REVIEWS

LIFELESS PLANET

Δεν είναι τυχαίο που σπάνια κάνω κάποιο παιχνίδι review. Κατά γενική ομολογία καθώς μεγαλώνεις ο χρόνος σου λιγοστεύει επικίνδυνα και αναγκαστικά καθώς βάζεις προτεραιότητες, κόβεις δραστηριότητες που παλιά είχαν τον πρώτο ρόλο στην ζωή σου. Οπότε και εγώ πλέον αφιερώνω τον χρόνο μου σε γρήγορα ματσάκια TF2, μπαίνω μισή ώρα, μια ώρα, βγαίνω κάνω άλλες δουλειές, επιστρέφω για ένα γύρο.

Όταν όμως έπεσε η κουβέντα μεταξύ του team για το Lifeless Planet, και μπήκα στο τριπάκι να το τσεκάρω, κάτι στο trailer ούρλιαζε ότι θα γουστάρω αυτό το παιχνίδι τόσο που θα παρατήσω τα πάντα για να ασχοληθώ μαζί του. Μου άφηνε την ίδια αίσθηση που μου άφησε το Dear Esther και το αναμενόμενο The Vanishing of Ethan Carter, μηδέν μάχη, 100% αγνή οπτικοακουστική αφήγηση και ένα ταξίδι λογοτεχνικού επιπέδου.

Ομολογώ ότι περίμενα κάτι εντελώς σε φάση interactive storytelling, αλλά στην πορεία προέκυψε ότι ο δημιουργός του David Board (είναι one man show το παιχνίδι) έχει ενσωματώσει πολύ όμορφα στοιχεία platforming, μικρούς γρίφους και παζλ. Λόγω έλλειψης χρόνου και όντας εκτός βάσης είπα να βάλω λίγο το παιχνίδι σε ένα παλιό σύστημα (Athlon II x2 255, 4GB RAM, ATI 4850, όλα full έτρεξε άψογα σε 1280X1024) να του ρίξω μια ματιά πριν πέσω για ύπνο, με το σκεπτικό να το πιάσω για το review μόλις επιστρέψω από Δευτέρα.

manifestoΑν δεν το έδινε στην ψύχρα το trailer θα ήταν top wtf moment

Κάπου εκεί είναι που έχασα και την μπάλα με το παιχνίδι το οποίο με καθήλωσε, αφού η φοβερή ατμόσφαιρα που δημιουργεί και η φοβερή αφήγηση της ιστορίας, με κράτησαν ξύπνιο για αρκετές ώρες (ενώ είχα μόλις φτάσει Αίγιο μετά από μακρύ ταξίδι και δύσκολη μέρα) ώστε να παίξω κυριολεκτικά μέχρι λιποθυμιάς και όταν, αφού κόντευα να σκάσω με το κεφάλι στο πληκτρολόγιο πήγα για ύπνο, να θέλω να πλακώσω τα redbull για να συνεχίσω να παίζω.
Δεν το παθαίνεις κάθε μέρα αυτό μετά από κάποια χρόνια στο κουρμπέτι, αν μη τι άλλο το παιχνίδι με είχε κερδίσει και δεν έβλεπα την ώρα να εξερευνήσω κάθε σπιθαμή του κόσμου του.

Εδώ είναι και το πραγματικό πρόβλημα στην παρουσίαση του παιχνιδιού. Πως μπορείς να παρουσιάσεις ένα παιχνίδι που λάτρεψες, που σε απορρόφησε 100% και θα του έβαζες 101% σκορ, αλλά από την άλλη ξέρεις πάρα πολύ καλά ότι μια σεβαστή μερίδα του κοινού θα το θεωρήσει νερόβραστο; Θεωρώ ότι το Lifeless Planet δεν είναι για όλους, είναι μια περίπτωση ειδική σαν του Dear Esther, εγώ το λάτρεψα, άλλοι το μίσησαν ή απλά το βρήκαν εντελώς αδιάφορο. Ας το δούμε λίγο από την αρχή όμως, ελπίζω να σας εξηγήσω επαρκώς γιατί το θεωρώ φοβερό παιχνίδι.

Η ιστορία μας ξεκινά με το πρώτο ταξίδι της ανθρωπότητας προς αποίκηση ενός μακρινού πλανήτη, που όλα δείχνουν ότι είναι εξαιρετικά όμοιος με την Γη και η ατμόσφαιρα του προσφέρεται για την επιβίωση του ανθρώπου χωρίς την ανάγκη διαστημικής στολής, ενώ η πανίδα και η χλωρίδα είναι αρκετά όμοια με του πλανήτη μας. Καθώς ο πρωταγωνιστής μας πέφτει στον πλανήτη με την διαστημική του κάψουλα, ανακαλύπτει έκπληκτος ότι ο πλανήτης όχι μόνο δεν είναι ο πράσινος και γεμάτος ζωή πλανήτης που περιμένανε, αλλά έχει χάσει επαφή και με το υπόλοιπο πλήρωμα της αποστολής.

hotSprings2Μην ξεχνάτε, με τέτοια στολή δεν κολυμπάτε!

Καθώς ξεκινάει την αναζήτηση του, ξεκινάνε και τα προβλήματα, αφού χάνει οξυγόνο από μια διαρροή και πρέπει να το αναπληρώσει πριν λιποθυμήσει. Αυτό είναι το εύκολο της υπόθεσης αφού κάθε φορά που θα έχετε μια ένδειξη ότι χρειάζεστε οξυγόνο, κάπου κοντά θα είναι είτε κάποιο σκάφος ανεφοδιασμού, είτε κάποια φιάλη οξυγόνου για να γεμίσετε την στολή σας. Έχετε επίσης στην διάθεση σας το jet pack της στολής, το οποίο δεν προσφέρει παρά μια μικρή συγκράτηση στον αέρα ή φρενάρισμα κατά την πτώση (μην περιμένετε να πετάξετε δηλαδή). Ανά διαστήματα θα βρείτε καύσιμο για το jet pack που απλά θα σας επιτρέψει να δίνετε μικρά boost (από ένα μόνο χωρίς καύσιμα) για να καλύψετε μεγαλύτερες αποστάσεις. Η μοναδική αναβάθμιση για τον εξοπλισμό σας είναι έναν ρομποτικό βραχίωνα που θα σας βοηθήσει να φτάσετε αντικείμενα σε δυσπρόσιτες περιοχές, για να λύσετε γρίφους.

Συνεχίζοντας την αναζήτηση στην σχεδόν νεκρή έρημο, φτάνουμε σε ένα μικρό χωριό με Ρώσικη σημαία… Μέσα από τους μονολόγους του πρωταγωνιστή αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε μαζί του για το αν η αποστολή είναι κάποια απάτη, αφού φαίνεται εντελώς ανεξήγητο να υπάρχει μια αποικία ανθρώπων στον πλανήτη που μόλις τώρα απέκτησαν την τεχνολογία για να φτάσουν. Καθώς εξελίσσεται η ιστορία και εμείς εξερευνούμε τον μικρό οικισμό, συναντάμε κάποια μυστηριώδη αποτυπώματα ανθρώπου, που έχουν ένα περίεργο πράσινο φωσφοριζέ χρώμα, τα οποία σε κάποια φάση μας οδηγούν σε μια μυστηριώδη κοπέλα που φαίνεται ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα επιβίωσης στην αφιλόξενη ατμόσφαιρα του πλανήτη. Το παρουσιαστικό της αν και ανθρώπινο, είναι λίγο παράξενο ενώ όπου πατάει αφήνει μια ανεξήγητη λωρίδα πράσινου και ο πρωταγωνιστής, μην έχοντας άλλη επιλογή την ακολουθεί με την ελπίδα να μάθει περισσότερα για αυτόν τον μυστηριώδη πλανήτη και τι πραγματικά συνέβη εδώ πριν φτάσει.

Παρόλο που ο ενθουσιασμός της ιστορίας με έχει καταβάλει εντελώς και θέλω να την μοιραστώ μαζί σας μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας, το συγκεκριμένο παιχνίδι θα χάσει όλη του την αξία αν δεν σταματήσω εδώ και δεν σας αφήσω να ανακαλύψετε μόνοι σας την συνέχεια. Γενικά η ιστορία εξελίσσεται είτε με μονολόγους του πρωταγωνιστή είτε καθώς φτάνετε διάφορα σημεία κλειδιά (ξεχωρίζουν από ένα μικρό άσπρο glow) τα οποία εμφανίζουν διάφορα logs και πληροφορίες που συλλέγετε στο PDA σας, κάποια από αυτά δεν είναι σημαντικά για την ιστορία, αλλά χωρίς αμφιβολία εμπλουτίζουν την εμπειρία.

Για τους μερακλήδες εξερευνητές, υπάρχουν αρκετές περιοχές να εξερευνήσετε για να βρείτε κάποια minerals, τα οποία δεν προσφέρουν παρά μόνο την χαρά της ανακάλυψης και κάποια achievements. Υπάρχουν διάφορα puzzle και γρίφοι για να ασχοληθείτε, εγώ τα θεωρώ ως spice up του gameplay, αλλού διάβασα ότι ξένισαν με την απλοϊκότητα τους αλλά εγώ δεν είμαι adventurάς, ούτε περίμενα να παίξω κάποιο adventure.

badlandsOverlookΠερίμενε…

Στο τεχνικό κομμάτι τώρα, το παιχνίδι είναι φτιαγμένο με την μηχανή γραφικών Unity, ως εκ τούτου υπήρχαν κάποιοι περιορισμοί στο που θα έφταναν σε ένα one-man-project σαν το Lifeless Planet, αλλά παρόλο που δεν είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας, φαίνονται πολύ όμορφα και δουλεύουν σωστά για την δημιουργία της ατμόσφαιρας του παιχνιδιού.

Σε καμία περίπτωση δεν θα σας φανεί αναχρονιστικό οπτικά και σίγουρα αρκετές φορές θα εντυπωσιαστείτε από την ομορφιά που θα δείτε, αν και κατά γενική ομολογία αρκετό μέρος του ταξιδιού σας, θα το φάτε στο ερημικό τοπίο που θυμίζει εικόνες από τον Άρη. Κάτι που πιθανόν να σας κουράσει, αν και εμένα δεν πρόλαβε να με κουράσει γιατί δεν είναι δα και κανένα τεράστιο παιχνίδι (4 ώρες το πολύ να φάτε πιστεύω). 

Προσωπικά μου άρεσε και η θολούρα που υπάρχει στις γωνίες της οθόνης, μάλλον για να προσομοιώσει το κράνος που φοράει ο πρωταγωνιστής, δίνει μια νότα μυστηρίου καθώς δεν έχετε πάντα πλήρη εικόνα του περιβάλλοντος. Να σημειώσω ξανά ότι με όλα full στα γραφικά έτρεξε χωρίς κανένα πρόβλημα τόσο στο σύστημα μου (δείτε το τέλος του άρθρου), όσο και στο μικρό σύστημα που έχω στο πατρικό μου σπίτι. Η μόνη στιγμή που έφαγα μεγάλο frame drop ήταν σε μια σκηνή που υπήρχαν αρκετές σκαλωσιές, προφανώς εκεί ο αριθμός πολυγώνων επί της οθόνης έκανε άλμα και με γονάτισε, φάουλ θεωρώ θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.

Στον τομέα των ηχητικών εφέ τα πράγματα δεν εντυπωσιάζουν, θα έλεγα ότι είναι απλά επαρκή. Στη μουσική όμως το παιχνίδι δίνει ρέστα. Πολύ ατμοσφαιρική και κυρίως ξεκινάει στα σωστά σημεία, δίνοντας μια έντονα κινηματογραφική αίσθηση καθώς παίζετε, ενώ και τα voice overs δίνουν μεγάλο βάρος στο όλο σκηνικό.

261530 screenshots 2014-06-13 00004Θα βρείτε διάφορες παράξενες συσκευές κάποιου εξωγήινου πολιτισμού στην πορεία.

Στον χειρισμό ίσως να σας ζορίσει λίγο το παιχνίδι. Παρόλο που κατά 95% του παιχνιδιού δεν θα έχετε πρόβλημα, σε κάποια σημεία θα σας σπάσει τα νεύρα, έστω και για λίγο, κυρίως όταν προσπαθήσετε να κοντρολάρετε τον χαρακτήρα μετά από κάποια προσγείωση σε κάποιο μέρος που έχετε ελάχιστο χώρο για ελιγμούς. Προσωπικά, έχοντας καλομάθει να έχω και λίγο ή πολύ control στον αέρα σε άλλα παιχνίδια, έχασα αρκετές φορές μέχρι να μάθω ότι εδώ, όπως απογειωθείς έτσι προσγειώνεσαι και στον αέρα δεν σώζεις τίποτα.

Κλείνοντας θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι είπα και στην αρχή, το παιχνίδι είναι καλό ή όχι, ανάλογα με το πως το βλέπει ο παίχτης και του τι περιμένει από αυτό. Εγώ περίμενα interactive storytelling και τα puzzle και οι γρίφοι ήταν καλοδεχούμενοι έστω και απλοί, άλλοι δεν το είδαν έτσι. Λυπάμαι που δεν μπορώ να σας περιγράψω περισσότερα για την ιστορία, αλλά είναι πραγματικά το πιο βασικό κομμάτι του παιχνιδιού και ο μόνος λόγος για να ασχοληθεί κάποιος μαζί του.

craterHouse2Το μικρό σπίτι… στην άκρη του κρατήρα.

Σαφώς η ιστορία δεν είναι και ό,τι πιο πρωτότυπο θα δείτε ποτέ, αλλά είναι εξαιρετικά παρουσιασμένη και σε βάζει στην θέση του πρωταγωνιστή χωρίς να κάνει κοιλιά, ενώ στην πραγματικότητα εξελίσσονται παράλληλα δύο δράματα, το ένα για την ιστορία του πλανήτη και των πρώτων ανθρώπων που ήρθαν σε αυτόν και το άλλο του πρωταγωνιστή και του παρελθόντος του.

Θα σας αρέσει; Δεν ξέρω, σας άρεσε το Dear Esther; Εγώ το λάτρεψα και λάτρεψα και το Lifeless Planet. Προσπαθώ να βάλω έναν όσο πιο αντικειμενικό βαθμό μπορώ, αλλά δε νομίζω ότι είναι από τα παιχνίδια που μπορούν ή πρέπει να πάρουν βαθμό, καθώς είναι μάλλον υποκειμενική η ποιότητα τους.

 

nitro

Pros

  • Ενδιαφέρουσα ιστορία
  • Όμορφα γραφικά
  • Ατμοσφαιρικό soundtrack και voice over
  • Απλοί γρίφοι και puzzle
  • Ως interactive storytelling είναι φοβερό

Cons

  • …αλλά ως παιχνίδι γενικότερα μάλλον σε κάποιους θα φανεί νερόβραστο
  • Απλοί γρίφοι και puzzle
  • Δεν είναι για όλους

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 85%

85%

3 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL