REVIEWS

NBA 2K19

Απόλυτη προσομοίωση που φέρει μερικές παθογένειες!

γράφει ο Νικόλας “blender5d” Κοπακάκης

Όταν με προσέγγισε η ομάδα του RQ για να αναλάβω το review του NBA2K19, ομολογώ ότι δεν ήμουν αρκετά προετοιμασμένος για το τι με περίμενε. Ως εντελώς νέος σε αυτόν το «στίβο», συζήτησα με τον εκπρόσωπο της συντακτικής ομάδας για το τι θα έπρεπε να έχω κατά νου και πώς θα έπρεπε να είναι προσανατολισμένο το κείμενο. «Δεν χρειάζεται να επαναλάβεις τα ίδια πράγματα που υπήρχαν και στα προηγούμενα. Γράψε απλώς την άποψή σου», μου είπε. Η αλήθεια είναι ότι σε έναν τίτλο όπως τα ετήσια sports sims είναι σχεδόν βέβαια ότι τα βασικά στοιχεία, που συγκροτούν τον τίτλο, επαναλαμβάνονται.

Ανταλλάσοντας μηνύματα με τον AD

Για να έχεις άποψη για ένα παιχνίδι χρειάζεται να «επενδύσεις» ώρες. Αυτό και έκανα. Αφού πέρασαν 4-5 ώρες ώστε να κατεβούν τα 64GB (!) μέσω του Steam (και αφού πήγα δουλειά γιατί μας πήρε το αξημέρωτο μέχρι να κατέβουν), συνέδεσα χειριστήριο, έβαλα το απαραίτητο ζυθοκαύσιμο δίπλα μου και χώθηκα. Όποτε έβρισκα χρόνο, έπαιζα μανιωδώς… Πενήντα και πλέον ώρες με κάμποσες σελίδες σημειώσεων αργότερα θεωρώ ότι είμαι σε θέση να εκφράσω τη διαβόητη αυτήν «άποψη». Πάμε λοιπόν!

Ούτε ο βασιλιάς δεν μπορεί να έχει τέτοιους μέσους όρους

Η εικόνα που αποκόμησα και στην οποία βασίζεται αυτό το review είναι εστιασμένη γύρω από το mode MyCareer. Έτσι, για τα μάτια του κόσμου, έριξα μια-δυο ματιές και στα υπόλοιπα «καλούδια» του αρχικού μενού, αλλά δεν θα σας κουράσω με αυτά. Εξάλλου δεν με συγκινούν και τόσο, οπότε αν αναφερόμουν σε αυτά, η άποψή μου θα τελείωνε εδώ. Άντε το πολύ-πολύ να αναφερόμουν και στο myTeam (που πρόκειται για μια λάθος υλοποίηση ενός ελπιδοφόρου project, που το μόνο που σου μένει από την «ιστορία», είναι οι ατάκες του απολύτως συμπαθούς καλτ ζάμπλουτου βλαχοτεξανού Tex Towers). Επιφυλάσσομαι μόνο για την επιλογή στο αρχικό menu «NBA TODAY» που φαίνεται ενδιαφέρουσα και θα με απασχολήσει κατά την διάρκεια της χρονιάς, αλλά την περίοδο που έγραφα το παρόν άρθρο δεν είχε ξεκινήσει ακόμα η σεζόν 2018-2019 οπότε δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.

Ο σωστός NBAer φτιάχνει πρώτα το μαλλί

ΤΑΠΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ…

Από την πρώτη στιγμή το MyCareer σε κερδίζει με τον πρόλογο (prelude) είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Προς στιγμήν αισθάνθηκα ότι βρίσκομαι μέσα σε ένα σύγχρονο ARPG όπου ο χαρακτήρας μας κάνει κανονικά level-ups σύμφωνα με την απόδοση του, αντί για σπαθιά και ξόρκια έχει μια μπάλα του μπάσκετ, έχει badges, έχει multiclass(!), φτιάχνει συμμαχίες, δημιουργεί εχθρούς, έχει ενδιαφέρουσα ιστορία όπου πραγματεύεται την ΜΗ επιλογή του ήρωα μας στα drafts και την διαδρομή που ξεκινά από την μακρινή Κίνα, για να επιστρέψει εκεί όπου αισθάνεται ότι ανήκει. Παράλληλα με την ιστορία μαθαίνεις και τα βασικά του χειρισμού in-action που θα σου χρειαστούν για την μετέπειτα «καριέρα» σου. Εντούτοις, το παιχνίδι πάσχει αρκετά στην πορεία του MyCareer. Ενώ κατά τη διάρκεια του προλόγου μάς έχει φτιάξει για μια ωραία ιστορία, με λίγο ίντριγκα, με λίγο romance, σταματάει απότομα… Από εκείνο το σημείο και μετά το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο να παίζουμε αγώνες για να κάνουμε level-up. Καταντά ανιαρό και έχεις μείνει με την γεύση ότι κάτι έκανες μισό.

