστικες ατακες.
παραδειγματα: υπαρχει μια σπαθάρα με φοβερα χαρακτηριστικα,το excalibur (μπορατσο, το βρηκες η ακομα?? :lol: ) και στην περιγραφη λεει: a fabled sword. the last time it was used by a monarch of a faraway land, the hero of two stand-alone games. :lol:
θυμιζω οτι η neocore που εφτιαξε το vh, εχει φτιαξει και τα 2 king arthur παιχνιδια.
επισης σε μια φαση βρισκουν σε μια ερημια ενα τεραστιο κοκινο κουμπι που κραζει απο μακρια οτι κατι, καπου θ ανατιναξει αν το πατησεις.
Κατερινακι: look! a red button!
vh (παγερα): astonishing observation.
K: why don't you push it?
vh (πιο παγερα): because it's a bad idea
K: but i wanna see what it does!
vh (πιο παγερα δε γινεται): i don't.
τετοιο στυλακι. μπορει να μην ηταν τελειως πετυχημενα τα παραδειγματα, αλλα γιου γκετ δη αιντήα.
δεν κρυβω οτι στην αρχη με ειχε τρομαξει η δυαδα (δε γουσταρω βοηθεια οταν παιζω κλικλίκι) και το κατερινακι αν το βαλεις να βαραει, το παιχνιδι ειναι περιπατος, αλλα ευτυχως εχει ενα καταπληκτικο μενου που οριζεις καθε κομματι της συμπεριφορας της κι ετσι την άφηκα μακρια απ τη μαχη, απλα για να δινει καμια αμυντικη αύρα και να τη στελνω να ψωνιζει στην πολη για να μου αδειαζει το ινβεντορυ.
η σούμα: ευκολα το κλικικλικι της χρονιας ως τωρα. το καθε πραγμα ειναι στη θεση του κι ειναι αρτια δοσμενο. δεν χορταινω να το παιζω, και το παιζω αργα αργα για να μην τελειωσει (αλλη μια τετοια φραση και μου φαινεται θα φαω μπαν που θα ναι ολο δικο μου). οσοι εχουν παιξει ντιαμπλο 3 (φτου φτου, μακρια απο μας) λενε οτι το vh ειναι πολυ καλυτερο κι εγω το βρισκω πολυ καλυτερο απ τα 2 τορτσλαιτς. και θα πω μεγαλη κουβεντα, αλλα μου φαινεται οτι ειναι με απολυτη ισοψηφια το καλυτερο κλικλίκι ολων των εποχων διπλα στο titan quest.
επενδυστε αφοβα.