CI Games

Ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη που θα αναφέρω το όνομα Dark Souls στο review του Lords of the Fallen υπερβολικά πολλές φορές. Επίσης η σύγκριση που θα κάνω ανάμεσα στα δύο παιχνίδια θα αφορά σχεδόν όλους τους τομείς. Τίποτε από τα παραπάνω δεν γίνεται ηθελημένα… από τα πρώτα λεπτά ενασχόλησης με το Lords of the Fallen θα καταλάβετε ότι οι δημιουργοί του προσπάθησαν να μας προσφέρουν έναν καθαρόαιμο κλώνο της σειράς Souls! Σαφώς και πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα, γεμάτο ρίσκο, αφού είναι κάτι που πραγματοποιείται για πρώτη φορά αλλά και γιατί τα Souls αποτελούν “ιδιαίτερα” παιχνίδια τόσο λόγω του χαρακτήρα, της δομής και του σχεδιασμού τους αλλά –φυσικά- και λόγω της μαζοχιστικής δυσκολίας τους. Τα γραφικά του Lords of the Fallen είναι πανέμορφα... Το σενάριο του Lords of the Fallen είναι μάλλον πεζό, χιλιοειπωμένο και καθόλου, μα καθόλου πρωτότυπο. Ο ήρωας της ιστορίας Harkyn είναι ένας πρώην κρατούμενος στον οποίο δίνεται η ελευθερία του προκειμένου να σώσει τον κόσμο από τους Rhogar. Τα σημάδια στο πρόσωπό του άλλωστε μαρτυρούν το ένοχο παρελθόν του. Οι Rhogar αποτελούν μια κάστα δαιμονικών πλασμάτων που αποφάσισαν να εισέλθουν στον μεσαιωνικό κόσμο του παιχνιδιού μέσω μιας μαγικής πύλης. Τα πρώτα βήματα του Harkyn θα τον οδηγήσουν σε ένα ερημικό μοναστήρι στο οποίο βρίσκεται το δαιμονικό portal… από εκεί και πέρα όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Η ιστορία, δυστυχώς, ακολουθεί ένα υπερβολικά βαρετό μοτίβο και μέχρι και το τέλος του παιχνιδιού δεν προσφέρει απολύτως καμιά συγκίνηση. Ξεκινώντας το παιχνίδι μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε τρεις κλάσεις (Warrior, Cleric, Rogue) και τρεις σχολές μαγείας (Brawling, Deception, Solace) καθεμιά από τις οποίες περιλαμβάνει μονάχα τέσσερα spells. Η αρχική επιλογή των κλάσεων αφορά ουσιαστικά τους πόντους που θα έχετε κατανεμημένους στα βασικά σας abilities και τον αρχικό σας εξοπλισμό, ενώ όποια σχολή μαγείας και αν επιλέξετε, αργότερα στο παιχνίδι θα σας δοθεί η δυνατότητα να ασχοληθείτε και με τις υπόλοιπες. Δυστυχώς η μαγεία στο παιχνίδι είναι ελάχιστη αφού τα 12 συνολικά spells είναι και τα μοναδικά. Τα περισσότερα είναι αρκετά πρωτότυπα (δημιουργία κλώνων, ισχυρά charges κλπ) και κυρίως προσφέρουν καθαρό support στη μάχη αφού κανένα ξόρκι δεν μπορεί να προκαλέσει ζημιά από μακρινές αποστάσεις. Δείγμα του inventory του χαρακτήρα μας... Οι πρώτες μάχες στο Lords of the Fallen θα σας δώσουν αμέσως το στίγμα του αφού θυμίζουν υπερβολικά την σειρά Souls. Lockάρετε στους εχθρούς σας και κινείστε γύρω από αυτούς μέχρι να βρείτε άνοιγμα στη θωράκισή τους και να χτυπήσετε με το όπλο σας. Τα blocks με την ασπίδα σας και τα γρήγορα dodges αποτελούν τους μοναδικούς τρόπους να μείνετε ζωντανοί. Όσο βαρύτερες οι πανοπλίες που φέρετε τόσο πιο αργή θα είναι η κίνηση και το dodge σας αλλά σαφώς θα έχετε καλύτερη θωράκιση. Όσο αφορά το οπλοστάσιό σας, τα βαριά όπλα είναι αργά αλλά προκαλούν τεράστιες ποσότητες ζημιάς ενώ τα ελαφρύτερα, αν και λιγότερα ισχυρά, είναι πολύ ταχύτερα. Όλες οι ενέργειες που κάνετε ξοδεύουν το energy σας και σας κουράζουν, οπότε θα πρέπει να διατηρήσετε μια απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεση σας. Κάποιοι περιορισμοί βεβαίως κάνουν το επίπεδο των μαχών να βρίσκεται κάποιες σκάλες κάτω από αυτό της σειράς των Souls. Για παράδειγμα η μάχη σε στενούς διαδρόμους δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα από το χώρο αφού θα παρατηρήσετε ότι τα όπλα δεν χάνουν καθόλου σε ισχύ αν χτυπήσουν πάνω σε τοίχο. Επίσης το lock στους εχθρούς δεν λειτουργεί ιδιαίτερα καλά, κυρίως όταν βρίσκεστε στριμωγμένοι σε γωνίες όπου εκεί η κάμερα "κάνει τα δικά της", με αποτέλεσμα να υποστείτε φθηνούς και άδικους θανάτους. Οι ranged επιθέσεις στο παιχνίδι γίνονται με ένα "μαγικό" gauntlet (τα τόξα και οι βαλλίστρες λάμπουν διά της απουσίας τους) που θα βρείτε σχετικά νωρίς και αντικαθιστά την ασπίδα σας στο αριστερό χέρι. Με το gauntlet αυτό μπορείτε να εκτοξεύετε ριπές διαφόρων ειδών ξοδεύοντας το αντίστοιχο mana από το pool σας. Γενικά είναι λίγο "άχρηστο" και προσωπικά το χρησιμοποίησα ελάχιστα καθ' όλη τη διάρκεια του τίτλου. Τέλος, σημειώστε την ύπαρξη ενός εξαιρετικά απλοποιημένου συστήματος crafting στο οποίο "σπάτε" ρούνους και τους τοποθετείτε στον εξοπλισμό σας για να του προσδώσετε επιπλέον ισχύ. Με λίγη προσπάθεια θα ρίξετε μέσα το mini boss που θα συναντήσετε... Ο κόσμος του Lords of the Fallen είναι αρκετά μικρός, χωρισμένος σε λίγες ακόμη μικρότερες περιοχές. Δυστυχώς οι άνθρωποι της CI Games προσπάθησαν και εδώ να μιμηθούν τη σειρά Souls. Ενώ στα δύο Dark Souls ο κόσμος είχε μια εξαιρετική γεωγραφία, με τεράστιες περιοχές εμπνευσμένα συνδεδεμένες μεταξύ τους όπου ποτέ -μα ποτέ- δε χανόσουν, εδώ τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά. Άπειρες κλειστές πόρτες περιμένουν να βρείτε κλειδιά ή μοχλούς για να τις ανοίξετε και αποτελούν απλά εμπόδια σε στενούς διαδρόμους, ενώ σχεδόν κάθε περιοχή είναι ένας μικρός λαβύρινθος και δεν θα καταφέρετε να προσανατολιστείτε σχεδόν ποτέ. Θα ξοδέψετε άπειρες ώρες προκειμένου να θυμηθείτε που πραγματικά βρίσκονταν ένα στενό πέρασμα που ανακαλύψατε και εν τέλει θα σας οδηγήσει σε ένα μπαούλο με μέτριας ποιότητας loot. Ακόμη και τα quest που θα αναλάβετε σας αναφέρουν απλά ένα όνομα περιοχής (που μπορεί να είχατε επισκεφθεί ξανά 2 ή 3 περιοχές πριν) και έπειτα ακολουθεί απλά το ψάξιμο. Η πρώτη σας συνάντηση με τον Crafter. Από εκεί και πέρα σε κάθε αμόνι που θα συναντάτε θα μπορείτε να κάνετε craft ισχυρότερα αντικείμενα. Εκεί που καταφέρνει το Lords of the Fallen να πρωτοτυπήσει με επιτυχία και να δώσει περισσότερο ενδιαφέρον στο gameplay είναι στο σύστημα των experience points και του level up. Θυμάστε τα bonfires στη σειρά των Souls; Εκεί όταν ενεργοποιούσατε κάποιο από αυτά, γέμιζε η ενέργεια της health bar και έκαναν respawn οι εχθροί. Εδώ υπάρχουν κάποιο κρύσταλλοι στου οποίους μπορείτε να κάνετε ένα αντίστοιχης μορφής rest κατά το οποίο όμως δεν υφίσταται respawn τεράτων (σημειώστε εδώ ότι στο Lords of the Fallen το respawn γίνεται όταν αλλάζουμε περιοχή και όταν πεθάνουμε). Στους ίδιους κρυστάλλους μπορείτε να μοιράσετε την εμπειρία που έχετε συγκεντρώσει ανάμεσα στα spells ή στα abilities σας. Αν όμως θεωρείτε τους εαυτούς σας "παίχτουρες" και θέλετε να πάρετε μεγάλα ρίσκα τότε μπορείτε να συνεχίσετε να πολεμάτε "κουβαλώντας" τα experience points μαζί σας. Τότε, κάθε xp που θα αποκτάτε πολλαπλασιάζεται με ένα νούμερο που ανεβαίνει συνεχώς όσο περισσότερη εμπειρία έχετε συγκεντρωμένη! Όταν πεθάνετε βέβαια, χάνετε όλη την εμπειρία σας και πρέπει να επιστρέψετε στο σημείο του θανάτου σας για να την συγκεντρώσετε ξανά (αν και αυτή συνεχώς μειώνεται όσο καθυστερείτε). Το παιχνίδι λοιπόν σας βάζει στο δίλημμα του να συγκεντρώνετε εμπειρία σιγά σιγά, να την αποθηκεύετε στους κρυστάλλους και να βελτιώνετε τα στατιστικά/spells σας ή να συνεχίσετε να παίζετε προσπαθώντας -με ρίσκο πάντα- να μαζέψετε όσο περισσότερα xp μπορείτε και να βελτιώσετε το χαρακτήρα σας αργότερα αλλά πιο ικανοποιητικά. Αποτελεί ένα εξαιρετικό σύστημα, όμορφα υλοποιήσιμο που ελπίζω να βρει έδαφος και να εφαρμοστεί και σε άλλα παιχνίδια του είδους. Οι μάχες με τα μεγάλα bosses είναι εντυπωσιακές, αν και σχετικά εύκολες. Αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους. Καταρχήν έξω από την είσοδο του κάθε boss υπάρχει κρύσταλλος που ξεκινάτε όταν πεθάνετε. Είναι λογικό πως όσο δύσκολο κι αν είναι το boss μετά από λίγες προσπάθειες απλά θα πέσει. Ταυτόχρονα όλα τα bosses ακολουθούν συγκεκριμένα patterns κινήσεων. Αρκεί να απομνημονεύσετε τα animations με τα οποία ξεκινά το κάθε special ability του boss και με υπομονή κι επιμονή να τα αντιμετωπίσετε. Σίγουρα το επίπεδο δυσκολίας του Lords of the Fallen είναι ανώτερο από αντίστοιχα action/rpgs που κυκλοφορούν εκεί έξω αλλά για τους παίχτες που έχουν φάει με το κουτάλι τη σειρά Souls θα το χαρακτήριζα μάλλον σαν... easy mode! The Beast όνομα και πράμα! Το μεσαιωνικό περιβάλλον το παιχνιδιού είναι πανέμορφο. Επιβλητικά κάστρα, νεκροταφεία, κρύπτες και σκοτεινά μπουντρούμια έχουν αποδοθεί μοναδικά. Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί η αίσθηση ενός παγωμένου κόσμου με ανέμους να λυσσομανούν, λάβαρα στις κορυφές των κάστρων να κυματίζουν, τον ήχο της βροχής να πέφτει επάνω στις ατσάλινες πανοπλίες των χαρακτήρων δίνουν έξτρα πόντους στο τεχνικό τομέα του τίτλου. Το animation είναι εξαιρετικό με το κάθε χτύπημα του όπλου σας πραγματικά να το "νιώθετε" στο πληκτρολόγιο ή στο gamepad σας. Κάποια μικρά glitches είναι λογικό να υπάρχουν και το μοναδικό ψεγάδι αποτελεί η απουσία ενός δυναμικού soundtrack αλλά και το απαράδεκτο lip sync των χαρακτήρων. Ορισμένα bugs και crashes που εμφανίστηκαν στις πρώτες ημέρες του launch του τίτλου διορθώθηκαν με συνεχή patches και προσωπικά δεν αντιμετώπισα κανένα μα κανένα πρόβλημα. Λίγες καθυστερήσεις παρατηρούνται μονάχα κατά την εναλλαγή από τη μια τοποθεσία στην άλλη. To Lords of the Fallen είναι ένα όμορφο παιχνίδι που όμως αδυνατεί να ανταποκριθεί σε ορισμένους σημαντικούς τομείς. Η προσκόλληση στη σειρά Souls μάλλον έκανε περισσότερο κακό παρά προσέφερε θετικά στοιχεία στον τίτλο. Σίγουρα είναι ένα αρκούντως επικό παιχνίδι και αξίζει οι φίλοι του fantasy να ασχοληθούν μαζί του. Είναι σαφώς μικρότερο και κατώτερο των Dark Souls... τουλάχιστον προσπάθησε να τολμήσει εκεί που δεν έχει τολμήσει ακόμη κανένας άλλος! Pros Πανέμορφος τεχνικός τομέας! Εξαιρετικό σύστημα συλλογής experience points. Επικά (αν και σχετικά εύκολα για τους μυημένους) boss fights. Ικανοποιητικό σύστημα μάχης... Cons ... που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο! Κακοσχεδιασμένες και -χωρίς λόγο- πολύπλοκες περιοχές. Ελάχιστη χρήση της μαγείας. Μέτριο σενάριο. To lip sync... απαράδεκτο!

LORDS OF THE FALLEN