Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[rikimaru]

Έβαλα να δοκιμάσω dota underlords αλλά αν δεν βρω σύντομα κάποιο καλό οδηγό για να με βάλει στο πνεύμα δεν το κόβω να συνεχίζω. Ενδιαφέρον φαίνεται γενικά αλλά είναι τέτοια η φύση του που όταν μπαίνεις σε online game ο χρόνος που έχεις είναι πολύ περιοριστικός ώστε να τον εκμεταλλευτείς για να μαθαίνεις παράλληλα.

 

[firefistmark]

Civilization V αυτο το παιχνιδι δε θα το βαρεθω ποτε

 

[Great0ldOne]

[quote quote=517160]Τελειώνοντας με τη παρέα το RE2, αρχίσαμε Dying Light, όντας οι περισσότεροι fans Dead Island (το παρκούρ με χαλάει αλλά ήταν “στη μόδα” το ’12-’15 που βγήκε η πρώτη έκδοση του game). Αλλά καρκινιάσαμε γρήγορα επειδή ο ένας είχε εμμονή να ανοίξει δύο μπατσόvanα γιατί είχε ‘δει σε βίντεο ότι έχουν μπιστόλια μέσα. Μας πήρε μιάμιση ώρα το όλο effort με τα ζόμπια, τους θανάτους, τα repairs, τo crafting lockpics κτλ, και τελικά πήραμε ταρχίδια μας και το αφήσαμε χτες για PUBG.
[/quote]

Best game ever, ή τουλάχιστον πολύ καλύτερο από Dead Island.

Πες στο φίλο σου να μην βλέπει ηλίθια videos, ή τέλος πάντων αν θέλει guide να δει κάνα σοβαρό και ολοκληρωμένο κι όχι ό,τι βρίσκει σκόρπιο. Tα πιστόλια είναι όχι απλά άχρηστα αλλά επικίνδυνα σε λάθος χέρια, ειδικά τις πρώτες ώρες παιχνιδιού. Το μόνο που θα καταφέρετε με τον σαματά από πιστολίδια, είναι να σας την πέσουν όλα τα virals τριγύρω και να σας ρίξουν κάτι gangbang που θα τα ζήλευε και η Anabolic.

Επιπλέον, όλο το loot είναι random, εκτός από κάποια quest rewards. Τα police vans έχουν καλούτσικο chance για να δώσουν (άχρηστα) firearms, μέχρι εκεί. Σε καμία περίπτωση δεν αξίζει να παλεύετε να τα ανοίγεται. Στην αρχή δώστε βάση στα ασθενοφόρα, και ανοίγουν πιο εύκολα, και έχουν ένα (πολύ χρήσιμο) medkit εγγυημένα, μερικές φορές και περισσότερα.

 

[Elric]

Και πάνω που έψαχνα να βρω ποιο παιχνίδι θα εγκαταστήσω στο στημ για να ξαλαφρώσω την υπερφορτωμένη λίστα με ανέγγιχτα παιχνίδια πέφτει το μάτι μου στο <span style="color: #ff0000"><strong>ΡΟΚΕΛΙ</strong> </span>ρε φίλε...



Θα δούμε...

 

[chek2fire]

έχω ανοιχτοί πολύ στο gaming μου αυτό το διάστημα αλλά παίζω

- το expansion με τις καταστροφές στο civilization VI (άπειρες ώρες εκει)
- nier automata ( αυτό δεν θέλω να τελειώσει ποτέ)
- Yakuza 0 (αυτό δεν βλεω να το τελειώνω ποτέ )
- Soulcaliber μόνο για το pvp του και το καραγουστάρω
- Tennenberg και αυτό για το pvp του. Φοβερό να παίζεις σε setting πρώτου παγκόσμιου πολέμου
- Dirt Rally 2.0 απλά μέγα κόλημα το ραλάκι

Δεν τελειώσαμε...
Παίζω και στο nintendo switch

- Phoenix Wright - Πάω να το τελειώσω, απίστευτος τίτλος και μέγα κόλημα
- World of Final Fantasy - Μεγάλη έκπληξη καθώς ενώ το περίμενα μια μλκ και μισή τελικά είναι ένας φοβερός anime jrpg τίτλος, φυσικά με το σαδιστικό grinding που απαιτείτε

 

[Stamatimenos]

[quote quote=517165]
<blockquote class="gdbbx-bbcode-quote">
<div class="gdbbx-quote-title">https://ragequit.gr/forums/topic/%cf%84%ce%b9-%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b5-%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c%ce%bd-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%8c-part-ii/page/3/#post-517160">Stamatimenos wrote:
Τελειώνοντας με τη παρέα το RE2, αρχίσαμε Dying Light, όντας οι περισσότεροι fans Dead Island (το παρκούρ με χαλάει αλλά ήταν “στη μόδα” το ’12-’15 που βγήκε η πρώτη έκδοση του game). Αλλά καρκινιάσαμε γρήγορα επειδή ο ένας είχε εμμονή να ανοίξει δύο μπατσόvanα γιατί είχε ‘δει σε βίντεο ότι έχουν μπιστόλια μέσα. Μας πήρε μιάμιση ώρα το όλο effort με τα ζόμπια, τους θανάτους, τα repairs, τo crafting lockpics κτλ, και τελικά πήραμε ταρχίδια μας και το αφήσαμε χτες για PUBG.</blockquote>
Best game ever, ή τουλάχιστον πολύ καλύτερο από Dead Island.

Πες στο φίλο σου να μην βλέπει ηλίθια videos, ή τέλος πάντων αν θέλει guide να δει κάνα σοβαρό και ολοκληρωμένο κι όχι ό,τι βρίσκει σκόρπιο. Tα πιστόλια είναι όχι απλά άχρηστα αλλά επικίνδυνα σε λάθος χέρια, ειδικά τις πρώτες ώρες παιχνιδιού. Το μόνο που θα καταφέρετε με τον σαματά από πιστολίδια, είναι να σας την πέσουν όλα τα virals τριγύρω και να σας ρίξουν κάτι gangbang που θα τα ζήλευε και η Anabolic.

Επιπλέον, όλο το loot είναι random, εκτός από κάποια quest rewards. Τα police vans έχουν καλούτσικο chance για να δώσουν (άχρηστα) firearms, μέχρι εκεί. Σε καμία περίπτωση δεν αξίζει να παλεύετε να τα ανοίγεται. Στην αρχή δώστε βάση στα ασθενοφόρα, και ανοίγουν πιο εύκολα, και έχουν ένα (πολύ χρήσιμο) medkit εγγυημένα, μερικές φορές και περισσότερα.

[/quote]
O συγκεκριμένος τυπάς παίζει να είναι απλά λετζίτ irl αυτίστας, αλλά εντάξει χτες κάναμε ανθρώπινο progress και σταμάτησε να γκρινιάζει γιατί τώρα σφάζουμε και πιο εύκολα σε συνδιασμό με το perk που κάνει τα όπλα να χαλάνε πιο αργά. Είμαστε στη φάση με τους ψαράδες και το μασκάνθρωπο, ωραίος τυπάς.

 

[wise monkey]

Αυτές τις ημέρες παίζω το Heavy Rain, επιτέλους στο PC. Ακόμα και σε 4Κ/Ultra δείχνει την ηλικία του, αλλά πρέπει να ήταν απερίγραπτα εντυπωσιακό όταν κυκλοφόρησε πριν από εννέα χρόνια. Ακόμη 'βλέπεται' ευχάριστα. Τώρα ως προς την πλοκή και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του ως διαδραστικό φιλμ, ουσιαστικά αποτέλεσε το πρότυπο για το μοντέλο που καθιέρωσε και οδήγησε την Telltale στην μεγάλη οικονομική επιτυχία κατά τη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας. Το σενάριο είναι παραδοσιακός Cage-ικός αχταρμάς (έχει φροντίσει μάλιστα να βάλει για άλλη μια φορά τον εαυτό του στο παιχνίδι, στο ρόλο του ψυχολόγου του Ethan), ως τώρα δεν έχω δει κάτι να ξετρελαθώ, αλλά το προχωράω με ενδιαφέρον.

