REVIEWS

BATTLE CHASERS: NIGHTWAR

Όσοι παλαιότερα κάνατε τακτικές επισκέψεις σε γνωστό μαγαζί του κέντρου της Αθήνας, ίσως να είχε πάρει κάπου το αυτί σας τον εν λόγω τίτλο. Αν η μνήμη σας/ηλικία σας δεν σας βοηθά, ο λόγος γίνεται για τη σειρά comics Battle Chasers του κομίστα Joe Madureira, που οι περισσότεροι από εμάς μάθαμε από τη δουλειά του στο καλλιτεχνικό κομμάτι των δύο Darksiders της THQ. Το Battle Chasers δεν έγινε ιδιαίτερα διάσημο εκτός Ηνωμένων Πολιτειών, παρ’ όλη τη σχετική επιτυχία του εκεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η ιστορία που διηγούνταν δεν ολοκληρώθηκε ποτέ επίσημα. Σταμάτησε να εκδίδεται πριν το τελευταίο τεύχος του, καθώς ο Madureira προτίμησε να παρατήσει τη δημιουργία comics και να ασχοληθεί με την πιθανότατα πιο επικερδή αγορά των video games. 

Μερικά χρόνια μετά και αφού η THQ χρεοκόπησε, ο Madureira φεύγει και αποφασίζει να δημιουργήσει τη δική του εταιρία ανάπτυξης παιχνιδιών, την οποία ονομάζει Airship Syndicate. Παρθενικός τίτλος της νεοσύστατης αυτής εταιρίας είναι το Battle Chasers: Nightwar, το οποίο, αφού πήρε πρώτα το πράσινο φως από την επιτυχημένη καμπάνια του στο Kickstarter, αποτελεί κατά κύριο λόγο συνέχεια της ιστορίας που υφίσταται στα έντυπα, διατηρώντας την ίδια κεντρική ιδέα και τους ίδιους πρωταγωνιστές. Προφανώς αν κάποιος δεν έχει ανοίξει ούτε μια σελίδα από τα τεύχη του (σαν τον υπογράφων), δεν θα νοιώσει κάποιο ιδιαίτερο σκίρτημα όταν αντικρύσει στην οθόνη του ήρωες όπως ο Knolan ή ο Garisson, παρ’ όλα αυτά τόσο το lore του κόσμου του Battle Chasers όσο και το backstory των πρωταγωνιστών περιέχουν μπόλικο «ψωμί» για όποιον έχει τη διάθεση να το εξερευνήσει. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους, θα χρειαστεί να στηριχτούμε στις πληροφορίες που μπορεί να παρέχει ένα video game ως μέσο. Και ομολογουμένως, δεν τα καταφέρνει άσχημα στο να διηγηθεί μια ωραία ιστορία, παρ’ όλο που θεωρεί μερικά πράγματα δεδομένα με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις.

Battle Chasers Shot1 smallGarisson… όπως λέμε Guts!
Το Battle Chasers: Nightwar μας μεταφέρει σε έναν υβριδικό fantasy/steampunk κόσμο και περιστρέφεται γύρω από τις περιπέτειες πέντε εμφανισιακά ετερόκλητων ηρώων, τη πιτσιρίκα Gully με τα πανίσχυρα γάντια και το αγαπημένο της War Golem Calibretto, τον «Guts-like» σπαθοφόρο Garisson με τα ελάχιστα αποθέματα υπομονής, τον εκκεντρικό μάγο Knolan και την ελαφρά ντυμένη μα φονική rogue Red Monika. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης του πατέρα της Gully, που έχει χαθεί μυστηριωδώς, η ομάδα δέχεται σφοδρή και συντονισμένη επίθεση από Sky Pirates, με συνέπεια το αερόπλοιό τους να πέσει στο Crescent Island και τους ήρωες να διασκορπίζονται σε διαφορετικές τοποθεσίες του νησιού. Πρώτο μας μέλημα λοιπόν, αφού πάρουμε τον έλεγχο της Gully που εμμέσως πλην σαφώς είναι η αιτία που συμβαίνουν όλα αυτά, είναι να βρούμε τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, αλλά και να διαπιστώσουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο νησί με την τόσο αυξημένη παρουσία εχθρικών πλασμάτων. Όπως συμβαίνει συνήθως, τίποτα δεν είναι τυχαίο, καθώς κάτι πολύ μοχθηρό κρύβεται από πίσω, ενώ αρκετά αργότερα, αφού οι έρευνες έχουν πέσει σε τέλμα, ένας απροσδόκητος σύμμαχος κάνει την εμφάνισή του που θα δώσει φως σε πολλές σκοτεινές πτυχές της ιστορίας.

