REVIEWS

BEATBUDDY: TALE OF THE GUARDIANS

…και εγένετο που λέτε Beatbuddy. Μικρός τίτλος, off the radar, από την πρωτοεμφανιζόμενη Threaks. Τα παιδιά φυσικά κάτι πρέπει να ήξεραν πως έκαναν σωστά, μιας και κατάφεραν να εξασφαλίσουν ένα εντελώς πρωτότυπο soundtrack από τους Austin Wintory, Parov Stelar, Sabrepulse και La Rochelle Band για την παρθενική εμφάνιση του μικροσκοπικού τους ήρωα.

Το στόρι είναι μια ευχάριστα τρύπια και αχταρμάδικη δικαιολογία για την δράση. Στα βάθη του Ωκεανού, στον Πλανήτη της Μουσικής, Κάτι Έχει Πάει Φρικτά Στραβά™ και εναπόκειται στη μικροσκοπική μπλε ύπαρξή σας να ελευθερώσει ένα μάτσο καραψυχεδελικά ανοσιουργήματα από τα Ξεχασμένα Βάθη, ώστε να επανέλθει η ισορροπία και όλος ο σχετικός φραμπαλάς. Σίγουρα δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, αλλά έρχεται να δέσει με τον κορμό του gameplay μια καλή χαρά. Προς τιμήν του, σερβίρεται με μια αρκετά γερή δόση χιούμορ στους διαλόγους με τα Αδέρφια Υποκθουλοειδή που συναντάτε, κάτι που σίγουρα βοηθά την τελική εντύπωση που αφήνει ο τίτλος.

BB1Υποβρύχιοι Swing Καβουροδεινόσαυροι. Άρπα τη, Kiedis.

Αν και έχει επιλεχθεί η δημοφιλέστατη μηχανή Unity για το παιχνίδι, τα πανέμορφα 2D γραφικά του πραγματικά θα σας ταξιδέψουν σ’ένα μαγεμένο, εξωγήινο βυθό. Σε αυτό το σημείο, για σχεδόν απροσδιόριστους λόγους, ο τίτλος μου θύμισε πολύ έντονα το Ecco The Dolphin. Τόσο τα περιβάλλοντα όσο και ο τρόπος που τα εξερευνούμε και ξεκλειδώνουμε σταδιακά, έχουν κάτι από το πρωτόγονο μυστήριο του θρυλικού εκείνου τίτλου.

Κάθε μας κίνηση και δράση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το soundtrack του παιχνιδιού. Ξεκινάμε κάθε ένα από τα πέντε συνολικά επίπεδα του Beatbuddy, ακούγοντας ένα εντελώς μινιμάλ beat και όσο προχωράμε και λύνουμε κάποιους αρκετά απλούς και δυστυχώς επαναλαμβανόμενους γρίφους, προστίθενται και τα υπόλοιπα όργανα, μέχρι σταδιακά ολόκληρο το επίπεδο να μεταμορφώνεται σε μια ολοζώντανη, παλλόμενη υποβρύχια συμφωνία.

BB4Να ανησυχείτε. Να ανησυχείτε πολύ.

Την πρώτη φορά που θα αντιληφθείτε πόσο εξαιρετικά σφιχτοδεμένο είναι το level design και τον ιδιοφυή τρόπο με τον οποίο έχει σχεδιαστεί ακριβώς επάνω στη μουσική, ενδέχεται να ζαβλακωθείτε. Σε επίπεδο καλλιτεχνικού design και οράματος, το παιχνίδι είναι αδιαμφισβήτητα μπροστά. Εκεί που μας τα χαλάει, είναι στο θέμα της ποικιλίας. Μέσα στο πρώτο δίωρο του παιχνιδιού θα έχετε συναντήσει σχεδόν όλα τα διαφορετικά πλάσματα/puzzle triggers και θα έχετε μάθει να τα ελέγχετε ικανοποιητικά. Σας μένουν λοιπόν γύρω στις τέσσερις ακόμη ώρες παιχνιδιού όπου απλά εφαρμόζετε τα βασικά πράγματα που μάθατε στην αρχή. Και ναι, τα γραφικά είναι πανέμορφα και όταν βρίσκεστε στη μέση ενός πολυσύνθετου επιπέδου με το κεφάλι σας στην καρδιά του ρυθμού, το παιχνίδι έχει ένα ύπουλο ταλέντο να σας κάνει να νιώθετε μια μικρή ηλεκτρονική ιδιοφυία, αλλά…κάτι λείπει.

