Yacht Club Games

Είναι ιδιαίτερα σύνηθες φαινόμενο η κυκλοφορία παιχνιδιών που προσπαθούν να πατήσουν στη νοσταλγία μας. Ξέρετε τώρα, retro-like αισθητική και γραφικά, καθώς και gameplay αρκούντως δύσκολο αλλά όχι κατάφωρα άδικο. Το πιο πρόσφατο παιχνίδι που επιχειρεί να μας ταξιδέψει λοιπόν σε μια πιο νοσταλγική εποχή, είναι το Cyber Shadow. Για μεγάλο ποσοστό υπεύθυνος για τη δημιουργία του ήταν ένα άτομο, ο Aarne Hunziker. Χρέη publisher εκτελεί η γνωστή μας από το Shovel Knight, Yacht Club Games, κάτι που ήταν καλό σημάδι ως προς την καθοδήγηση ή αν θέλετε, το συμβουλευτικό ρόλο που πιθανόν να είχε. Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα το παιχνίδι με μέτριες προσδοκίες, περιμένοντας κάτι απλά τίμιο. Όσο πέρναγε η ώρα όμως, διαπίστωνα πως είχα να κάνω με κάτι ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η ιστορία στα παλιομοδίτικα action platform συνήθως δεν έχει βαρύνουσα σημασία στην εκτίμηση της συνολικής εμπειρίας, καθώς είναι απλά ένα υπόβαθρο για να στηρίξει την υπόσταση μας μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού. Στο Cyber Shadow έχει γίνει μια αρκετά καλή προσπάθεια, τόσο μέσα από τις όμορφες cutscenes, όσο και τους διαλόγους να χτιστεί μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Αναλαμβάνουμε το ρόλο του Shadow, του τελευταίου επιζώντα μιας φατριάς ninja. Ο κόσμος έχει υποστεί τεράστιες καταστροφές από μηχανές (synthetics), αποτέλεσμα των πειραμάτων του Dr. Progen. Πίσω από τα κίνητρα του γιατρού δεν κρύβεται (ως είθισται) κάποια μεγαλομανία ή τρέλα, αλλά η επιθυμία να θεραπεύσει την κόρη του που έχει πέσει σε κώμα. Εισάγετε εδώ το γεγονός ότι αυτή είναι η αρχηγός της φατριάς του Shadow και έχετε στα χέρια σας ένα αρκετά μουντό σενάριο. Ο δρόμος στην καταστροφή είναι στρωμένος με καλές προθέσεις... Η μουντάδα αυτή τονίζεται ακόμα περισσότερο από τα cyberpunk, post-apocalyptic σκηνικά που βλέπετε γύρω σας. Στο χτίσιμο αυτού του ερημωμένου από ανθρώπους κόσμου, συνεισφέρουν πολύ οι καταχωρήσεις στα διάφορα τερματικά καθώς και η ικανότητα του Shadow να «διαβάζει» τις τελευταίες σκέψεις των πεσόντων. Βέβαια, πέρα από τα παραπάνω το ίδιο το περιβάλλον γεμίζει τα όποια κενά της εξιστόρησης, εξιτάροντας τη φαντασία του παίκτη για το τι συνέβη κατά το παρελθόν. Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι πολύ όμορφα για το είδος και την εποχή που προσπαθούν να προσομοιώσουν. Πριν μαζευτεί η φωνασκούσα μειοψηφία του «όχι άλλο pixel» και κάνουν την εμφάνιση τους σχόλια όπως «τι λες ρε ψηλέ, δεν έχει γραφικάρες™ σαν του Σάμπερπανκ», απαραίτητη προϋπόθεση είναι να νιώθει κανείς από τη συγκεκριμένη τεχνοτροπία για να την εκτιμήσει. Έχοντας λοιπόν αυτό το disclaimer κατά νου, η δουλειά που έχει γίνει στο εικαστικό κομμάτι είναι υψηλού επιπέδου (μην ξεχάσετε να ενεργοποιήσετε το CRT φίλτρο), με ιδιαίτερα θερμά χρώματα να αποτελούν όαση στα ομολογουμένως καταθλιπτικά παρασκήνια. Η χρωματική παλέτα μου θύμισε σε κάποιο βαθμό τα Batman και Batman: Return of the Joker του NES. Όσον αφορά το soundtrack που συνοδεύει το παιχνίδι, είναι πιασάρικο και αξιομνημόνευτο. Δυστυχώς δε βρήκα κάποιο σχετικό σύνδεσμο για να σας δώσω μια ιδέα, αλλά όταν θα γίνει διαθέσιμο αναζητήστε το, πρόκειται για ένα σύνολο άριστων συνθέσεων, σύμπραξη των Enrique Martin και Jake Kaufman (γνωστού μας από το Shovel Knight, μεταξύ άλλων). Τα περιβάλλοντα έχουν αρκετή λεπτομέρεια και ποικίλουν από περιοχή σε περιοχή. Ωραία όλα αυτά, θα πείτε, αλλά πως είναι το gameplay του Cyber Shadow; Τέτοια παιχνίδια ζουν ή πεθαίνουν από το χειρισμό, το σχεδιασμό των επιπέδων κλπ. και μπορώ να πω χωρίς την παραμικρή αμφιβολία ότι τα καταφέρνει περίφημα. Ο έλεγχος είναι ακριβής και προσφέρει μεγάλη αίσθηση ικανοποίησης (προτείνεται gamepad). Τόσο όσο πρέπει, ούτε «δυσκαμψία», ούτε χαρακτήρας πούπουλο που να γλιστράει από την ορμή της κίνησης. Δεν φταίει το παιχνίδι για λάθη, μόνο ο παίκτης. Το άλμα και η κίνηση του χαρακτήρα είναι μελετημένες, δεν υπάρχει περίεργο collision detection ή τύχη στο platforming. Όσο ξεκλειδώνουμε κινήσεις, τόσο αυξάνεται η προαναφερθείσα ικανοποίηση. Ο πρωταγωνιστής ξεκινάει μόνο με άλμα και το βασικό χτύπημα με την katana αλλά κατά τη διάρκεια της περιπέτειας εμπλουτίζει αρκετά το ρεπερτόριο του με shuriken, γράπωμα σε τοίχους κ.α. Πολύ σημαντικό πως η τοποθέτηση των εχθρών και η διαρρύθμιση των επιπέδων είναι τέτοιες που κάνουν καλή χρήση όλων των ικανοτήτων του ήρωα. Εκτός από αυτά θα βρούμε και αναβαθμίσεις για το Health και το Spirit, που ουσιαστικά παίζει το ρόλο του mana για τις ειδικές κινήσεις μας. Για να μη δίνονται λάθος εντυπώσεις, παρόλο που υπάρχει ελαφρύ (και προαιρετικό) backtracking για διάφορα upgrades, το Cyber Shadow σε καμία περίπτωση δεν είναι Metroidavania. Όλα τα bosses του Cyber Shadow είναι άρτια σχεδιασμένα με καθαρές αλληλουχίες επιθέσεων. Είδα να γράφεται από συναδέλφους πως το παιχνίδι είναι πολύ δύσκολο. Μη λαμβάνοντας υπόψη νεόκοπους αρθρογράφους με χνουδάκι στο μάγουλο που δεν έχουν σφυρηλατηθεί στη φωτιά των Mega Man, Ninja Gaiden, Castlevania κ.α. θα έλεγα πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το Cyber Shadow προσφέρει πρόκληση όση χρειάζεται (μόνο η τελευταία περιοχή κι ο τελικός κακός με δοκίμασαν περισσότερο απ΄ότι είχα συνηθίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή), ούτως ώστε να μη γίνεται βαρετό ή απαγορευτικό. Δεν γίνεται να παραβλέψεις τις αρκετές «ευκολίες» που παρέχει το παιχνίδι. Δεν υπάρχουν ζωές ή continues, μόνο checkpoints. Ακόμα κι αν δε φτάσουμε στο επόμενο, ό,τι αποκτήσαμε στην πορεία διατηρείται. Σε αυτά μάλιστα, αναλόγως currency που διαθέτουμε, μπορούμε να ενεργοποιήσουμε την πλήρωση του Spirit και τη χορήγηση ενός δυνατού power up. Η αίσθηση ότι βελτιωνόμαστε είναι πραγματική. Κάθε αποτυχία μας πεισμώνει περισσότερο, γινόμαστε ολοένα και περισσότερο ο Shadow. Οι παίκτες με υψηλή ικανότητα θα φτάσουν στο σημείο να περνάνε σαν αστραπή ανάμεσα από τους εχθρούς. Εικάζω πως ο τίτλος θα αποτελέσει ιδανική επιλογή όσων φίλων του είδους ψάχνουν για speedrun συγκινήσεις. Τα πράγματα ζορίζουν κάπως σε μεταγενέστερες περιοχές αλλά ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι οι βιαστικές κινήσεις. Φτάνοντας στο τέλος αυτού του κειμένου, δεν μπορώ να πω ότι βρήκα κάτι που να μου χτύπησε ως παράταιρο ή ενοχλητικό μέσα στο παιχνίδι (άντε, θα ήθελα το τρέξιμο να γίνεται με κάποιο πλήκτρο αντί για διπλό πάτημα κατεύθυνσης). Αν δεν έχει γίνει ήδη κατανοητό, το Cyber Shadow είναι ένα αναπάντεχα καλό sidesctrolling action και ωδή στα παιχνίδια που μας μεγάλωσαν. Προτείνεται ανεπιφύλακτα, ακόμα και σε εκείνους που ψάχνουν απλά ένα καλό δισδιάστατο παιχνίδι δράσης για να περάσουν ευχάριστα. Η χρονιά μπήκε ιδανικά για τα indie παιχνίδια και όσον αφορά εμένα, το Cyber Shadow στέκεται επάξια δίπλα στους πιο δυνατούς εκπροσώπους της σύγχρονης 8-bit εποχής (Shovel Knight, Bloodstained: Curse of the Moon, Oniken, Odallus: The Dark Call κ.α.).

Yacht Club Games

CYBER SHADOW

SHOVEL KNIGHT