REVIEWS

SONG OF HORROR: EPISODE 4

Dark reflections

«Αν το δείγμα που είδαμε είναι αντιπροσωπευτικό, θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε για το πιο ανατριχιαστικό μέρος της σειράς έως τώρα», έγραφα στο τέλος του κειμένου του προηγούμενου επεισοδίου του Song of Horror. Σύμφωνα με αυτά που βίωσα στο The Last Concert, όπως τιτλοφορείται το παρόν επεισόδιο, αυτό ισχύει στο έπακρο. Είναι ξεκάθαρο πως οι δημιουργοί έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να μας προσφέρουν το πιο ανατριχιαστικό και με τη μεγαλύτερη ποικιλία σε set pieces επεισόδιο μέχρι σήμερα. Ας δούμε λοιπόν περί τίνος πρόκειται.

Στο τέλος του 3ου επεισοδίου, είχαμε ανακαλύψει ότι ο Husher είχε εντοπίσει το μέρος όπου για πρώτη φορά παίχτηκε ζωντανά η μελωδία που ακούγεται από το καταραμένο μουσικό κουτί. Το μέρος αυτό ήταν το Αβαείο της Αγίας Cecilia, προστάτιδας της μουσικής, το 1912. Μουσικοί, πιστοί και μοναχοί που παρευρέθηκαν στην παράσταση εκείνο το βράδυ τρελάθηκαν και βιαιοπραγίες ξεκίνησαν. Οι μοναχοί που δεν βρίσκονταν εκεί, υπέφεραν κατόπιν από φρικτά οράματα, ενώ προσπάθησαν να κλείσουν στα κελιά τους όσους επέζησαν. Το μοναστήρι σταδιακά εγκαταλείφθηκε κι ερήμωσε, αλλά οι απαντήσεις του μυστηρίου πιθανόν να βρίσκονται ακόμα εκεί. Από τα στοιχεία εκεί θα επιβεβαιώσουμε ότι η μοχθηρή Παρουσία είναι κάτι μεγαλύτερο απ’ ότι πιστεύαμε, ενώ μια σημαντική εξέλιξη θα έχουμε προς το φινάλε που δυστυχώς δεν προϊδεάζει που θα κινηθεί το πέμπτο και τελευταίο μέρος.

O γερο-Έρνεστ δεν ήξερε που έμπλεκε…

Από χαρακτήρες είχα διαθέσιμους τους Daniel, Erica (από το 2ο επεισόδιο) και Etienne (1ο και 2ο επεισόδιο), ενώ από καινούργιους υπήρχε ο Ernest, φίλος του Husher που ήξερε το δρόμο για το μοναστήρι και τον οδήγησε εκεί. Όλως περιέργως δεν έκανε την εμφάνιση του κανένας από το 3ο επεισόδιο και αξίζει να σημειωθεί ότι ο Etienne και η Erica ήταν εκείνοι με τους οποίους ολοκλήρωσα επιτυχώς τα προηγούμενα επεισόδια (πρώτο και δεύτερο αντίστοιχα). Φυσικά οι συζητήσεις στα steam fora έχουν ήδη φουντώσει για τα κριτήρια με τα οποία το παιχνίδι επιλέγει και μεταφέρει χαρακτήρες από το ένα επεισόδιο στο άλλο, με τους παίκτες να παραθέτουν τις εμπειρίες από τα playthrough τους.

Σε αντίθεση με το τρίτο επεισόδιο, το The Last Concert επιστρέφει στον ενιαίο σχεδιασμό του χάρτη. Το Αβαείο είναι ένα πραγματικά τεράστιο μέρος, με το κοιμητήριο, τις εξωτερικές στοές, τις κατακόμβες, τη βασιλική κ.α. Η περιπλάνηση μόνο δέος μπορεί να προκαλέσει και κατά τη γνώμη μου έχουμε το καλύτερο και πιο υποβλητικό setting μέχρι τώρα στη σειρά. Από την πρώτη στιγμή που θα πατήσουμε το πόδι μας εκεί, αντιλαμβανόμαστε ότι μόνο καθαγιασμένο δεν είναι το μέρος και κάτι έχει πάει στραβά. Στα προηγούμενα επεισόδια ένιωθες ανασφάλεια παρά τα απλά και καθημερινά σκηνικά στα οποία διαδραματίζονταν αλλά στο τέταρτο μέρος το αίσθημα αυτό διογκώνεται αρκετά. Δεν ξέρω αν είναι η πυκνή χιονόπτωση έξω, η αρχιτεκτονική του μέρους, τα σκελετωμένα λείψανα μιας μακρινής εποχής ή τα σύμβολα μιας πίστης που δεν βοήθησε, αλλά το Αβαείο είχε κάτι το αποπνικτικό.

Ο θάνατος και η παρακμή είναι διάχυτα σχεδόν σε κάθε χώρο της Μονής.

Η νέα απειλή που εισάγει το επεισόδιο ακούει στο όνομα The Requiem και για πρώτη φορά δεν έχει την μορφή QTE αλλά περισσότερο ενός mini-game. Σε αυτό το event η Presence παρουσιάζεται ως ρασοφόροι Φραγκισκανοί μοναχοί που φαίνονται μόνο στον καθρέφτη. Εμείς προσπαθούμε κοιτάζοντας τον καθρέφτη και περιστρέφοντας τον, να τους εντοπίσουμε και να εστιάσουμε το φως από το φανάρι πάνω τους, πριν μας πλησιάσουν πολύ. Αν τους δούμε μεν, αλλά δεν τους απωθήσουμε αποτελεσματικά με το φως (π.χ. λόγω του ότι μπορεί να παρεμβάλλεται κάποια κολόνα) μετατρέπονται σε νέφος και spawnάρουν σε ένα διαφορετικό σημείο. Αυτό μπορεί να περάσει και μέσα από φυσικά εμπόδια μέχρι να βρει σημείο να υλοποιηθεί, οπότε μην πανικοβληθείτε αν το χάσετε για λίγο. Μην εφησυχάζεστε αν έχετε απωθήσει κάποιον «μοναχό», ένας δεύτερος κάποιες φορές μπορεί να εμφανιστεί γρήγορα σε κάποιο άλλο σημείο. Μιας και είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια επεισόδιο, οι δημιουργοί ορθά επέλεξαν οι διάφορες απειλές να εμφανίζονται με μικρότερη συχνότητα, ώστε να είναι πιο ισορροπημένη η κατάσταση.

Kyrie eleison

Όπως είναι αναμενόμενο, στη συνολική ποιότητα του επεισοδίου συνεισφέρουν σημαντικά και τα διάφορα puzzles, τόσο αυτά που βασίζονται σε αντικείμενα στο inventory όσο και σε γρίφους που βρίσκονται στο περιβάλλον και χρειάζονται παρατηρητικότητα και αναζήτηση στοιχείων στα έγγραφα που συλλέγουμε. Η μεγάλη έκταση του μοναστηριού έχει ως αποτέλεσμα τη διασπορά των αντικειμένων που απαιτούνται για την επίλυση των puzzles, κάτι που συγκαταλέγεται στα θετικά, αν και θα ήθελα περισσότερα από αυτά. Και σε αυτό το επεισόδιο υπάρχουν στιγμές που θα κληθείτε να πάρετε αποφάσεις που μπορεί να είναι σοφές ή οδυνηρές. Ό,τι ίσχυε και για τα προηγούμενα μέρη, ισχύει κι εδώ: εξετάστε όλα τα δεδομένα, να δίνετε προσοχή στο υφιστάμενο lore και… μην προκαλείτε την τύχη σας.

Αν χρειαστεί να καταφύγετε σε trial and error σημαίνει ότι δεν έχετε επαρκή στοιχεία για να το λύσετε, κάτι που ισχύει για όλα τα puzzles μέχρι τώρα.

Το 4ο επεισόδιο αποτελεί το ζενίθ σχεδιασμού gameplay, σκηνικών και υφέρπουσας φρίκης στο Song of Horror. Στις 5-5.5 ώρες που διαρκεί, μια διαρκής ανησυχία θα σας συντροφεύει σχεδόν παντού και θα θέλετε να βγείτε από κει μέσα το συντομότερο δυνατό. Δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον ότι πρόκειται για μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις του είδους που συναντήσαμε τα τελευταία χρόνια. Ελπίζουμε και σε ένα εξίσου δυνατό κλείσιμο το Μάρτιο.

Για να διαβάσετε σχετικά με το προηγούμενο επεισόδιο πατήστε εδώ.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 88%

88%

Χορταστικό επεισόδιο, με καθηλωτική ατμόσφαιρα. Χωρίς δεύτερη σκέψη η δυνατότερη στιγμή της σειράς μέχρι τώρα.

Παναγιώτης Μητράκης

Τέκνο των 80's, ξεκίνησε τη gaming πορεία του με coin-ops και το κλασικό Game Boy. Ξαπόστασε στο αγαπημένο του SNES και ήρθε σε επαφή με το PC gaming το 1998, με παιχνίδια-σταθμούς όπως Half-Life και Baldur's Gate. Δε λέει όχι σε (σχεδόν) κανένα είδος αλλά έχει μια προτίμηση σε RPG και survival horror και προσπαθεί να μυήσει κι άλλους στα Silent Hill, τα S.T.A.L.K.E.R. και τις δημιουργίες της Looking Glass και της Obsidian.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL