Κλασικα ακολουθει σεντονάρα. προσή γουιδ κώσο.<br><br>ακου τωρα φιλε τι γινεται. πατας νταμπλκλικ στο εικονιδιο του παιγνιδιου. Πεφτουνε τα λογκος, οκ. Μετα μπαινει στο οψιο μενιού. Εχει κατι αγνωστες λεξεις “go online” και “dungeon master” λεει. Αναμεσα εχει το “player” που ειναι το σινγκλ πλειερ κομματι του παιγνιδιου. Οκ, πατας και σου βγανει τον παιχτη σου. Δεξια εχει τα καμπέινς. Πατας το κυριο καμπέιν. Μετράς, ε? Μη μου βαριεσαι. Μεχρι τωρα 3 κλικς. Μετα το campaign, αλλες 3 επιλογες δεξά. New, join και continue game. Αιντε, κλικαρουμε continue, για να δουμε θα παιξουμε σημερα? εδω αρχιζει το γελιο. Οκ μεχρι τωρα να τις δεχτω τις ερωτησεις, αλλά απο δω και περα δεν μπορει να βρει τι επαιξα ολες αυτες τις μερες και να μου το φερει στο πιατο μαζι με τις αλλες επιλογες? Οοοοοοοχι. Συνεχιζουμε:<br>solo, public και friends. Ακου σολο. Ο χάν ή κανενας ξαδερφος του? Στο παμπλικ δεν παταω, οι τιμες τους και το σερβις χάλια και φρεντς ειπαμε δεν εχω, ειμαι άζωος. Ακου σολο, γελουσα καθε φορα. Οκ, εγω ο σολιστας παταω το κουμπι μου. Εκει θα μου φερει τα loads που εχω, σωστα? Μη φας. <br>Κατω δεξια βγαινει η οτι ναναι επιλογη START GAME. Να, στο σταυρο που σας κανω. Την πρωτη φορα δεν ηθελα να το πατησω, λεω θ αρχισει νεο παιχνιδι και θα χασω το σωσιμο μου. Οι αλλες επιλογες ειναι σετινγκς και μπάκ. Οκ, το γκειμι απαιτει τολμη. σταρτ γκειμ βρε μαλακες ντεβς, σταρτ γκειμ. Ε, λες εφτασε η ωρα. Καπου εδω φορτωνω. Το γκειμ, γιατι στα νευρα εχεις φορτωσει προ πολλου. Και σου βγανει το ΓΑΜΑΤΟ μενου “select party members”. <br>Ανακεφαλαιωνω. Παιχνιδι που ειναι αρπιγκι, που εχει ιν γκειμ κανονικη σειβ και κουικσειβ ρουτινα κι ομως εχει 1 (ενα, one, un, uno) σειβ σλοτ (αυτο δε σας το ειχα πει, άλλη μαλακια αυτη. Ειδα μετα απο χρονια την φρικτα αξιοθρηνητη επιλογη “save and exit” μπροστα στ αμυγδαλωτα μου ματια) και ενω εχεις ηδη κανει καμια δεκαρια κλικς ΔΕΝ ΣΟΥ φορτωνει τη γαμοθέση που ησουνα χτες, ξερω γω σ ενα μπουντρουμι στην ακρη του πουθενα με το παρτυ που ειχες μαζι σου, αλλα σ αφηνει να διαλεξεις νεο παρτυ απ ολους τους διαθεσιμους συντροφους που εχεις βρει. Δεν σου κραταει καν σαν “προτεινομενη” συνθεση ομαδας αυτη που ειχες στο προηγουμενο σεσιον σου. Οχι. Διαλεγεις ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ την ομαδα απο την αρχη. Διαλεγεις και πατας accept. Διαολε, ανατριχιλες ηδονης. Ναι, μπορεις να ΠΑΙΞΕΙΣ, σολίστα μου.<br><br>Και μετα γκρινιαζει ο θεσπιαν στο ρηβιου του ρεηκουί, γιατι ειναι ευκολο το παιχνιδι. Φανταζεσαι φιλε τι σπασαρχιδιασμα θα ηταν να χανεις και 7-8 φορες στο καθε σεσιον? Και ποση ωρα θα χρειαζοσουνα για να κανεις λοουντ? Μαι ζωη και μια μερα.<br><br>Μετα την απαραιτητη εισαγωγη (tl/dr: ο μπραδερ γεροντογκρινιαζει που το παιγνιδι ειναι νταντζονμαστερ/κοοπ προσανατολισμενο και δεν φορτωνει οπως θα περιμενε...) να πω καπου εδω οτι ομιλω για το πονημα <span style="font-size:12pt"><b>Sword Coast Legends. </b></span><br>Επισης να πω οτι ειναι χαλια optimized, (φουρνος η cpu χωρις λογο (φτιαχνει καπως αμα τρεξεις το vsync μεσω του radeon ή του nvidia panel και ΟΧΙ μεσα απ τα οπσιονς του παιχνιδιου)) οτι εχει αρκετα μπαγκς (οχι τιποτα γκειμ μπρεικινγκ παντως) κι οτι η nspace που το δημιουργησε εχει κλεισει νομιζω και το χει αφησει τελειως στην τυχη του..<br><br><br>ρε μπραδερ, στάκα λιγο. Τι συνεχιζεις? Απ την πρωτη γραμμη εχεις παρει το φτυαρι και φτυαριζεις κοπρια στη μαπα του παιγνιδιου. ασε που εχεις σεντονιασει αγριως. Καταλαβαμε.. 0/10.<br><br><br>και ομως, χαλκεντερε, σιδερόμπαλε αναγνωστη που καταφερες ηδη το ανδραγαθημα να διαβασεις ισαμε δω. <span style="font-size:12pt"><b>μου αρεσε το παιχνιδι.</b></span> Την ειπα την αμαρτια μου. Ξαναδιαβασα και το ρηβιου του νορθ τωρα που το τελειωσα και καταλαβα οτι μαλλον ειμαι επιφανειακος και ανωριμος αρπιγκι παικτης γιατι δε με ενοχλησε τιποτα απ τα οσα πολυ πιθανως σωστα αναφερει. Τα γραφικα μ αρεσανε πολυ, οι κουεστς δεν ειναι τοσο χαλια οσο τις περιμενα (χωρις να ειναι και κατι το ιδιαιτερο) και η μαχη διασκεδαστικη. Ειχε και 3-4 δυσκολες (για μενα τουλαχιστον) που χαρηκα πολυ οταν τις εβγαλα.<br>Μοιαζει κατι σαν διασταυρωση του BG1 (οπτικά) και του nwn1, πραγμα που δεν ειναι καθολου κακο στα χαρτια μου. Και οταν καταφερεις με το καλο να μπεις στην οθονη του gameplay, μπορω να πω οτι διαολε, το λες μεχρι και διασκεδαστικο.<br><br>Αυτα. Σκεφτομαι τωρα που χειμωνιασε και βρεχει εξω και βροντα, να στραφω σε κανενα καλο adventure, καπου προς σερλοκ μερια ισως. Το πολυ το κλικι κλικι κουρκουτιαζει τον εγκεφαλο (οπως φανηκε καθαρα).