Προσθέστε και εδώ τα αρκετά bugs που μαστίζουν ακόμη τον τίτλο και δυστυχώς εντάσσονται στην κατηγορία των show stoppers (πολλές φορές δηλαδή απαιτείται reset ενός ολόκληρου επιπέδου, γιατί αυτό έχει κολλήσει σε κάποιο μόνιμο fail state) και η ενασχόληση μαζί του δείχνει να είναι ένα σπόρ μονάχα για τους “ταγμένους” του συγκεκριμένου ήχου. Δεν είναι ότι το Beatbuddy δεν προσπαθεί, σε σημεία μάλιστα ελέγχουμε ένα ολόκληρο ρυθμικά δονούμενο βαθυσκάφος το οποίο προσφέρει μια ευχάριστη αλλαγή στο παραδοσιακό gameplay και όπως έγραψα και πιο πάνω, οι στιγμές που αντιλαμβάνεσαι πλήρως την ηχητική αρχιτεκτονική ενός επιπέδου, είναι εκπληκτικές και αποτελούν μια ανταμοιβή από μόνες τους.

BB3Οι σεκάνς όπου πιλοτάρουμε το ρυθμοβαθυσκάφος μας, ήταν ίσως οι αγαπημένες μου στο παιχνίδι.

Στην τελική, ο γλυκύτατος Beatbuddy μάλλον έρχεται άνισα φασκιωμένος. Από τη μια έχεις το φοβερό artwork και τον εκπληκτικό τρόπο με τον οποίο οι developers έχουν συνυφάνει την αντίληψη του ήχου στο ίδιο το gameplay. Από την άλλη το εγχείρημα σκοντάφτει σε μια πληθώρα bugs (η Threaks βέβαια υποστηρίζει επιθετικά τον τίτλο και είναι πολύ πιθανό σε μια-δυο εβδομάδες να έχουν εξαφανιστεί τα περισσότερα) και στην αναπόφευκτη επανάληψη κάποιων βασικών μηχανικών οι οποίες πραγματικά δεν είναι για όλους.

BB5Θα έπαιρνα όρκο πως κάπου εδώ είδα τον Κύριο Καβούρη…

Αν προτίθεστε να ξεπεράσετε τα όποια εγγενή κουσούρια του τίτλου, θα ανταμειφθείτε με μια οπτικοακουστική πανδαισία, που επιπλέον τολμά να στηριχτεί σε κάτι ολότελα διαφορετικό από τις παραδοσιακές platformer νόρμες. Aπό την άλλη, αν δεν είστε φανατικοί του αθλήματος, γρήγορα θα βαρεθείτε από τις επαναλήψεις.

Pros

  • Πολύ όμορφα και προσεγμένα γραφικά
  • Εξαιρετικός ο τρόπος που τα οργανικά beats ενσωματώνονται στο ίδιο το gameplay και πολύ φροντισμένο soundtrack.
  • Όταν το level design του λειτουργεί όπως πρέπει, αισθάνεστε μοναδικός πρωταγωνιστής της δικής σας υποβρύχιας Συμφωνίας.

Cons

  • Πληθώρα bugs, αρκετά εκ των οποίων αρκετά σοβαρά. Οι developers δουλεύουν πυρετωδώς για την εξάλειψή τους, αλλά ως την ώρα που γραφόταν αυτό το review, παραμένουν.
  • Από τη στιγμή που έχουν εισαχθεί όλοι οι puzzle μηχανισμοί του παιχνιδιού, η δράση γίνεται αρκετά επαναλαμβανόμενη
  • Το γράψιμο και το χιούμορ είναι απλά καλά, χωρίς να πιάνουν το απροσδιόριστο X Factor που χαρακτηρίζει τα αληθινά σπουδαία παιχνίδια.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 72%

72%

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

One Comment

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL