THE INCREDIBLE ADVENTURES OF VAN HELSING II
Όταν το πρώτο The Incredible Adventures of Van Helsing (ΤΙΑΟVH) κυκλοφόρησε πριν περίπου ένα χρόνο, αποτέλεσε μία εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη για τους fans του είδους των action-RPG. Μεστή single player εμπειρία σε εξαιρετική τιμή, παρόλα αυτά έλειπε το endgame και γενικώς η μεγάλη διάρκεια που θα έκανε τον τίτλο επιτυχία. Οι δημιουργοί στη Neocore Games αντέδρασαν με ταχύτατα αντανακλαστικά και ανταπεξήλθαν με το παραπάνω στις απαιτήσεις των παικτών κυκλοφορώντας έξτρα υλικό για το παιχνίδι, γεγονός που μόνο μεράκι δείχνει από μεριάς τους. Ας δούμε αν αυτό το μεράκι συνεχίζεται και στο δεύτερο κεφάλαιο της σειράς.
THE STORY SO FAR…
Η ιστορία του TIAOVH2 ξεκινάει από εκεί από όπου τελειώνει το πρώτο. Ο Kαθηγητής Fumigati είναι νεκρός και η ήττα της επιστήμης στο steampunk κόσμο της Borgovia δεδομένη. Καλούμαστε να αποδράσουμε από το ετοιμόρροπο άντρο του Καθηγητή Fumigati, όταν μας σταματάει ο μυστηριώδης Φυλακισμένος υπ’ αριθμόν 7 ο οποίος μας δίνει πολύτιμες συμβουλές ώστε να αποφύγουμε το θάνατο. Μετά την επιτυχή μας απόδραση, πληροφορούμαστε ότι έχει ήδη υπάρξει ανασύνταξη του αντίπαλου στρατοπέδου υπό την καθοδήγηση του Στρατηγού Harker, ο οποίος είναι και ο τελικός μας στόχος. Στην πορεία μας θα βρούμε πολλούς συμμάχους και ακόμη περισσότερους εχθρούς, μέχρι να καταφέρουμε να φτάσουμε στη λήξη του κεφαλαίου.
Για άλλη μία φορά το σενάριο σε ένα action-RPG, όπως το TIAOVH2, είναι η πρόφαση για μαζικό μακέλεμα εχθρών. Παρόλα αυτά το παιχνίδι ξεχωρίζει για την ταυτότητα του κόσμου που διαθέτει (στα ίδια υψηλά επίπεδα με το πρώτο μέρος της σειράς και του Path of Exile). Ο κόσμος διακατέχεται από μία σκοτεινή σοβαροφάνεια που σπάει από τις όμορφες χιουμοριστικές πινελιές στο γράψιμο τόσο των διαλόγων όσο και στα κρυμμένα easter eggs που υπάρχουν (μερικά spoilers υπάρχουν και στο screenshot reel της παρούσας επισκόπησης). Κύρια πηγή του lore είναι οι διάλογοι με τους NPC και κυρίως με το φάντασμα της Lady Katarina.
Το TIAOVH2 είναι standalone κυκλοφορία που σημαίνει ότι δε χρειάζεται κάποιος να κατέχει το πρώτο παιχνίδι για να παίξει το δεύτερο. Στην αρχή υπάρχει μία σύντομη σύνοψη για τα γεγονότα του πρώτου κεφαλαίου που είναι αρκετά για να δώσουν το υπόβαθρο σε έναν νέο παίκτη. Φυσικά υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς του χαρακτήρα μας από το πρώτο μέρος της σειράς ή η επιλογή μίας εκ των τριων έτοιμων χαρακτήρων (hunter, thaumaturge και arcane mechanic) με ξεχωριστά skill trees ο καθένας. Επιπλέον διαφορές αυτών των «κλάσεων» είναι ότι έχουν διαφορετική ειδίκευση ως προς την επιλογή των skill που έχουν ήδη επιλεγεί, ενώ πλέον υπάρχουν και μερικά class exclusive αντικείμενα. Αν όλα αυτά δε μας ικανοποιούν μπορούμε να επιλέξουμε να φτιάξουμε έναν custom χαρακτήρα που ξεκινάει από το level 30. Όλοι οι έτοιμοι χαρακτήρες έχουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο εξοπλισμού, επομένως δεν ξεκινάμε γυμνοί την περιπέτεια!
Οι μηχανισμοί του παιχνιδιού είναι πανομοιότυποι με το πρώτο μέρος, για αυτό λόγο σας παραπέμπω στην αντίστοιχη κριτική του Γιώργου “Sephir” Δεμπεγιώτη. Όλα τα skill trees, perks και abilities είναι εδώ με την ίδια μορφή. Το level cap έχει αυξηθεί μέχρι το 60, το οποίο σημαίνει ότι όλα τα skill trees έχουν εμπλουτιστεί με καινούργια skills, ενώ όταν τερματιστεί και το reputation ο χαρακτήρας μας πλέον μπορεί να κερδίζει levels σε glory. Κάθε level στο glory δίνει πόντους ώστε να χρησιμοποιηθούν στη βελτίωση τομέων όπως το Critical Damage, Mana per Hit κ.ό.κ.
Μία από τις τρομερές επιτυχίες του TIAOVH, ως σειράς γενικότερα, είναι ότι καταφέρνει να παντρέψει διαφορετικά είδη παιχνιδιών. Για όσους δε γνωρίζουν το πρώτο περιείχε το λεγόμενο lair defence, στην ουσία ένα tower defence mini-game μέσα στο παιχνίδι, τα πρότυπα του Orcs Must Die!. Έχουμε την επιστροφή αυτής της επιλογής (την οποία μπορούμε να παρακάμψουμε αν θέλουμε), ενώ στη διάθεσή μας έχουμε τη διαχείριση των στρατηγών τους οποίους στέλνουμε σε αποστολές και μας φέρνουν πίσω διάφορα καλούδια αναλόγως την επιτυχία της αποστολής (όπως περίπου κάναμε με τους ασσασίνους στο Assasin’s Creed: Brotherhood).
Ένα καινούργιο στοιχείο στο παιχνίδι είναι η προσθήκη της Χίμαιρας (Chimera), η οποία δε μοιάζει σε καμία περίπτωση στη Χίμαιρα που συναντάμε στο μύθο του Βελεροφόντη. Στην ουσία αποκτάμε ένα pet το οποίο μπορούμε να το ανεβάσουμε σε level στέλνοντάς το για κυνήγι. Κάθε «αποστολή» κυνηγιού μπορεί να μας επιφέρει και μαγικά αντικείμενα, δίνοντας κατά αυτόν τον τρόπο ένα κίνητρο να βελτιώσουμε το καινούργιο μας κατοικίδιο. Φυσικά το μεγάλο bonus της Χίμαιρας είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως summon στις μάχες, με την προϋπόθεση πάντα ότι δεν είναι σε αποστολή κυνηγιού.
Σε γενικές γραμμές, το μεγάλο ενδιαφέρον του TIAOVH2 είναι ότι εξασφαλίζει διασκέδαση σε έναν παίκτη που θέλει να περάσει απλώς την ώρα του για 15 ώρες (τόσο διαρκεί η ιστορία του παιχνιδιού αν θέλει να το εξερευνήσει σε μεγάλο ποσοστό στο normal επίπεδο δυσκολίας) παίζοντας αγνό κλίκι-κλίκι. Συνάμα κάποιος που θέλει να αποκτήσει το κάτι παραπάνω από το παιχνίδι υπάρχουν μηχανισμοί crafting αρκετά απλοί στη σύλληψη αλλά με πάρα πολλές δυνατότητες, που βοηθούν στη βελτίωση του χαρακτήρα.
Ένα από τα λάθη του πρώτου παιχνιδιού ήταν το αδύναμο itemization του. Όπλο που ενδεχομένως έβρισκε στα πρώτα level ήταν τόσο καλό ώστε μπορούσε να το κρατήσει σχεδόν σε όλο το παιχνίδι. Εδώ τα πράγματα είναι αρκετά βελτιωμένα. Υπήρξαν φορές που έπρεπε να αποφασίσω μεταξύ ενός αντικειμένου που θα μου έδινε αυξημένα νούμερα σε ζωή αλλά θα έχανα σε dps και το αντίστροφο. Οφείλει να τονιστεί το γεγονός ότι όλα αυτά οφείλονται σε random rolls οπότε μπορεί να είναι εντελώς τυχαία η διαπίστωσή μου και να μην αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, λόγω ακριβώς τις τυχαίοτητας με την οποία πέφτουν τα αντικείμενα. Σε γενικές γραμμές υπάρχει καλή πρόοδος στον τομέα των βελτιώσεων των αντικειμένων. Πρέπει να σημειωθεί ότι, τουλάχιστον στη normal δυσκολία, το gold δεν έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο παιχνίδι, καθότι έφτασα σε τέτοιο σημείο ώστε να μπορώ να αλλάζω ολόκληρες τις επιλογές μου στα skill trees (με την επιλογή respec) κατά βούληση χωρίς να νιώθω ότι χάνω πολύτιμο gold.
Μεγάλη κριτική είχε δεχτεί το πρώτο μέρος της σειράς για την έλλειψη σοβαρού endgame κατά την κυκλοφορία του. Το TIAOVH2 με το καλημέρα μας δίνει τη δυνατότητα επιλογής endgame σεναρίων όπου καλούμαστε να ρυθμίσουμε τη δυσκολία με αντίστοιχες απολαβές, αφότου φτάσουμε στο level 57 στο story. Σε αυτά προσπαθούμε να εκπληρώσουμε κάποιους στόχους ώστε να προχωρήσουμε στο επόμενο σενάριο. Υπάρχει, επίσης, η δυνατότητα του Neverending Story, δηλαδή η δυνατότητα να παιχτεί η ιστορία ξανά. Σε αυτό το mode τα πράγματα είναι αχανή και η ίδια η Neocore Games δίνει μπράβο σε όσους καταφέρουν να τερματίσουν το παιχνίδι σε αυτό το mode. Τέλος υπάρχει η δυνατότητα PvP με ένα ξεκάθαρο ΜΟΒΑ level καθώς και free-to-all PvP μεταξύ χαρακτήρων.
Στον καθαρά τεχνικό τομέα το παιχνίδι είναι σε υψηλότατα επίπεδα. Κάθε τοπίο είναι πανέμορφο και πλούσιο χωρίς να είναι κορεσμένο, άρα δεν κουράζει στο μάτι. Η μουσική του είναι ανάλαφρη και είναι στα πρότυπα του πρώτου μέρους. Για όσους δε γνωρίζουν μπορούν να ακούσουν κάποιο από τα θέματα που παίζονται στις ταινίες Sherlock Holmes του Guy Ritchie για να καταλάβουν περί τίνος αναφέρομαι. Γενικώς η μουσική δένει εξαιρετικά με την ατμόσφαιρα και το ύφος του παιχνιδιού. Δυστυχώς, η μόνη μου ένσταση που εξακολουθεί να υφίσταται είναι ότι το παιχνίδι είναι βαρύ. Πέραν των 20 GB που απαιτούνται στο σκληρό δίσκο, σε περίπτωση που βρεθούμε αντιμέτωποι με μεγάλο αριθμό εχθρών υπάρχει μεγάλη πτώση στα frames, λόγω του υψηλού clutter. Δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο είναι απλό ζήτημα optimization ή ενδογενές πρόβλημα της μηχανής αυτής καθεαυτής που δεν μπορεί να διορθωθεί.
Εν κατακλείδι, το TIAOVH2 είναι ασυζητητί το καλύτερο single-player action-RPG που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή. Εθιστικό gameplay, όμορφη ιστορία, πνευματώδες αλλά όχι κουραστικό χιούμορ είναι συστατικά μίας επιτυχημένης συνταγής. Σε κάθε περίπτωση το παιχνίδι σέβεται τους προκατόχους του, προσθέτει τη δική του ταυτότητα στη φόρμουλα και το αποτέλεσμα είναι ένα εθιστικό παιχνίδι που εύκολα καταλαβαίνεις αλλά χρειάζεται δουλειά αν θέλεις να πάρεις το 100%. Μπορεί να έχει κάποια μικρά προβλήματα αλλά σε τιμή 11€, που διατίθεται στο Steam, για αυτά που προσφέρει είναι ληστεία. Προσωπικά περιμένω με αγωνία το επόμενο μέρος της σειράς. Ξέρω ότι η Neocore Games δε θα απογοητεύσει!
Pros
- Πανέμορφος κόσμος
- Διακριτικό και όχι κουραστικό χιούμορ
- Εύπεπτο gameplay για τον casual παίκτη…
- … και τρομερά βαθύ για τον hardcore.
- Βελτιώσεις στο ζήτημα του loot, που υπήρχε στο πρώτο παιχνίδι.
- Endgame με το καλημέρα.
Cons
- Μερικά bugs/exploits στο παιχνίδι. Τίποτα gamebreaking, αλλά υπάρχουν.
- Χαμηλό optimization, οδηγεί σε πολύ χαμηλά FPS όταν μαζεύονται ορδές από εχθρούς.
Το παρακολουθούσα καιρό και περίμενα το review αυτό! Έχει διορθώσει αρκετές ατέλειες του 1ου μέρους, σίγουρα θα ασχοληθώ μαζί του στο άμεσο μέλλον καθώς δείχνει ότι προσφέρει πολλά πράματα με αρκετό βάθος και κάποιες καινοτομίες για το είδος 😉 Thx για την όμορφη παρουσίαση!
Ακόμα δεν έχω προλάβει να ασχοληθώ ούτε με το πρώτο ρε γμτ.
Εξαιρετικό review Παύλο.
“Come back here you coward!”
Όλσο, πετ νέημ Λούλης.
Έγραψες 🙂
Ημουν σίγουρος ότι το παιχνίδι θα ήταν, τουλάχιστον, αξιόλογο. Κάποια στιγμή θα το τσιμπήσω, όταν βρεθώ πάλι σε action/RPG mood. :p
Ωραίο κείμενο! Εγώ το τίμησα όταν πήρα πρέφα ότι στο steam έχει 4 ευρώ φθηνότερα από τους άλλους διανομείς. :p
Στάνταρ θα παιχτεί εντός καλοκαιριού, το πρώτο ήταν αγνή μυσταγωγία. Λούλης δε καϊμίρα λολ.
Μυστικά σαν του πρώτου έχει, δηλ. περιέργα αντικείμενα που να οδηγούν σε καλούδια, μυστικά bosses κτλ;
Υπάρχουν κάμποσα μυστικά, easter eggs ενώ υπάρχει ένας έμπορος που θέλει να μας εκμεταλλευτεί και δίνει άπειρο αντικείμενα καλής έως πολύ καλής αξίας σε εξευτελιστικές τιμές. Ένα από αυτά οδηγεί σε ένα mini-puzzle adventure quest. Δεν κάνω άλλα spoilers. 😀
Το πρωτο τα εσπαγε και χαιρομαι που και αυτο κινειται στα ιδια επιπεδα. Ανετα μολις βρω χρονο το λιωνω. Επισης, Loulis FTW!