VAMPIRE: THE MASQUERADE – SWANSONG

Το ότι οι δημιουργοί του αρκετά ιδιαίτερου Narrative Adventure The Council κυκλοφορούν ένα παρόμοιο εγχείρημα πάνω στον κόσμο του Vampire: The Masquerade, αποτελεί αξιοπρόσεκτη είδηση από μόνο του. Η αξία αυτής της είδησης ενισχύεται περαιτέρω και από τα γεγονότα ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα δίνει σαφώς περισσότερη έμφαση στα RPG χαρακτηριστικά (τα έτερα κυριότερα Vampire games που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ήταν γραμμικά visual novels, άλλωστε) αλλά και ότι η… κύρια και πολυαναμενόμενη RPG κυκλοφορία πάνω στο franchise έχει εξελιχθεί σε έναν τραγέλαφο. Δίχως υπερβολή, από πλευράς ευρύτερης παρουσίασης, το Vampire: The Masquerade – Swansong, που κυκλοφορεί επισήμως αύριο 19 του μήνα, έχει καταλήξει μη ειρωνικά ως ό,τι κοντινότερο έχουμε δει ως τώρα στα θρυλικά VtM Redemption και Bloodlines!

Χωρίς το παραπάνω, βέβαια, να σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πλήρες, open-world RPG. Ο πυρήνας του Swansong εξακολουθεί να βρίσκεται εγγύτερα στο The Council παρά στο Bloodlines, με το αποτέλεσμα να μπορεί να χαρακτηριστεί ακριβέστερα ως ένα “Narrative RPG” στο σύμπαν VtM. Τι σημαίνει ακριβώς αυτό; Θα μάθετε ευθύς αμέσως!

Τα γεγονότα του Swansong λαμβάνουν χώρα στη Βοστώνη, το Σεπτέμβρη του 2019 (μια αθώα, ακόμα, εποχή, δίχως πανούκλες, μάσκες και αντισηπτικά). Η Camarilla Prince της Βοστώνης έχει σχεδιάσει ένα εξαιρετικά συμφέρον deal με το Tremere Chantry του γειτονικού Hartford, με ένα πάρτι να έχει οργανωθεί ως επιστέγασμα και εορτασμός αυτής της συμφωνίας. Ξαφνικά όμως ηχεί… κόκκινος συναγερμός ανάμεσα στους τοπικούς Kindred: εχθρικές δυνάμεις φέρονται να έχουν σπάσει τα στεγανά του Masquerade στη Βοστώνη, και κάτι έχει πάει ΠΑΡΑ πολύ στραβά στο πάρτι. Ακριβώς σε αυτή τη στιγμή ξεκινάνε οι δικές μας κινήσεις στο Swansong, με τους τρεις κύριους χαρακτήρες του game να έχουν φτάσει στο τοπικό αρχηγείο της Camarilla για να δουν πού οφείλεται ο συναγερμός, αλλά και για να λάβουν περαιτέρω οδηγίες από την Prince.

Το τι συναντάμε μέσα στις επόμενες τρεις in-game ημέρες, όσο διαρκεί χρονικά η πλοκή του Swansong δηλαδή, μπορούν να το φανταστούν οι φίλοι του VtM: συναναστροφή με Kindred των κυριότερων Clans, κορεσμός της Πείνας μέσω του “κυνηγιού” ανθρώπων, αντιμετώπιση vampire hunters, ίντριγκα και πισώπλατα μαχαιρώματα ανάμεσα στην Camarilla και τους Anarchs ή ακόμα και ανάμεσα σε φαινομενικά σύμμαχα μέλη των ίδιων παρατάξεων… και επιλογές που θα επηρεάσουν καθοριστικά το World State στο φινάλε του game.

Σε γενικές γραμμές όσοι έχουν παίξει το The Council θα ξέρουν λίγο-πολύ τι να περιμένουν και από το Swansong όσον αφορά το Gameplay, αν και προφανώς υπάρχουν διαφοροποιήσεις που προσαρμόζουν το game στο VtM υπόβαθρο και στους κανόνες του 5th Edition Corebook. Το Swansong αποτελείται ουσιαστικά από μια αλληλουχία από πίστες/Scenes, στις οποίες περιηγούμαστε σε προοπτική 3ου προσώπου σαν τυπικό Action-RPG (χωρίς μάχες, βέβαια), και σε καθεμία εκ των οποίων ελέγχουμε και έναν από τους τρεις διαφορετικούς πρωταγωνιστές: έναν Kindred της Clan Ventrue, μία Toreador και μία Malkavian. Καθένας από τους παραπάνω χαρακτήρες έχει το ξεχωριστό του Character Sheet με Skills αλλά και unique Disciplines της Clan του, δεξιότητες που χρησιμοποιούμε κατά την περιήγησή μας στον κόσμο αλλά και στους διαλόγους με τους NPCs.

Η χρήση Skills στη διάρκεια των περιηγήσεών μας ή σε διαλόγους αφαιρεί πόντους από τον μετρητή Willpower, ένα στατιστικό που μπορούμε να αναπληρώσουμε κυρίως μέσω consumables. Η χρήση Disciplines υπό το ίδιο context αυξάνει το μετρητή Hunger, o οποίος μπορεί να μειωθεί είτε με τη χρήση ορισμένων σπάνιων consumables είτε, κυριότερα, μέσω του παραδοσιακού “θερισμού” αίματος από θνητούς. Ιδανικά θα φροντίζουμε το Hunger του εκάστοτε υπό έλεγχο χαρακτήρα να είναι διαρκώς σε αποδεκτά επίπεδα, διότι αν φτάσει στο μέγιστο τότε αυξάνεται η πιθανότητα να ξυπνήσει το Κτήνος μέσα του, με αποτέλεσμα να επιτεθεί στον πρώτο θνητό που θα συναντήσει.

Ιδιαίτερη μνεία οφείλει να γίνει και στον μετρητή Suspicion, ο οποίος αφορά κυριολεκτικά το πόσο υποψιασμένος είναι ο ευρύτερος κόσμος για την ύπαρξη των Kindred ως αποτέλεσμα των πράξεών μας. Το Suspicion αυξάνεται αν κάνουμε πράγματα που θέτουν το Masquerade σε κίνδυνο, όπως το να αμελούμε να συλλέξουμε από τις πίστες διάφορα ενοχοποιητικά αντικείμενα, το να καταλήγουμε να τρεφόμαστε με αρουραίους, και άλλα. Όσο αυξάνεται το Suspicion επιφέρονται και διάφορες ποινές στα Skill Rolls μας για όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Η σχετικά γραμμική φύση των Scenes δεν σημαίνει απαραίτητα πως το κάθε game level είναι και μικρό σε μέγεθος (αντιθέτως, ορισμένα εξ αυτών θα μπορούσαν άνετα να είναι levels στο Bloodlines), αλλά ούτε και πως η περιήγηση στο εκάστοτε Scene είναι εξίσου γραμμική. Ιδιαίτερα μετά τα αρχικά, εισαγωγικά Scenes, τα εμπόδια που συναντάμε στην πορεία του game μπορούν να υπερνικηθούν με πληθώρα τρόπων, ανάλογα με τα stats που επιλέγουμε να ανεβάζουμε στον εκάστοτε χαρακτήρα, αλλά και το playthrough που επιθυμούμε να ακολουθήσουμε. Υπάρχει επίσης, ανάλογα με τα skills και τις επιλογές μας, η δυνατότητα για την εκπλήρωση προαιρετικών και/ή αλληλοαποκλειόμενων objectives, τα οποία είτε εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας για τα γεγονότα του κόσμου είτε επηρεάζουν απευθείας τα γεγονότα στη συνέχεια του game. Παράλληλα με την απόκτηση XP για την περαιτέρω ενίσχυση των skills μας, προφανώς.

Αφήνοντας στην άκρη όλα τα βαμπίρια και τις λοιπές προεκτάσεις του franchise, στον πυρήνα του το Swansong είναι μια ιστορία detective, και ως προς αυτό θεωρώ πως τα πηγαίνει αρκετά καλά. Η γραφή του σεναρίου και των χαρακτήρων δεν θα μνημονεύεται στα επόμενα βραβεία Νόμπελ, και σίγουρα έχει κάποιες gameplay αστοχίες (κυρίως μερικά ελαφρώς άστοχα puzzles), όμως δεν το κρύβω πως ο τρόπος που περιηγούμαστε στην εκάστοτε περιοχή και συλλέγουμε στοιχεία και αντικείμενα προκειμένου να ολοκληρώσουμε τα objectives μας, μου θύμισε σε φάσεις το πρόσφατο Sherlock Holmes Chapter One, έστω και στο αρκετά πιο βασικό και light του (αρκετά προβληματική η χρήση της λέξης “light” όταν έχουμε να κάνουμε με βαμπίρ, βέβαια *BaDum Tss*). Ακόμα και αν ξαναφέρουμε τα βαμπίρια στο προσκήνιο όμως, παραμένει εξίσου καλή η υλοποίηση της ατμόσφαιρας και του ιδιαίτερου gameplay που θα περίμενε κανείς από ένα Vampire game. Έγραψα στην εισαγωγή του review πως, αν και δεν είναι σε καμία περίπτωση “πλήρες και παραδοσιακό” RPG, το Swansong ενδέχεται να είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε δει στο Bloodlines από πλευράς της ευρύτερης βαμπιροατμόσφαιρας που αποπνέει, και αυτό το πιστεύω 100%, όσο κι αν δε λέει και πάρα πολλά ως γεγονός από μόνο του, δεδομένου του “ανταγωνισμού” του.

Αν κάπου υστερεί περισσότερο το Swansong, αυτό ίσως να είναι στον τεχνικό τομέα. Από πλευράς γραφικών, ειδικότερα, συνάντησα στο game ένα παράδοξο: ενώ τα περιβάλλοντα και ο σχεδιασμός των Levels είναι από όμορφα έως αψεγάδιαστα, εντούτοις δεν παρατηρείται η ίδια ποιότητα και στα μοντέλα των χαρακτήρων, η σχεδίαση και το animation των οποίων με έκαναν σε σημεία να νιώθω λες και παίζω το Alpha Protocol πίσω στο 2010. Στον ηχητικό τομέα, το voice-acting θα το χαρακτήριζα ως… ανεκτό, “τόσο-όσο”, χωρίς να είναι άθλιο αλλά ούτε και να εντυπωσιάζει με την πιστότητα των ερμηνειών. Πέραν τούτων, παρατήρησα το PC μου να ανεβάζει αναίτια υψηλές θερμοκρασίες σε ράντομ στιγμές κατά την ενασχόλησή μου με τον τίτλο, ενώ συνάντησα και ορισμένα, ευτυχώς όχι game-breaking bugs και glitches (αν και ένα εξ αυτών με έκανε να πέσω στο “κενό” κάτω από μία πίστα, με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να κάνω restart το συγκεκριμένο Scene και να χάσω 30-40 λεπτά προόδου). Αξίζει να αναφέρω και το γεγονός ότι, για κάποιο λόγο, δεν μπορούσα να κάνω Skip διαλόγους και Cutscenes στο παιχνίδι πατώντας το dedicated κουμπί που υπάρχει για αυτό το σκοπό, αλλά… δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν αυτό είναι bug ή feature!

Ως “μερικώς αρνητικό” θα μπορούσε να επισημανθεί και η ανομοιομορφία των Scenes ως προς το πόσο “ζουμερά” είναι. Για παράδειγμα, υπάρχουν κάποια εκτενή Scenes που προσφέρουν πληθώρα objectives και απαιτούν αρκετή ώρα περιήγησης και σκέψης, αλλά και κάποια άλλα που μπορούν να ξεπεταχθούν κυριολεκτικά μέσα σε 5-10 λεπτά. Όμως αυτό το γεγονός τις περισσότερες φορές εξυπηρετεί τις ανάγκες της αφήγησης, οπότε υποθέτω πως είναι έμμεση παραδοχή του γεγονότος ότι… ίσως κατά βάθος ήθελα να παίξω περισσότερο.

Η αλήθεια είναι πως μπήκα στο Swansong με τις ελάχιστες των προσδοκιών, περιμένοντας ένα glorified “walking simulator with RPG elements” στον κόσμο του Vampire: The Masquerade. Αυτό που εν τέλει είδα στις περίπου 20 ώρες που μου πήρε η ολοκλήρωση του πρώτου playthrough (σίγουρα θα απαιτηθεί τουλάχιστον ένα ακόμα μελλοντικά) με ικανοποίησε κατά πολύ περισσότερο. Μπορεί τα 50 ευρώ που ζητάει για αυτό το Epic Store αυτή τη στιγμή να φαντάζουν λίγο too much με βάση αυτά που προσφέρει, όμως δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα πάει αρκετά καλά ως Narrative RPG με υπαρκτές επιλογές και σημαντικές επιπτώσεις, που δεν φτάνει προφανώς στο βάθος, το χιούμορ και την εξυπνάδα του Bloodlines αλλά παρ’ όλα αυτά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως… προσπαθεί, με τον τρόπο του.

Με αυτά και με αυτά, Bloodlines 2 ενδεχομένως και να μη δούμε ποτέ. Το Swansong έρχεται σχεδόν από το πουθενά ως “ελαφρύ” υποκατάστατο, προσφέροντας μια γενναιόδωρη μερίδα από το σχεδόν ξεχασμένο συναίσθημα του να παίζουμε ένα καινούργιο VtM RPG. Παρά τα ψεγάδια του, είναι μια άρτια υλοποίηση της ατμόσφαιρας μυστηρίου και υπερφυσικού τρόμου που οφείλει να διακατέχει έναν τέτοιο Vampire τίτλο.

Ευχαριστούμε θερμά την AVE Group για την παραχώρηση του Review Code για το game.