Kάνω crossover με το άλλο thread για να καταγράψω τις πρόσφατες εμπειρίες μου από το Xbox Game Pass.
Ξεκίνησα, που λέτε, με Superliminal, Curse of the Dead Gods και Monster Train.
Το
Curse of the Dead Gods έφαγε σουτ με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν είναι κακό παιχνίδι, αλλά συγκριτικά με το Hades π.χ. δεν έχει ούτε το storytelling, ούτε τη χάρη, ούτε το γενικότερο polish για να με κρατήσει. Περισσότερο git gud ταλαιπωρία μου φάνηκε παρά απόλαυση και μετά από καμιά ωρίτσα το έστειλα.
To
Monster Train είναι roguelike με κάρτες που μετουσιώνονται σε πλάσματα ή spells κατά τη διάρκεια της μάχης. Έχω ολοκληρώσει τρία runs: στο πρώτο με ξεπέτσιασε το τελικό boss ενώ στα άλλα δύο βγήκα νικητής. Μου φάνηκε αρκετά εύκολο για roguelike, νομίζω στόχος του είναι απλά να περάσεις καλά κάνοντας πειραματισμούς στο deck, χωρίς να βλαστημάς μετά από κάθε κολοβό run. Φυσικά, όταν κερδίζεις ένα run ο βαθμός δυσκολίας/πολυπλοκότητας ανεβαίνει προοδευτικά, οπότε έχω πολύ πράγμα να ανακαλύψω (και πιθανότατα ξύλο να φάω) αν θέλω να φτάσω στο 25
ο(!) επίπεδο. Κάτι που δεν με βλέπω να κάνω, γιατί το παιχνίδι, δυστυχώς, διαθέτει ένα εντελώς προσχηματικό story με μηδενική εξέλιξη, οπότε το μόνο που σε κρατάει είναι το "μηχανικό" κομμάτι.
Πάντως, είναι εθιστικό και πολύ διασκεδαστικό για ημερήσια runs της ~1,5 ώρας, θα παραμείνει στον σκληρό, προς το παρόν.
Τέλος ολοκλήρωσα και το
Superliminal, ή αλλιώς Portal από τα Lidl. Για την ακρίβεια Portal μπασταρδεμένο με Stanley Parable. Έχει πετυχημένες ιδέες, ορισμένα puzzles βγάζουν αυτό το ωραίο "ΑΧΑ!" όταν τα λύνεις, ωστόσο έχει και μπόλικο περιττό filler με "trippy" οθόνες που έπαψαν να με εντυπωσιάζουν πολύ πριν το φινάλε. Επίσης, οι απόπειρες για μαύρο χιούμορ είναι hit-or-miss και σίγουρα δεν συγκρίνονται ούτε με τον γονέα #1, ούτε με τον γονέα #2. Παρότι μικρό σε διάρκεια με κούρασε σε κάποια σημεία και με αγανάκτησε με κάποια δύστροπα puzzles (σ'αυτό μάλλον φταίει κι η περιορισμένη μου αντίληψη, βέβαια). Γενικά χαίρομαι που το έπαιξα αλλά επίσης χαίρομαι που δεν το πλήρωσα
