Αυτά που τέλειωσα τον Απρίλιο:
Curse Of The Dead Gods: Για την ακρίβεια δεν το τελείωσα, αλλά μετά από 106 ώρες ενασχόλησης κι άπειρους θανάτους, είχα φτάσει στο 70% του παιχνιδιού. Το σταμάτησα γιατί δεν είχε κάτι άλλο νέο να δω. Απλά ανέβαινε κι άλλο η δυσκολία και μόνο ένας αληθινός νίντζα όπως ο shredder, θα τα έβγαζε πέρα, οπότε τον προκαλώ να το τελειώσει
Το παιχνίδι μοιάζει αρκετά με το Hades χωρίς να υπάρχει όμως ουσιαστικά σενάριο. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία όπλων που ξεκλειδώνει σταδιακά και καλούμαστε να επιλέξουμε στην αρχή κάθε run, μέσω βωμών που μας προσφέρουν πακέτο 3 από αυτά. Επιπλέον επιλέγουμε και 3 abilities από τις διαθέσιμες που έχουμε και θα μας συντροφεύουν σε όλο το run σε αντίθεση με τα όπλα που μπορούμε είτε να τα αναβαθμίσουμε, είτε να τα αλλάξουμε στην πορεία. To tricky μέρος είναι ότι κάθε φορά που ολοκληρώνουμε ένα δωμάτιο, αλλά και μέσα από επιθέσεις εχθρών ή κάνωντας blood offering για την απόκτηση αντικειμένων, skills ή όπλων αντί να πληρώσουμε με χρυσό, αυξάνεται το corruption μας. Ανά 100 πόντους αποκτάμε μια κατάρα που μας δυσκολεύει στην πορεία. Η 5η και τελευταία κατάρα είναι κι η πιο θανατηφόρα καθώς πάντα θα μας μειώνει την ζωή γρήγορα και σταδιακά μέχρι να φτάσει στο 1 οπότε με το παραμικρό θα μείνουμε στον τόπο. Μετά την ολοκληρώση κάθε δωματίου επιλέγουμε την συνέχεια της πορείας μας στον χάρτη του ναού, όπου ξέρουμε ότι το reward μας θα είναι κάποιο όπλο, skill, relic, αναβάθμιση όπλου, χρυσός, healing ή το boss. To gameplay βασίζεται πολύ στο σωστό timing για dodge και parry, ενώ τα πολλά αντικείμενα και όπλα κάνουν κάθε run αρκετά ξεχωριστό. Πέρασα εξαιρετικά όσο ασχολήθηκα με το παιχνίδι και το προτείνω ανεπιφύλακτα. Προσωπικά το βρήκα απίστευτα δύσκολο, αλλά εγώ είμαι ένας ταπεινός adventurer κι όχι κάποιος που λιώνει στα souls-like. Aν θυμάστε, δεν μπορούσα να προχωρήσω στο Hellblade μετά τις πρώτες 2-3 ώρες.
8.5/10
Deep Sky Derelicts: Η χαρά του optimizer! Επιλέγουμε την τριμελή ομάδα μας μέσα από 7 κλάσεις και ξεχυνόμαστε να εξερευνήσουμε τα βάθη του διαστήματος και τα μυστηριώδη derelicts ενός εξωγήινου πολιτισμού. Έχουμε την βάση, όπου παίρνουμε αποστολές, αγοράζουμε / πουλάμε εξοπλισμό, αναρρώνουμε κι αποκτάμε κάποιες ιδιότητες. Συνήθως ο εξοπλισμός προσθέτει κάρτες στο deck κάθε χαρακτήρα με το οποίο γίνονται οι μάχες όταν συναντήσουμε εχθρούς στα derelicts. Σκόπος σε κάθε τέτοια εξόρμηση είναι να βρούμε δεδομένα για να αποκαλύψουμε την θέση του θρυλικού Mothership και να μάθουμε τι μυστικά κρύβει. Οι μάχες είναι turn based όπου παίζουμε τις κάρτες, είτε για κάποια επίθεση, είτε για buffs / debuffs κι είναι πολυ διασκεδαστικές, αν και μετά από 20 ώρες περίπου κάπου κουράστηκα, αλλά ευτυχώς κάπου εκεί τελείωσε και το παιχνίδι. Όποιος όμως δεν το χόρτασε μπορεί να δοκιμάσει άλλες κλάσεις ή το arena mode. Tα γραφικά είναι σε στυλ Darkest Dungeon και ο ήχος αρκετά ικανοποιητικός. Το αρνητικό που βρήκα είναι ότι από ένα σημείο και μετά δεν ανέβαινα άλλο σε level κι ούτε έβρισκα ιδιαίτερο νόημα στο να αλλάξω εξοπλισμό, οπότε έχασα το ενδιαφέρον μου. Κάποια στιγμή όμως θα το ξαναπαίξω με άλλη ομάδα.
8/10
Lorelai: Για αρχή, πολύ θετική η εντύπωση από την αναβάθμιση των γραφικών με την χρήση της Unity σε σχέση με τα προηγούμενα. Ως προς το gameplay, έχουμε τον κλασικό ζόφο που μας έχει συνηθίσει ο Michalski. Ότι αγαπήσαμε στα προηγούμενα παιχνίδια, θα το βρούμε κι εδώ. Το θέμα είναι ίσως πιο σοκαριστικό και πιο κοντά στην καθημερινή ζωή και μάλλον αυτό είναι που το κάνει τόσο σκοτεινό. Εξαιρετική για μια ακόμα φορά η μουσική επένδυση.
8.5 / 10
Αυτές τις μέρες ασχολούμαι με τα Star Wars: Knights Of The Old Republic, Everspace, Lord Of The Rings Card Game, The Uncertain: Light At The End και It Takes Two.
Φασαίος Larianός
Τσοβόλα δώστα όλα
Sign me up!
Approval of the Admiral
Fighting stocism with stoicism
Order of Alucard