 

[Sugamoto Panagia]

καλό χρυσό το odyssey αλλά πολύ σαβούρα quests. βασικά έχει αρκετά με mmo φιλοσοφία τυπου dailies weekly.
μαζί με το odyssey παίζω το bloodstained:ritual of the night που περίμενα πως και πως (το ξέρουν και οι πέτρες ότι είχα κάνει backed χωρίς τύψεις) και έως τώρα σπέρνει. άξιος διάδοχος των post-symphony of the night era castlevania.

 

[wise monkey]

Επειδή με το Odyssey έχουμε έρωτα οικογενειακώς και το έχουμε πραγματικά σπουδάσει το παιχνίδι Mogrey665, μην ασχοληθείς καθόλου με Daily/Weekly/Contracts καθώς πέρα από τα σχετικά achievements, είναι ένα μάταιο χάσιμο χρόνου. Επικεντρώσου μονάχα στα πραγματικά quests. Λόγω του απίστευτου εύρους του παιχνιδιού κάποια μπορεί να σου φανούν σχετικά επαναλαμβανόμενα, αλλά δέστα σαν αφορμές για να τριγυρίζεις στον μεγαλειώδη κόσμο που δημιούργησε η Ubisoft.

 

[Sugamoto Panagia]

ναι τα αποφεύγω τελείως αυτά. απλά ώρες ώρες απορώ με κάποιες design επιλογές. τετοια ανούσια mmo quests είχε και το dragon age inquisition και απλά κάθομαι και σκέφτομαι γιατί? από κει και πέρα το odyssey σαν παιχνίδι μου αρέσει πάρα πολύ. είναι ωραία να τριγυρνάς πέρα δώθε και όλα τα λεφτά οι ναυμαχίες ετσι για χαλάρωση από το questing.

 

[wise monkey]

Είναι η επονομαζόμενη ασθένεια των 'Live Games'. Όσο τρελό και εξωγήινο ακούγεται σε gamers παλαιάς κοπής όπως εμείς να χαλάμε καθημερινά χρήματα σε κάποιο παιχνίδι για micro-transactions, υπάρχουν εκατομμύρια παικτών εκεί έξω, εθισμένων σε αυτό το μοντέλο. Όχι άνθρωποι οι οποίοι παρακολουθούν αληθινά το gaming, αλλά τυχάρπαστοι οι οποίοι επιλέγουν ένα-δυο παιχνίδια και ασχολούνται για χρόνια. Είναι διαφορετική νοοτροπία εντελώς. Σε αυτούς στοχεύουν τα 'ανούσια' dailies. Εμείς θέλουμε να βιώσουμε μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος.

Αυτοί θέλουν ένα 'τυράκι' να τους φέρνει πίσω στο παιχνίδι κάθε μέρα και αντλούν μια αυτιστική σχεδόν ικανοποίηση από την επανάληψη απλών και ανούσιων πράξεων μέσα στο εκάστοτε παιχνίδι.

De gustibus et coloribus λέγαμε στη Σχολή...

 

[argaliad]

Εγω ειμαι απο αυτους που αν και ειμαι φαν των open world rpgs , θεωρω οτι ειναι δυσκολο να γινουν σωστα και πως η Ubisoft εκτος οτι εχει ωραιο κοσμο αποτυχαινει σε ολα τα αλλα παταγωδος για εμενα . Προσπαθησα παρα πολυ να με κρατησει μετα απο 40 ωρες το pacing ειναι αθλιο, προσπαθεις να κανεις level up λες και παιζεις mmo σε ανουσια quest. Το συστημα μαχης ακολουθει το μοτιβο να παθεις θλαση στο δαχτυλο γιατι οι εχρθοι θελουν να πολεμας εκατο ωρες με εκατος κομπος rinse and repeat. Μηδεν stealth για σειρα που υποτιθεται εισαι assassin η mercenary τελως παντων. Γενικα πασχει απο το θελω να τα κανω ολα αλλα τιποτα απο αυτα δεν το νιωθεις φυσικο και οτι επρεπε να υπαρχει. Περιττο να πω οτι εχω ξενερωσει την ζωη μου οτι ως σπαρτιατης δεν εχεις ασπιδα ελεος ποσο γαματο θα ηταν ενα συστημα με ασπιδα και δορυ. Εν κατακλειδι ενα grindfest που απο κατω εχει καποια καλα πραγματα που ισως αξιζουν αλλα πλεον δεν μπορω να ανεχτω αλλα χασιμο χρονου σε ανουσια quest και grinding για rng loot , θα επαιζα mmos και οχι ενα story driven rpg!

