Δυο φορές γύρισα το Painkiller: Black Edition. Η έκδοση του GOG έχει ξεκλειδωμένα τα επίπεδα δυσκολίας του main game και έτσι έπαιξα και στο δυσκολότερο, που έχει τον καλό τερματισμό. Στο expansion δεν έχει το δυσκολότερο ξεκλειδωμένο, αλλά έτσι κι αλλιώς εκεί δεν υπάρχει άλλος τερματισμός. Και το expansion είναι δυσκολότερο απ’ το main game.
Το main game το είχα παίξει και τότε που το έδινε δώρο το CGM και τότε ξεκλείδωνα τα επίπεδα ένα-ένα.
Το θεωρώ ως το δεύτερο καλύτερο παιχνίδι αυτού του είδους, μετά απ’ το Will Rock. Θεωρώ το Will Rock ως το καλύτερο, τόσο λόγω των ευφάνταστων όπλων του, αλλά κυρίως επειδή όλα χρειάζονται reloading. Πολύ μ’ αρέσει να βλέπω το animation του reloading στα παιχνίδια (αν και βέβαια αυτό δεν είναι πάντα εύκολο…), αλλά ειδικά στο Will Rock, λόγω των μοναδικών όπλων, γίνονται και μοναδικά reloading animations!
Θα ξαναδοκιμάσω το Hellpoint και θα δω πού θα με βγάλει. Πολύ μ’ άρεσε το setting του, γι’ αυτό και θα επιμείνω. Βρήκα και χάρτες για τις, δαιδαλώδεις, περιοχές του παιχνιδιού και άντε να δούμε...