Όταν υπογράφουμε συμβόλαιο με σπόνσορα, διαλέγουμε και έξτρα κίνητρα

Εκεί που διαπρέπει για άλλη μία φορά το 2K19 είναι στην παρουσίαση των αγώνων. Η 2Κ Sports έχει κάνει καταπληκτική δουλειά, αντιγράφοντας στην ουσία τις αντίστοιχες τηλεοπτικές μεταδόσεις του TNT και του ESPN. Με ένα πλήρες cast αστέρων του NBA σε βάζει εύκολα μέσα στο κλίμα του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ. Στο pregame show τα τρία-τέταρτα της εκπομπής Inside the NBA: Ernie Johnson, Shaquille O’ Neal, Kenny Smith (με απόντα τον Sir Charles) είναι απολαυστικά με κοφτερές ατάκες, αλλά από ένα σημείο και μετά, εξυπηρετούν μόνο το loading time. Με την πρώτη ευκαιρία κάνεις skip.

Η τριανδρεία ώρες-ώρες είναι απολαυστική

Το gameplay με την βοήθεια μιας ΑΙ αρκετά εξελιγμένης προσομοιάζει το μπάσκετ όσο κανένα άλλο παιχνίδι ως σήμερα. Πρέπει να σκεφτείς πιο «μπασκετικά». Ξεχάστε την arcade λογική του «παίρνω την μπάλα και βαράω τρίποντα». Σε εμένα τουλάχιστον δεν έπιασε αυτή η πάγια τακτική του Διαμαvicius. Από την άλλη, ήμουν πολύ πιο αποδοτικός με έναν Grisino. Οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούνται κατά την διάρκεια του αγώνα που έχουν να κάνουν με τις αποφάσεις των συμπαικτών και των αντιπάλων συμβάλουν στον ρεαλισμό αλλά σίγουρα χρειάζονται ακόμα δουλειά, περισσότερα συστήματα, μεγαλύτερη τυχαιότητα. Ενδεικτικό της προσοχής στην λεπτομέρεια που έχει απολάβει το παιχνίδι είναι ότι η προπόνηση είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Η παρουσίαση αλλά και τα drills που έχει να εκπληρώσει ο ήρωας μας, με έκαναν να αναπολώ ανάλογες στιγμές του μακρινού παρελθόντος στο γήπεδο του Μετς!

Ο σωστός NBAer φτιάχνει πρώτα το μαλλί

Τα textures και γενικότερα τα γραφικά που ντύνουν τους χαρακτήρες και το περιβάλλον είναι σε πάρα πολύ υψηλά επίπεδα, κάτι που περιμέναμε από την 2K και αναρωτιέσαι που βρίσκονταν τα computer graphics πριν από 20 χρόνια και που έχουν φτάσει. Ο ήχος κατά την διάρκεια των αγώνων σε βάζει μέσα στο κλίμα, μου έδινε την αίσθηση ότι βρίσκομαι μέσα σε ένα Αμερικανικό γήπεδο μπάσκετ (που παρεμπιπτόντως δεν έχω πάει ποτέ, αλλά αν είχα πάει, έτσι θα ακουγόταν!!!). Με έναν παππούλη i5-2500 και μια σχετικά νεαρά Nvidia GTX1070, δεν είχα κανένα πρόβλημα στο να απολαύσω τον τίτλο με όλες τις ρυθμίσεις στο high. Frame drops δεν παρατήρησα, άρα και με μια χειρότερη κάρτα γραφικών πιθανότατα να μην είχα κανένα πρόβλημα απόδοσης «ρίχνοντας» ίσως λιγάκι τις ρυθμίσεις.

Υπογράφοντας μπάλες για μερικά VC

Τα animations του αγώνα έχουν εμπλουτιστεί σημαντικά σε σχέση με τα προηγούμενα releases της σειράς (από την σειρά του franchise δεν έχω παίξει μόνο το 2Κ18, αλλά από σχετικά reviews μπορώ εύκολα να το συμπεράνω). ‘Εχουν πολύ απαλές μεταβάσεις και φαίνονται να συνεργάζονται σχετικά καλά με τα collisions boxes της μηχανής του παιχνιδιού. Η παιδική ασθένεια των collisions σε ARPG… εεε… σε Sport Simulator είναι φυσικά παρούσα αλλά δεν εισέρχεται στα όρια της βαριάς ενόχλησης. Δυστυχώς έχουμε και σε αυτό το «επεισόδιο» της σειράς, την αίσθηση πως κάποιες φορές ξέρουμε την κατάληξη του σουτ από τα animations που εκτελούνται. Όσο περνάει ο χρόνος ενασχόλησης, τόσο η αίσθηση γίνεται βεβαιότητα.

