UNRAVEL
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε την τύχη να κυκλοφορούν indie διαμάντια από μεγάλους παραγωγούς. Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε πολύ πίσω στο παρελθόν και ήδη συναντάμε τίτλους όπως το Valiant Hearts ή το Child of Light, προϊόντα μικρών studio που κυκλοφόρησαν κάτω από την ομπρέλα της Ubisoft. Στοιχείο που ενώνει τους δύο παραπάνω τίτλους (πλην του παραγωγού) είναι η χαρακτηριστική καλλιτεχνική προσέγγιση (art direction) αλλά και η έντονη συναισθηματική φόρτιση που προκαλούν στον παίκτη χρησιμοποιώντας απλά αφηγηματικά μέσα. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που περιγράφουν απόλυτα το Unravel, πόνημα της σουηδικής Coldwood Interactive.
Ήδη από την Ε3 του 2015 όταν πρωτοεμφανίστηκε το Unravel κέντρισε το ενδιαφέρον του κόσμου μέσα από την ιδιαίτερη προσέγγιση του. Παρότι ένα side-scrolling 3D platformer στον πυρήνα του, ο ήρωάς του καθώς και τα στοιχεία του gameplay υπόσχονταν ότι θα είχαμε να κάνουμε με κάτι πολύ ξεχωριστό. Η ιστορία μας ξεκινάει σε ένα μικρό σπίτι τοποθετημένο σε μία απροσδιόριστη τοποθεσία της σκανδιναβικής χερσονήσου (βασισμένη στην περιοχή Umeå της Σουηδίας), όπου μία γυναίκα πλέκει. Αφού φύγει από το δωμάτιο όπου κάθεται ένα μικρό ανθρωπόμορφο πλεκτό με το όνομα Νηματούλης (η ελεύθερη απόδοση του Yarny) ξεπροβάλει στο δωμάτιο. Αυτός είναι και ο συνοδοιπόρος μας στην ιστορία που θα παρακολουθήσουμε να ξετυλίγεται (no pun intended) μπροστά στα μάτια μας. Αφού αποκτήσουμε τον έλεγχο του Yarny μπορούμε να εξερευνήσουμε το σπίτι. Ανάμεσα σε όλα τα πράγματα που μπορεί να βρει κάποιος σε ένα εξοχικό σπίτι στη Σκανδιναβία, ξεχωρίζουν οι φωτογραφίες που εντοπίζονται σε αυτό, πράγμα που δεν αφήνει ασυγκίνητο το Yarny.
Επιλέγοντας την εκάστοτε φωτογραφία, μεταφερόμαστε σε μία χαρακτηριστική τοποθεσία όπου σκοπός μας είναι να βρούμε ένα μικρό πλεκτό που δένει με τη θεματολογία-ανάμνηση αυτής της φωτογραφίας. Όλη η αφήγηση γίνεται σκηνοθετικά, μέσα από τις κινήσεις του Yarny, την αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον ή την αποτύπωση των συναισθημάτων του πάνω στο νημάτινο πρόσωπό του. Έχουμε δηλαδή τρόπο τινά να κάνουμε με ένα «βωβό» παιχνίδι ως προς την έκφραση του χαρακτήρα, και δεν θα θέλαμε να είναι διαφορετικά.
Χωρίς να προδώσουμε πολλά γύρω από το σενάριο του παιχνιδιού αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι ο υπότιτλος του παρόντος άρθρου ταιριάζει γάντι γύρω από την περιγραφή του, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά (όσοι είναι οικείοι με την καταπληκτική ταινία του Kim Ki-duk ίσως να είναι περισσότερο υποψιασμένοι). Τελικά, το Unravel είναι μία εκπληκτική αλληγορία με έντονους συμβολισμούς, μέσα από την αφήγηση της οποίας οι δημιουργοί τοποθετούνται πάνω σε μία σειρά θεμάτων σχετικά με την ανθρώπινη ζωή του σήμερα. Η επιτυχία του όλου εγχειρήματος έγκειται κυρίως στο ότι δεν καταφεύγουν σε φθηνά σκηνοθετικά κόλπα για να το πετύχουν αυτό, αλλά απογυμνώνουν την αφήγησή τους από φλυαρίες. Με αυτόν τον τρόπο το παιχνίδι, κατά την άποψη του γράφοντος, θα καταφέρει να μιλήσει στον καθένα και την καθεμία, θα ταλαντώσει χορδές νοσταλγίας, θα προβληματίσει.
Προσπαθώντας να είμαστε τυπικοί οφείλουμε να κρίνουμε πώς το Unravel στέκεται απέναντι σε άλλους επιτυχημένους τίτλους της κατηγορίας του. Αυτομάτως γίνονται συγκρίσεις με το Braid (πορτραίτα μέσα από τα οποία μπαίνουμε στην πίστα), το Limbo (βουβός χαρακτήρας) και το Trine (βλ. παρακάτω). Η αλήθεια είναι ότι το Unravel δανείζεται στοιχεία από όλα αυτά, αλλά τελικώς καταλήγει να τα συνδέει με το δικό του τρόπο. Ενώ τα στοιχεία platforming υπάρχουν αυτά φαίνονται να επαναλαμβάνονται από ένα σημείο και έπειτα χωρίς όμως να κουράζουν. Οι γρίφοι συνήθως απαιτούν τη σωστή διαχείριση του νήματος που κρατάει τον Yarny. Όσο προχωράμε στην πίστα τόσο περισσότερο ξετυλίγεται το νήμα που συνιστά τον Yarny, γεγονός που περιορίζει ως προς τις πιθανές λύσεις ενός platforming puzzle. Σε κάθε επίπεδο συναντάμε τακτικά διάφορα checkpoints όπου μπορούμε να αναπληρώσουμε το νήμα του Yarny, και να προχωρήσουμε εκ νέου. Σε αυτά τα checkpoints επιστρέφουμε έτσι και έχουμε την ατυχία να βλάψουμε ανεπανόρθωτα τον ήρωά μας.
Οι γρίφοι που αντιμετωπίζουμε στο παιχνίδι δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλης δυσκολίας και βασίζονται κυρίως στα physics (χρησιμοποιούμε το νήμα ως εκκρεμές ή ως τραμπολίνο). Φυσικά η απλότητα των γρίφων δεν σημαίνει αυτομάτως ότι είναι εξαιρετικά απλοϊκοί, ούτε συνυπολογίζεται ως κάτι αρνητικό. Αντιθέτως το Unravel είναι ένα παιχνίδι το οποίο έχει στόχο ευρύ κοινό, και είναι αρκετά προσιτό και για μικρότερους σε ηλικία παίκτες. Το βασικό playthrough με ένα ποσοστό ολοκλήρωσης περίπου στο 85% δεν μας πήρε λίγο κάτω από 7 ώρες, ενώ εάν κάποιος κυνηγήσει όλα τα secrets και τα achievements θα χρειαστεί το πολύ 10 ώρες. Στο σύνολό της η διάρκεια του παιχνιδιού κρίνεται ικανοποιητική, δεν κουράζει, δεν μακρηγορεί και ταυτόχρονα δεν είναι υπερβολικά σύντομη. Αξίζει να σημειωθεί ότι το παιχνίδι υποστηρίζει τόσο πληκτρολόγιο όσο και χειριστήριο με το δεύτερο να παρέχει πιο άνετο και ανταποκρίσιμο χειρισμό.
Αναφέραμε προηγουμένως την ομοιότητα του Unravel με το Trine. Στην πραγματικότητα είναι περισσότερο ένας παραλληλισμός, καθώς δεν υπάρχει κάποιο κοινό στοιχείο. Πάρα πολλοί παίκτες είχαν μείνει έκθαμβοι με τον γραφική απεικόνιση του Trine και την ευρύτερη καλλιτεχνική του σκηνοθεσία. Το Unravel προκαλεί το ίδιο δέος, από όλες τις απόψεις. Γραμμένο στην PhyreEngine η απόδοση των διαφορετικών τοπίων από το παιχνίδι είναι με μία λέξη: μαγευτική. Κάθε επίπεδο είναι μία αριστουργηματική απεικόνιση τόσο της χλωρίδας όσο και της πανίδας της σκανδιναβικής εξοχής, κατά τη διάρκεια του έτους. Με πολύ απλό αλλά ταυτόχρονα γλαφυρό τρόπο αποτυπώνεται στον παίκτη η «έκρηξη» της φύσης που συμβαίνει την άνοιξη, η γρήγορη καρποφορία που έρχεται κατά το καλοκαίρι, μαζί με τη λήθη του φθινοπώρου/χειμώνα. Στοιχεία πάρα πολύ χαρακτηριστικά του σκανδιναβικού κλίματος που καθορίζουν και τη ζωή των ανθρώπων που ζουν εκεί: από το ψάρεμα σε παγωμένες λίμνες το χειμώνα, μέχρι το μάζεμα καρπών το καλοκαίρι. Ο ήρωάς μας είναι εκεί και περπατάει ανάμεσα σε αυτά τα σημάδια ζωής ή στα αποτελέσματά τους! Όλα αυτά δένουν με τους απαλούς μουσικούς τόνους που δίνουν τον ρυθμό στο παιχνίδι, αποτυπώνουν τα συναισθήματα του Yarny (μαζί με τις εκφράσεις του), και μας κάνουν νιώθουμε ότι σχεδόν ζούμε εκεί. Το soundtrack δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο κατάλληλο και είναι εφάμιλλης ποιότητας του οπτικού τομέα.
Τερματίζοντας το Unravel προσπάθησα να συνειδητοποιήσω τι βίωσα τις τελευταίες στιγμές του παιχνιδιού, δεδομένου ότι με πέρασε εντελώς αβίαστα από μία αλυσιδωτή πορεία συναισθημάτων. Το παιχνίδι στο σύνολό του, από την ιστορία του και τον τρόπο αφήγησής της μέχρι τον τεχνικό τομέα, είναι ένα καλλιτέχνημα. Λέγοντας πολύ λίγα, δείχνοντας πάρα πολλά, κλείνοντας το μάτι σε ξεχωριστά βιώματα του καθενός, έχει να δώσει κάτι στον οποιονδήποτε. Όσοι υπερασπίζονται της αντίληψης ότι τα video games μπορούν να είναι μορφή τέχνης το Unravel τους δίνει ένα ακράδαντο επιχείρημα. Σπανίως συμβαίνει ένα παιχνίδι να είναι τόσο απλό, αλλά συνάμα μπορεί να συγκλονίσει τον παίκτη του τόσο πολύ. Εάν δεν σας πείσαμε και αν μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις, τότε θα κλείσουμε αυτό το άρθρο με ένα βίντεο για να αφήσουμε το παιχνίδι να μιλήσει μόνο του.
{youtube}6N7PN5_g92g{/youtube}
Ευχαριστούμε θερμώς τη CD Media για την παραχώρηση του κωδικού με σκοπό την πραγματοποίηση αυτού του review.
Pros
- Μαγευτικά τοπία
- Όμορφη μουσική
- Ένας πρωτότυπος ήρωας
- Ένα ταξίδι αναμνήσεων, νοσταλγίας, συναισθημάτων
Cons
- Μπορεί να μην συγκινήσει σκληροπυρηνικούς παίκτες που απαιτούν δύσκολους μηχανισμούς
Πανέμορφο είναι…
Σίγουρη αγορά στο εγγύς μέλλον!
Η ύπαρξή του μόνο στην Origin πλατφόρμα, με είχε κάνει να το ξεχάσω σχεδόν τελείως. Αργότερα θα δοκιμαστεί σίγουρα, ιδίως σε μια καλή προσφορά.
Το έχω σταμπάρει σα να μην υπάρχει αύριο, αλλά όσο καλό κι αν είναι, θα περιμένω να βγει στο windows store για να ασχοληθώ μαζί του.. 😉
Με είχε τραβήξει όσον αφορά τον καλλιτεχνικό τομέα, μετά και από τέτοιο εγκώμιο και παραλληλισμό με το άνοιξη…και πάλι άνοιξη, θα σπεύσω.