Ο συστημικός ελιτισμός μας θαρρώ έχει πιάσει ταβάνι ρετιρέ στους Αμπελοκήπους και δείχνει να έχει φιλοδοξίες για στρατόσφαιρα. Παρά τις επιταγές των καιρών, εξακολουθούμε να μην έχουμε γράψει μισή αράδα για το φοβερό ‘επετειακά’ updates των PubG και Fortnite, γνωστών πυλώνων του αγαπημένου μας χόμπι. Να αγνοούμε προκλητικά φοβερές κυκλοφορίες στον χώρο των Γιγάντιων Ματιών και της Δεκαπεντάχρονης Ευαισθησίας. Αντ’ αυτού, πού τα χάνεις πού τα βρίσκεις, κάτι ανύπαρκτα Hero-U, εμφανίζονται με το δακτυλάκι ήδη ανασηκωμένο και προσπαθούν να σας πείσουν πως είναι ακόμη cool να γνωρίζετε ανάγνωση εν έτει 2018…αστεία πράγματάκια, Αφοσιωμένοι Αναγνώστες.
Πριν δυο περίπου χρόνια λοιπόν, είχαμε παρουσιάσει το ζοφερά Καφκικό διαμαντάκι Beholder, παιχνίδι φτιαγμένο με αγάπη και καγκεμπίτικη παράνοια στην Μητέρα Ρωσία, από την Warm Lamp Games. Η ατμόσφαιρα ανασφάλειας και καταδίωξης που δημιουργούσε με λιτά τεχνικά μέσα αλλά ιδιαίτερη σφιχτοδεμένη πλοκή και προσεγμένους μηχανισμούς gameplay, το οδήγησαν σε ανέλπιστη επιτυχία (κάποιοι αντιφρονούντες μου φαίνεται πως γνωρίζουν επακριβώς πόσα “Μ” έχει το “Μπακούνιν” και δεν θα τα πάμε καθόλου καλά) και πραγματικά από το πουθενά, είχαμε την ευκαιρία να δούμε την κλειστή beta έκδοση της πολλά υποσχόμενης συνέχειας του τίτλου, Beholder 2.
Ξεκίνησα το παιχνίδι δίχως την παραμικρή προσδοκία. Είχα αμυδρές αναμνήσεις από το φλου, περίεργο μα συνάμα εθιστικό και ζόρικο Beholder και δεν είχα ιδέα τί να περιμένω από τον έσκασε-από-το-πουθενά διάδοχό του. Στην αρχή του παιχνιδιού, αναλαμβάνουμε τον ρόλο του νεαρού Evan Redgrave, ο οποίος έχει μόλις διοριστεί χαμηλόβαθμος κλητηρίσκος στο Υπουργείο. Ο νέος μας προϊστάμενος μας συναντά κάτω από ένα μουντό ουρανό και μας μεταφέρει τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο του πατέρα μας. Δεν υπάρχει φυσικά χρόνος για περιττούς συναισθηματισμούς, η εργασία αποτελεί Προνόμιο κάθε Πολίτη, πολλώ δε μάλλον ενός Εκλεκτού του Υπουργείου.
Θα πρέπει να αναλάβουμε τα καθήκοντά μας το δυνατό συντομότερο, προκειμένου όχι μόνο να βγάλουμε τα προς το ζην, αλλά και να αρχίσουμε σιγά σιγά να αποκτάμε κύρος (ο έτερος πόρος του παιχνιδιού) το οποίο θα μας επιτρέψει να έχουμε πιο ουσιώδεις διαλόγους με τους συναδέλφους μας και όχι μόνο. Το Beholder 2 εκδηλώνει το μέγεθος της φιλοδοξίας του με το “καλημέρα”.
Η απεικόνιση του κόσμου του παιχνιδιού είναι πλέον τρισδιάστη, με τον χαρακτήρα μας να κινείται επί ενός νοητού οριζόντιου άξονα, με συγκεκριμένα μονάχα σημεία στα οποία μπορούμε να περάσουμε στο “βάθος” της οθόνης. Η όλη δομή του τίτλου θυμίζει πλέον πολύ περισσότερο ένα αφηγηματικό παιχνίδι περιπέτειας με στοιχεία διαχείρισης πόρων και χρόνου, παρά ένα ‘μικρό, παράξενο indie’. Κάθε ημέρα έχουμε συγκεκριμένες ενεργές ώρες στην διάθεσή μας και οι περισσότερες ενέργειες (ευτυχώς όχι οι μετακινήσεις μας και οι περισσότεροι διάλογοι) φέρουν το αντίστοιχο χρονικό κόστος. Θα πρέπει φυσικά να μεριμνούμε για την σωστή συμπλήρωση αιτήσεων των πολιτών, μέσω ενός mini-game που θυμίζει έντονα μια πολύ πιο προσβάσιμη εκδοχή του αντίστοιχου μηχανισμού του αριστουργηματικού Papers, Please! Η ακρίβεια στην εργασία μας θα μας αποφέρει τόσο χρήματα όσο και κύρος, αμφότερα εκ των οποίων μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας στον ιδιαίτερα περίπλοκο και ανεπτυγμένο κόσμο του παιχνιδιού.
Το επίπεδο της γραφής των διαλόγων ξαφνιάζει ευχάριστα. Σύντομοι, περιεκτικοί και μετρημένοι, προκειμένου να μας συστήσουν τον κάθε χαρακτήρα (επιφανειακά τουλάχιστον) και κατόπιν, ανάλογα με τις πληροφορίες που συγκεντρώνουμε και την ατζέντα που επιλέγουμε να ακολουθήσουμε, οι προοπτικές και οι δυνατότητες που μας παρέχει το παιχνίδι, δείχνουν πλουσιότατες. Μπορούμε να βιώσουμε τον γνήσιο Οργουελιανό εφιάλτη, συγκεντρώνοντας πληροφορίες για τους πάντες και τα πάντα και κρατώντας τα πάντα για τον εαυτό μας. Να επιχειρήσουμε να καταστρέψουμε τους συναδέλφους μας, προκειμένου να αναρριχηθούμε στην στεγνή και στυγνή ιεραρχία του Κόμματος. Ίσως, αν είμαστε τέρμα μερακλήδες, να κατασκοπεύσουμε για λογαριασμό της Αντίπαλης Χώρας, του Επάρατου Εχθρού.
Το παιχνίδι μας επιτρέπει ακόμη και να…αγοράσουμε συγκεκριμένο συνδρομητικό πακέτο στην τηλεόραση προκειμένου να παρακολουθούμε δημοφιλή σήριαλ και κατόπιν να χρησιμοποιούμε τις…εξειδικευμένες γνώσεις μας, προκειμένου να γινόμαστε περισσότερο αρεστοί και ενδεχομένως αξιόπιστοι στους συναδέλφους μας. Παράλληλα, η γυναίκα και τα παιδιά μας ζουν προσωρινά με τα πεθερικά και είναι στο χέρι μας εάν θα αποφασίσουμε να φέρουμε την οικογένειά μας να ζήσει κοντά μας ή αν θα κυνηγήσουμε την τσαχπίνα συνάδελφο και θα τινάξουμε τα πάντα στον αέρα.
Κρατάω ένα πράγμα από τον εντυπωσιακό αυτό πρόλογο του Beholder 2 : οι φαινομενικά ατελείωτες επιλογές που μας δίνει, προκειμένου να πλοηγήσουμε τον σκοτεινό λαβύρινθο προδοσίας, τρέλας και απίστευτης ίντριγκας που βάζει μπροστά μας. Εάν θέλετε να πάρετε και εσείς μια πρώτη γεύση από το ολόμαυρο μέλλον μας, μπορείτε να αιτηθείτε συμμετοχή στην κλειστή beta εδώ.
Αναμένουμε την κυκλοφορία του παιχνιδιού με ιδιαίτερο ενδιαφέρον!
Πρώτα από όλα, πότε πέρασαν κιόλας δύο χρόνια, σαν χθες το θυμάμαι το original. Κατά τα άλλα φαίνεται άψογη ιδέα η ανέλιξη εντός ενός τέτοιου καθεστώτος. Στη Arztoska τα πήγα μια χαρά.
Έλα στην κολχόζνικη αγκαλιά μου, Σύντροφε Προλετάριο (sic) Κοφρέτο!
Εξομοιωτής διαχείρισης κράτους στο σιδηρούν παραπέτασμα είναι το παιχνίδι? Αν ναι, επενδύω άμεσα!
Ανέλιξης εις τον κομματικό μηχανισμό σιδηρού παραπετάσματος με έμφαση στην αθλιότητα του ατόμουν απέναντι στο κοινό καλό. Συνιστάται ανεπιφύλακτα!