BATTLEFIELD 3: AFTERMATH DLC
To Battlefield 3 είναι multiplayer online game. Και νοιώθω την ανάγκη να ξεκινήσω έτσι απότομα για να το τονίσω. Το Campaign ή αλλιώς single player mode υπάρχει απλά ως ένα tutorial πολυτελείας, μια βιτρίνα των δυνατοτήτων του τεχνικού τομέα του παιχνιδιού και το σεναριακό πλαίσιο πάνω στο οποίο βασίζονται οι Multiplayer χάρτες. Ως εκεί όμως. Και δεν το λέω αυτό ως υπεκφυγή. Όντως η Campaign είναι μετριότατη, με απαράδεκτη ΑΙ όσο ανεβαίνεις επίπεδο δυσκολίας και με ελάχιστες αναλαμπές (οι αποστολές της τριάδας των Pώσων κυρίως). Ναι, πολύ θα ήθελα στο πακέτο να περιλαμβανόταν και πλούσιο single player και κατά προέκταση ένα πιο ολοκληρωμένο co-op mode,σίγουρα κάτι τέτοιο θα εξύψωνε το παιχνίδι, αλλά όπως είπαμε και στην αρχή, το Battlefield είναι multiplayer online game. Και ως τέτοιο θα κριθεί.
DLC?
Aftermath είναι το όνομα του τέταρτου DLC για το Battlefield 3. Υπάρχει άραγε χώρος γι’αυτό; Το βασικό παιχνίδι άλλωστε ήδη προσφέρει μεγάλη ποικιλία σε χάρτες όλων των ειδών και game modes. Επιπρόσθετα η DICE είχε ήδη επεκταθεί προς όλες τις κατευθύνσεις με τα προηγούμενα πακέτα. Το Back to Karkand αποτελεί φόρο τιμής στον προκάτοχό του και δώρο στους νοσταλγικούς βετεράνους, τo Close Quarters μια υπόκλιση σεβασμού στον αιώνιο αντίπαλο (Modern Warfare 3) αλλά και μια υπενθύμιση προς την Activision πως «ό,τι μπορείτε να κάνετε, το μπορούμε και εμείς και πολύ καλύτερα» ενώ το Armored Kill μια πραγματική ωδή σε τεθωρακισμένα, πυροβολικό και ορεινές καταδρομές (και μια ένδειξη του τι μπορεί να κάνει η Frostbite 2 – τρέμε World of Tanks). Το Aftermath; Τι θα λέγατε για λίγη γαρνιτούρα από survival/post apocalyptic φάσεις στο γνωστό Battlefield gameplay; Πώς γίνεται αυτό, είπατε;
Όσοι έχουν παίξει το campaign, θα γνωρίζουν πως οι εξτρεμιστές της οργάνωσης PLR εκμεταλλεύτηκαν έναν πολύ ισχυρό σεισμό που έπληξε το Ιράν για να καταλάβουν την εξουσία. Μάλιστα ο Αμερικανός λοχίας των Πεζοναυτών Henry Blackburn (εκ των πρωταγωνιστών) στην αποστολή Operation Swordbreaker,ενώ βρίσκεται με τη μονάδα του στη Σουλεϊμανίγια (Ιρακινό Κουρδιστάν) ζει από πρώτο χέρι τις συνέπειες της καταστροφής και καταφέρνει (αποστολή Uprising) μέσα από τα συντρίμμια και μετά από χίλια ζόρια να ξεφύγει από τους άντρες της PLR και να ενωθεί με τους συντρόφους του. Έτσι λοιπόν οι επιπτώσεις της καταστροφής είναι η κεντρική ιδέα πίσω από το Aftermath. Οι Αμερικανικές και Ρωσικές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στην Τεχεράνη λοιπόν, βρίσκονται αντιμέτωπες με ακόμη έναν συντριπτικό σεισμό. Η DICE έχει μεταφράσει το σεναριακό αυτό εύρημα σε όρους gameplay με διάφορους τρόπους.
Πρώτα-πρώτα οι στρατιώτες. Οι γνωστοί αγέρωχοι και πάνοπλοι πολεμιστές που ξέραμε, στους τέσσερις χάρτες του Aftermath έχουν κυριολεκτικά τα μαύρα τους τα χάλια. Γδαρμένοι, ματωμένοι, με ελλιπή εξάρτυση και εξοπλισμό. Οι ίδιοι οι χάρτες παρουσιάζουν αντίστοιχη εικόνα. Στους Azadi Palace,Markaz Monolith and Talaz Market τα πάντα είναι ρημαδιό. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στο Epicenter – ο τίτλος τα λέει όλα. Η καταστροφή σε αυτόν τον χάρτη είναι βιβλικών διαστάσεων. Η ποσότητα των συντριμμιών περιορίζει τα επίγεια οχήματα σε καθαρά παρασκηνιακό ρόλο ενώ ακόμα και οι πεζοί θα δυσκολευτούν να βρουν έστω δέκα μέτρα επίπεδης επιφάνειας-το έδαφος έχει σχιστεί σε χίλια κομμάτια. Πέρα από τους χάρτες υπάρχει και το εμβληματικό όπλο του DLC- η βαλλίστρα (XBOW). Η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από τα απομεινάρια ενός M417 τα οποία έχουν τροποποιηθεί έτσι ώστε να ρίχνουν βέλη. Η βαλλίστρα αντικαθιστά (κατόπιν επιλογής βέβαια) το τρίτο αντικείμενό του κάθε πολεμιστή (πχ. παίρνει τη θέση του med kit στον Assault ή του Ammo box στον support κλπ) και αν και δύσχρηστη και με πολύ αργή επαναγέμιση, είναι θανατηφόρα και δεν προδίδει τη θέση σας στο χάρτη. Αρκεί να συνηθίσετε την τροχιά του βέλους. Τα νέα οχήματα είναι και αυτά φορτηγά (PHOENIX,BARSUK) και πολιτικά βανάκια (RHINO) που έχουν υποστεί μετατροπή (εξοπλισμός,θωράκιση) σε αρμονία με το όλο σκηνικό καταστροφής. Το survival πακέτο συμπληρώνεται με το ολοκαίνουριο game mode που ακούει στο όνομα Scavenger. Πρόκειται για μια παραλλαγή του γνωστού conquest mode –και τι παραλλαγή. Οι παίκτες ξεκινούν στο χάρτη έχοντας στην κατοχή τους μόνο το side arm τους (οποιοδήποτε πιστόλι ή περίστροφο διαθέτετε μπορεί να χρησιμοποιηθεί) με περιορισμένα πυρομαχικά και τίποτε άλλο. Στον χάρτη υπάρχουν διάσπαρτα τα γνωστά όπλα χωρισμένα σε τρεις κατηγορίες με βάση την ισχύ πυρός-τα ισχυρότερα από αυτά εμφανίζονται πιο κοντά στα σημεία υψηλής σημασίας και κίνησης ενώ σε κάθε περίπτωση έρχονται με ελάχιστα πυρομαχικά όπως πάντα. Υπάρχει και ένα κιβώτιο με πυρομαχικά αλλά όπως καταλαβαίνετε ο κίνδυνος από τους campers σε αυτήν την περίπτωση είναι αυξημένος. Ο στόχος της κατάληψης και διατήρησης των στρατηγικών waypoints παραμένει, αλλά φυσικά κλάσεις όπως τις ξέραμε απλά δεν υπάρχουν . Πολύ ενδιαφέρον mode ,ίσως όχι τόσο καταιγιστικό όσο το gun master (ούτε εκεί υπάρχουν κλάσεις) αλλά οπωσδήποτε διασκεδαστικότατο ενώ ανταμείβει όσους παίκτες έχουν ευχέρεια με κάθε τύπου όπλο.
Οι χάρτες.
Οι νέοι χάρτες είναι τέσσερις. Τo Azadi Palace, ο Markaz Monolith, η Talah Market και φυσικά, το Epicenter. Ας δούμε τι ακριβώς παίζει σε καθέναν ξεχωριστά.
Markaz Monolith
Πρόκειται για τον πιο ανοικτό χάρτη του Aftermath.Το σκηνικό εδώ είναι αστικό, με ψηλά κτήρια, λεωφόρους και έναν περιφερειακό ο οποίος επιτρέπει στα οχήματα να κινούνται σχετικά γρήγορα στα άκρα του χάρτη-το κέντρο του όμως είναι αφιλόξενο γι’αυτά, αφού οι δρόμοι είναι μπλοκαρισμένοι από τα συντρίμμια και τα ρήγματα. Είναι ένας από τους πιο φιλικούς χάρτες για τους snipers (μεγάλη ποικιλία από ταράτσες και κρυψώνες) και κομμένος και ραμμένος για υψηλής ποιότητας Conquest play. Σήμα κατατεθέν του, το εμπορικό κέντρο.
Azadi Palace.
Ένα σύμπλεγμα από δρόμους και χαμηλά κτήρια οδηγεί στο κέντρο αυτού του χάρτη ,όπου και δεσπόζει το ανάκτορο Azadi (φυσικά) το οποίο είναι στρατηγικά τοποθετημένο και εξασφαλίζει τον έλεγχο της (σχετικά ανοικτής) περιμέτρου. Το conquest mode εδώ είναι μια απόλαυση όπως και το Team DeathMatch. Περιορισμένη η χρηστικότητα των οχημάτων. Κλασικός με μιας.
Talah Market
Αυτός είναι ο πιο ιδιαίτερος χάρτης του DLC .Θα περάσετε πολύ χρόνο πηδώντας από σκεπή σε σκεπή-ποτέ άλλοτε ένα Battlefield παιχνίδι δεν έμοιαζε τόσο με την σειρά Assassin’s Creed. Κατά τα άλλα πρόκειται για έναν τετραγωνισμένο χάρτη με πολλά σοκάκια και καλντερίμια.
Epicenter
Ο εμβληματικός χάρτης του πακέτου αν και μάλλον μικρός. Το rush εδώ είναι εξαιρετικά καλοδουλεμένο και το ίδιο (ίσως και ακόμα παραπάνω) ισχύει για το Scavenger. Το κερασάκι στην τούρτα του immersion είναι οι σεισμικές δονήσεις που γίνονται αισθητές κάθε τόσο. Σίγουρα από τις κορυφαίες στιγμές της DICE.
Απόδοση/Hardware αναφορά.
Το BF3 ως γνωστόν είναι χτισμένο πάνω στην Frostbite 2, μηχανή που εκτός από εξαιρετική γραφική πιστότητα προσφέρει επίσης και εξελιγμένη απεικόνιση της μηχανικής των σωμάτων καθώς και ρεαλιστική απόδοση των ηχητικών εφέ, ενώ εκμεταλλεύεται πλήρως μηχανήματα κάθε επιπέδου. Αρκεί κανείς να ακούσει το σφύριγμα μιας ρουκέτας που ίπταται δίπλα του σε μια από της σήραγγες του Operation Metro για να καταλάβει την εξαιρετική δουλειά που έκαναν οι προγραμματιστές της DICE και σε αυτόν τον τομέα, προσφέροντας μας το πιο τεχνικά εξελιγμένο FPS όλων των εποχών (μακράν). Και χάρη στην εκτεταμένη παραμετροποίηση που δέχονται τα γραφικά, το παιχνίδι μπορεί να τρέξει ικανοποιητικά σε μεγάλη γκάμα μηχανημάτων. Παρόλα αυτά για πραγματικά ομαλό παίξιμο, υπάρχουν κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις σε hardware που πρέπει να τηρούνται με πιο σημαντική την ύπαρξη επεξεργαστή τεσσάρων τουλάχιστον νημάτων (threads) δηλαδή, τετραπύρηνου, ή διπύρηνου με Hyperthreading. Ας δούμε λοιπόν τι απόδοση μπορεί να περιμένει κανείς από ένα σύστημα που βρίσκεται στην βάση της ιεραρχίας από πλευράς απαιτήσεων.
Το σύστημα της δοκιμής διαθέτει επεξεργαστή Llano A6-3400M χρονισμένο στα [email protected]. Κατασκευάζεται στα 32nm, η αρχιτεκτονική του ανήκει στην οικογένεια Stars και έχει άμεση συγγένεια με τους Αthlon II/Phenom II. Η έλλειψη L3 cache τον τοποθετεί στην ίδια ομάδα με τους πρώτους. Η GPU είναι η 7670Μ της AMD ,χρονισμένη στα στοκ ρολόγια (600Mhz πυρήνας/900Mhz μνήμη) και ως εκ τούτου αντιστοιχεί σε μια υποχρονισμένη 6570/6670 με DDR3 μνήμη.Παίζοντας στον χάρτη Azadi Palace στην μορφή conquest assault large με 32 παίκτες, σε ανάλυση 1280×720 σε Low Quality προεπιλογή (τα textures high) παίρνουμε αυτήν την εικόνα.
Το framerate κυμαίνεται κυρίως μεταξύ 35-45 fps (οι περισσότερες πτώσεις από το όριο των 30 σημειώνονται κατά το respawn όπου και ανοίγει η κάμερα άρα δεν επηρεάζουν το gameplay). Σίγουρα όχι κάτι το αξιοσημείωτο αλλά οπωσδήποτε playable. Έτσι λοιπόν ένα desktop σύστημα με ανάλογο hardware όπως επεξεργαστής της κλάσης ενός Athlon ΙΙ x4 στα 3.0Ghz και μια 6670 με GDDR5 μνήμη είναι υπεραρκετό για υψηλό framerate σε 32άρηδες χάρτες και αναλύσεις επιπέδου 1366×768.
Αν κάποιος θέλει να χτίσει σήμερα ένα σύστημα που να τρέχει ικανοποιητικά την Multiplayer (φυσικά) εκδοχή του BF3 στην μορφή των 32 παικτών, το ελάχιστο που πρέπει να εξετάσει από πλευράς CPU είναι ένας i3 δεύτερης γενιάς (sandy bridge) ή νεότερος από το στρατόπεδο της Intel ή ένας Athlon X4 740/750k από αυτό της AMD καθώς και 6GB ram συστήματος . Αν όμως οι απαιτήσεις του χρήστη περιλαμβάνουν και απολύτως ομαλό παίξιμο σε κάποιον από τους μεγάλους χάρτες του παιχνιδιού με 64 παίκτες τότε θα πρέπει να στραφεί σε ανώτερες λύσεις .Η χρυσή τομή από άποψη τιμής-απόδοσης εδώ είναι ο FX-6300 της AMD ο οποίος διαθέτει και τους πυρήνες αλλά και την δυνατότητα υπερχρονισμού που του επιτρέπουν να «τερματίσει» ακόμα και τις κορυφαίες μονοπύρηνες κάρτες της εποχής και να αποδώσει υψηλά framerates σε 1080p ανάλυση/High settings. Για όσους θέλουν όμως το κάτι παραπάνω (ultra settings/όσο το δυνατόν υψηλότερο ελάχιστο framerate,streaming/game recording,120hz μόνιτορ) τότε η επιλογή πολυπύρηνων «ξεκλείδωτων» και υπερχρονισμένων επεξεργαστών από τα δύο στρατόπεδα (FX-8320/8350 από AMD, i5-3570k-i7-3770k/3930k) καθώς και ύπαρξη high end κάρτας/καρτών γραφικών με τουλάχιστον 2Gb VRAM είναι μονόδρομος. Η ανταμοιβή όμως είναι η εξαιρετική gaming εμπειρία.
Προβλήματα;
Φυσικά και υπάρχουν. To Aftermath έχει – φυσικά- κληρονομήσει τα θέματα που έχει το BF3 συνολικά με το origin και τις συνδέσεις στους εκάστοτε servers. Μηνύματα του στυλ “Connection to the game server has been lost” είναι περισσότερο συνηθισμένα απ΄ότι θα έπρεπε. Μάλιστα μετά από απότομη έξοδο από το παιχνίδι ή χάσιμο της σύνδεσης στο διαδίκτυο κατά την διάρκεια του, συχνά-πυκνά παρουσιάζονται δυσκολίες στην επανεκκίνηση και θέματα με την αποθήκευση δεδομένων, τα οποία ναι μεν λύνονται με έναν απλό επανασυγχρονισμό (τον πραγματοποιεί το ίδιο το origin) αλλά όπως και να χει δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν. Κανένα game δεν είναι πραγματικά απροβλημάτιστο αλλά το BF3 παρουσιάζει περισσότερα απ΄όσα θα περίμενε κανείς από μια τόσο μεγάλη παραγωγή ,ειδικά 15 μήνες από την κυκλοφορία του.
Στο Aftermath αυτό καθεαυτό , η ύπαρξη τόσο μεγάλης ποσότητας συντριμμιών και ρηγμάτων δοκιμάζει τα όρια της μηχανής. Σημεία που θα έπρεπε με βάση τη θέση τους να είναι εύκολα προσβάσιμα αποδεικνύονται σχεδόν απροσπέλαστα ενώ σε μια περίπτωση (στο epicenter) κατάφερα να κολλήσω σε θέση πρηνηδόν σε έναν σωλήνα χωρίς να μπορώ να κάνω ούτε μπρος ούτε πίσω. Ίσως όλα αυτά να είναι λεπτομέρειες αλλά ας το έχετε κατά νου.
Κόστος;
Η EA/DICE ακολουθεί μια εξαιρετικά επιθετική πολιτική με τα DLC πακέτα. Στο βασικό παιχνίδι έχουν προστεθεί τέσσερα DLC (σύντομα θα έρθει και το πέμπτο και τελευταίο) , πολλά shortcuts (αυτόματα ξεκλειδώματα εξοπλισμού) για κάθε κλάση καθώς και η υπηρεσία Premium η οποία δίνει πρόσβαση σε όλα τα DLC τωρινά και μελλοντικά καθώς και κάποιες αποκλειστικότητες (μαχαίρι, παραλλαγές, νεκροτάμπελα κλπ). Όλα με το αζημίωτο. Άρμεγμα θα πείτε και δεν θα έχετε και πολύ άδικο. Πάντως αν προσπεράσουμε τα εντελώς αχρείαστα (κατά την γνώμη μου τουλάχιστον) shortcut packages μένουμε με τα ουσιαστικά: το βασικό παιχνίδι τα DLC και την υπηρεσία premium. Kάποια από τα DLC όπλα (πχ. FAMAS) έδιναν ένα ελαφρό πλεονέκτημα στους χρήστες τους σε διάφορες καταστάσεις δίνοντας λαβή για δίκαια παράπονα περί pay to win από τους vanilla only παίκτες – μη ξεχνάμε πως και αυτοί πλήρωσαν για το βασικό πακέτο. Ευτυχώς όλα αυτά είναι παρελθόν και τα νέα όπλα τώρα πια απλά δίνουν απλά sidegrades στα βασικά (πχ. το DLC ελαφρύ οπλοπολυβόλο L86A2 έχει σχεδόν την ίδια συμπεριφορά με το M27 IAR, που είναι διαθέσιμο σε όλους). Πλέον αν κάποιος ενδιαφέρεται να αποκτήσει το παιχνίδι μαζί με όλους τους χάρτες μπορεί να προμηθευτεί το πακέτο BF3+premium service (μπορεί να βρεθεί και με έκπτωση) ή να ψάξει για κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες online προσφορές για το βασικό παιχνίδι και την υπηρεσία ξεχωριστά, σε τιμή ίση με αυτή της αρχικής κυκλοφορίας του πρώτου.Οι «ριγμένοι» σε αυτήν την περίπτωση είναι οι day one αγοραστές αλλά δυστυχώς αυτό συμβαίνει όλο και πιο συχνά.
Κλείνοντας.
Από την εποχή του Space Invaders ακόμα, τα Shooters κάθε μορφής υπήρξαν ίσως τα πιο δημοφιλή games. Αυτό είναι κάτι που συνεχίζεται και στις μέρες μας όπου τα σύγχρονα FPS και TPS επιτυγχάνουν πωλήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων μονάδων σε κάθε format και απασχολούν άλλους τόσους παίκτες καθημερινά. Όμως ανεξάρτητα από τον ανηλεή ανταγωνισμό που παρουσιάζει η κατηγορία, πάντα θα υπάρχει και ο αρχηγός του είδους, ο κορυφαίος θηρευτής, άρχοντας της τροφικής αλυσίδας, ο King of the Hill. Και αυτός στα online FPS είναι το Battlefield 3. Έτσι απλά. Το να εγκαθιστάς ένα νέο DLC και να περνάς από χάρτη σε χάρτη μοιάζει ώρες-ώρες με προνόμιο. Οι σχεδιαστές της DICE βρίσκονται εδώ και πάνω από έναν χρόνο σε καλλιτεχνικό οίστρο. Περίπου σαν να απολαμβάνεις το Joe Satriani live να περνάει από το ένα αριστουργηματικό σόλο στο επόμενο. Τι έχει μείνει λοιπόν; Μα το encore (Endgame).
Pros
- Τεχνική αρτιότητα.
- Ποιοτικοί χάρτες.
- Scavenger mode.
Cons
- Τα προβλήματα με το Οrigin εξακολουθούν.
Πολύ ωραία άρθρο.Εύγε.:) Με τους cheaters πως τα πάει το παιχνίδι;Ελέγχονται;
Έχει το punkbuster…
Ε, κλασικά έχει μπόλικους cheaters όπως κάθε δημοφιλές shooter. Είναι λίγο κούρσα εξοπλισμών, με το που βγαίνει ένα νέο hack σκάνε μύτη τα τρολ, κάνουν 80-0 με καλύτερο όπλο το medic kit ,μετά από λίγες μέρες τρώνε μπαν κοκ.
Ωραίο * (έκανα λάθος στο ποστ μου).Απλά ρώτησα γιατί ένας φίλος μου που παίζει φανατικά,είχε αναφέρει πως για μια περίοδο το πράγμα είχε ξεφύγει.
Για το single, προσωπικά θα ήθελα να μην υπάρχει καν και το σχετικό badget να πάει στην βελτίωση του multi, περισσότερο περιεχόμενο, optimization, οτιδήποτε. Μακάρι να ακολουθήσουν αυτή την τακτική στο 4, αλλά χλωμό.
Το πλήρες πακετάκι BF3 Premium Edition πάντως είναι πολύ δυνατό. Και το punkbuster κλασσικά για σφαλιάρες, γιατί επιμένει ακόμα η ΕΑ με αυτό γμτ. Αναξιόπιστο και αρκετά προβληματικό το βρίσκω.
σωστό το άρθρο!