JOE DEVER’S LONE WOLF HD REMASTERED
Tα βιβλία του «Μοναχικού Λύκου» είναι ίσως από τις πιο καλτ και νοσταλγικές αναμνήσεις όσων ευτύχησαν να ανδρωθούν και να εντρυφήσουν στο fantasy στοιχείο στα late 80s με early-mid 90s. Την εποχή που τα PC δεν κατείχαν τις σημερινές δυνατότητες και ως εκ τούτου οι πλήρως Interactive εμπειρίες που μας παρέχονται σήμερα ήταν απλά ένα όνειρο από το Τι Μπορεί Να Συμβεί Στο Μέλλον ™, οι περιπέτειες του Μοναχικού Λύκου ήταν μια διέξοδος για τον πτωχό πλην τίμιο RPGά, μια δυνατότητα να χαράξει την δικιά του πορεία ως ήρωας σε έναν εκτεταμένο κόσμο με βαθύτατο lore και να ζήσει μια περιπέτεια κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του και τις επιθυμίες του, με μοναδικά διαθέσιμα όπλα ένα βιβλίο, ένα μολύβι, και την πανίσχυρη δύναμη της φαντασίας (και, όσον αφορά την Ελληνική έκδοση, το τυπικό τεράστιο μπόνους της ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗΣ Ελληνικής μετάφρασης).
Η λογική πίσω από το… «gameplay» των βιβλίων ήταν ιδιαίτερα απλή. Δημιουργούσες τον χαρακτήρα σου στις πρώτες σελίδες επιλέγοντας ανάμεσα σε μια σειρά από συγκεκριμένα όπλα και skills, και στη συνέχεια ξεκινούσες την περιπέτειά σου διαβάζοντας απλά το βιβλίο και επιλέγοντας μία από τις διαθέσιμες επιλογές που σου παρουσιάζονταν σε συγκεκριμένα «σταυροδρόμια», επιλογές οι οποίες σε οδηγούσαν σε κάποιο από τα αριθμημένα χωρία του βιβλίου. Για παράδειγμα, διάβαζες πως ο χαρακτήρας σου έμπαινε σε μια πόλη, και παρακάτω παρέχονταν οι επιλογές: «αν θες να πας προς το λιμάνι, πήγαινε στον αριθμό 60, αν θες να πας στο παλάτι πήγαινε στο 155, αν κατέχεις την ικανότητα της Ανίχνευσης (έχοντας επιλέξει το αντίστοιχο skill κατά τη δημιουργία χαρακτήρα) πήγαινε στο 20». Καθίσταται σαφής ο απίστευτα μεγάλος βαθμός παραμετροποίησης της όλης εμπειρίας ανάλογα με τις επιθυμίες του παίκτη, με πολλαπλά διαθέσιμα μονοπάτια σε κάθε playthrough, με παραπάνω από έναν τρόπο να φτάσει κανείς στο φινάλε του κάθε βιβλίου, αλλά και αντιστοίχως με αρκετούς διαφορετικούς τρόπους που οδηγούσαν στο θάνατο και το πρόωρο τέλος της εκάστοτε περιπέτειάς μας.
«Ωραία όλα αυτά ρε αψηλέ, αλλά… γιατί μας τα λες; Game review υποτίθεται πως κάνεις, όχι βιβλιοκριτική για κάτι τόμους που βγήκαν την εποχή που ο Κουτσόγιωργας ήταν ακόμα στέλεχος Του Κινήματος» μπορεί να ρωτήσει ο ράντομ πρασινοφρουρός τρολλοθαμώνας του Ρεηκουή, και εν μέρει θα έχει και ένα δίκιο. Το γεγονός όμως παραμένει πως όλα αυτά επιβάλλεται να τονιστούν, ως υπενθύμιση στους παλαιούς γνώστες και ως ενημέρωση στους νέους, για να ξεκαθαριστεί ο πραγματικά ιδιαίτερος χαρακτήρας του Lone Wolf HD Remastered. Πραγματικά δεν θα ήταν υπερβολή να γραφτεί πως το συγκεκριμένο game δεν μοιάζει με κανένα άλλο, οποιουδήποτε είδους, ακριβώς επειδή επιχειρεί κάτι που ουδείς έχει επιχειρήσει ως τώρα: να μεταφέρει αυτούσιο το gameplay μιας βιβλιοπεριπέτειας του Μοναχικού Λύκου στο PC. Ή, για την ακρίβεια, από τα βιβλία στο PC διαμέσου των Tablets, καθώς η πρώτη υλοποίηση του game είχε κυκλοφορήσει για αυτά τα συμπαθή πλακίδια που κρατάνε οι γιαπωνέζοι τουρίστες όταν φωτογραφίζουν την Ακρόπολη, και η HD Remastered version που έχουμε εμείς στα χέρια μας για τα PC είναι μια βελτιωμένη και βελτιστοποιημένη έκδοση αυτής της πρώτης υλοποίησης.
Με αυτό υπ’ όψιν, ας αρχίσουμε να περνάμε στο ζουμί σιγά-σιγά. Σεναριακά, το game διαδραματίζεται λίγα χρόνια μετά τα πρώτα βιβλία που συνέγραψε ο Joe Dever στα 80s. Βρισκόμαστε στον κόσμο της Magnamund και χειριζόμαστε τον Lone Wolf, μοναδικό επιζήσαντα του αρχαίου μοναστικού τάγματος των πολεμιστών-μοναχών Kai, ορκισμένους προστάτες του βασιλείου της Sommerlund. Ως ανταμοιβή για τις ηρωικές του πράξεις στον πόλεμο ενάντια στους Darklords της Helgedad (τα γεγονότα των πρώτων βιβλίων της σειράς δηλαδή) ο Lone Wolf είναι πλέον άρχοντας του χωριού Rockstarn και των πλούσιων περιχώρων του, και γενικά όλα φαίνονται να κυλούν ομαλά, έτσι για αλλαγή… ως που μια μέρα ο πρωταγωνιστής μας ενημερώνεται πως το Rockstarn δέχεται άγρια επίθεση από τις στρατιές των Darklords και χρειάζεται εσπευσμένα βοήθεια. Καβάλα στο πιστό μας άτι, λοιπόν, σπεύδουμε προς το Rockstarn για να περισώσουμε όποιον επιζώντα μπορεί να σωθεί, αλλά και για να μάθουμε τους ακριβείς λόγους που οδήγησαν την προσοχή των Darklords στο φαινομενικά ήσυχο χωριουδάκι μας. Και κάπως έτσι ξεκινάει η περιήγησή μας στα 4 συνολικά Acts του παιχνιδιού, περιήγηση που θα μας οδηγήσει μέσα από χωριά, δάση, ορυχεία, κατακόμβες, ερείπια ξεχασμένων πολιτισμών, μέχρι την καρδιά ενός φαινομενικά απόρθητου οχυρού των Darklords… ακριβώς όπως πρέπει να είναι μια αληθινή περιπέτεια του Μοναχικού Λύκου.
Τονίστηκε παραπάνω πως ουσιαστικά το Lone Wolf HD Remastered είναι μια πιστή μεταφορά από το βιβλίο στο PC. Ως εκ τούτου, η μεγάλη πλειοψηφία του gameplay ταυτίζεται με το πώς θα διαβάζαμε/παίζαμε μια οποιαδήποτε περιπέτεια του Μοναχικού Λύκου: δημιουργούμε χαρακτήρα με βάση τις ίδιες αρχές που ίσχυαν και στα βιβλία, με κυριότερους τομείς παραμετροποίησης το τι όπλο σκοπεύουμε να χρησιμοποιούμε κυρίως, αλλά και το ποιες τεχνικές Kai επιθυμούμε να έχουμε μαζί μας στο εκάστοτε playthrough, διαβάζουμε την περιπέτειά μας ακριβώς σα να διαβάζαμε κάποιο βιβλίο, και καλούμαστε να επιλέξουμε τρόπο δράσης ανά τακτά διαστήματα με βάση τις επιθυμίες μας, τα skills μας, τις προσωπικές μας ηθικές αναστολές ενδεχομένως, επιλογές που διαμορφώνουν μια σχεδόν μοναδική εμπειρία σε κάθε playthrough (και, ασφαλώς, παρέχουν αυξημένο βαθμό replayability). Μέχρι αυτό το σημείο το game τα καταφέρνει εξαιρετικά, και λίγα πράγματα θεωρώ πως θα άλλαζε κάποιος φαν της σειράς αν του έλεγαν να φτιάξει το ιδανικό για αυτόν Lone Wolf PC game.
Η φύση του μέσου όμως επιβάλει πως το game αναγκαστικά θα ξεφύγει σε κάποια σημεία από τα βιβλία. Ένας από αυτούς τους τομείς είναι οι μάχες: ενώ στα βιβλία οι μάχες γινόταν με την χρήση του… πίνακα τυχαίων αριθμών (κυριολεκτικά, μια σελίδα με αριθμούς σε τυχαία σειρά, με τον παίκτη να καλείται να κλείσει τα μάτια και να διαλέγει με το μολυβάκι του τυχαία αριθμούς για να δει τι damage θα λαμβάνει και θα προξενεί – ΠΟΣΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΛΗΘΕΙΑ), στην HD Remastered έκδοση βλέπουμε μια υλοποίηση ενός turn-based περιβάλλοντος μάχης με επιλογή Skills και επιθέσεων μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτό που ενδεχομένως να ξενίσει όμως κάποιους είναι η ευρύτατη χρήση Quick-Time Events στις μάχες – ένα κατάλοιπο από την έκδοση για ταμπλέτες, το οποίο ενδεχομένως να λειτουργούσε καλά εκεί, όμως στην έκδοση για PC φαντάζει αρκετά ξένο και, σε σημεία, εκνευριστικό.
Άλλη διαφοροποίηση σε σχέση με την «vanilla» εμπειρία των βιβλίων είναι το γεγονός ότι πλέον ο χαρακτήρας μας διαθέτει Attributes (Strength, Intelligence, Dexterity), τα οποία καθορίζουν τα stats μας (ουσιαστικά τους μετρητές για Health, Stamina και «mana», θα λέγαμε) και τα οποία αυξάνονται αυτόματα ανάλογα με τις πράξεις/αποφάσεις μας (πχ αν πορευόμαστε στο game επιλέγοντας συνέχεια το μονοπάτι του νταή που ορμάει στη μάχη χωρίς δεύτερη σκέψη, το game αυξάνει αυτόματα το Strength μας ανάλογα με το πόσες φορές διαλέξαμε αυτήν την επιλογή στο κάθε chapter). Ευτυχώς το συγκεκριμένο σύστημα λειτουργεί αρκετά καλά και απρόσκοπτα, προσδίδοντας στο game χωρίς να ενοχλεί ή να αφαιρεί ιδιαίτερα από την εμπειρία σε σχέση με τα βιβλία, ενώ παράλληλα παρέχει και μια έξτρα παράμετρο στο όλο υπόβαθρο«choices-consequences».
Χρήσιμη προσθήκη είναι και η ύπαρξη συστήματος crafting, μέσω του οποίου μπορούμε να αναβαθμίσουμε τον οπλισμό μας, την πανοπλία μας ή τις τσαντούλες μας για να αυξηθεί η χωρητικότητα του inventory. Προς αυτόν τον σκοπό θα συναντήσουμε στον κόσμο του παιχνιδιού (είτε σε treasure chests είτε ως loot μετά από μάχες) διαφόρων ειδών common και rare crafting materials, τα οποία πρέπει να παρασχεθούν σε κάποιον blacksmith (θα υπάρχει τουλάχιστον ένας σε κάθε Chapter του παιχνιδιού) ούτως ώστε αυτός να μας κάνει τις κατάλληλες αναβαθμίσεις, με το αζημίωτο φυσικά. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως στο game θα συναντήσουμε και διάφορα mini-games, όπως ένα ιδιότυπο puzzle cube που θα πρέπει να «επιλύουμε» ανά τακτά διαστήματα στην πορεία του σεναρίου, καθώς και το τυπικό lockpicking mini-game.