Battle Chasers Shot2 smallΛειτουργικότατος ο χάρτης.
Αν και η ιστορία δεν προσφέρει τρομερές συγκινήσεις, απόρροια της έλλειψης κάποιου έντονου συναισθηματικού δεσίματος με την πρωταγωνιστική ομάδα, που το παιχνίδι καταβάλλει ελάχιστες προσπάθειες για να πλάσει, είναι καλογραμμένη και προωθείται τόσο μέσω ολιγόλεπτων cut-scenes και συνομιλίων με τους λίγους NPC’s που δεν θέλουν το κεφάλι μας όσο και κυρίως μέσω αρκετών γραμμών κειμένου από τα πραγματικά πολλά lore books που θα βρείτε στο δρόμο σας. Είναι εμφανές ότι η Airship Syndicate έχει δουλέψει πάνω στο παιχνίδι της, με τον «arcanepunk» κόσμο του να μοιάζει πολύ οικείος, αλλά ταυτόχρονα να διαθέτει τη δική του, ξεχωριστή προσωπικότητα. Δεν είναι καθόλου μικρό επίτευγμα αυτό και αρωγός στη δημιουργία του κατάλληλου immersion είναι ο, δίχως άλλο, καταπληκτικός τεχνικός τομέας του. Δεν πρόκειται βέβαια για κάποιο θαύμα της τεχνολογίας, αλλά το αρτιστικό, comic-style παρουσιαστικό του, με τα έντονα χρώματα, τις σκοτεινές αποχρώσεις και το υπέροχο animation των χαρακτήρων, χτίζουν ένα πανέμορφο καμβά που δεν χορταίνεις να τον βλέπεις. Ιδίως όταν το παιχνίδι χρησιμοποιεί την ισομετρική του οπτική, δύσκολα του βρίσκει κανείς αντίπαλο στο ίδιο γήπεδο. 


Πέρα από το εικαστικό, απ’ όπου το Battle Chasers: Nightwar κερδίζει πολλούς πόντους, το παιχνίδι αποδεικνύεται εξίσου πολύ ενδιαφέρον και στο κυρίως πιάτο. Οι ρίζες του Battle Chasers προέρχονται από τα JRPG, τόσο στο τομέα της εξερεύνησης όσο και στο τομέα των μαχών. Όσον αφορά το πρώτο, αυτή χωρίζεται σε δύο νοητά μέρη: την εξερεύνηση στο χάρτη και την εξερεύνηση σε κάποιο dungeon ή exploration area. Όταν βρισκόμαστε στο χάρτη, μετακινούμαστε σε προκαθορισμένα μονοπάτια σε σχήμα οβάλ (τύπου επιτραπέζιο), με την τριμελή ομάδα μας να ακολουθεί κατά γράμμα τις οδηγίες μας, τα οποία υπό περιπτώσεις συνοδεύονται από κάποια εικονίδια (π.χ. loot). Εφόσον βρεθούμε σε κάποιο μέρος που μπορούμε να εξερευνήσουμε διεξοδικότερα, τότε η οπτική του παιχνιδιού αλλάζει και μετατρέπεται σε καθαρό ισομετρικό RPG.

Battle Chasers Shot3 smallΊσως η πρώτη σοβαρή μάχη που θα αντιμετωπίσετε

Στο σημείο αυτό μπορούμε να μετακινηθούμε ελεύθερα στο χώρο, μετακινούμενοι από δωμάτιο σε δωμάτιο, ενώ παράλληλα ανακαλύπτουμε σεντούκια, λύνουμε ενίοτε κάποιους γρίφους (συνήθως απλούς) και διαβάζουμε κάμποσα lore books που μπορούν να μας δώσουν πληροφορίες τόσο για την ιστορία και τα (νεκρά συνήθως) πρόσωπα της περιοχής που βρισκόμαστε όσο και hints για πιθανό πλουσιοπάροχο κρυμμένο loot. Ανάλογα με ποιον ήρωα έχουμε επιλέξει ως πρωτεύων (εναλλάσσεται με το πάτημα ενός κουμπιού), αυτός διαθέτει μια special ability περιορισμένης χρήσης, η οποία μπορεί να εφαρμοστεί είτε πάνω στην ομάδα είτε πάνω στο περιβάλλον. Για παράδειγμα, ο Calibretto μπορεί να θεραπεύσει την ομάδα εκτός μάχης, η Gully να γκρεμίσει τοίχους που δίνουν πρόσβαση σε κρυφά μονοπάτια και ούτω καθ’ εξής. Αξιοσημείωτο είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των dungeons και των σημείων ενδιαφέροντος είναι random-generated, με συνέπεια να αλλάζουν τόσο η διαρρύθμιση του χάρτη όσο και το περιεχόμενο των αντικειμένων/events που θα συναντήσουμε. Ιδιαίτερα στη περίπτωση των dungeons, που αποτελούν και την πεμπτουσία του παιχνιδιού, έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε το επίπεδο δυσκολίας πριν εισέλθουμε (Normal, Heroic, Legendary), όπου όσο αυξάνεται το επίπεδο τόσο δυνατότερα mobs θα αντιμετωπίσουμε, με την ανάλογη ανταμοιβή όμως σε χρυσό και αντικείμενα. More risk, more profit.

Battle Chasers Shot4 smallΑπλά πανέμορφο
Καλά όλα αυτά, αλλά τι γίνεται με τις μάχες; Δεν είναι μυστικό να αναφέρουμε ότι τον περισσότερο χρόνο θα τον ξοδέψουμε στην στατική εικόνα των μαχών (πώς αλλιώς θα δικαιολογούνταν ο τίτλος Battle Chasers), όπου το παιχνίδι δανείζεται ευγενικά το σύστημα των JRPG (κυρίως εκείνο του Final Fantasy X), μόνο που το κάνει εξαιρετικά καλά και με το δικό του στυλ. Κατ’ αρχάς, οι μάχες είναι καθαρά turn-based, χωρίς κάποιο κρυφό timer να μας περιμένει στη γωνία, αν δεν αποφασίσουμε εγκαίρως για την επόμενη κίνησή μας. Στα αριστερά της οθόνης βλέπουμε μια στήλη εικονίδια με τα πρόσωπα της ομάδας, καθώς και των εχθρών μας. Η συγκεκριμένη στήλη απεικονίζει τη σειρά με την οποία θα επιτεθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι και είναι must να μάθουμε να την αποκρυπτογραφούμε σωστά.

Battle Chasers Shot5 smallΧμ,τι μας λες ρε κοπελιά;

Κάθε ήρωας έχει τη δυνατότητα να εκτελέσει μια κίνηση στη σειρά του, η οποία όμως απαιτεί κάποιο χρόνο για να ολοκληρωθεί. Έτσι, οι Action κινήσεις γίνονται αστραπιαία, αλλά δεν έχουν μεγάλη ισχύ, ενώ οι Abilities είναι σαφώς ισχυρότερες και απαιτούν παράλληλα μια ποσότητα από mana, αλλά χρειάζονται περισσότερο χρόνο υλοποίησης (από Very Fast έως Slow), κάτι που σημαίνει ότι ο εκάστοτε ήρωας μπορεί να χάσει έναν με δύο γύρους μέχρι εν τέλει να τις εκτελέσει. Εκτός αυτού, υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε κάποιο αντικείμενο (π.χ. healing potion), κίνηση που πάντοτε γίνεται άμεσα, ενώ λίγο αργότερα αποκτάμε πρόσβαση στη μπάρα Burst, η οποία είναι κοινή για όλους τους χαρακτήρες και αφορά τη δυνατότητα εκτέλεσης της special κίνησης του ήρωα, που συνήθως έχει καταστροφικές (για τους εχθρούς) ή ευεργετικές (για την ομάδα) συνέπειες. Ως εδώ τίποτε το καινούριο για όποιον έχει ξαναπαίξει έστω και μια φορά JRPG στη ζωή του, αλλά το στοιχείο που κάνει τις μάχες πιο ενδιαφέρουσες είναι η ύπαρξη του Overcharge. Η συγκεκριμένη μπάρα είναι αυτόνομη για κάθε χαρακτήρα, γεμίζει κάθε φορά που εκτελούμε με αυτόν συγκεκριμένου τύπου κινήσεις (κυρίως Action) και προστίθεται στη mana pool του μόνο μέχρι το τέλος της εκάστοτε μάχης – μετά το πέρας της είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ. Ο μηχανισμός του Overcharge βασίζεται στο γεγονός ότι μας προσφέρεται έξτρα mana, αν «θυσιάσουμε» (κατά κάποιον τρόπο) ένα γύρο κάνοντας μόνο απλές επιθέσεις.


Το πότε είναι προτιμότερο να ξοδέψουμε ένα γύρο για λίγο έξτρα mana ή να αφαιρέσουμε από το κανονικό mana pool του ήρωα, το οποίο σημειωτέον ανανεώνεται μόνο με (ακριβά) rejuvenation potions ή αν κάνουμε rest στο πανδοχείο της μοναδικής ζωντανής πόλης του νησιού (Harm’s Way), για να εκτελέσουμε την τάδε «σούπερ» κίνηση περιορίζεται αποκλειστικά στην εκτίμηση της κατάστασης και στην εμπειρία μας. Προφανώς όταν αντιμετωπίζουμε κάποιο μικρό mob, δεν αξίζει το κόπο να αφιερώσουμε ούτε το 0,1% από το πολύτιμο mana μας, αλλά σε κάποιο boss που ακόμα και μια λάθος κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία, είναι καλύτερο να είμαστε πολύ λιγότερο φειδωλοί.

Battle Chasers Shot6 smallΈνας αλλά… λέων.
Αναμφισβήτητα, το Overcharge είναι μια από τις καλύτερες ιδέες που έχουν εφαρμοσθεί στις turn-based μάχες εδώ και αρκετά χρόνια, εκτοξεύοντας σημαντικά το τακτικό στοιχείο, το οποίο ενισχύεται ακόμα περισσότερο από τους ίδιους τους χαρακτήρες της ομάδας. Αν και δεν φαίνεται κάπου γραμμένο ξεκάθαρα, ο κάθε ήρωας διαθέτει τη δική του κλάση, που τον οδηγεί στο να έχει τη δική του χρησιμότητα στο πεδίο της μάχης. Ενδεικτικά η Gully είναι το tank, ικανή να γεμίσει με ασπίδες την ομάδα αλλά και με εξαιρετικές αντοχές στα εχθρικά χτυπήματα, ο Calibretto είναι ο κλασικός healer, η Red Monika είναι DPS με κάμποσα debuffs να χαρακτηρίζουν τις abilities της κλπ. Εξαρτώμενοι λοιπόν από το τρόπο που θέλουμε να παίξουμε, επιλέγουμε τους χαρακτήρες της ομάδας, τους οποίους φυσικά οφείλουμε να ντύσουμε με τον κατάλληλο εξοπλισμό.

Εξοπλισμό βρίσκουμε κυρίως κατά τις περιπλανήσεις μας στον αφιλόξενο Crescent Island, από τους εμπόρους του Harm’s Way (ως συνήθως, τα καλά κομμάτια κοστίζουν ακριβά) ή μπορούμε να τον φτιάξουμε μόνοι μας μέσω crafting. Το crafting στοιχείο είναι πολύ έντονο, καθώς το παιχνίδι βρίθει από πολλών ειδών πρώτες ύλες, τις οποίες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε potions, δυνατότερα όπλα ή να ενισχύσουμε τα ήδη υπάρχοντα. Αρκεί πρώτα να έχουμε αποκτήσει την κατάλληλη συνταγή (θα βρούμε κάμποσες στους εμπόρους) και να επισκεφθούμε το ανάλογο «εργαστήρι» (είτε σε κάποιο dungeon είτε σε κάποιο έμπορο, αφού προηγουμένως του δώσουμε ένα γενναίο ποσό για να ανακαινίσει το μαγαζί του). Αν είστε από εκείνους που βαριούνται απελπιστικά το crafting, με χαρά σας ανακοινώνουμε ότι το Battle Chasers ανήκει στα «εύκολα» παιχνίδια, καθώς τα περισσότερα υλικά εντοπίζονται χωρίς ιδιαίτερο ψάξιμο, απλά ακολουθώντας το main quest του παιχνιδιού. Βέβαια για τα πιο ισχυρά (Epic και κυρίως Legendary weapons) θα χρειαστεί να ιδρώσουμε πολύ για να τα μαζέψουμε, αλλά το καθετί έχει το τίμημά του, έτσι δεν είναι;

Battle Chasers Shot7 small“Impossible” μας λέει και πρακτικά εννοεί “Μεγάλε, ξεκίνα το grinding, γιατί δεν σε βλέπω καλά”
Αν κάπου χαλάει η μαγιά, αυτό εντοπίζεται στην εξισορρόπηση του επιπέδου δυσκολίας, το οποίο είναι απλώς… ανισόρροπο. Στα πρώτα στάδια, μέχρι το 10ο level περίπου, το παιχνίδι είναι πολύ προσιτό, αν εξαιρέσει κανείς μια-δυο άνω του μέσου όρου μάχες. Από εκεί και πέρα, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, το επίπεδο δυσκολίας εκτοξεύεται σε σημείο που να χάνουμε από μερικούς εχθρούς μόνο με ένα χτύπημα. Η λύση είναι μία και δυστυχώς η πιο απευκταία: σκληρό και αδυσώπητο grinding. Αφότου το πράξουμε, περνάμε μερικά levels άνετα και μετά… φτου και απ’ την αρχή. Εξαιτίας μάλιστα του αρκετά γραμμικού σχεδιασμού της δράσης, θα χρειαστεί να επαναλάβουμε ξανά και ξανά dungeons που είχαμε ολοκληρώσει προηγουμένως (πιθανόν σε υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας) ή να αναλωθούμε σε απελπιστικά βαρετές μάχες με παρόμοια τέρατα μέχρι να μαζέψουμε το απαραίτητο αριθμό από XP. Μάλιστα, η κατάσταση χειροτερεύει με το γεγονός ότι οι χαρακτήρες που δεν συμμετέχουν στην ομάδα μας δεν ανεβαίνουν level παράλληλα με εκείνους που χρησιμοποιούμε, με συνέπεια αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να αλλάξουμε πρόσωπα, να χρειαστεί να επιδοθούμε ξανά σε πολύωρο grinding μέχρι να φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο.

Συνέπεια αυτών των λανθασμένων αποφάσεων των δημιουργών του είναι το παιχνίδι να μετατρέπεται συχνά σε ένα διαρκές και ενοχλητικό grindfest, κάνοντας συχνά μεγάλες κοιλιές που πιθανότατα θα κάνουν αρκετό κόσμο να κουραστεί και να μην προχωρήσει μέχρι το τέλος της, σχεδόν, 30ωρης περιπέτειας (χωρίς τα optional quests). Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για κάτι που δεν διορθώνεται, ήδη με το πρώτο patch βελτιώθηκαν κάποια πράγματα που δυσχέραιναν ακόμα περισσότερο το grinding (όπως το ελάχιστο gold που έπεφτε από σεντούκια και mobs), αλλά σε κάθε περίπτωση είναι μια κατακριτέα κίνηση που ίσως αποσκοπούσε εξ’ αρχής στην τεχνητή αύξηση της διάρκειας του παιχνιδιού. Όχι, Airship Syndicate, αυτός είναι ο απόλυτα λάθος τρόπος για να τραβήξεις σε μάκρος το παιχνίδι σου, δεν βρισκόμαστε πια στο 1998.

Battle Chasers Shot8 smallΔείγμα του crafting, προφανώς για το Epic αυτό αντικείμενο θέλουμε αρκετή δουλίτσα…
Τουλάχιστον, η grinding φύση του Battle Chasers: Nightwar δεν καταδικάζει τον τίτλο στη λήθη, καθώς όλα τα υπόλοιπα επιμέρους στοιχεία του είναι άρτια και ενίοτε το παιχνίδι γίνεται πραγματικά διασκεδαστικό, ιδιαίτερα αν έχετε μια αδυναμία στο υπο-είδος των JRPG. Λίγο παραπάνω αν πρόσεχαν εκεί στη Airship Syndicate, θα μιλούσαμε για μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς, ιδίως στη τιμή που προσφέρεται είναι λουκούμι. Στη παρούσα μορφή του θα ικανοποιήσει απόλυτα τον υποψήφιο αγοραστή που ξέρει τι να περιμένει, για τους υπόλοιπους, αφού σιγουρευτείτε ότι αντέχετε και στο ευγενές σπορ του grinding, επενδύστε τότε σε έναν πολύ αξιόλογο, αλλά μακριά από το τέλειο, τίτλο.

 Ευχαριστούμε θερμά την Enarxis Dynamic Media για τη παροχή του review code.

 Για να ενισχύσετε το GOG.com και το Ragequit.gr, μπορείτε να αγοράσετε το Battle Chasers: Nightwar ακολουθώντας αυτόν το σύνδεσμο.

 

Pros

  • Πανέμορφο οπτικά, πραγματικά καλλιτεχνική δουλειά, με εξίσου ατμοσφαιρικότατη μουσική υπόκρουση
  • Ενδιαφέρον και βαθύ turn-based σύστημα μάχης
  • Τυχαίος (κατά μεγάλο ποσοστό) σχεδιασμός των dungeons
  • Εύκολο και πρακτικό crafting system
  • Μεγάλη διάρκεια σε προσιτή τιμή

Cons

  • Κάμποσα difficulty spikes, που καταλήγουν σε κουραστικό grinding για το level up των χαρακτήρων
  • Οι συνεχείς μάχες μπορεί να γίνουν επαναλαμβανόμενες, ιδίως ύστερα από εκτεταμένα sessions
  • Λίγη περισσότερη έμφαση στην ανάπτυξη των κεντρικών χαρακτήρων δεν θα έβλαπτε

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL