REVIEWS

BINDING OF ISAAC REBIRTH

Binding of Isaac… Μία επίσκεψη στο forum της κοινότητάς μας, και κάποιος μπορεί να «σκοντάψει» σε κάποιο σχόλιο από τυχόντα μέλη μας για την υγεία της σχέσης μου (και κατ’ επέκταση την νοητική μου υγεία) με το εν λόγω παιχνίδι. Η αλήθεια είναι ότι είχα δυσκολία να εκφράσω γιατί με κρατούσε κάτι σε αυτό, πέραν του OCD που με κυνηγούσε. Η επανέκδοση του παιχνιδιού με εμπλουτισμένο περιεχόμενο είναι μία καλή ευκαιρία για να το πράξω.

Το αυθεντικό Binding of Isaac είχε κυκλοφορήσει αρχικώς τρία χρόνια νωρίτερα, πόνημα του Edmund McMillen, του δημιουργικού εγκεφάλου πίσω από το εκπληκτικό Super Meat Boy. Η αρχική του έκδοση ήταν αρκετά ελαττωματική, βασισμένη πάνω σε flash που οδηγούσε ορισμένους σε εμπειρίες κακού optimization εφάμιλλο περίπου με αυτό του τωρινού Assassin’s Creed Unity. Παρόλα αυτά το παιχνίδι ήταν πλήρως playable και διασκεδαστικότατο, ενώ κατά τη διάρκεια αυτών των ετών εμπλουτίστηκε με υλικό, είτε με τη μορφή γιορτινών patches είτε με τη μορφή του Wrath of the Lamb DLC, το οποίο αύξησε τη διάρκεια του παιχνιδιού κατά 150%. Μετά από όλα αυτά ο Edmund ανακοίνωσε πριν μερικούς μήνες ότι δούλευε στην επανέκδοση του τίτλου, βελτιώνοντάς το όπως το είχε οραματιστεί αρχικά, και όχι ως ένα φθηνό two-man side-project, όπως αρχικώς είχε εκδοθεί.

Για όσους δεν είχαν καμία επαφή με τον αρχικό τίτλο, το Binding of Isaac Rebirth (με την τελευταία λέξη να προσδιορίζει με έμμεσο τρόπο το re-release) είναι ένα rogue-like παιχνίδι. Το σενάριό του είναι αρκετά υποτυπώδες στην αρχή, αλλά και αρκετά ευφάνταστο. Ο πρωταγωνιστής μας Isaac, παίζει αμέριμνος με τα παιχνίδια του. Η μάνα του, η οποία λογικά ζει, αναπνέει και αποτελεί μέρος του επονομαζόμενου bible belt ακούει «φωνές» κατά τη διάρκεια προγράμματος τηλε-ευαγγελιστή, που την παροτρύνουν να σκοτώσει το τέκνο της. Στη μοντέρνα εποχή το αγόρι μας, σε αντίθεση με το βιβλικό συνονόματό του, αποφασίζει να μην κάτσει με σταυρωμένα χέρια και δραπετεύει στο υπόγειο. Εκεί θα προσπαθήσει να ξεφύγει από τη μητέρα του πάση θυσία, κάτι που τελικά κρίνεται αναπόφευκτο.

BindingRebirth 1 Ο πρωταγωνιστής σε πρώτο πλάνο, με το δάκρυ να τρέχει κορόμηλο. Το επόμενο expansion φημολογείται ότι θα έχει τίτλο The Martha Vourtsi Chronicles.

