
SYBERIA: THE WORLD BEFORE
Μαζευτείτε γύρω παιδιά, θα σας πω την ιστορία της Kate και του ατελείωτου ταξιδιού...
Τα Syberia είναι μια σειρά που πολλοί έχουν λατρέψει. Μπορεί να μην είχαν τους πιο προκλητικούς γρίφους ή τις πιο περίπλοκες ιστορίες, αλλά αυτή η αίσθηση περιπέτειας και ταξιδιού σε πανέμορφες τοποθεσίες που δεν θα ήταν εφικτό να δούμε στην πραγματικότητα, ήταν κάτι μοναδικό. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό, αλλά ένας συνδυασμός στοιχείων: οι σουρεάλ καταστάσεις που αναμειγνυόμασταν, οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες που συναντούσαμε, και φυσικά, η Kate Walker, μια ηρωίδα με την οποία πιστεύω θα μπορούσαν να ταυτιστούν οι ρομαντικοί εξ ημών.
Σχεδόν πέντε χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του Syberia 3 (πως περνάει ο καιρός!) και ακόμα θυμάμαι τα ανάμεικτα συναισθήματα που μου είχε αφήσει το συγκεκριμένο. Η ατμόσφαιρα του κόσμου του εκλιπόντος Benoît Sokal ήταν υποτονική στο συγκεκριμένο, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα εκείνου του παιχνιδιού – μετά τα τεχνικά προβλήματα κατά το λανσάρισμα – ήταν πως τόσο οι χαρακτήρες όσο και η ιστορία, στο μεγαλύτερο μέρος τους δεν σε έκαναν να νοιαστείς ιδιαίτερα και να δεθείς συναισθηματικά μαζί τους. Ως εκ τούτου, ήμουν ανήσυχος κατά πόσο το Syberia: The World Before θα μπορούσε να επιστρέψει σε μια συμπαγή και ενδιαφέρουσα εξιστόρηση που να προκαλεί πλειάδα συναισθημάτων.

Η ιστορία συνεχίζει από το σημείο που τελείωσε το προηγούμενο μέρος: Η Kate έχει απαχθεί και βρίσκεται φυλακισμένη σε ένα παράνομο ορυχείο αλατιού. Εκεί μαζί με την συγκρατούμενη της Katyusha, προσπαθεί απλά να επιβιώσει. Κάποια στιγμή λαμβάνει ένα γράμμα από τη φίλη της Olivia (τη θυμάστε;) που θα την συνταράξει. Έτσι, αποφασίζει να επισπεύσει την απόδραση της. Κατά την απόδραση της με τη νεαρή συγκρατούμενη της, ανακαλύπτουν μέσα στα τούνελ ένα παλιό τρένο από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μέσα σ’ αυτό ένα την ζωγραφιά μιας κοπέλας που φέρει ασυνήθιστη ομοιότητα με την Kate.

Αυτό δίνει ώθηση να ξετυλιχθούν μια σειρά από γεγονότα που περιστρέφονται γύρω από την αναζήτηση της συγκεκριμένης γυναίκας. Η αναζήτηση αυτή θα μας οδηγήσει στο Vaghen, την πρωτεύουσα του Osterthal, και από εκεί στις γύρω περιοχές. Στο Syberia: The World Before γίνεται ξανά αισθητή η επιρροή του Hans Voralberg στην ανακατασκευή της πόλης μετά τον Μεγάλο Πόλεμο, με την μηχανική ορχήστρα έξω από την μουσική ακαδημία της να είναι μία από τις εντυπωσιακότερες κατασκευές του φημισμένου εφευρέτη. Είναι αξιοπερίεργο πάντως πως το παιχνίδι αλλάζει το όνομα του Ναζιστικού Κόμματος σε… Brown Shadow και αντικαθιστά τη σβάστικα με ένα άλλο σύμβολο, σε μια προσπάθεια παραλληλισμού που όλα τα υπόλοιπα στοιχεία μένουν ίδια . Εναλλακτική ιστορία του κόσμου του Sokal ή σημεία των καιρών;

Ως παίκτες, γνωρίζουμε από νωρίς πως το πρόσωπο που ψάχνουμε είναι η Dana Roze, καθώς έχουμε την έλεγχο της από τον πρόλογο του παιχνιδιού. Το gameplay όσο και ο βασικός κορμός της αφήγησης έχουν στηριχθεί πάνω στην μετάβαση μεταξύ του ελέγχου της Kate και της Dana. Η πρώτη βλέπει τα γεγονότα το 2005, ενώ η δεύτερη την περίοδο 1937-1945. Μην μπερδεύεστε, δεν πρόκειται για κάποιο ταξίδι στο χρόνο. Ουσιαστικά τα τμήματα που ελέγχουμε τη Dana, αντί να τα διαβάζαμε σε κάποιες σημειώσεις, τα βιώνουμε από πρώτο χέρι και οι ενέργειες της γίνεται γνωστές στην Kate χρόνια αργότερα. Οι γρίφοι έχουν υποστεί το μεγαλύτερο lifting μέχρι τώρα. Αν και τα σημάδια ήταν εμφανή από το 3ο μέρος, πλέον ακολουθούν το μοτίβο που είδαμε για πρώτη φορά εκεί, δηλαδή το χειρισμό διαφόρων μηχανικών κατασκευών, ώστε να βρούμε διακόπτες, μοχλούς, κινητά μέρη κ.α. που θα μας αποκαλύψουν μυστικά ή αντικείμενα απαραίτητα για να προχωρήσουμε. Το backtracking έχει πρακτικά εξαλειφθεί καθώς η λύση των puzzles μπορεί να αναζητηθεί στην περιοχή που αυτά βρίσκονται, ενώ το inventory αν και συνεχίζει να υπάρχει, δεν θα υπάρξει στιγμή που να έχουμε πάνω μας περισσότερα από 2-3 αντικείμενα. Τουτέστιν, αν κάποιος ψάχνει πως θα χρησιμοποιήσει μαϊμούδες πάνω σε αντλίες ή να συνδυάσει σφουγγαρίστρες με σκαντζόχοιρους, καλύτερα να κοιτάξει αλλού.

Διατηρώντας την παράδοση της σειράς, το Syberia: The World Before αναβλύζει την ζεστασιά που γυρεύει κάθε ενήλικας που προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό τον έφηβο μέσα του. Οπτικά είναι πανέμορφο, με αρκετή λεπτομέρεια σε περιβάλλοντα και, ειδικά, χαρακτήρες με εξαίρεση κάποια θολά textures σε κοντινές λήψεις της κάμερας π.χ. puzzles, που ουδόλως αλλοιώνουν τη συνολική εικόνα. Μάλιστα η χρήση της κάμερας, σε συνδυασμό με διάφορα εφέ και φωτοσκιάσεις αποδίδει με κινηματογραφικό τρόπο τα διάφορα περιβάλλοντα, είτε πρόκειται για φυσικά τοπία ή για αστικά περιβάλλοντα, τα οποία έχουν έντονο άρωμα Κεντρικής Ευρώπης. Ομοίως, ο τομέας του ήχου δε θα μπορούσε να υπολείπεται από τη στιγμή που τις συνθέσεις ανέλαβε ο γνωστός μας από τα προηγούμενα επεισόδια, Inon Zur, ενώ την εκτέλεση τους η Budapest Scoring Orchestra. Πρόκειται για ιδιαιτέρως καλαίσθητα ακούσματα κλασικής μουσικής με έμφαση στα έγχορδα και το πιάνο, που χρωματίζουν ιδανικά τις πιο συναισθηματικές σκηνές του τίτλου.


Αυτό λοιπόν είναι το Syberia: The World Before. Εναλλαγές συναισθημάτων, ιδιόρρυθμες steampunk επινοήσεις, απόδραση από τα καλούπια της κοινωνίας και το να ακούς το κάλεσμα σου, και όπως τα πρώτα δύο παιχνίδια, ένα σύνολο μεγαλύτερο από το άθροισμα των επιμέρους στοιχείων του. Οι δημιουργοί του παιχνιδιού κατάφεραν κάτι σημαντικό, να αντιστρέψουν τη δυσφορία για το τρίτο μέρος και να μας ενθουσιάζουν για την πιθανή (όπως διαφαίνεται από το φινάλε) συνέχεια. Η απώλεια του Benoît Sokal, ως ανθρώπου και καλλιτέχνη είναι μεγάλη, αλλά μετά το έργο που παρέδωσε το στούντιο από τη Γαλλία, δε μπορούμε παρά να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον.




























ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 84%
84%
Αναπόληση περασμένων ζωών
Μετά το στραβοπάτημα του τρίτου μέρους, το Syberia: The World Before μας προσφέρει αυτή τη ζεστή αίσθηση μελαγχολίας και μαγικού ρεαλισμού για την οποία είναι γνωστή η σειρά. Αν είχε και μερικά πιο δύσκολα puzzles, θα μπορούσε να είναι το κορυφαίο Syberia έως τώρα. Ευχαριστούμε για όλα κύριε Sokal...