[quote quote=518810]Θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα τα πράγματα, να έχει και casino achievements <img class="emoji" src="https://s.w.org/images/core/emoji/12.0.0-1/svg/1f615.svg" alt="?" /> .
[/quote]
Πάλι καλά!!!
Αλλά έχουν βάλει daily για casino spin the wheel.....
Ion Fury - ένα παιχνίδι ωδή στα FPS των late 90's φτιαγμένο με την μηχανή του Duke Nukem 3D, πουσαρισμένη μέχρι εκεί που δεν πάει. Ξέφρενος ρυθμός, ατμόσφαιρα και ατάκες στο στυλ του Duke, επίπεδα μεγάλα και πολύπλοκα με ένα σωρό κρυφά σημεία.
Και Rebel Galaxy Outlaw. Space sim / shooter στα χνάρια του privateer και του elite. Ευχάριστο και καλοφτιαγμένο.
Με πιάσανε οι κλασικές Αυγουστιάτικες ρετρολιγούρες και λιώνω Legacy of Kain : Blood Omen, ο γοτθικός σκοτεινός κόσμος της Nosgoth με ρούφηξε πάλι σαν άλλοτε. Με τρώει το χέρι επίσης να τσιμπήσω το No Man's Sky, καθώς συχνά διαβάζω πως πλέον αξίζει μετά τους 3 τόνους update που έχει φάει, ζήτημα χρόνου είναι , θα λυγίσω...
Μπες στο κλαμπ για το No Man's Sky... Τα 18 ευρώ στο ινσταντ κεημινγκ είναι τιμή χώμα, αλλά σκέφτομαι το backlog διάβολε. Και τη δουλειά μου βέβαια, αλλά δευτερευόντως προφανώς.
<blockquote>Μπες στο κλαμπ για το No Man’s Sky… Τα 18 ευρώ στο ινσταντ κεημινγκ είναι τιμή χώμα, αλλά σκέφτομαι το backlog διάβολε. Και τη δουλειά μου βέβαια, αλλά δευτερευόντως προφανώς.</blockquote>
Βάλε και άλλα 24 για το Rebel Galaxy Outlaw, για να αποσυρθείς από τα εγκόσμια γενικά!!!
Που να πάρει το No man's sky το έχω και εγώ στο στόχαστρο, αλλά έχω αφήσει ένα σκάφος στην άλλη άκρη του γαλαξία και μέχρι να βρω το κουράγιο να το φέρω πίσω, προσπαθώ να μην μπλέξω.
Επειδή έχω μπερδέψει λίγο τα διαστημικά, το προηγούμενο Rebel Galaxy ήταν που το σκάφος δεν μπορούσε να πάει πάνω κάτω, αλλά μόνο αριστερά δεξιά σαν βάρκα; Και αν ήταν το rebel Galaxy, το στρώσαν στο νέο;
<blockquote>Επειδή έχω μπερδέψει λίγο τα διαστημικά, το προηγούμενο Rebel Galaxy ήταν που το σκάφος δεν μπορούσε να πάει πάνω κάτω, αλλά μόνο αριστερά δεξιά σαν βάρκα; Και αν ήταν το rebel Galaxy, το στρώσαν στο νέο;</blockquote>
Ναι! Ακριβώς αυτό. Στο νέο είναι, κινήσαι κανονικά προς όλες τις κατευθύνσεις, και είναι εμπνευσμένο, από το Wing Commander Privateer, σε σημείο παραξηγήσεως!!
Το tour μου στα semi-retro RPG τελείωσε με Might and Magic X. (Δε τα τερμάτισα όλα προφανώς, αλλά 20+ ώρες έχω νομίζω σε όλα) Σκοπός ήταν να με απασχολήσουν μέχρι να μπούνε κάποια τελευταία στοιχεία στο Daggerfall Unity που περιμένω, αλλά καθώς ακόμα δεν, ξεκίνησα δύο παράλληλα και ανεξάρτητα playthroughs του Morrowind.
Ένα στο PC (το "main" playthrough) με Argonian Medium Armored Long blade-guy, και ένα στο κινητό με Imperial Assassin. Τον Argonian τον παίζω "κανονικά" (δηλαδή κάνω quests, δεν κάνω metagaming οπότε δεν κλέβω πράγματα που ο χαρακτήρας μου δε ξέρει πού βρίσκονται), με τον Imperial δε κάνω quests ακόμα, κόβω γύρες στο νησί και αδειάζω τα dungeons που "τα έχω".
Παράλληλα παίζω με κάτι παιδιά από το ίδρυμα στον Warmane WΟΤLK private server, because poverty, δε μας παίρνει για Classic ακόμα. Μage γιατί είναι το μόνο class που δεν έπαιξα ποτέ.
Και μένα με έπιασε η ρετρίλα. Έχω το ELEX να κάθεται, και παίζω Ultima 9 (ω ναι, δεν το είχα παίξει στην εποχή του, οι απαιτήσεις και τα bugs με είχαν τρομάξει) και Eschalon Book 1. Αυτό το είχα ξαναδοκιμάσει, αλλά είχα φτιάξει hybrid χαρακτήρα που απλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτε πέρα από το να τρώει ξύλο, κάτι που κλασικά ανακάλυπτες μόνο αφού είχες ήδη παίξει ένα φουλ πεντάωρο, old-school style. Τώρα είμαι πιο υποψιασμένος, ελπίζω ο ranger μου να τα καταφέρει καλύτερα, αν και το παιχνίδι ήδη κατάφερε να μου τα κάνει μελιτζάνες με το θεοσκότεινο dungeon που χαντακώνει τους ranged χαρακτήρες.
Νομίζω το στυλ του Eschalon ευνοεί τους melάδες, οπότε το έπαιξα safe με κάτι σαν Paladin, ουσιαστικά σπαθί ασπίδα, bless και heal. Το Chartography βοηθάει ΠΑΡΑ πολύ, και αν μια μάχη σου σπάσει πολύ τα νεύρα μπορείς να κάνεις το exploit quicksave πριν από κάθε γύρο.
Μιλώντας για fashionably late μόλις ολοκλήρωσα το BioShock Remastered. Εκπληκτική ατμόσφαιρα, ενδιαφέρουσα ιστορία και άρτιο gameplay. Χαίρομαι που δεν είχα σποιλεριαστεί και μπήκα στα τυφλά στον κόσμο του. Δυνατή εμπειρία παρά την ηλικία του. Κάποια στιγμή θα ασχοληθώ με τις συνέχειες ?
Είναι σαν το 1 αλλά με πιο generic ιστορία και κακό. Ίδια περιβάλλοντα, ίδιοι εχθροί, ίδιο progression. Δεν μπορώ να πω πως έχει κάτι που να ξεχωρίζει ή να προωθεί το franchise παραπέρα. Αν ήταν μικρότερο σε διάρκεια θα το περνούσες και ως expansion άνετα. Η remastered έκδοση επίσης κρασάρει ανελέητα σε τυχαία σημεία του παιχνιδιού χωρίς προειδοποίηση. Χαίρομαι που τέλειωσε, πάμε παρακάτω.
[quote quote=518923]Δεν μπορώ να πω πως έχει κάτι που να ξεχωρίζει ή να προωθεί το franchise παραπέρα.[/quote]
Ως gameplay to βρήκα ανώτερο από του πρώτου, big daddy<big sister, ταυτόχρονη χρήση plasmid και όπλου κλπ. Επίσης έχει εντελώς αντίθετη ροή από το πρώτο. Εκείνο ξεκινούσε πολύ δυνατά, μέχρι την κορύφωση,
would you kindly.
Το υπόλοιπο ήταν αδύναμα set pieces κυρίως, μέχρι το meh τελικό boss. Το 2 από την άλλη, αργεί να πάρει μπρος, αλλά μόλις πάρει, κρατάει γερά μέχρι τη σφαλιάρα
της οπτικής των Little Sisters
και δε χάνει momentum μέχρι το τέλος. Συμφωνώ για την ιστορία και τους χαρακτήρες του πρώτου, πάντως η ιδεολογία της Lamb με ιντρίγκαρε σχεδόν το ίδιο αν όχι περισσότερο από του Ryan.
Για μένα, Bioshock καλό αλλά ελαφρώς υπερτιμημένο γιατί καλώς ή κακώς θα έχει πάντα το φάντασμα του γιγάντιου SS2 από πάνω του (όσοι έχουν παίξει καταλαβαίνουν για τι πράγμα λέω), ενώ το 2 επίσης καλό αλλά αρκετά υποτιμημένο, παρόλο που στη δομή του σεναρίου προσπάθησε τα δικά του πράγματα (η ειρωνεία είναι πως το κυριάρχο επιχείρημα της υποτίμησης, "δεν το έφτιαξε ο Levine", ήταν τελικά που το έκανε να μην είναι δέσμιο στο παρελθόν του). Και πολύ δυνατό Minerva's Den, τόσο σε ατμόσφαιρα όσο και σχεδιασμό, από τα ελάχιστα dlc που αξίζουν και φουλ τιμή.
Στα δικά μου, Ion Fury, όμορφο cuberpunk σκηνικό, γρήγορη δράση, άπειρα easter eggs και βασικά, ό,τι είπε ο Shodanas πιο πάνω
[quote quote=518835]Ion Fury – ένα παιχνίδι ωδή στα FPS των late 90’s φτιαγμένο με την μηχανή του Duke Nukem 3D, πουσαρισμένη μέχρι εκεί που δεν πάει. Ξέφρενος ρυθμός, ατμόσφαιρα και ατάκες στο στυλ του Duke, επίπεδα μεγάλα και πολύπλοκα με ένα σωρό κρυφά σημεία.[/quote]
[quote quote=518925]
<blockquote class="gdbbx-bbcode-quote">
<div class="gdbbx-quote-title">https://ragequit.gr/forums/topic/%cf%84%ce%b9-%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b5-%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c%ce%bd-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%8c-part-ii/page/9/#post-518923">Kara wrote:
Δεν μπορώ να πω πως έχει κάτι που να ξεχωρίζει ή να προωθεί το franchise παραπέρα.</blockquote>
Ως gameplay to βρήκα ανώτερο από του πρώτου, big daddy<big sister, ταυτόχρονη χρήση plasmid και όπλου κλπ. Επίσης έχει εντελώς αντίθετη ροή από το πρώτο. Εκείνο ξεκινούσε πολύ δυνατά, μέχρι την κορύφωση, <span class="gdbbx-bbcode-spoiler" style="color: #111111;background: #111111">would you kindly.</span> Το υπόλοιπο ήταν αδύναμα set pieces κυρίως, μέχρι το meh τελικό boss. Το 2 από την άλλη αργεί να πάρει να μπρος αρκετά, αλλά μόλις πάρει κρατάει γερά μέχρι τη σφαλιάρα προς τον παίκτη <span class="gdbbx-bbcode-spoiler" style="color: #111111;background: #111111">της οπτικής των Little Sisters</span> και δε χάνει momentum μέχρι το τέλος. Συμφωνώ για την ιστορία και τους χαρακτήρες rτου πρώτου, αλλά η ιδεολογία της Lamb με ιντρίγκαρε αρκετά, αν όχι περισσότερο από του Ryan.
Για μένα, Bioshock καλό αλλά ελαφρώς υπερτιμημένο γιατί καλώς ή κακώς θα έχει πάντα το φάντασμα του γιγάντιου SS2 από πάνω του (όσοι έχουν παίξει καταλαβαίνουν για τι πράγμα λέω), ενώ το 2 επίσης καλό αλλά αρκετά υποτιμημένο, παρόλο που στη δομή του σεναρίου προσπάθησε τα δικά του πράγματα (η ειρωνεία είναι πως το κυριάρχο επιχείρημα της υποτίμησης, “δεν το έφτιαξε ο Levine”, ήταν τελικά που το έκανε να μην είναι δέσμιο στο παρελθόν του). Και πολύ δυνατό Minerva’s Den, τόσο σε ατμόσφαιρα όσο και σχεδιασμό, από τα ελάχιστα dlc που αξίζουν και φουλ τιμή.[/quote]
H Lamb πατάει πάνω σε έτοιμα. Ό,τι έχτισε ο Ryan το εκμεταλλεύτηκε για δικούς της σκοπούς, τελείως αδιάφορη για μένα. Ως προς το gameplay έχουν μικρές διαφορές, το 99% των plasmids και tonics είναι ίδιο δεν χρειάζεται καν να κοιτάξεις τις περιγραφές. Μαζεύεις τα ίδια collectibles. Το να σκοτώσεις big daddy είναι ευκολότερο γιατί αφενός μεν είσαι εκπαιδευμένος από το 1, αφετέρου δε είσαι πιο δυνατός (που στέκει με το narrative). O τρόπος που παίρνεις το Adam καταντάει κουραστικός αφού κάνεις την ίδια διαδικασία 10+ φορές. Στο 2 από την αρχή ξέρεις τι ψάχνεις στην ιστορία δεν υπάρχει κάποια έκπληξη ή μυστήριο.
Δεν υπάρχει ούτε plot twist, ούτε τελικό boss fight απλώς στο τέλος τους πολεμάς όλους πάλι αχταρμά όπως κάνεις κάθε φορά που μαζεύεις Adam
. Και όλα αυτά στα ίδια περιβάλλοντα, τα οποία ήταν συγκλονιστικά στο 1, αλλά κάπου κάπου σε ξέρω στο 2.
Ξεκίνησα το Conan και το pc μου χαμογέλασε, για μια στιγμή. Όταν η κατουρηθρα του Πεκίνου κατάλαβε ότι δεν τρολαρω, έβαλε τα γέλια. Μου πήρε 15 λεπτά να τελειώσω το φινίρισμα του χαρακτήρα, μετά με πήρε η σκόνη και ο αέρας. Σήμερα θα το ρίξω στον τζόγο, εκεί με κατάντησε το βιντεογκειμινγκ, αν κερδίσω, @@, αύριο θα πάω για τροφοδοτικό και κούμπωμα κάρτας γραφικων της προκοπής. Μην το δοκιμάσετε γιατί θα χάσετε. Σε λίγο θα ξεκινήσω να πουλάω το κορμί μου σε σιτεμενες κυριουλες μετά τον εσπερινό. Θα χρειαστώ και λίγο Congo dust αλλά δεν μπορώ άλλο, θέλω να καω στο gaming.
Επιτέλους 100% το Odyssey, όσο ωραίο και να ήταν το fate of atlantis, πραγματικά βαρέθηκα να βλέπω τον Αλ6. Λογικά θα επιστρέψω σε κάνα μήνα που θα βγει το tour mode (αν βάλουν trophies ) και το lost tale με τον Σωκράτη. Ξεκίνησα χθες το Days Gone, πολύ νωρίς ακόμη για να εκφέρω γνώμη. Το μόνο σίγουρο είναι πως αποτελεί έναν πολύ καλό τρόπο για να κάνεις πεθερές να φύγουν από το σπίτι
Χθες ξεκίνησα ΜΑΛΛΟΝ το πρώτο Isometric RPG στον κόσμο του Dungeons & Dragons (είχα παίξει Isometric - Diablo to 1997 και Fallout 1 to 2012 - όμως προφανώς δεν πιάνονται για D&D).
Στο πρώτο 40λεπτο έφτιαξα χαρακτήρα και σκότωσα 2 τσουτσέκια στην αρχική πόλη. Επίσης συνειδητοποίησα από που πήρε το όνομα της η Candlekeep Records. Τέλος δεν μου άρεσε το κάπως (πολύ) απόμακρο και όχι τόσο όμορφο ....ή καλύτερα να το πω άδειο τοπίο. Π.χ. σε σχέση με Diablo 1 μου φαίνεται κάπως πιο άδειο το περιβάλλον αν και έχει περισσότερους μηχανισμούς και διαλόγους.
Ήθελα όμως να ρωτήσω. Το βαλα σε Story mode difficulty. Μπορώ να το αλλάξω σε Legacy Of Baal difficulty και να το βγάλω με το πρώτο playthrough ή είναι ακατόρθωτο;
lol, άστο καλύτερα. Αύξησε τη δυσκολία σταδιακά αν θεωρείς πως στο στόρι είναι υπερβολικά εύκολο, αλλά το Bhaal επίπεδο ειδικά στο Enhanced BG1 είχε χαρακτηριστεί πριν λίγα χρόνια ως "literally impossible".
Μάλλον άτοπη η σύγκριση με το Diablo, επίσης, και άδικη και για τα δύο γκεημς θα έλεγα, μιας και πρόκειται περί τελείως διαφορετικών games που δεν μοιράζονται σχεδόν κανένα κοινό χαρακτηριστικό πέρα από τη γωνία απεικόνισης.
Εμένα το baldur's με δυσκόλεψε σε μερικά σημεία ακόμα και στο Normal. Έχω ξεκινήσει dnd από την 3η έκδοση και έπαιρνα κάποια πράγματα δεδομένα. Πάλι καλά που είχε βοηθήσει ο JonIrenicus , και τα διόρθωσα, αλλιώς θα ήταν πολύ σκούρα τα πράματα στο τέλος.
Normal θα πρότεινα να το πας, εκτός κι αν δεν σε ενδιαφέρουν καθόλου οι μάχες και θέλεις να δεις απλά την ιστορία. Έχε υπόψη όμως ότι στην αρχή, τουλάχιστον μέχρι να πάρεις έστω 2 lvl, να μαζέψεις άτομα για το πάρτυ σου και να βρεις κάνα enchanted όπλο, θα υπάρχουν δύσκολες στιγμές. Όπως έλεγε κι ο ΑΠΤ, δεν είναι ντροπή να το βάλεις <del>στο εύκολο</del> στα πόδια. Κάνε συχνά save, ανίχνευση με thief και δεν πειράζει να αφήνεις περιοχές μισοτελειωμένες για αργότερα, αν σε κάποιο σημείο τους κρύβεται κάποιο δύσκολο encounter.
) και το lost tale με τον Σωκράτη. Ξεκίνησα χθες το Days Gone, πολύ νωρίς ακόμη για να εκφέρω γνώμη. Το μόνο σίγουρο είναι πως αποτελεί έναν πολύ καλό τρόπο για να κάνεις πεθερές να φύγουν από το σπίτι 