 

[Pain]

[quote quote=517162]Έβαλα να δοκιμάσω dota underlords αλλά αν δεν βρω σύντομα κάποιο καλό οδηγό για να με βάλει στο πνεύμα δεν το κόβω να συνεχίζω. Ενδιαφέρον φαίνεται γενικά αλλά είναι τέτοια η φύση του που όταν μπαίνεις σε online game ο χρόνος που έχεις είναι πολύ περιοριστικός ώστε να τον εκμεταλλευτείς για να μαθαίνεις παράλληλα.

[/quote]

Μόλις πιάσεις το νόημα, θα αρχίσουν να έρχονται τα wins πάντως. Του αφιέρωσα 6-7 ωρίτσες τις τελευταίες ημέρες και ενώ στην αρχή μου φαινόταν εντελώς RNG based, τελικά, αν παίξεις έξυπνα, μάλλον περισσότερο μετράνε οι αποφάσεις που θα πάρεις. Προφανώς κάποιες φορές κάποιος θα έχει ένα πολύ καλύτερο ξεκίνημα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα, ακόμα και με χάλια αρχικά rolls. Μένει να φανεί στα high tiers το πόσο επηρεάζουν τα rolls το τελικό αποτέλεσμα.

Στα μειονεκτήματα του παιχνιδιού ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα match, ειδικά αν τα πηγαίνεις καλά.

P.S. Αν σου δοθεί η ευκαιρία, παίξε έστω για ένα round με Gyrocopter.

 

[rikimaru]

Έχω καταφέρει και να κερδίσω παίζοντας σωστά μόνο το κομμάτι του economy ουσιαστικά. Για τα builds εξακολουθώ να πιστεύω ότι είχα γράψει και πάνω, είναι πολύ δύσκολο και εξαιρετικά χρονοβόρο να βγάλεις άκρη από μόνος σου τι και πως για αυτό και περιμένω ακόμα κάποιος που το έχει λιώσει να βγάλει ένα καλό οδηγό για να αρχίσω να παίζω σωστά.

 

[Hellion]

Επ'αφορμής του στημένου Grand Prix στο Steam επανήλθα στο Kingdom Come για να φαρμάρω πόντους. Τι υπερπαιχνιδάρα ρε γμτ. Θέλω απεγνωσμένα να συνεχιστεί η ιστορία του.

Με την ίδια αφορμή ξανάρχισα και το Path of Exile και δηλώνω εθισμένος στην εξερεύνηση του ορυχείου στο Ακτ 4. Μεγάλη δουλειά κάνανε τα παιδιά.

 

[MaverickStrange]

Εδώ είναι το κατάλληλο μέρος να το καταθέσω (κατάθεση ψυχής, τι λες τώρα).

Μετά από 10 μήνες και πάνω από 200 ingame ώρες, τελείωσα το Witcher 3. Νιώθω πώς ένα κεφάλαιο έκλεισε στη ζωή μου και ανοίγει κάποιο άλλο.

Για τώρα, θα κάτσω να αγναντεύω την οθόνη...

 

[Hellion]

Καλωσόρισες στο κλαμπ. Δεν περνάμε καλά.

Θα παίζεις άλλα games προσμένοντας να λάβεις έστω και λίγη από τη θαλπωρή που σου προσέφερε το Witcher 3, όπως οι ναρκομανείς αποζητούν το φιξάρισμά τους. Αλλά τίποτε δεν θα είναι σαν αυτό. Όμως εσύ θα συνεχίσεις να προσπαθείς...

Τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο. ΤΙΠΟΤΕ.

 

[shredder]

Super lucky tale https://www.youtube.com/watch?v=Q-mcA1r7I_Q



Ειναι με ενα σκιουρο που σφαζει αλλα ζωα και τρεχει και πηδαει.Σαν τα sonic και τα crash bandicoot δηλαδη!

 

[kara]

A Plague Tale: Innocence

Μόλις το τελείωσα. Από πλευράς gameplay δεν υπάρχει κάτι συγκλονιστικό. Το crafting σύστημα είναι ατόφιο εκείνο του Last of Us (παρόμοιο με τα σύγχρονα Tomb Raider) με τη διαφορά πως εδώ είναι άκρως απαραίτητο και αν δεν μαζεύουμε προμήθειες δεν βγαίνει το παιχνίδι. Το stealth ακολουθεί τη λογική ρίχνουμε ένα αντικείμενο και φεύγουμε από την άλλη πλευρά. Η μάχη έχει μόνο auto-aim, αν και γενικά δεν ενθαρύνεται. Τα μοντέλα των φρουρών ανακυκλώνονται. Οι γρίφοι του παιχνιδιού λογικοί και τυπικοί. Πλήρως γραμμικό, κανένα choice or sequence, save γίνεται μόνο σε checkpoints.

Ενώ έχει όλες τις προδιαγραφές να περάσει στην ιστορία ως ένα μέτριο παιχνίδι από ένα μικρό στούντιο, το παιχνίδι είναι αριστουργηματικό χάρη στην ιστορία του. Η αφήγηση και οι χαρακτήρες του είναι αριστοτεχνικά δομημένοι. Λίγα παιχνίδια κατορθώνουν να σε κρατήσουν σε εκγρήγορσή καθόλη τη διάρκειά τους χωρίς να κρεμάνε πουθενά. Δεν ήθελα με τίποτα να σταματήσω να παίζω, ήθελα να δω τι θα γίνει παρακάτω. Οι ήρωες περνάνε τα μύρια όσα και μαζί τους κι εμείς. Οι διάλογοι και το voice over είναι υψηλότατου επιπέδου, ενώ αν δίνεις προσοχή ακόμα και στους περαστικούς χωριάτες ανακαλύπτεις λίγο παραπάνω σχετικά με το τι συμβαίνει στον κόσμο του παιχνιδιού και πως προκλήθηκαν ορισμένα πράγματα. Στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού η πρωταγωνίστρια κρατά από το χέρι τον μικρό της αδερφό και είναι στιγμές στο παιχνίδι που νιώθεις πως κρατάει το δικό σου χέρι, ενώ ορισμένες αγκαλιές από τον μικρό απλώς σου λιώνουν την ψυχή. Είναι τόσο δυνατή η ιστορία που όσα έγραψα στην πρώτη παράγραφο είναι τελείως ψιλά γράμματα. Σίγουρα έχει ψεγάδια, αλλά είναι ένα από τα παιχνίδια που σου μένουν, γιατί έχει ξεκάθαρα τη δική του ψυχή και έχει φτιαχτεί με μεράκι.

Στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι είναι γραμμένο σε δική του μηχανή με άψογα αποτελέσματα. Τοπία, φωτισμός είναι καταπληκτικά. Φυσικά το μεγαλύτερο επίτευγμα είναι τα σιχαμερά ποντίκια. Ανά πάσα στιγμή επί της οθόνης βρίσκονται 5000 ποντίκια (feels like a billion) χωρίς να δημιουργείται η παραμικρή επίπτωση στις επιδόσεις. Το κατάφεραν με την εξής τεχνοτροπία

The solution was to show more detail in the rats closest to the player, and slowly fading them into the shadows as distance grows. The result was four levels of detail.In the fourth layer farthest back, the rats serve as a background non-animated mesh, but as they get closer, they start to share the same animation loop (third layer). In the second layer, one hundred rats are slightly less detailed than those in the first layer, closest to the players, where the rats are fully animated and detailed.

By merging calculations of the rats’ movement and reactions, the team was able to display more than 5,000 rats at once, and simulate an additional 5,000 behind the player. This was made possible by using multi-threading, with several processor cores working simultaneously.

Μπράβο Asobo Studio

 

[Stamatimenos]

@Καρα, Αυτό που λες για τα ποντίκια πολύ γαμάτο, και δεν το παρατήρησα (μέχρι τώρα που το έμαθα) παρόλο που βλέπω συχνά "Let's play" και livestreams του παιχνιδιού με πολύ καλή ανάλυση και καθαρή εικόνα. Πολύ ωραία γραφικά όντως και ποικιλία στα τοπία. Με μεγάλο βάθος που σε κάνει να θες να τα εξερευνήσεις. Ελπίζω στο μέλλον να κάνουν κάτι πιο open-world.