Το σενάριο του παιχνιδιού αποτελεί ιδανική ευκαιρία για να ξεδιπλώσει ο δημιουργός του κάθε διεστραμμένη του φαντασία. Άλλωστε είναι ιδιαίτερα δύσκολο να μπορέσεις να συνδυάσεις επιτυχημένα βιβλικές αναφορές, αρκετό splatter και φυσικά ένα ιδιαίτερο σκατολογικό χιούμορ, τρία στοιχεία με το οποία το ΒοΙ είναι γεμάτο. Ο ήρωας μας είναι αναγκασμένος να εξερευνήσει τα μπουντρούμια και να κατανικήσει όποιον εχθρό βρεθεί στο διάβα του με τη δύναμη των… δακρύων του (πράγμα ειρωνικό μιας και Ισαάκ σημαίνει «αυτός που γελάει»). Το παιχνίδι έχει permadeath, επομένως θάνατος σημαίνει και καινούργιο playthrough, το οποίο κατά μέσο όρο λειτουργεί ως ιδανικό μισάωρο σφηνάκι. Ως πυρομαχικά, λοιπόν, χρησιμοποιούμε τη δυστυχία του ήρωα που ζει μέσα στην καταπίεση της θρησκόληπτης μητέρας του. Προτού όμως αρχίσω να κάνω λογοτεχνική ανάλυση του βάθους και της αλληγορίας του παιγνίου (και κατά πόσο το σενάριο είναι η φαντασία του Ισάακ ή όχι), καλύτερα ας προχωρήσω στα βασικά και επί μέρους στοιχεία.

Στο δρόμο προς την κατατρόπωση της αδίστακτης μητέρας έχουμε να αντιμετωπίσουμε αρκετά εμπόδια. Τα επίπεδα είναι με τη σειρά το Basement, Caves, Depths (με άλλα 5 να ξεκλειδώνουν σταδιακά) τα οποία έχουν τη δική τους καλλιτεχνική προσέγγιση και διαφορετικούς εχθρούς. Κάθε επίπεδο το παίζουμε 2 φορές προτού προχωρήσουμε στο επόμενο, δηλαδή έχουμε Basement 1 & 2, Caves 1 & 2 κ.ό.κ. Κάθε επίπεδο τα συμβατικά δωμάτια με τους εχθρούς αλλά και εξειδικευμένα, τα οποία συνδέονται εντελώς τυχαία μεταξύ τους. Έτσι πέραν του τελικού boss το οποίο πρέπει να νικήσουμε για να προχωρήσουμε παραπέρα, διαθέτει δωμάτια όπου μπορούμε να αγοράσουμε αντικείμενα, το Treasure Room (ίσως το σημαντικότερο δωμάτιο για να μας κάνει τη ζωή εύκολη), Challenge rooms καθώς και δωμάτιο Arcade όπου μπορούμε να σπαταλήσουμε τα λεφτάκια μας. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα δωμάτια που προσφέρει το BoIR, καθότι έχουν προστεθεί το λεγόμενο Dice Room (δωμάτιο με ένα ζάρι στο κέντρο, το οποίο μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω ανά playthrough) καθώς και κρυμμένα δωμάτια όπως το Black Market. Ίσως για τους μη μυημένους όλα αυτά να φαντάζουν δυσνόητα, αλλά επιτηδευμένα δε θα προχωρήσω σε πλήρη επεξήγησή τους, για να μην χαλάσω το learning curve που απαιτείται και είναι βασικό στοιχείο του τίτλου. Κάθε playthrough είναι επομένως διαφορετικό και η δυσκολία (καθώς και η διάρκεια του τίτλου) αυξάνεται δεδομένου ότι δεν έχουμε μόνο τον Isaac, αλλά όσο προχωράμε το παιχνίδι ξεκλειδώνουμε και διαφορετικές «εκδόσεις» του που έχουν διαφορετικά αρχικά στατιστικά, με τη μορφή εναλλακτικών βιβλικών χαρακτήρων (Cain, Eve, Magdalene κτλ.).

BindingRebirth 2Στα μάτια του μικρού Ισαάκ, η μάνα είναι πάντα “όμορφη”.

Για την τελική νίκη θα χρειαστούμε αρκετή βοήθεια, η οποία έρχεται από τα drops που ενδεχομένως πέφτουν κάθε φορά που καθαρίζουμε ένα δωμάτιο. Τρία είναι τα βασικά αναλώσιμα του παιχνιδιού, τα κλειδιά, οι βόμβες και τα νομίσματα. Με τα κλειδιά έχουμε τη δυνατότητα να ανοίγουμε τα εξειδικευμένα δωμάτια (Market, Treasure room) ενώ οι βόμβες βοηθούν με το area damage που προκαλούν στους εχθρούς (και μερικές φορές να αποκαλύψουν μυσικά). Φυσικά όλα αυτά είναι μέρος του random generation και δεν εγγυάται ποτέ κανείς ότι δε θα περάσουμε ένα ολόκληρο level χωρίς να δούμε ούτε ένα drop από κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο.

RE-MAKE OR EASY MONEYZ?

Το κυριότερο ερώτημα που ταλανίζει όσους έχουν ήδη στην κατοχή του το πρώτο μέρος, είναι αν αξίζει να δώσουν τα χρήματά τους σε μία τέτοια απόπειρα. Με λόγια απλά: είναι τελικά το Rebirth η αρπαχτή του 2015; Η σύντομη απάντηση είναι: όχι. Στο Rebirth έχει ενσωματωθεί μεγάλη ποσότητα επιπρόσθετου υλικού. Το παιχνίδι βρίθει από καινούργια αντικείμενα σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο. Έχουμε πέραν των βασικών αντικειμένων, passive ή rechargeable όσο καθαρίζουμε δωμάτια, αντικείμενα μίας χρήσης όπως οι κάρτες Ταρώ ή τα χάπια (λογικά της μαμάς) που προκαλούν αναπάντεχα αποτελέσματα (ευνοϊκά ή μη). Κάτι που έχει διορθώθει με το BoIR είναι η διαδοχική σειρά με την οποία ξεκλειδώνονται αρκετά αντικείμενα. Αυτό έχει τη θετική κατάληξη ότι το παιχνίδι έχει πολύ καλύτερο καταμερισμό δυσκολίας, η οποία δεν είναι τόσο εκθετική όσο στον προκάτοχό του. Ο επανασχεδιασμός σε αυτόν τον τομέα του gameplay είναι εξαιρετικός, καθότι ο παίκτης τσιμπάει αρκετά με το καρότο που βλέπει μπροστά του, παρά ωθείται να παίζει με το μαστίγιο του σαδομαζοχισμού. Φυσικά το BoIR παραμένει ένα αρκετά δύσκολο παιχνίδι, καθώς υπάρχουν δύο επίπεδα δυσκολίας (Normal και Hard), ενώ τα επίπεδα που ξεκλειδώνονται μετά από διαδοχικά επιτυχημένα playthroughs είναι ιδιαίτερα αμείλικτα. Εάν προσθέσουμε σε αυτό και την ύπαρξη co-op, όπου ένας παίκτης ελέγχει τον Isaac και ο άλλος ένα από τα πολλά «μωρά» followers, έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερα μεγάλο τίτλο. Προς το παρόν το co-op περιορίζεται σε local με τους δημιουργούς να ισχυρίζονται ότι έχουν στα πλάνα τους την επιλογή και μέσω internet, κάτι που θα τους καθυστερούσε την έκδοση έτσι και το ενσωμάτωναν day-one.

BindingRebirth 4Τα καινούργια αντικείμενα μπορούν να δημιουργήσουν εξωφρενικά overpowered συνδυασμούς μεταξύ τους. Εδώ το Brimstone (ίσως η ισχυρότερη αναβάθμιση-όπλου) μπορεί να πάει όπου θέλουμε εμείς στο δωμάτιο.

Το παιχνίδι έχει υποστεί lifting σε όλους τους τομείς των γραφικών και της μουσικής/ήχου. Τέρμα πλέον το αργό flash, καλώς όρισε το true 60fps feel με γραφικά που αποπνέουν την κατάλληλη ρετρίλα. Το ίδιο ισχύει για τη μουσική που έχει αναβαθμιστεί σημαντικά (ειδικά το θέμα του Basement με τις ηλεκτρικές κιθάρες είναι χάρμα… αυτιών). Στα νέα χαρακτηριστικά του τίτλου συγκαταλέγονται επίσης: τα 20 challenges – playthroughs με τα οποία ο Isaac ξεκινάει με συγκεκριμένα αντικείμενα και σε συγκεκριμένες συνθήκες και καλούμαστε να νικήσουμε, συνήθως, την Mom. Καινούργια bosses κάνουν την εμφάνισή τους, ενώ ορισμένα παλιά έχουν επανασχεδιαστεί από την αρχή (με κύριο παράδειγμα το Mom’s Heart/It Lives). Μεγάλη προσθήκη είναι επίσης αυτή των speed runs, όπου ανταμειβόμαστε με ένα πολύ ιδιαίτερο δωμάτιο σε περίπτωση που καταφέρουμε να νικήσουμε τη Mom, εντός 20 λεπτών. Τέλος έχουμε 4 καινούργιους χαρακτήρες πέραν των κλασσικών με πολύ ιδιαίτερες ικανότητες ο καθένας. Αυτοί είναι ο Azazel, Eden, Lazarus και ένας μυστικός χαρακτήρας, τον οποίο θα κρατήσω… spoiler free.

BindingRebirth 5Σχεδόν όλο το cast των χαρακτήρων. Μεγάλη διευκόλυνση το post-it αριστερά που μας δείχνει την πρόοδο που έχουμε σημειώσει με κάθε χαρακτήρα, δηλαδή ποια end-game bosses έχουμε καθαρίσει.

Σίγουρα μπορώ να γράφω ατελείωτες ώρες για το Binding of Isaac και γιατί είναι ένα παιχνίδι που είτε το λατρεύεις από ψυχαναγκασμό είτε το μισείς. Οφείλω να μείνω όμως στην ουσία και αυτή είναι πως το Binding of Isaac Rebirth είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για τα remakes. Η δυσκολία του παραμένει υψηλή για τους ολοκληρωσάκηδες (trademark pending – completionists αγγλιστί), καταφέρνοντας ταυτόχρονα να είναι βατό για τους νέους παίκτες. Όλα τα bugs και τα exploits της προηγούμενης έκδοσης έχουν εξαφανιστεί. Ομολογουμένως η κυκλοφορία του παιχνιδιού ήρθε με μερικούς λόξυγγες τους οποίους δεν αντιμετώπισα πουθενά και που πλέον έχουν διορθωθεί μετά από 2 patches. Το τεράστιο περιεχόμενο σε αντικείμενα, και ο τρόπος με τον οποίο ξεκλειδώνονται, εγγυάται ότι θα σας κρατήσει απασχολημένους για πάρα πολλές ώρες αναφωνώντας ενίοτε με αγανάκτηση και άλλοτε με προσμονή «άλλο ένα playthrough ακόμη». Ήδη έχοντας φτάσει αισίως στις 24 ώρες παιχνιδιού και έχοντας καταφέρει να ολοκληρώσω μόνο το 1/10 (κατά ιδανική περίπτωση) του περιεχομένου, η τιμή του φαντάζει πολύ χαμηλή σε σύγκριση με άλλους τίτλους.

BindingRebirth 3Το Rebirth κρύβει παντού μυστικά, ακόμη και στα πιο κουφά σημεία. Εδώ ένα μικρό δείγμα του Black Market room.

Εν κατακλείδι, το Binding of Isaac Rebirth ενδεχομένως να διεκδικεί τον τίτλο indie της χρόνιας (παρότι remake), αλλά σίγουρα πρόκειται για το καλύτερο rogue-like παιχνίδι της γενιάς μας. Ο Edmund McMillen ξεδίπλωσε όλο το δημιουργικό του ταλέντο για να χώσει όσο περισσότερο περιεχόμενο μπορεί χωρίς αυτό να είναι ο αυτοσκοπός, αλλά βελτιώνοντας επί της ουσίας κάθε επί μέρους χαρακτηριστικό της πρώτης έκδοσης του BoI. Παράδειγμα προς μίμηση ενός καλού remake το Rebirth οφείλει να είναι στη ψηφιακή βιβλιοθήκη οποιουδήποτε ψάχνει για σφηνάκια ανάμεσα στα διαλλείμματα ή για κάποιον που γουστάρει να πεταρίζει η φλεβίτσα στο μέτωπο από τα νεύρα. Μην το χάσετε!

Pros

  • Η διάρκειά του, που φτάνει σε τριψήφιο αριθμό ωρών για το 100%
  • Ο ισορροπημένος, όχι βάναυσος βαθμός δυσκολίας του
  • Εθιστικό όταν αρχίσει ο παίκτης να βρίσκει τα πατήματά του και τις στρατηγικές
  • Ιδανικό για “ένα παιχνίδι στα γρήγορα”
  • Καφρίλα διάχυτη και παντού…

Cons

  • … που ενδεχομένως να δημιουργήσει πρόβλημα στους politically correct αισθηματίες

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 94%

94%

Παύλος Γεράνιος

Γέννημα-θρέμμα της Υπερβορείας, ο Παύλος έκανε καιρό να γνωρίσει την αλληλεπίδραση με την οθόνη. Τα πρώτα παιχνίδια που θυμάται να παίζει ήταν τα Gran Prix, Test Drive, Digger και Flight για DOS σε εποχές που οι περισσότεροι είχαν πλέον Windows... Αυτό δεν τον πτόησε και αγάπησε τη Μητέρα Πλατφόρμα από την πρώτη στιγμή. Θήτευσε και στην άγονη παραμεθόριο των κονσολών (πάντα σε σπίτια φίλων, ποτέ στο δικό του), αλλά το PC ήταν αυτό που τον κράτησε. Λάτρης των ποιοτικών τίτλων από όλα τα είδη, θεωρεί πώς η ιστορία και αυτό που θέλει να πει το παιχνίδι ως μέσο είναι το κυριότερο και όχι η ταμπέλα. Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις φυσικά...

10 Comments

  1. Μπραβο πολυ καλο review! Τι αποψη εχεις για την ποσοτητα και ποιοτητα των νεων αντικειμενων; Εχω την εντυπωση οτι πλεον στο rebirth υπαρχουν combos αντικειμενων που μπορουν να κερδισουν το παιχνιδι μονα τους, πραγμα που βρισκω πολυ καλο γιατι κανουν το παιχνιδι πιο προσβασιμο σε καποιον που δεν ειναι τοσο καλος με τα dodges του. Δυο πραγματα που δε μου αρεσαν ειναι οτι υπαρχουν δωματια στα οποια δε μπορεις να αποφυγεις το damage ευκολα (στενα δωματια με εχθρους που ανατιναζονται κτλ) και αντικειμενα που δυσκολευουν τον isaac περισσοτερο απο οτι τον διευκολυνουν. Μου αρεσε πολυ που εβαλαν κουμπι για να πετας αντικειμενα που σηκωσες αλλα δεν θες, οπως και η λογικη των seeds (μπορεις να επαναλαβεις runs στα οποια ειχες τρελο συνδυασμο αντικειμενων)

  2. Γιατί έχω την εντύπωση οτι καθώς διαβάζα το κείμενο μια φωνή μέσα μου έλεγε “πήγαινε να το πάρεις, πήγαινε να το πάρεις, πήγαινε να το πάρεις” 😀
    Τουλαχιστον τώρα ξέρουμε τι θα κάνεις μέχρι τα χριστούγεννα… του 2016 :p

  3. Η κύρια διαφορά του Rebirth με το original είναι ότι αυτήν τη φορά, τουλάχιστον τις πρώτες ώρες, σε ωθεί να παίζεις μια χαρά λόγω ευκολίας. Μετά φτάνει πάλι πίσω στα όρια του ψυχαναγκασμού. Προς το παρόν πάντως το κοντέρ γράφει 25 ώρες.

  4. Πάντως, διάβασα την αναφορά του Στέφανου στο Knight Lore (στο προηγούμενο review του Majestic Nights) και θυμήθηκα ότι και το Binding of Isaac δεν αποτελεί αρχέγονη σύλληψη του McMillen, αλλά είναι απευθείας ξεπατίκωμα ενός άλλου παιχνιδιού της Ultimate, του Atic Atac, τουλάχιστον όσον αφορά το gameplay και την οπτική απεικόνιση (με μόνο αλλαγμένο σενάριο και τη διάχυτη καφρίλα) – το οποίο παρεμπιπτόντως υπάρχει και σε ένα υπέροχο και τελείως δωρεάν remake για PCs που αξίζει να δοκιμάσει κανείς.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL