GAME OF THRONES EPISODE FOUR: SONS OF WINTER
Απαραίτητο Disclaimer : Όπως συμβαίνει με την παρουσίαση κάθε επεισοδικής περιπέτειας, αναπόφευκτα θα υπάρξουν ορισμένα ελαφρά spoilers αναφορικά με την πλοκή, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν θα επηρεάσουν ένα παίκτη ο οποίος έχει ασχοληθεί με τα προηγούμενα επεισόδια της σειράς.
Ίσως φταίει το γεγονός πως το Witcher III έχει καταστρέψει κάθε άλλο video-game καταδικασμένο να κυκλοφορεί μετά από αυτό. Ίσως η διαρκής επανάληψη του μοτίβου “Συμβαίνουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΑΙ ΦΡΙΚΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ” κάπου έχει αρχίσει να καταντά φαιδρή. Ίσως το γεγονός ότι η Telltale πλέον καταβάλλει ελάχιστες προσπάθειες να κρύψει το γεγονός πως κατά 99%, όλες οι επιλογές μας θα οδηγήσουν ακριβώς στα ίδια αποτελέσματα. Όπως και να έχει, ο ενθουσιασμός που κάποτε είχα για κάθε νέα κυκλοφορία της εταιρείας, αρχίζει να δίνει την θέση του σε ένα αίσθημα κόπωσης.
Ακόμη και οι καλύτερες στιγμές του Sons Of Winter (και η συγγραφική ομάδα της Telltale έχει φροντίσει να εμπλουτίσει το συγκεκριμένο επεισόδιο με αρκετά εντυπωσιακότατα setpieces) αφήνουν μια αίσθηση πως κάπου τις έχουμε ξαναδεί. Πώς έχουμε βιώσει κάτι αντίστοιχο ή και ανώτερο. Πλέον μάλιστα, ο ελάχιστος, ουσιαστικά, αντίκτυπος των επιλογών μας επί των τεκταινομένων, στερεί από τον τίτλο την μεγαλύτερη δύναμή του : την ψευδαίσθηση πως ορίζουμε τις τύχες ενός Οίκου του Westeros.
Η Telltale προσπαθεί να κρύψει την ελάχιστη σημασία των επιλογών μας πίσω από μερικές ιδιαίτερα καλοσκηνοθετημένες σκηνές stealth δράσης, το πλήθος και η περιπλοκότητα των οποίων, τις ξεχωρίζουν από ο,τιδήποτε μας έχει δώσει η σειρά μέχρι σήμερα. Ένας παίκτης νέος στον κόσμο των interactive movies της εταιρείας, θα βρεθεί φυσικά στον παράδεισο, αλλά εάν ακολουθείτε την πορεία της Telltale από το πρώτο Walking Dead και μετά, θα βρεθείτε να παρακολουθείτε την δράση με ένα αρκετά πικρό χαμόγελο στο πρόσωπό σας. Η αίσθηση ματαιότητας των αποφάσεών μας, ειδικά στο συγκεκριμένο επεισόδιο, πιάνει πρωτοφανή επίπεδα, καθώς ακόμη και σε ιδιαίτερα κομβικά σημεία, διαπιστώνουμε πως οι περισσότερες επιλογές μας είναι καθαρά διακοσμητικές, η ουσιαστική πλοκή εξελίσσεται δίχως την παραμικρή διαφοροποίηση.
Η παρτίδα φυσικά διασώζεται από τα εξαιρετικά γραφικά και voice-overs των ηθοποιών της σειράς, τα οποία διατηρούν το υψηλότατο ποιοτικό τους στάνταρ, αλλά τελικά αφήνουν μια αίσθηση πως παρακολουθούμε κομμένες σκηνές των τηλεοπτικών επεισοδίων, ειδικά από την στιγμή που διαπιστώνουμε πόσο ελάχιστα μπορούμε να επηρρεάσουμε την ροή της δράσης. Οι καλύτερες στιγμές του Sons of Winter αφορούν μακροσκελή setpieces όπου καλούμαστε να εκτελέσουμε με επιτυχία μια σειρά δράσεων (και φυσικά άφθονων QTE’s) τα οποία, παρά την απλότητά τους, δίνουν μια αίσθηση ικανοποίησης από την στιγμή που εκτελεστούν δίχως το παραμικρό σφάλμα. Ο τρόπος που πρέπει να κινηθούμε στην δεξίωση της ενθρόνισης του νεαρού βασιλιά Tommen Baratheon, προκειμένου να αντλήσουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε, θυμίζει κάτι από πραγματικό adventure game και γίνεται μια αρκετά επιτυχημένη απόπειρα συγκάλυψης της έλλειψης ουσιαστικών επιλογών μας ως προς την έκβαση των γεγονότων.
Με το “τέχνασμά” της να έχει πλέον παλιώσει και να μην δύναται να προσφέρει τις ίδιες συγκινήσεις που προσέφερε στο ξεκίνημά του, η Telltale θα πρέπει, θεωρώ, να ανεβάσει την κλίμακα των παραγωγών της στο επόμενο επίπεδο, προσφέροντας αληθινά διαφοροποιημένο, δυναμικό gameplay βάσει των επιλογών μας, προκειμένου να εξακολουθεί να λογίζεται ένας AAA παίκτης του χώρου. Όπως έχει αυτήν την στιγμή, ναι μεν παραδίδει ιδιαίτερα ποιοτικά interactive movies, με φυσικά ιδιαίτερα αυξημένο ειδικό βάρος για τους fans της εκάστοτε σειράς, αλλά πρόκειται για ένα μοντέλο το οποίο θα πρέπει να λήξει με τις δυο τρέχουσες σειρές της (Tales From The Borderlands & Game Of Thrones).
Το να γράψω πως περιμένω την ολοκλήρωση της σειράς σε αναμμένα κάρβουνα, θα ήταν ψέμα. Τα γεγονότα σίγουρα κλιμακώνονται, οι εντάσεις είναι υψηλές και οι Forresters θα περάσουν δια πυρός και σιδήρου μέχρι το αβέβαιο τέλος τους. Ενδεχομένως, κάποιος λυσσασμένος οπαδός του κόσμου του G.R.R. Martin εδώ θα ζήσει το όνειρο. Ως άνθρωπος όμως που παρακολουθεί το Game Of Thrones ως κάποια μεταπυρηνική εκδοχή της “Δυναστείας” και θεωρεί πως η πρόσφατη επική παρωδία του από τους ίδιους τους ηθοποιούς είναι ανώτερη ποιοτικά από την ίδια την σειρά, μπορώ να πω με το χέρι στην καρδιά, πως δεν εντυπωσιάζομαι.
Pros
- Παραμένει η καλύτερη ευκαιρία που θα έχετε ποτέ να ζήσετε στον Westeros και να επηρρεάσετε την ιστορία του.
- Η συμμετοχή των ηθοποιών της τηλεοπτικής επιτυχίας εξακολουθεί να συναρπάζει και να προσδίδει Χολιγουντιανή λάμψη
- Οι πραγματικά δυνατές του στιγμές εξακολουθούν να συγκρίνονται ευθέως με τις αντίστοιχες της τηλεοπτικής σειράς
Cons
- Το γεγονός ότι τρέχει “παράλληλα” με την πέμπτη σαιζόν της τηλεοπτικής σειράς, ενδεχομένως δημιουργεί μπούχτισμα και κούραση σε όποιον δεν είναι “βαμμένος” οπαδός της σειράς
- Η ψευδαίσθηση της επιλογής έχει αρχίσει πλέον να έχει ιδιαίτερα χοντροκομμένες και ορατές ραφές, ίσως τις λιγότερο διακριτικές που έχουμε δει ως τώρα σε επεισόδιο της Telltale
- Σε ορισμένους θα φανεί επιτηδευμένα και ανούσια επαναλαμβανόμενα “σκοτεινό”
Αν ακόμα και ο Καοτσούκος άρχισε να κουράζεται, τι να πούμε και οι υπόλοιποι :D.
Στέφανε, και τα 6 επεισόδια μαζί, θα το φτάνουν το 10ώρο, με βάση αυτά που είδες μέχρι τώρα; Να τα έχουμε υπ ‘όψην άμα ξεμείνουμε από backlog και μπουν σε προσφορά :D.
ΒιΘεοφίλη είναι στο δίωρο το κάθε επεισόδιο, οπότε τα έξι, ένα δωδεκάωρο στο νερό το έχουν. Σε έκπτωση και ειδικά για έναν άνθρωπο που συμπαθεί την όλη interactive movie φάση, είναι σίγουρα μια πολύ ποιοτική αγορά. Απλώς εντάξει, παίζοντας τα μεμονωμένα επεισόδια και βλέποντας τις επιλογές μας όλο και να λιγοστεύουν από το ένα στο άλλο, μένει μια πικρία. Στο κάτω κάτω, η όλη ιδέα είναι πως το παιχνίδι το επηρεάζεις εσύ, δεν το παρακολουθείς απλά.
Σε καμία περίπτωση κακό, αλλά το “wow factor” έχει χαθεί προ καιρού.
ΟK, οπότε θα τα έχω υπ’ όψην εφ’ όσων δεν έχω κάτι προς τερματισμό και είναι σε άνω του 50% έκπτωση :D.
Ξέρει κανείς να μας πει το Προαιώνιος Εχθρός approval factor; Τα πάνε καλύτερα από τα άπλα adventure και τα hidden object;
Σαφέστατα, καθώς είναι σαν outtakes του ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ με το Βούρο, οπότε ο μέσος Π.Ε. δεν χρειάζεται να αγχωθεί πως θα χρειαστεί να κατανοήσει τίποτε ιδιαίτερα περίπλοκο και τα παρακολουθεί ευχάριστα:D
Βούρος είναι ένας καθηγητής μου, τι ξέρεις? :p
Ίσως τα κάνω δώρο στον ΠΕ μόλις βγουν σε έκπτωση
Αααααααχ, το συντριπτικό βάρος της ηλικίας δεν κρύβεται πια!
https://www.youtube.com/watch?v=392-7BkxjtU
δεν το κρυβω.
δεν εχω ασχοληθει με τη σειρα και η τελτέιλ με τα ιντερακτιβ τετοια της με αφηνει αδιαφορο. ο καθενας εχει τη λοξα του ομως και ειναι ωραιο να την μοιραζεσαι με αλλους. there goes:
Ναι, λοιπον, ειμαι ο κώστας και διαβασα αυτο το ρηβιου για να δω ποσες αναφορες θα καμει ο καουτσούκος Στο Παιχνιδι. ηταν μία τελικα. οκ, κερδισα ομως και κατι αλλο. το λινκ με την παρωδια του γκειμ οφ θρόνς ηταν καταπληκτικο. το χιουμορ ειναι ωραιο πραμα σ εναν αθρωπο. (οκ, ξεκινησαν οι πανανθρωπινες αληθειες. καιρος να κλεισω το ποστ αυτο…)
Αμα κάνει κούκου καλά είσαι.
Eleana won’t forget that.