Επιχειρώντας έναν τελικό απολογισμό για το Lone Wolf HD Remastered, και λαμβάνοντας πάντα υπ’όψιν πως, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα του, το target audience του τίτλου είναι περισσότερο οι υφιστάμενοι φανς του κόσμου του Joe Dever και λιγότερο το νέο και «αμόλυντο» Fantasy/RPG κοινό, θεωρώ πως το πόσο θα απολαύσει κάποιος Lone Wolf Fan το παιχνίδι είναι ανάλογο με το πόσο θα εκτιμήσει/ανεχθεί τις προσθήκες και τους νεοτερισμούς που εισάγει η έκδοση για PC σε σχέση με την τυπική ανάγνωση ενός βιβλίου. Η όλη εμπειρία μπορεί να είναι αρτιότατη στο σύνολό της και να βγάζει κατά πολύ μεγάλο ποσοστό γνώριμα συναισθήματα και αναμνήσεις από τα βιβλία, τα περισσότερα από τα νέα features λειτουργούν πολύ καλά και δεν αφαιρούν στο ελάχιστο από την ατμόσφαιρα… όμως τα QTEs, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το game είναι αρκετά combat-heavy (ίσως αυτός να είναι και από τους λίγους τομείς που το game «αστόχησε» ως προς την ταύτιση με τα βιβλία, όπου ως επί το πλείστον υπήρχαν πάντα επιλογές για πλάγιες προσεγγίσεις και υπερκέραση των λιγότερο plot-critical μαχών) μπορεί να αποθαρρύνουν ή ακόμα και να εκνευρίσουν τον επίδοξο παίκτη, όσο καλοπροαίρετος και να είναι στην αρχή.
Προσπερνώντας όμως αυτό το εμπόδιο, το Lone Wolf HD Remastered παραμένει στον πυρήνα του ένα πολύ «true» Lone Wolf game, δημιουργημένο από ανθρώπους που σίγουρα έχουν ασχοληθεί πολύ με τον κόσμο του Joe Dever. Μακάρι η ενασχόληση των δημιουργών με το franchise να μην τελειώσει εδώ και να βιώσουμε την κυκλοφορία και άλλων «βιβλίων» στο μέλλον, με την ελπίδα πάντα πως θα διορθωθούν παράλληλα και τα όποια κακώς κείμενα που είναι ικανά να ξενίσουν τους «πιουρίστες» παίκτες στο PC.
Pros
- Αρκετά πιστή μεταφορά της ατμόσφαιρας των βιβλίων.
- Αυξημένο Replayability.
- Προσθήκες όπως το crafting προσθέτουν στον τίτλο χωρίς να αφαιρούν από την όλη εμπειρία.
Cons
- Τα QTEs και τα λοιπά mini-games ίσως ξενίσουν τους πιο σκληροπυρηνικούς PCάδες.
- Υπερβολικά πολλές μάχες, χωρίς να παρέχεται δυνατότητα να παρακαμφθούν.
Σημειωνω οτι για οποιον θελει να καει υπαρχει το project aon που εχει πολλα βιβλια και το seventh sense που ειναι ενα προγραμμα για να παιξεις αυτα τα βιβλια στο pc/android σου…
http://www.projectaon.org/staff/david/download.php
Το θέλω. Το αγαπώ 🙂
Στα σέηλς δαγκωτό.
Η πένα σου παραμένει διαχρονικός έρωτας Γκουνελιώτη. Ειδικά η ΠΑΣΟΚ-ική σεκάνς έδωσε ρέστα. 80’ς για πάντα ορέ.
Γαμώτο, φαίνεται γαμάτο αλλά τα QTEs είναι deal breaker. Είχα βρει ένα port στο Nintendo DS πριν κάποια χρόνια και ήταν απλά εκπληκτικό. Βέβαια ότι και να έκανα στο 2ο βιβλίο δεν μπορούσα να ξεφύγω με τίποτα από την φιγούρα που με κυνηγούσε και δεν μπορούσα να της κάνω τίποτα με τα όπλα μου που δεν ήταν enchanted :(…
+1 όποιος έχει νιώσει την αναπνοή του Wraith στην πλάτη του
Πω πω, γύρισα πολλά χρόνια πίσω! ΤΟ ΘΕΛΩ