Τώρα νοιώθω λίγες ενοχές που θα χαλάσω το buzz, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να αποκαλέσω τη σειρά καλή με κανένα κριτήριο. Είδα τα 5 πρώτα επεισόδια και σταμάτησα να βλέπω επειδή για κάποιο λόγο έπεσε το Netflix. Ο λόγος που συνεχίζω είναι ότι είμαι αθεράπευτο fanboy κι επειδή τρέφω ακόμη ελπίδες για το main saga (παραδέχομαι ότι είναι δύσκολο να βγάλεις μια σεζόν με ροή από anthologies). Ακολουθεί post σεντόνι το οποίο περιλαμβάνει και SPOILERS + κάποια ελαχιστότατα και για τα ΒΙΒΛΙΑ. Μη διαβάσετε παρακάτω αν δεν ξέρετε τι γίνεται και δε θέλετε να μάθετε.
Let's see λοιπόν. Πείτε με butthurt fanboy, αλλά πραγματικά προσπάθησα να το δω από όλες τις πιθανές οπτικές. Ως fanboy βρίσκω τη σειρά εκτρωματική, ως casual Witcher or fantasy fan απίστευτα cheesy και κακογραμμένη και αν έψαχνα απλά κάτι να δω στο Netflix α το είχα παρατήσει μετά από 2-3 επεισόδια (btw το entry barrier είναι όντως αρκετά υψηλό), αφού η παραγωγή είναι πιο φτηνή από ότι περίμενα, όλες οι nonhuman races φαίνονται απαίσιες, το CGI πολύ πρόχειρο και το κυριότερο είναι ΒΑΡΕΤΟ. Υπερβολή τα ωριαία επεισόδια. 45 λεπτά και πολλά ήταν για αυτού του τύπου το content. Ακολουθεί fanboyική κριτική.
Πρώτον, ανησυχίες Hellion για την παρουσίαση της Nilfgaard, απόλυτα δικαιολογημένες. Στα πρώτα επεισόδια παρουσιάζονται εντελώς βάρβαροι και δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με τα βιβλία ή τα παιχνίδια. Θέλω πολύ να δω πως θα γυρίσουν το χαρακτήρα του Cahir μελλοντικά. Άλλο ένα liberty με τον κόσμο που δε βγάζει νόημα είναι η συνένωση Ban Ard και Aretuza και το γεγονός ότι υπάρχουν Nilfgaardians στην Aretuza, ενώ ένα από τα πιο σημαντικά points είναι το πόσο διαφορετικοί είναι οι μάγοι της Nilfgaard με αυτούς των Northern Kingdoms και πόσο διαφορετικά τους αντιμετωπίζουν (case in point, Fringilla). Πέρα από αυτό, Filavandrel's uprising; Στη Cintra. Κάτι χιλιάδες μίλια νοτιοδυτικά της Dol Blathanna. Κάποιου είδους βεντέτα των Cintrians με τα Elves (ενώ η βασιλική οικογένεια έχει elven blood ξέρω γω). Μίσος των Cintrians προς την Calanthe; Που τη λάτρευαν, και ένας από τους δευτερεύοντες λόγους που όλοι κυνηγούν τη Ciri είναι ότι οι Cintrians θα ακολουθούσαν μόνο τη συγκεκριμένη βασιλική γενιά.
Και μιας και είπα για τον Cahir λίγο νωρίτερα, ας δούμε λίγο και τους χαρακτήρες. Όπως έγραφα και μερικές σελίδες πίσω, δε θα με ενοχλούσε τόσο η εμφάνιση αν δεν υπήρχαν σημαντικές αλλαγές. Αλλά υπάρχουν. Ο Cahir παρουσιάζεται σαν Αντίχριστος, Ο Foltest σαν καρικατούρα, η Tissaia που είναι η μέντορας της Yen σαν εγωίστρια, ο Istredd δεν έχει λόγο ύπαρξης σε αυτό το context. Επίσης σκλάβοι νάνοι/gnomes; Μαύρα ξωτικά; Ευγενική Eithne; Τέλος το origin story της Yen είναι ένα χάλι μαύρο. Α, το αποκορύφωμα βέβαια είναι η Calanthe που σκάει στους αρραβώνες της Pavetta μέσα στα αίματα και τρεκλίζοντας μεθυσμένη σαν τον Jack Sparrow.
Η γραφή έχει κι αυτά υπερβολικά πολλά θέματα. Cheesy όσο δεν πάει, premonitions από το πουθενά, κακοί διάλογοι, εξυπηρέτηση agenda (αποκορύφωμα ο λόγος της Yen στο νεκρό μωρό και αυτός ενώ προσπαθεί να αιχμαλωτίσει το Djinn), κακή ένταξη του χιούμορ (αποκορύφωμα η επιγραφή όταν ο Geralt μπαίνει στην Temeria). Παράδειγμα, η όλη υπόθεση της Yennefer, που ήθελαν τάχα να τη στείλουν στη Nilfgaard. Ότι να'ναι.
Για να μην είμαι και άδικος πάντως, υπάρχουν και θετικά. Οι κύριοι χαρακτήρες είναι σχετικά πιστοί, η ηθοποιία είναι εξαιρετική στους κύριους ρόλους, προεξάρχοντος του Cavill, η σκηνοθεσία επίσης πολύ καλή, ενώ υπάρχουν και ενδιαφέρουσες narrative επιλογές όπως η πρώτη συνάντηση του Geralt και της Triss, όπως και ο παραλληλισμός της Renfri με τη Ciri. Επίσης, δε θα τους ψέξω για αναγκαστικές αλλαγές, όπως αυτή της δομής αφήγησης ή του γεγονότος ότι μεγάλωσαν τη Ciri (αν και χάνεται λίγη από την παιδική αφέλεια του χαρακτήρα δεν είχαν επιλογή).
Τέλος πάντων, ίσως να είχα υπερβολικά υψηλές προσδοκίες. Και όντως, ήμουν πολύ αισιόδοξος. Από ότι φαίνεται έκανα λάθος. Φυσικά σώζεται το πράγμα, και τους δίνω ότι είναι πολύ δύσκολο να δημιουργήσεις σεζόν με ροή από anthologies, αλλά αμφιβάλλω αν η συγκεκριμένη showrunner είναι η κατάλληλη.
EDIT: Α, διαβάζοντας και το σχόλιο του Arwindan, η μουσική είναι αίσχος κατ'εμέ. Και οι μπαλάντες του Dandelion μόνο μπαλάντες δεν είναι.