Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[nitro912gr]

είστε μαζοχιστές ρεεεεεεε

 

[Bathory]

Πλυ ωραίο το Bloodstained

 

[shredder]

Τερματισα το uncharted lost legacy και ξεκινησα το robocop rogue city. Το robocop ειναι φοβερο με πολυ αιμα και δραση. Γραφικαρες επισης σε epic 1440p με FSR 2..2 Πιο πολυ μου αρεσε το uncharted 4 αλλα και το legacy καλο ηταν αν και πολυ πιο μικρο σε διαρκεια.

 

[Dim Gian Bot]

Ξεκινησα να παίζω Bloodstained. Ειναι λίγο μπελαλίδικο με τα πολλά σπελλς. Βάλε ρε αδερφε εκεί 1-2 κουμπιά. Τι με τυρρανάς.

Επίσης, τί φάση? Aν ψοφίσω χάνω όλο το πρόγκρες μου? Στο Blasphemous τουλάχιστον το πρόγκρες του χάρτη παρέμενε ακόμα κ αν ψόφαγες...

Το αίμα είναι δύσκολος λεκές... :Ρ

 

[Adhan]

Έχω παίξει κάνα 5ωρο από Control.

Τίτλοι τέλους οριστικά πλέον. Παιχνιδάρα, πέρασα πολύ καλά, τόσο που στην πορεία αποφάσισα να κυνηγήσω το 100% των achievements. Κάτι που σε ελάχιστα παιχνίδια θα κάνω.

Peak female condition/gameplay για τη Remedy/Φινλανδούς auters. Η αφήγηση/σενάριο αν και σε στιγμές είναι αινιγματική/ασαφής, διατηρεί ενδιαφέρον μέχρι τέλος/quit από το Steam. Κάποιες ερωτήσεις βέβαια παραμένουν όπως για παράδειγμα η ταυτότητα του Board/πυραμίδα με άσπρο θόρυβο, που προκύπτουν κυρίως από το Foundation/ρίζες του δέντρου, ενώ στο AWE/Dark Place παρά την πρόζα του Wake, τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν καλύτερα στη θέση τους/το lore compendium παραμένει κλειστό. Λογικά αναμένουμε περισσότερες λεπτομέρειες/debrief στο Control 2.
Με εξέπληξε/ξεπέρασε τις προσδοκίες μου περιμένοντας ένα 3rd person shooter και τελικά ήταν ένα άρτιο 3d Metroidvania/Arkham χωρίς νυχτερίδες.

 

[vlad]

Aν ψοφίσω χάνω όλο το πρόγκρες μου?

Με πέθανες μεσημεριάτικα, διάβασα το "πάγκρεας" και σκέφτηκα πάει το έχασε ο Μπαλντ.

 

[bald_killer]

Οχι εντάξει, στο 40% περίπου δεν μου έχει βγάλει ακόμη το πάγκρεας ή το σηκώτι μου.

Ασχετο, αλλά μόνο εμένα μου θυμίζει γυφτο-τσιφτετέλικα ?
(1:12)

 

[Dim Gian Bot]

Ασχετο, αλλά μόνο εμένα μου θυμίζει γυφτο-τσιφτετέλικα ?
(1:12)

Όντως!

Επίσης, από την αρχή μού έφερε στο μυαλό μουσικές από κάτι ελληνικές βιντεοταινίες Γ' κατηγορίας των 80s.

 

[Adhan]

Αχέμ, ένας συνδυασμός μπαροκ/νεοκλασσικής/ποπ/ροκ/ηλεκτρονικής είναι, όπως τα περισσότερα της Michiru Yamane.

 

[tommas]

Σε σημεία φέρνει σε κλασσικότατη Castlevania μουσική, αλλά προς το τέλος όντως γίνεται περίεργο.

Είναι αρκετά ευχάριστο πάντως όσο γυρνοβολάς ψάχνοντας μυστικά. ¨Οταν το έπαίζα δε μου είχε κάνει τόσο εντύπωση.

 

[bald_killer]

Αχέμ, ένας συνδυασμός μπαροκ/νεοκλασσικής/ποπ/ροκ/ηλεκτρονικής είναι, όπως τα περισσότερα της Michiru Yamane.

Ναι, αλλα για καποιο λογο εγω στο συγκεκριμένο μέρος απλά θέλω να τραγουδήσω για έρωτες, χωρισμούς, ποτά κ ξενύχτια.

ΕΝΤΙΤ: Μόλις τερμάτισα κ το game αλλά έχω την αίσθηση πως το Ending δεν ήταν Τρου. Θα κοιτάξω κάνα guide να δω αν έχει κ άλλα.

 

[shredder]

Τερματισα το Robocop Rogue city!! Ειναι πολυ καλο οπως και το terminator resistance το προηγουμενο παιχνιδι της Τreyon. Γραφικαρες και πολυ δρση και αιμα. Ειναι το καλυτερο παιχνιδι Robocop. Τωρα θα ξεκινησω το Immortal of Avevum

 

[captain kal]

Πάει και το Arx Fatalis!!! Και όχι δεν το τελείωσα, γιατί πριν από την τελική μάχη, κάτι quest items που μου είχε δώσει σε άσχετες καταστάσεις, τα είχα χάσει!!!! Όχι ότι έχασα και τίποτα!!

Όταν το παιχνίδι δούλευε, ήταν μια χαρά!! Το κακό ήταν, ότι στο 80% δεν δούλευε!!!

 

[Stamatimenos]

Τέλος το Starfield, πιάσαμε Cyberpunk. Kαι πάμε και κάνα raid σε Pandaria private server.

 

[Hank]

Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι Starfield, CyberPunk και τα υπόλοιπα παιχνίδια που λες ότι παίζεις, είναι mod για το Gothic.

 

[bald_killer]

είστε μαζοχιστές ρεεεεεεε

Τέλος κ το Bloodstained. Στην αρχή είναι κάπως δύσκολο, ναι. Συνηθίζεις όμως κ τα save points γίνονται περισσότερα. Ευτυχώς μάλιστα υπάρχει πάντα ένα δίπλα στο Boss fight. Κάποιοι μεγαλόσωμοι εχθροί στην αρχή μπορεί να είναι ψαρωτικοί αλλά γρήγορα καταλαβαίνεις πως δεν είναι κ τόσο σκληροί (εκτός από την banshee)

Η δυσκολία ανεβαίνει αισθητά λίγο μετά τη μέση κ ύστερα κάνοντας διαρκώς μικρά spikes. Κυριαρχεί πάντα το άγχος όταν μπαίνεις σε νέα περιοχή να βρεις το επόμενο save point αλλιώς φτου κ από την αρχή.

Είχα γράψει πως όταν ψοφάς, χάνεις όλο το progress. Ευτυχώς τα potions επανέρχονται κ εκείνα, όσα είχες στο τελευταίο save point...

Κάποια bosses είναι δυστηχώς (κατά την παράδοση στο είδος) σκαλωτικά. Δεκάδες προσπάθειες μέχρι να τα καταφέρεις. Διάολε, το τελευταίο ήταν μεγάλο μανίκι.

Γενικώς τα είχε όλα για το είδος που εκπροσωπεί. Το μόνο που με χάλασε ήταν το UI. Με μια τεράστια γκάμα σε όπλα, εξοπλισμό κ spells θα μπορούσαν τουλάχιστον να τα χωρίσουν σε είδος κ μετά για το καθένα σε κάποιο tree όπου να φαίνεται άμεσα σε τί θα εξελιχθεί. Οταν τα έχεις όλα σε μια κάθετη λίστα είναι κουραστικό στο μάτι.
Επίσης, πολλά, αχρείαστα spells...

Θα του έδινα ένα καθαρό 8/10 αλλά για το εχθρικό NPC αυτό κ μόνο, μισή μονάδα επιπλέον,
8.5/9

 

[Hank]

Τέλος και για εμένα το CyberPunk. Κάπου 99 ώρες έγραψε το save game. Η γενική εντύπωση που μου αφήνει είναι θετική, αλλά με κάποια πίκρα, ίσως. Θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο πιστεύω. Αυτό που κυρίως με απογοήτευσε είναι ότι η NC μου φαινόταν άδεια κατά κάποιο τρόπο. Ίσως όχι τόσο ζωντανή όσο θα ήθελα, παρότι έχε πολλά side quests να κάνεις. Ίσως να μην το λέω και σωστά.

Να πω την αλήθεια δεν μου φάνηκε να έχει και αρκετό challenge ακόμα και στο Hard (αν και ομολογώ ότι ποτέ δεν τόλμησα να το πάω παραπάνω).

Spoiler: End game spoiler

Αυτό που έχει πλάκα είναι ότι είχα φάει από πολύ νωρίς ένα σπόιλερ ότι η V πεθαίνει στο τέλος, οπότε σε όλο το game προχωρούσα λίγο απογοητευμένος αφού ήξερα την κατάληξη.

Δεν ξέρω αν το spoiler δεν ίσχυε ή αν εγώ κάπου έκανα την "σωστή" επιλογή, αλλά στο τέλος η V έζησε, οπότε ήταν μία ανατροπή που έχτισα μόνος μου.

Επέλεξα να μπω στο Arasaka Tower με την Panam και την δική μου συνείδηση και στο Mikoshi έστειλα τον Johnny να γίνει ΑΙ και να παει να φτιάχνει φωτογραφίες για τον Λέλο, οπότε στο τέλος κατέληξα να φεύγω στα Badlands αγκαλιά με το Τζουντάκι.

 

[Robin Hood]

Τελείωσα το Hogwarts Legacy για το οποίο οκ δεν κατάλαβα γιατί πούλησε τόσο πολύ (ή μάλλον ξέρω, λόγω του κόσμου που βασίζεται). Ένα συμπαθητικό open world είναι.

Και δεν ξεκίνησα κανένα.

Επειδή η ζωή σου βάζει τρικλοποδιές, όλα μπήκαν στο πάγο για τουλάχιστον 1 μήνα.

Είχα διαπιστώσει ότι από το αριστερό μου μάτι μειώθηκε η όραση μου κι υπήρχε κάποια παραμόρφωση το οποίο το πήρα χαμπάρι όταν έκλεισα το δεξί μάτι μου. Η διάγνωση ήταν οπή στην ωχρά κηλίδα.... Αρκετά σπάνιο σ' αυτή την ηλικία αλλά όχι απίθανο.

Ίσως επειδή επηρεάστηκε που έκλεινα το 1 μάτι μου για να στοχεύσω με το τόξο.

Και τι κάνουμε γιατρέ. Επέμβαση η οποία είναι πάρα πολλή λεπτή και μετά για 7 με 10 μέρες να είμαι μπρούμυτα ή σκυφτός και να κοιτάω το πάτωμα για να πιέζει η φυσαλίδα που μου έβαλαν μέσα στο μάτι την τρύπα και να κλείσει. Και 1 μήνα άδεια από την δουλειά. Τις 5 μέρες τις έφαγα. Κοιτάζοντας το κινητό ή διαβάζοντας κανένα βιβλίο. Όσο μπορούσα.

Θα επανέλθω τον Μάρτιο με τι θα παίξω...

 

[Great0ldOne]

Πολλά περαστικά Robin!

Άτιμα γεράματα. Εμένα δυο βδομάδες με ταλαιπωρεί μια ιστορία κάτι-σαν-αρθριτικά-αλλά-όχι-ακριβώς στο δεξί χέρι και δεν μπορώ να πιάσω καλά το mouse χωρίς να πονάω, σίγουρα όχι για gaming. Ίσως το χειρότερο μη-σοβαρό πρόβλημα υγείας που μπορεί να πάθει ένας PC gamer. Με κάτι χάπια μου είπανε θα περάσει, αλλά ακόμα τίποτα. Δεν βοηθάω βέβαια κι εγώ, γιατί το mouse δεν μπορώ να το πιάσω, αλλά περιέργως το gamepad δεν με ενοχλεί, οπότε το έχω ρίξει στο Forza Horizon 5 - ίσως όμως πρέπει να το κόψω κι αυτό και να αφήσω το χέρι να ξεκουραστεί, μπας και συνέλθω.

 

[Dim Gian Bot]

Κι εγώ αύριο έχω επέτειο...

Κλείνω 1 χρόνο από επέμβαση διαφραγματοκήλης. Το κατά πόσο πέτυχε θα δείξει στο μέλλον...

Game-άρετε όσο μπορείτε αδέρφια!!!111!!!