REVIEWS

WE ARE THE DWARVES

Το 1992 μία νεοφώτιστη εταιρεία ονόματι Silicon & Synapse κυκλοφόρησε το πρώτο της παιχνίδι για το SNES με το όνομα The Lost Vikings. Καθαρά επηρεασμένο από τα side-scrolling platformers, όπως ο γνωστός μας Δούκας από το Duke Nukem (που κυκλοφόρησε το 1991), το The Lost Vikings είχε τη δική του ταυτότητα στην ακόμη ανεξερεύνητη βιομηχανία του gaming. Στον έλεγχό μας είχαμε τρεις Βίκινγκς με εντελώς διαφορετικές ικανότητες, γεγονός που οδηγούσε σε ανάγκη συνδυασμού τους για να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια και να περάσουμε τις αντίστοιχες «πίστες». Το ιδιαίτερα καινοτόμο puzzle-gameplay του, καθώς και η κλιμακούμενη δυσκολία του παιχνιδιού έδειξαν ότι η Silicon & Synapse είχε μία ιδιαίτερη τρέλα και ιδιοφυία, κάτι που επιβεβαιώθηκε περίτρανα μέσα στη δεκαετία του ΄90.  

Τα χρόνια πέρασαν, η Blizzard Entertainment, όπως μετονομάστηκε, μας χάρισε μεγάλες στιγμές στην ιστορία του gaming, και μεγαλώσαμε αρκετά για να την δούμε να αποσύρεται από τις μεγάλες τις δόξες και να το παίζει εκ του ασφαλούς, με το τελευταίο είναι κάτι που χρίζει ξεχωριστής μελέτης. Παρόλα αυτά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και έπειτα από 25 (!) χρόνια η Whale Rock Games αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα υβρίδιο που είναι σαφέστατα επηρεασμένο από το The Lost Vikings, ονόματι We Are the Dwarves (εφεξής WAD). Μένει να δούμε αν καταφέρνει να πετύχει κάτι το ξεχωριστό.

DWARVES… IN SPACE

Βρισκόμαστε σε αδιευκρίνιστη τοποθεσία κάποιου αδιευκρίνιστου γαλαξία. Τα άστρα κάποιου πλανητικού συστήματος έχουν αρχίσει να αργοπεθαίνουν, κάτι που οδηγεί τους κατοίκους να αρχίσουν να σχεδιάζουν την αναζωπύρωσή τους ή τουλάχιστον να βρουν κάποιο καινούργιο άστρο ώστε να συνεχίσουν το σκληρό παιχνίδι της επιβίωσης. Οι σκληροτράχηλοι κάτοικοι, που δεν είναι άλλοι από νάνους, αποφασίζουν να στείλουν επίλεκτους αστροναύτες στα Endless Depths όπου θα βρουν καινούργια πηγή ενέργειας. Κάθε φατρία, που εδράζεται στο δικό της πλανήτη, στέλνει από έναν ήρωα-αντιπρόσωπο. Οι τρεις, συνολικά, ήρωές μας οδηγούν το διαστημόπλοιό τους μέσα στα Endless Depths αλλά η τύχη δεν είναι με το μέρος τους, καθώς δεν μπορούν να αποφύγουν τη σύγκρουση. Κάπου εκεί ξεκινάει η βασική ιστορία του παιχνιδιού. Το lore που προσφέρει το παιχνίδι γύρω από τον κόσμο του Endless Depths, και το οποίο ξεκλειδώνεται σταδιακά, είναι αρκετά ενδιαφέρον.

WeAreTheDwarves 3Ο Smashfist θα μπορούσε να ονομαστεί και Boris η ρώσσικη αρκούδα-όλα-τα-σφάζω-όλα-τα-μαχαιρώνω-και-ρίχνω-και-rage-άμα-λάχει. Ίσως το τελικό του όνομα είναι πιο περιεκτικό.

Το WAD ξεκινάει στα βαθιά από πολύ νωρίς. Αρχικός σκοπός του παιχνιδιού είναι να ενώσουμε πάλι την τριμελή ομάδα μας, η οποία αποτελείται από τους: Forcer, Smashfist και Shadow. Επί της ουσίας έτσι ξεκινάει ένα αρκετά μακροσκελές tutorial γύρω από τους βασικούς μηχανισμούς του παιχνιδιού, το οποίο δυστυχώς πάσχει καθώς είναι αρκετά λακωνικό. Και αυτό διότι παρότι παρουσιάζει στον παίκτη τα βασικά στοιχεία του gameplay, δεν τον εισάγει επαρκώς στο κλίμα του παιχνιδιού και την προσέγγιση που οφείλει να ακολουθήσει. Το WAD περιγράφεται ως ένα action-RPG με tactical pause (το οποίο επιβραδύνει δραματικά το χρόνο, χωρίς να τον «παγώνει»). Στην πραγματικότητα θα το περιγράφαμε ως ένα περίεργο υβρίδιο ισομετρικού 3D-RTS, με σαφή επιρροή από Commandos (οι εχθροί έχουν το cone-of-sight), και RPG. Το δε pause είναι σαφέστατα απαραίτητο για την επιτυχή ολοκλήρωση των επιπέδων, τα οποία από άποψη σχεδιασμού είναι εξαιρετικά. Μελετώντας τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά έχουμε να πούμε ότι όπως και με τη βασική επιρροή του WAD, έτσι και εδώ κάθε νανοαστροναύτης έχει τις δικές του ικανότητες που οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο, για να έχουμε έστω και αμυδρές ελπίδες επιβίωσης στον αφιλόξενο κόσμο του παιχνιδιού. Ο Forcer είναι ο πρώτος χαρακτήρας που χειριζόμαστε και διαθέτει μία γκάμα ranged ικανοτήτων που βασίζονται πάνω στο νανο-shotgun του. Ο Smashfist είναι ο melee berserker της τριάδας με τις αντίστοιχες ικανότητες, και, τελευταία, ο Shadow είναι ο sneaky-thief archetype, όπως υποδηλώνει και το όνομά του. Σε γενικές γραμμές οι ικανότητές κάθε χαρακτήρα δεν είναι καινοτόμες από πλευράς σχεδιασμού, αλλά ο συνδυασμός τους (ειδικά όταν επιτέλους καταφέρουμε να ενώσουμε όλη την ομάδα) είναι αποτελεσματικότατος.

WeAreTheDwarves 6Όμορφα τα γραφικά του We Are the Dwarves, όταν λειτουργούν σωστά. Δείγμα από in-game cutscene.

Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης του καινούργιου κόσμου στον οποίο προσάραξαν άθελά τους οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι βρίθει ζωής η οποία δεν είναι απαραιτήτως φιλική απέναντί τους. Στην πραγματικότητα, κάθε τι που κινείται συνήθως βλέπει τους νάνους μέσα στην αστρικές στολές σαν μία παραγεμισμένη κονσέρβα με ροστ μπιφ. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει το WAD δανείζεται το μηχανισμό cone-of-sight από τη σειρά Commandos. Οι εχθροί μπορούν να αντιληφθούν τους περιπλανώμενους νάνους με διαφορετικούς τρόπους (όραση, ακοή, ακόμη και όσφρηση). Το πρόβλημα που εντοπίζουμε είναι ότι παρότι στο Commandos 2 είχαμε σαφέστατη ένδειξη του εύρους του θορύβου και επιπτώσεις κάθε ενέργειας που προκαλούσαμε κάθε φορά, στο WAD δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, πράγμα που καθιστά τη δυσκολία ακόμη υψηλότερη.

WeAreTheDwarves 1Μάτια, αυτιά, μύτη και αφή όλα “γαρίδα”. Δύσκολα τα πράγματα για τους βραχύσωμους νάνους, που πρέπει να ρίχνουν sneak rolls μήπως και βγουν ζωντανοί.

KAI ΟΙ ΝΑΝΟΙ ΕΧΟΥΝ… ΛΟΞΥΓΚΑ

Ο τακτικός σχεδιασμός μας είναι επομένως απαιτούμενη προϋπόθεση για να βγούμε ζωντανοί από αυτόν τον αφιλόξενο κόσμο. Σε αυτό βοηθάνε οι διάφοροι κρύσταλλοι που βρίσκονται σκόρπιοι στα επίπεδα, και βοηθάνε τόσο στην αναβάθμιση της διαστημικής μας στολής όσο και στην «αγορά» βελτιώσεων των ικανοτήτων των νάνων. Ορισμένες φορές η συλλογή αυτών των κρυστάλλων καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη, ειδικά στην περίπτωση των κρυστάλλων που αναβαθμίζουν τους ίδιους τους νάνους και δεν είναι προαπαιτούμενη για την προώθηση της ιστορίας. Κάθε βήμα των νάνων μας μπορεί να είναι και το τελευταίο τους, και το παιχνίδι αρκετές φορές καταλήγει να είναι ένα ανελέητο trial-and-error παρά κάτι περισσότερο. Ακόμη και αν φτάσουμε στο πολυπόθητο checkpoint ή στο τέλος του επιπέδου, η ηθική ικανοποίηση που λαμβάνουμε είναι πολύ ξεθωριασμένη.

WeAreTheDwarves 2Τα resources παίζουν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των πανοπλιών των νάνων, της αγοράς passive ικανοτήτων ή ακόμη και στη βελτίωση των active skills.

Όλα αυτά ίσως σας έχουν ήδη προϊδεάσει ότι το WAD δεν είναι για μία ήρεμη gaming βραδιά. Πρέπει να οπλιστείτε με τεράστια υπομονή και ατσάλινα νεύρα, γιατί κάθε λεπτό που περνάει στο παιχνίδι μπορεί και να είναι ένα λεπτό πριν το ragequit. Δεν ήταν λίγες οι φορές που νιώσαμε ότι το παιχνίδι «κλέβει» λόγω των μηχανισμών του, παρά ότι είναι γνήσια δύσκολο. Στις πρώτες μέρες του παιχνιδιού, η δυσκολία του δεν μπορούσε να παραμετροποιηθεί. Οποιοδήποτε checkpoint σε κάθε επίπεδο ήταν ο μόνος τρόπος για να σώσουμε την πρόοδο μας, με αρκετούς εχθρούς να βρίσκονται μεταξύ ημών και αυτού. Η κατάσταση έχει διορθωθεί με ένα patch που έδωσε τη δυνατότητα παιξίματος σε μικρότερο επίπεδο δυσκολίας, όπου μπορούμε να κάνουμε quicksave σχεδόν ανά πάσα στιγμή, οπότε και το παιχνίδι καταλήγει να είναι η παρωδία του save-scumming. Έχουμε αρκετές φορές δείξει ότι τρέφουμε ιδιαίτερη αγάπη για τίτλους υψηλής μέχρι και «άδικης» δυσκολίας (βλ. Dark Souls 2, Darkest Dungeon) αλλά η περίπτωση του WAD σφάλλει κατά πολύ στην εκτέλεση.

WeAreTheDwarves 5Πολλές επιλογές, αλλά πρώτο μέλημα η πλήρης αναβάθμιση της πανοπλίας που επιφέρει επιπλέον οφέλη.

Δυστυχώς τα πράγματα δεν βελτιώνονται ιδιαίτερα στον τεχνικό τομέα. Τα animations φαίνονται να είναι πάρα πολύ αργά και δεν έχουν αυτήν την «απρόσκοπτη» ροή που θα επιδιώκαμε, ειδικά όταν τα αντανακλαστικά και η ανταπόκριση του παιχνιδιού στις εντολές μας παίζουν σημαντικότατο ρόλο. Η κάμερα είναι επίσης δύστροπη, αν και αυτό είναι πάντα ζήτημα προτίμησης. Παρόλα αυτά για έναν τίτλο που απαιτεί σωστό σχεδιασμό και εκτέλεση, βρήκαμε την κάμερα ιδιαίτερα περιοριστική. Διάφορα άλλα προβλήματα και bugs εξακολουθούν να υφίστανται από την ημέρα της κυκλοφορίας, πχ. ορισμένα cinematics να μην παρουσιάζουν ήχο ή να τρέχουν με 2 fps, το menu για τα controls να εξαφανίζεται όταν μπαίνουμε στην αντίστοιχη οθόνη επιλογών. Τα παραπάνω είναι μόνο λίγα από τα παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε. Στον αντίποδα, οι τύποι στην Whale Rock Games κάνουν εξαιρετικά φιλότιμες προσπάθειες να βελτιώνουν συνεχώς το πρώτο τους τέκνο καθώς έχουν ήδη κυκλοφορήσει 3 patches για αυτό.

WeAreTheDwarves 7Ενδιαφέροντες μηχανισμοί στην Anomaly zone. Όχι καινοτόμοι, αλλά παρόλα αυτά φέρνουν έναν αέρα ανανέωσης.

Εν τέλει και συμπερασματικά το WAD μας δίχασε. Παρότι ο τίτλος είχε εξαιρετική δυναμική με αρκετά ενδιαφέροντες μηχανισμούς, ικανοποιητικότατο lore και αρκετό βάθος, πέφτει στον λάκκο που το ίδιο έχει σκάψει. Η δυσκολία του είναι απαγορευτική για το μέσο παίκτη, ενώ ο τεχνικός του τομέας θα ήταν καινοτόμος πριν από μία δεκαετία. Δυστυχώς αναγκαζόμαστε να σας παροτρύνουμε περιμένετε αρκετό καιρό έως ότου η κατάσταση βελτιωθεί αρκετά με patches. Μία προσπάθεια που στόχευσε σωστά, αλλά έχασε το στόχο αρκετά.

Pros

  • Πολύ καλή ιδέα
  • Καλός σχεδιασμός επιπέδων
  • Απαίτηση πολύ καλού στρατηγικού σχεδιασμού
  • Αξιοπρεπέστατοι μηχανισμοί
  • Υποστήριξη όλων των λειτουργικών συστημάτων

Cons

  • Εξαιρετικά δύσκολο, ακόμη και στο «νερωμένο» επίπεδο δυσκολίας
  • Μέτρια animations, που δίνουν την εντύπωση του «πρόχειρου»
  • Αρκετά bugs τεχνικού χαρακτήρα

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 63%

63%

Παύλος Γεράνιος

Γέννημα-θρέμμα της Υπερβορείας, ο Παύλος έκανε καιρό να γνωρίσει την αλληλεπίδραση με την οθόνη. Τα πρώτα παιχνίδια που θυμάται να παίζει ήταν τα Gran Prix, Test Drive, Digger και Flight για DOS σε εποχές που οι περισσότεροι είχαν πλέον Windows... Αυτό δεν τον πτόησε και αγάπησε τη Μητέρα Πλατφόρμα από την πρώτη στιγμή. Θήτευσε και στην άγονη παραμεθόριο των κονσολών (πάντα σε σπίτια φίλων, ποτέ στο δικό του), αλλά το PC ήταν αυτό που τον κράτησε. Λάτρης των ποιοτικών τίτλων από όλα τα είδη, θεωρεί πώς η ιστορία και αυτό που θέλει να πει το παιχνίδι ως μέσο είναι το κυριότερο και όχι η ταμπέλα. Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις φυσικά...

2 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL