Big Bad Wolf Studio

Κοίταξε να δεις τώρα έξοχη φασάρα, Τακτικέ Αναγνώστη. Το The Council είχε τραβήξει την προσοχή μου αρκετούς μήνες πριν την κυκλοφορία του. Υποσχόταν ένα δυνατό και πυκνογραμμένο ιστορικό μυστήριο, τοποθετημένο χρονικά κατά την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης και της επακόλουθης Τρομοκρατίας. Μια μικρή ομάδα επιφανών αριστοκρατών, διπλωματών, ευγενών, κατασκόπων, καιροσκόπων και λογής λογής Ευρω-καθαρμάτων, βρίσκεται συγκεντρωμένη στην απομακρυσμένη έπαυλη του αινιγματικού Λόρδου Μόρτιμερ. Καλώς ορίσατε στην Έπαυλη. Ο νεαρός πρωταγωνιστής μας, Louis De Richet, είναι θεωρητικά ο πιο 'παράταιρος' καλεσμένος, καθώς δεν κατέχει ούτε τίτλο ευγενείας, ούτε κάποιο πολιτικό αξίωμα. Ανήκει όμως κληρονομικά στην αποκρυφιστική οργάνωση του Χρυσού Τάγματος, καθώς η μητέρα του Sarah, είναι επικεφαλής αυτoύ. Ο Louis εκπαιδεύεται ουσιαστικά από παιδί, προκειμένου να διαδεχθεί κάποτε την μητέρα του στην ηγεσία του Τάγματος. Όταν λοιπόν λαμβάνει ένα γράμμα από τον Λόρδο Μόρτιμερ, το οποίο αναφέρει πως η μητέρα του έχει εξαφανιστεί υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο Louis αφήνει τα πάντα και σπεύδει στην μυστηριώδη νήσο όπου εξελίσσεται η περιπέτειά μας. Τί θα λέγατε για μια περιπέτεια η οποία όχι μόνο εμπλέκει ορισμένες από τις πλέον ενδιαφέρουσες προσωπικότητες της σύγχρονης Ιστορίας όπως οι Ναπολέων Βοναπάρτης, Τζώρτζ Ουάσινγκτων και Μανουέλ Γκοντόι, αλλά το πράττει με τρόπο υποδειγματικό, ο οποίος ακροβατεί ικανότατα μεταξύ διαδραστικού φιλμ και παιχνιδιού περιπέτειας παλαιάς κοπής; Θέλετε να προσθέσετε και λίγο αποκρυφισμό, αλχημεία καθώς και μερικά από τα σημαντικότερα έργα των Καραβάτζιο, Ρούμπενς και Χάγιεζ; Να τα τυλίξουμε όλα αυτά μαζί σε πανέμορφα γραφικά, αντάξια ενός AAA τίτλου και να δώσουμε πραγματικό έλεγχο στον παίκτη, προκειμένου να διαμορφώσει την περιπέτεια κατά το δοκούν; Πόσο βλάσφημους θα μας χαρακτηρίζατε, αν γράφαμε πως ενδεχομένως λάβαμε μέσα στο '18 δίχως την παραμικρή φανφάρα, προώθηση ή τυμπανοκρουσία, τον αληθινό διάδοχο του Gabriel Knight 3: Blood Of The Sacred, Blood of the Damned; Εξερευνώντας την εκπληκτική πινακοθήκη του Λόρδου Μόρτιμερ. Σίγουρα πρόκειται για αντίγραφα; Ειρωνικότατα, review κωδικοί για την PC έκδοση του The Council δεν έγιναν ποτέ διαθέσιμοι στον αγαπημένο σας ιστότοπο, καθώς το κοινό των κονσολών προφανώς νιώθει πολύ περισσότερο από την ζωγραφική των Ντα Βίντσι, Μπρούγκελ και Γκόγια, από εμάς τα αμόρφωτα και άνιωθα μειράκια. Οι Βιβλικές και Γνωστικές αναφορές μπορούν να γίνουν μονάχα κατανοητές από τον επίλεκτο κύκλο του Δονούμενου Χειριστηρίου. Έτσι λοιπόν, δεν θα έχουμε μια 'κανονική' επισκόπηση του The Council. H ποιότητα της γραφής του όμως και το καλλιτεχνικό υπόβαθρο της ομάδας ανάπτυξης, βρίσκονται σε τόσο υψηλό επίπεδο που θα ήταν πραγματικά αδύνατο να αγνοήσουμε την κυκλοφορία του τίτλου. Μπορεί να απευθύνεται σε οιονεί περιορισμένο κοινό, αλλά καλύπτει τόσο μαεστρικά τις ανάγκες αυτού, που μέλλει να λατρευτεί ως cult αριστούργημα. Συνομιλώντας με την διαταραγμένη Elizabeth Βάζουμε την καλή μας ρεντικότα λοιπόν και βουτάμε στα βαθιά. Το The Council διαρκεί γύρω στις δεκαεπτά ώρες και κατορθώνει να δέσει με έξοχα οργανικό τρόπο, ένα βαθύ σύστημα ανάπτυξης χαρακτήρα και μια αφήγηση η οποία βρίθει εναλλακτικών διαδρομών, συμμαχιών, αποφάσεων και φυσικά, αποτελεσμάτων. Ο δε τρόπος με τον οποίο έχει δομηθεί επάνω στην Γνωστική παράδοση, που κατορθώνει να συνταιριάζει αρμονικά την μελέτη και την γνώση θεοσοφικών κειμένων παράλληλα με τους ζωγραφικούς πίνακες-κλειδιά αυτών, είναι πραγματικά μοναδικός και θα κάνει την καρδιά κάθε λάτρη της κλασσικής τέχνης να σκιρτήσει.Δίχως υπερβολή, συνέλλαβα εαυτόν, πάρα πολλές φορές να θυμάται τον εκπληκτικό γρίφο του Serpent Rouge από το Gabriel Knight 3. Έπαιζα με χαρτί και μολύβι δίπλα μου, παρακολουθώντας τις κινήσεις κάθε 'υπόπτου' σε κάθε διαφορετικό Quest ή αν είσθε σκληρός μερακλής και πεθυμήσατε 1999, timeblock. Ο τίτλος διαθέτει κανονικότατους και κατά περιπτώσεις αρκετά δύσκολους γρίφους, στηριγμένους στην βαθιά αποκρυφιστική παράδοση της Ευρώπης. Μπορεί να μην υφίσταται κάποιο ουσιώδες inventory (συλλέγουμε βέβαια έγγραφα και κάποια επιλεγμένα αντικείμενα, αλλά αυτά, όπως και στην κανονική ζωή, χρησιμοποιούνται σε λίγες κρίσιμες και επιλεγμένες περιστάσεις) αλλά το παιχνίδι κερδίζει με το σπαθί του τον τίτλο του 'Adventure Game'. Ο κύριος Holm κρύβει θανάσιμα μυστικά. Αρκετοί από τους γρίφους του, εάν είχαν εμφανιστεί κατά την διάρκεια της δεκαετίας του '90, θα μνημονεύονταν ακόμα ανάμεσα στους σπουδαιότερους που έχουν εμφανιστεί ποτέ στην κατηγορία. Παράλληλα, ο τρόπος με τον οποίο χτίζουμε και διαμορφώνουμε την προσωπικότητα του Louis, προσφέρει μοναδικές δυνατότητες για να βάλουμε τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας στο μυστήριο.Ομολογώ πως άργησα χαρακτηριστικά να ασχοληθώ με το The Council, κυρίως αποθαρρυμένος από διαδικτυακά σχόλια που οίκτιραν τις ερμηνείες των ηθοποιών και τα 'περίεργα' animations. Έχοντας ολοκληρώσει την συγκλονιστική αυτή περιπέτεια, μπορώ να αναφωνήσω με το χέρι στην καρδιά, πως πρόκειται για κάποιου είδους άνιωθη προπαγάνδα, προφανώς υποκινημένη από ζαχαροκαραμελένια πιτσιρίκια, που ενδεχομένως ένιωσαν άσχημα που η ενασχόληση με το παιχνίδι προϋποθέτει τις βάσεις έστω μιας κλασσικής παιδείας. Κοιτάξτε, δεν είναι αυτό που φαίνεται. Ναι, οι ερμηνείες δεν είναι οι καλύτερες δυνατές και η σχεδιαστική ομάδα έκανε αναγκαστικά κάποιος εκπτώσεις σε ορισμένα animations. Παράλληλα, έριξε όλο το βάρος στην γραφή, την ανάπτυξη του χαρακτήρα και την δημιουργία μιας ατμόσφαιρας καθαρά κινηματογραφικής. Αν έχετε έστω και στοιχειώδη αγάπη για την κλασσική τέχνη και κρυφομετανιώνετε που γεννηθήκατε σε μια εποχή όπου οι ίντριγκες λαμβάνουν χώρα σε αίθουσες συμβουλίων αντί για βασιλικές αυλές (και διάβολε, οι επιλογές της γκαρνταρόμπας είναι τόσο μα τόσο μουντές και περιορισμένες) το The Council ενδέχεται να είναι το παιχνίδι-έκπληξη που θα φτιάξει την χρονιά σας. Οι συζητήσεις με τον Λόρδο Μόρτιμερ κοντά στο φινάλε της περιπέτειας, είναι πραγματικά απολαυστικές Ουσία, υψηλότατη αισθητική και άψογη αντίληψη όλων των συστατικών που καθιστούν ένα παιχνίδι περιπέτειας απολύτως απαραίτητο. Οι φίλοι της κατηγορίας, το αγοράζετε με κλειστά μάτια και πραγματικά μετανιώνω που άφησα την αρνητική προπαγάνδα να με κάνει να αγνοήσω τούτο το διαμάντι κατά τον καιρό της πρώτης του κυκλοφορίας. Με τα Χριστούγεννα προ των πυλών, δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο παιχνίδι για να απολαύσετε πλάι στο τζάκι, με παραδοσιακή ουισκάρα και μελομακάρονο ανά χείρας.

Now Playing: The Council