Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[Grotenfrod]

Emily is away 3

Οι τρεις τίτλοι της σειράς Emily is Away με την γλυκιά νοσταλγία τους αποτελούν χρονοκάψουλες που ανακινούν αναμνήσεις των μιλλένιαλς για δεδομένες στιγμές της ζωής τους που σχετίζονται με μια μέθοδο επικοινωνίας στα πρωτοπόρα ίντερνετς των 00s. Στα προηγούμενα δύο παιχνίδια πήγαμε ταξίδι στην εποχή των Instant Messagers και σε αυτόν τον τίτλο από το άγουρο fb, με όλες τις σχέσεις που ανέτειλαν και έδυσαν μέσω αυτής της πλατφόρμας. Η οποία έχει μάλιστα το θράσος συχνά πυκνά να μας θυμίζει σχέσεις με ανθρώπους βαθιά θαμμένες στο χρόνο, στη σημερινή της μετάλλαξη με τα emoticons και όλα όσα θα φαντάζουν ρετρό σε μια δεκαετία.

Ο Kyle Seeley είναι μεγάλος δεξιοτέχνης στο να πιάνει το πνεύμα μιας δεδομένης ψηφιακής εποχής και να ανακαλεί μέσω των UI και της μουσικής αναμνήσεις που βρίσκονται σε γειτονικούς νευρώνες και φέρνουν μέχρι και τη μυρωδιά της μάρκας ζελέ που μπορεί να φορούσε κάποιος σε αυτές τις ταραγμένες εποχές που δεν ξέραμε τίποτα και τα ξέραμε όλα.

Αυτό το μέρος της σειράς μας βρίσκει ανάμεσα σε μια παρέα τελειόφοιτων λυκείου, εκείνη τη ζόρικη χρονιά πριν φύγουν για τα κολλέγια της επιλογής τους και ενώ παράλληλα ψάχνουν τους εαυτούς τους εν μέσω λυκειακού δράματος. Χτύπησε πολλές γνώριμες χορδές είναι η αλήθεια. Το τέλος μου άρεσε, θεωρώ ωστόσο πως δεν έχει νόημα να παιχτεί περισσότερες φορές δεδομένου ότι δεν αλλάζει ραγδαία η πορεία της ιστορίας. Όταν προσφέρεται στην μέγιστη έκπτωση, κοστίζοντας λιγότερο από ένα σουβλάκι, θεωρώ πως είναι μια υπέροχη συντροφιά για ένα απογευματάκι γλυκόπικρου αναστοχασμού.

 

[bald_killer]

Το Arx Fatalis αλήθεια το είχα δοκιμάσει κι εγώ κανά δυο φορές αλλά ούτε καν από το μπουντρούμι δε κατάφερα να βγω. Με βάζει να ζωγραφίζω spells με τον κέρσοσα του ποντικιού και για κάποιον λόγο δεν μου βγαίνουν. Τί ρετροπαπαρίτσα είναι αυτή? Μακάρι να το αποκτήσω από το πουθενά τζαμπέ για να το ξαναδοκιμάσω αλλά τα expectations είναι πολύ Mah

Ξεκίνησα χθες για δεύτερη φορά το Superhot και πάμε φάτσα φόρα για τα ατσίβια.

 

[maladroid]

Προσπαθώ να σκουπίσω κάποια ακόμα games προτού λήξει η τρίμηνη συνδρομή στο Game Pass, αλλά γενικά έχει πέσει κάπως η διάθεσή μου για gaming τελευταία, δεν ξέρω γιατί.

Anyway, ολοκλήρωσα το Lost In Random που ήταν λίγο καλύτερο απ'ότι περίμενα. Παραμυθάκι φανερά επηρεασμένο από το έργο του Tim Burton αλλά και ταινίες της ίδια "σχολής", όπως Coraline και Boxtrolls, με μια εσάνς κι από City of Lost Children. Το γράψιμο, η πλοκή και το world-building είναι αξιοπρεπέστατα. Χωλαίνει, όμως, στο απλοϊκό gameplay που βασικά είναι fetch quests με μηδενική σκέψη και επαναλαμβανόμενες μάχες. Το σύστημα μάχης είναι αρκετά ιδιαίτερο και lore-appropriate αλλά πετυχημένο δεν θα το χαρακτήριζα. Υπάρχει μια τραγικά μικρή δεξαμενή διαφορετικών εχθρών που ανακυκλώνονται, ενώ το ίδιο δυστυχώς συμβαίνει και με τις μουτσούνες των NPCs - ξεκάθαρα σημάδια περιορισμένου budget. Οι ερμηνείες, πάντως, είναι μια χαρά, όπως και τα υπόλοιπα στάνταρς της παραγωγής (γραφικά, χειρισμός). Η μουσική τίποτα το ιδιαίτερο, σε αρκετά σημεία ένιωσα κι ότι μιμείται στεγνά tracks του -συγγενικού- Psychonauts.
Κοντολογίς, μια χαρά πέρασα τις 17-18 ώρες που ασχολήθηκα. Δεν διαπρέπει κάπου αλλά αυτό που κάνει το κάνει τίμια και στην τελική δεν υπάρχουν πολλά παιχνίδια με αυτή την αισθητική και χτίσιμο κόσμου για τους άρρωστους Μπαρτονικούς (όπως η αφεντιά μου).
7.5/10 would roll again


Ξεκίνησα χθές το Immortality του Βασικά-Εγώ-Ταινίες-Ήθελα-Να-Γυρίσω Sam Barlow (Her Story, Telling Lies).
Μετά από ~3 ώρες ενασχόλησης, δηλώνω ιντριγκαρισμένος από το νέο του δημιούργημα (παιχνίδι δεν το λες). Το "gameplay" αποτελείται αποκλειστικά από την ανακάλυψη και αναπαρωγή υλικού από -ανύπαρκτες- ταινίες και από τα παρασκήνια αυτών (γυρίσματα, οντισιόν, πρόβες κτλ). Υποτίθεται ότι εκεί κρύβεται το μυστικό της μυστηριώδους πρωταγωνίστριας Marissa Marcel και των τριών "καταραμένων" ταινιών που γύρισε αλλά δεν κυκλοφόρησαν ποτέ. Υπάρχει σίγουρα κάτι το απόκοσμο και σχεδόν ηδονοβλεπτικό στον τρόπο που το παιχνίδι παίζει με τις φόρμες του storytelling και τη διαδικασία κατασκευής ταινιών. Δεν έχω ιδέα πού το πάει, αλλά μου αρκεί που περνάω καλά στη διαδρομή
Μεγάλα ατού οι αξιοπρεπέστατες ερμηνείες των ηθοποιών, το στιβαρό κείμενο, και η σέξι πρωταγωνίστρια που προσωπικά μου θυμίζει αρκετά την Anya Taylor-Joy.

 

[maximum armor]

Το Arx Fatalis αλήθεια το είχα δοκιμάσει κι εγώ κανά δυο φορές αλλά ούτε καν από το μπουντρούμι δε κατάφερα να βγω. Με βάζει να ζωγραφίζω spells με τον κέρσοσα του ποντικιού και για κάποιον λόγο δεν μου βγαίνουν.

Ποτέ δεν βγαίνεις απ' το μπουντρούμι, όλο το παιχνίδι διεξάγεται εκεί!
Πάντως πράγματι ο χειρισμός είναι λίγο "κάπως" στην αρχή, αλλά θεωρώ ότι συνηθίζεται.
Το μεγαλύτερο αρνητικό του παιχνιδιού για μένα ήταν ότι, σου λέει μεν ότι μπορείς να αποθηκεύσεις μέχρι 3 spells (στα κουμπιά 1-3) για άμεση χρήση, ΑΛΛΑ αυτό είναι μόνο για μία χρήση το κάθε spell!! Δεν μπορείς δηλαδή να αποθηκεύσεις fireballs στο 1, healing στο 2, increase armor στο 3 και να προχωράς ελεύθερα! Αν πατήσεις μια φορά το 1, μετά χάνεται. Δεν μπορείς να το ξαναπατήσεις και να ρίξεις κι άλλη fireball! Για δεύτερη χρήση πρέπει να το ξανασχεδιάσεις! Και άντε να μάθω τα spells απέξω δηλαδή και να τα χρησιμοποιώ με εχθρούς γύρω μου! Λάθος του παιχνιδιού αυτό.
Εγώ έπαιζα fighter και είχα το healing και στα 3 νούμερα. Και μόλις είχα στιγμές ησυχίας, τα ξανα-αποθήκευα.

 

[Great0ldOne]

Mafia Definitive Edition: Όλο το ζουμί βρίσκεται στο story, το οποίο είναι εξόχως immersive και πορωτικό. Τα χαλάμε λίγο στο gameplay. Το 70% του χρόνου αναλώνεται σε οδήγηση αυτοκινήτων που πάνε σαν βάρκες σε βαλτόνερα, και στρίβουν με όλη τη χάρη σακιού με μισοσαπισμένες πατάτες. Το υπόλοιπο είναι μέτρια υλοποιημένο cover-based shooting. Δεν πιστεύω να ασχολούταν και πολύς κόσμος μαζί του αν δεν υπήρχε το narrative, σαν να παίζεις σε καλή ταινία του Scorceze. Τελικά είναι ένα απολύτως γραμμικό story-driven game σε ένα open-world περιτύλιγμα, το οποίο δεν είμαι σίγουρος αν προσφέρει θετικά στην εμπειρία. Το Sleeping Dogs παραμένει καλύτερη υλοποίηση του ίδιου concept - βέβαια είναι κατά πολύ μεταγενέστερο του original Mafia και σαφώς επηρεασμένο από αυτό. 8/10.

 

[Sugamoto Panagia]

Mafia Definitive Edition: Όλο το ζουμί βρίσκεται στο story, το οποίο είναι εξόχως immersive και πορωτικό. Τα χαλάμε λίγο στο gameplay. Το 70% του χρόνου αναλώνεται σε οδήγηση αυτοκινήτων που πάνε σαν βάρκες σε βαλτόνερα, και στρίβουν με όλη τη χάρη σακιού με μισοσαπισμένες πατάτες. Το υπόλοιπο είναι μέτρια υλοποιημένο cover-based shooting. Δεν πιστεύω να ασχολούταν και πολύς κόσμος μαζί του αν δεν υπήρχε το narrative, σαν να παίζεις σε καλή ταινία του Scorceze. Τελικά είναι ένα απολύτως γραμμικό story-driven game σε ένα open-world περιτύλιγμα, το οποίο δεν είμαι σίγουρος αν προσφέρει θετικά στην εμπειρία. Το Sleeping Dogs παραμένει καλύτερη υλοποίηση του ίδιου concept - βέβαια είναι κατά πολύ μεταγενέστερο του original Mafia και σαφώς επηρεασμένο από αυτό. 8/10.

Συμφωνώ, οτιδήποτε είχε σχέση με open world ήταν αρκετά ανούσιο αλλά το στορυ σε ανταμείβει απόλυτα. Από το 2 και μετά αλλάξανε τα πράγματα στην σειρά αλλά το remake έμεινε πιστό στο original.

 

[captain kal]

Mafia Definitive Edition: Όλο το ζουμί βρίσκεται στο story, το οποίο είναι εξόχως immersive και πορωτικό. Τα χαλάμε λίγο στο gameplay. Το 70% του χρόνου αναλώνεται σε οδήγηση αυτοκινήτων που πάνε σαν βάρκες σε βαλτόνερα, και στρίβουν με όλη τη χάρη σακιού με μισοσαπισμένες πατάτες. Το υπόλοιπο είναι μέτρια υλοποιημένο cover-based shooting. Δεν πιστεύω να ασχολούταν και πολύς κόσμος μαζί του αν δεν υπήρχε το narrative, σαν να παίζεις σε καλή ταινία του Scorceze. Τελικά είναι ένα απολύτως γραμμικό story-driven game σε ένα open-world περιτύλιγμα, το οποίο δεν είμαι σίγουρος αν προσφέρει θετικά στην εμπειρία. Το Sleeping Dogs παραμένει καλύτερη υλοποίηση του ίδιου concept - βέβαια είναι κατά πολύ μεταγενέστερο του original Mafia και σαφώς επηρεασμένο από αυτό. 8/10.

Δεν θα μπορούσα, να το περιγράψω καλύτερα!!!!!! Να προσθέσω μόνο, ότι αν και ανούσιος ο ανοικτός κόσμος, η πόλη είναι χάρμα οφθαλμών και ότι πρέπει για ανούσιες βόλτες!!!

 

[bald_killer]

Ποτέ δεν βγαίνεις απ' το μπουντρούμι, όλο το παιχνίδι διεξάγεται εκεί!
Πάντως πράγματι ο χειρισμός είναι λίγο "κάπως" στην αρχή, αλλά θεωρώ ότι συνηθίζεται.
Το μεγαλύτερο αρνητικό του παιχνιδιού για μένα ήταν ότι, σου λέει μεν ότι μπορείς να αποθηκεύσεις μέχρι 3 spells (στα κουμπιά 1-3) για άμεση χρήση, ΑΛΛΑ αυτό είναι μόνο για μία χρήση το κάθε spell!! Δεν μπορείς δηλαδή να αποθηκεύσεις fireballs στο 1, healing στο 2, increase armor στο 3 και να προχωράς ελεύθερα! Αν πατήσεις μια φορά το 1, μετά χάνεται. Δεν μπορείς να το ξαναπατήσεις και να ρίξεις κι άλλη fireball! Για δεύτερη χρήση πρέπει να το ξανασχεδιάσεις! Και άντε να μάθω τα spells απέξω δηλαδή και να τα χρησιμοποιώ με εχθρούς γύρω μου! Λάθος του παιχνιδιού αυτό.
Εγώ έπαιζα fighter και είχα το healing και στα 3 νούμερα. Και μόλις είχα στιγμές ησυχίας, τα ξανα-αποθήκευα.

Από τα λίγα που θυμάμαι, έπρεπε με τον κέρσορα του ποντικιού να σχηματίσω το εκάστοτε σχέδιο προκειμένου να ενεργοποιηθεί / ρίξω το spell. Δε θυμάμαι κάτι για Scrolls.

 

[vlad]

Diablo 2 resurected ή remastered ή remaked τέλος πάντων. Τι παιχνιδάρα που εξακολουθεί να είναι το άτιμο. Πόσο απίθανα περιβάλλοντα, μουντά και γκροτέσκα που αναδύουν σαπίλα και καταστροφή. Απόλαυση σκέτη, παίζω με necromancer που δεν είχα κάνει playthrough τότε στα νιάτα μου που ήμουν πιο πολύ της δράσης. Τώρα αφήνω τους άλλους (σκελετούς και γκολεμ) να κάνουν τη βρωμοδουλειά.

 

[Stamatimenos]

Τσεκάρο το Ινστα (ΦΑΤΣΑ ΚΑΡΤΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ) και πέρα από τα κεριά, λιβάνια, γουτσουγουτσουΑνιμες και τις κάμποσες γουστόζικες "προφεσιοναλ" πικς. Βλέπω αυτό εδώ

Spoiler: Rated R

View attachment 3994


Οκ, και εγώ έχω δει από κοντά τον Mr Boutia σε ένα trash party για την στέψη του νέου Mr εθνικά πόδια. ΑΛΛΑ ΡΕΝΤ ΝΤΡΑΓΚΕΝ ΡΕ ΦΙΛΕ?

εντιτ: Double Ποσταδόρες.

Μα είναι η πιο γουστόζικια προφέσιοναλ πικ που έχω, δεν είμαι εκτός θέματος

Κατά τα άλλα, ξανακύλησα στο WoW Classic, εν όψει κυκλοφορίας WTLK και ανεβάζω τα professions μου. (εννοείται Paladin που ήταν από τα καλύτερα classes στις original days του WTLK).
Εξερευνώ λίγο το κόσμο του Kenshi με τον Guts (παράτησα τις γάτες για την ώρα).
Μπαίνω Gothic για κάνα event του σέρβερ, και εγκατέστησα Sir Whoopass: Immortal Death, αλλά μόνο τα εισαγωγικά βίντεο είδα. Καλό parody μυρίζει πάντως, αν ξεκολλήσω από WoW θα σας πω περισσότερα.

Diablo 2 resurected ή remastered ή remaked τέλος πάντων. Τι παιχνιδάρα που εξακολουθεί να είναι το άτιμο. Πόσο απίθανα περιβάλλοντα, μουντά και γκροτέσκα που αναδύουν σαπίλα και καταστροφή. Απόλαυση σκέτη, παίζω με necromancer που δεν είχα κάνει playthrough τότε στα νιάτα μου που ήμουν πιο πολύ της δράσης. Τώρα αφήνω τους άλλους (σκελετούς και γκολεμ) να κάνουν τη βρωμοδουλειά.

Έτσι ακριβώς το έπαιξα κι εγώ, ήταν ήδη viable πριν το patch που boostαρε τα summons, τώρα πρέπει να είναι ακόμα πιο εύκολο, θα το καταλάβεις στον Duriel βασικά, αν δεν τον πέρασες ήδη.

 

[shredder]

Ξεκινησα το Terminator resistance. Με τοσα που ειχα διαβασει αναρωτιομουν πως θα ειναι. Τελικα δεν ειναι τοσο κακκο οσο λενε. Αρχη ειμαι ακομα αλλα σε καμια περιπτωση δεν ειναι για 4/10 που ειδα καποιες βαθμολογιες. Βεβαια δεν ειναι και παιχνιδαρα οπως αλλα fps σαν τα halo αλλα ουτε και ετσι οπως το περιγραφουν. Τα γραφικα πολυ καλα σε Epic 1440p. Διαλυω terminators !

 

[Stamatimenos]

@shredder το Terminator Resistance δεν είναι κακό, αλλά έχει πολλά filler missions που από ένα σημείο και έπειτα γίνονται επαναλαμβανόμενα και βαρετά. Δε θα κάνω spoiler, αλλά θα αναφέρω και για τους υπόλοιπους που ίσως το έπαιξαν ή θέλουν να το παίξουν ότι εμένα τα αγαπημένα μου σημεία ήταν τα stealth missions και όχι τα action-heavy.

@Great0ldOne θα διαφωνήσω λιγάκι, αλλά καθαρά υποκειμενικά, μιας και για εμένα το αγαπημένο μου κομμάτι του Mafia 1 (και καθ επέκταση και του remake, αν και δε το έπαιξα ακόμα) είναι το setting αυτό καθεαυτό. Το ότι ζωντανεύει την εποχή της ποταπαγόρευσης γύρω σου και μπορείς να πάς όπου θέλεις και να ακολουθήσεις το σενάριο αν και όταν θέλεις.

 

[vtheofilis]

 

[bald_killer]

@shredder το Terminator Resistance δεν είναι κακό, αλλά έχει πολλά filler missions που από ένα σημείο και έπειτα γίνονται επαναλαμβανόμενα και βαρετά. Δε θα κάνω spoiler, αλλά θα αναφέρω και για τους υπόλοιπους που ίσως το έπαιξαν ή θέλουν να το παίξουν ότι εμένα τα αγαπημένα μου σημεία ήταν τα stealth missions και όχι τα action-heavy.

Εδώ που τα λέμε ένα Terminator game θα ήταν καλύτερο με στοιχεία stealth-horror στα πρότυπα του Alien, παρά μια ακόμη action rpg gen Z παπαρίτσα.

 

[Stamatimenos]

Αυτό ακριβώς, και είναι ο λόγος που η αγαπημένη μου πίστα μακράν είναι το σχολείο. Όσοι το παίξατε ξέρετε.

 

[maximum armor]

Από προχθές άρχισα το Crusaders of Might and Magic. Γρήγορο παιχνίδι αλλά καθόλου κουραστικό, καθόλου side quests (!), καθόλου weapon stats (καταλαβαίνεις την αξία τους μόνο από την τιμή που κοστίζουν!), πιο πολύ action δηλαδή, μακριά οι εχθροί μεταξύ τους, μια χαρά εθιστικό. Βλέπω στη wikipedia (πάλι) ότι έχει το plot του παιχνιδιού κάποιος που το έπαιξε σε Playstation και αναφέρει ότι υπάρχουν πολλές διαφορές στο PC. Από την αρχή ήδη έχω δει διαφορές. Αν όλα πάνε καλά, θα βάλω και το δικό μου.

 

[maximum armor]

Είδα σήμερα ότι για κάποιο λόγο αφαιρέθηκε το plot κείμενο που είχα βάλει στο Arx Fatalis στη Wikipedia. Για μια στιγμή υπέθεσα μήπως το αφαίρεσε κάποιος απ’ τους συντελεστές του παιχνιδιού, για να μη φαίνεται η ιστορία (για spoilers), αλλά μετά είπα ότι αποκλείεται, αφού: Α) το παιχνίδι είναι 20 χρονών πια, και Β) πολύ νεότερα παιχνίδια της Arkane (Dishonored, το νέο Prey) υπάρχει κανονικά το plot τους. Οπότε καταλήγω στο ότι ο προηγούμενος απλός gamer (δηλαδή όχι από εταιρία) που το ανέβασε, δεν σκέφτηκε «κάτσε, αυτός τα έγραψε τόσο αναλυτικά. Γιατί να μη φαίνεται το δικό του στο παιχνίδι;», αλλά τα έσβησε και ξαναέβαλε τις 3 του σειρές. Φυσικά έχω αποθηκεύσει το κείμενο, αλλά δεν θα το ξαναβάλω. Ας είναι.

 

[maladroid]

Δεν είμαι σίγουρος ότι έφτασα στο τέλος του Immortality αλλά ξεκλείδωσα ένα κλιπάκι που οδήγησε στα credits (και το σχετικό achievement)
Πέρα από το meta κλείσιμο του ματιού που εισέπραξα, ελπίζω να υπάρχει και κάτι παραπάνω στα -αρκετά- υπολειπόμενα κλιπάκια που δεν είδα ακόμα. Αν όχι, τότε...meh.
Έχοντας πλέον αφιερώσει πάνω από 10 ώρες , ομολογώ ότι βρίσκω λίγο χλιαρό το meta-narrative που "τρέχει" στο παρασκήνιο και το ενδιαφέρον μου κρατάνε κυρίως οι ίδιες οι (μούφα) ταινίες και ο ημι-ερασιτεχνικός τρόπο που γυρίστηκαν. Οι ερμηνείες κάποιων ηθοποιών αποδείχτηκαν τελικά μέτριες (για ορισμένους μάλλον έγινε εσκεμμένα), ενώ η υπερβολική έκθεση στην Marissa άρχισε σιγά σιγά να αφαιρεί από την γοητεία της (σε όλα τα επίπεδα).
Τέλος, με χαλάει λίγο αυτή η soft πορνό αισθητική που βγάζουν ορισμένες σκηνές. Η σεξουαλικότητα (κυρίως της Marissa) χρησιμοποιείται ενίοτε με φτηνό τρόπο και υπάρχουν μερικές γυμνές σκηνές που δεν προσφέρουν κάτι.

Γενικά το παιχνίδι παρουσιάζει ενδιαφέρον ως πείραμα αλλά αφηγηματικό αριστούργημα δεν είναι. Χαίρομαι που συμπεριλαμβάνεται στο Game Pass και ικανοποίησα την περιέργειά μου χωρίς να πληρώσω. Πάω να δω και τα βιντεάκια της τρίτης ταινίας μπας και αλλάξει κάτι.

 

[Adhan]

πιο πολύ action δηλαδή

Θυμάμαι ότι είχα παίξει ένα demo από PC Master τότε και το είχα βρει γουστόζικο και άκρως ατμοσφαιρικό. Είχα φτάσει σε ένα σημείο που είχε κάποιον αόρατο εχθρό. Ήταν άραγε glitch ή as intended;
Πάντως το παιχνίδι έχει φάει αρκετό hate από όσο έχω δει, και μάλλον άδικο. Αν μπορείς να ανεχτείς κάποιο jank και δεχτείς ότι δε θα παίξεις το επόμενο M&M RPG, δεν είναι κακό.

τα έσβησε και ξαναέβαλε τις 3 του σειρές

Μπορεί να είναι από τη Λακωνία.

με χαλάει λίγο αυτή η soft πορνό αισθητική

Πάω να δω και τα βιντεάκια της τρίτης ταινίας

 

[Great0ldOne]

δεχτείς ότι δε θα παίξεις το επόμενο M&M RPG, δεν είναι κακό.

Όλα τα παιχνίδια θα έπρεπε να είναι το επόμενο Μ&Μ RPG.