Τα πλάνα του σκηνοθέτη είναι άκρως τηλεοπτικά

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΣ Ο ΤΖΙΡΟΣ…

Στα πρότυπα των trend της βιομηχανίας, το NBA 2K19 φέρει το Pay2Win (ή Pay2ProgressFast) στοιχείο. Αν είσαι ολίγον τεμπέλης (ή πατημένα -άντα, παντρεμένος με 2 μικρά παιδιά και δουλεύεις 8-9 ώρες) και φουσκώνει κάμποσο το πορτοφόλι σου, η 2K προσφέρει λύσεις για όλα τα γούστα. Το Visual Currency του παιχνιδιού κατέχει νευραλγική θέση στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μας (καθώς με VC κάνουμε level-up στα χαρακτηριστικά του ήρωα μας) και μπορούμε είτε να κερδίσουμε credits μέσα από τίμιο ιδρώτα είτε μέσω χορηγών αφού εκπληρώσουμε τους στόχους που θέτουν. Αυτή η διαδρομή θα απαιτήσει αρκετές ώρες, εκτός εάν «επενδύσουμε» πραγματικά χρήματα. Εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί αυτή η επιλογή και δεν την κρίνω καν ως απαραίτητη. Χρόνο να ‘χεις, γιατί ως γνωστόν «ο χρόνος είναι χρήμα» και στο συγκεκριμένο τίτλο, βρίσκει απόλυτη εφαρμογή το γνωμικό.

Η 2Κ προσφέρει αρκετά πακέτα cheating…

Σε όλους τους υπόλοιπους τομείς το ΝΒΑ 2Κ19 φάνηκε να είναι το ίδιο με τους προκατόχους του. Αν έπρεπε να το βαθμολογήσω θα του έβαζα ένα ξεγυρισμένο 85/100, όχι επειδή δεν είναι το κορυφαίο στο είδος του (αρκετά μακριά από το NBA Live) αλλά επειδή φαίνεται πως η ανάγκη υποστήριξης ενός τόσο μεγάλου brand, όπως είναι το NBA. Αυτό υποχρεώνει την 2Κ Sports να εφαρμόζει micro-transactions σε έναν ήδη ακριβό τίτλο, να δίνει μεγάλη έμφαση στην παρουσίαση των αγώνων αδιαφορώντας προς το παρόν για αρκετά micro bugs (αναμένω να διορθωθούν με κάποια patches), τα οποία βέβαια δεν είναι τόσο σημαντικά ώστε να επηρεάζουν το gameplay αλλά υπάρχουν. Η δεδομένη ετήσια κυκλοφορία του έχει οδηγήσει πλέον τους devs να το «παίζουν» εκ του ασφαλούς. Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα ότι με ελάχιστη δουλειά (και τις απαραίτητες αλλαγές στο roster) θα βγάλουμε κάμποσα χρήματα και του χρόνου βλέπουμε πώς θα (ξανα)διορθώσουμε λίγο-λίγο τα πράγματα. Μέχρι τότε θα αλωνίζω στις αμερικάνικες σάλες.

RANKING - 85%

85%

Το παιχνίδι είναι στυλαρισμένο και δείχνει πάρα πολύ όμορφο χωρίς όμως το αναμενόμενο βάθος και τις ρηξικέλευθες αλλαγές/βελτιώσεις.

Team Ragequit

Semi Hardcore Gestalt Consciousness

4 Comments

  1. Καλός-χρυσός, Νικόλα, αλλά Lakers? LAKERS? Μπουου.

    Κρίμα πάντως για το πόσο τετριμμένο διαφαίνεται να καταλήγει άλλο ένα Sports Sim. Εύκολη λύση το χρήμα από τα microtransactions, εδώ στο FIFA έχουν βρει ότι φεύγουν λεφτά στον αέρα. Κατά τα άλλα, η ατμόσφαιρά του δείχνει να είναι σε υψηλά επίπεδα. Από Legacy ομάδες πώς τα πάει?

  2. Πρέπει να ομολογήσω πως δεν έχω ξαναπάρει LAKERS αλλά όταν διαλέγεις συμπαίκτες, ψάχνεις σε ποιά ομάδα παίζει ο LeBron!!!

    Δεν έχω ιδέα από Legacy ομάδες. Μόνο με το myCareer ασχολήθηκα (και ασχολούμαι).

    Αντιλαμβάνομαι πλήρως την ανάγκη της εταιρίας να έχει microtransactions (από την στιγμή που “νοικιάζει” ένα τόσο δυνατό brand και κάπως πρέπει να φέρει μεγάλα έσοδα). Αν με ρωτάς, θεωρώ πως εκεί που έχει φτάσει το nba (συμβόλαιο, δικαιώματα κ.τ.λ.) δεν υπάρχει άλλος τρόπος να συντηρηθεί. Δεν με ενοχλεί καν ότι μπορείς να κάνεις cheat με τις ευλογίες τις εταιρίας. Δεν παίζω online για να με ενοχλεί. Στο single player σημαίνει πως πρέπει να ρίξεις παραπάνω ώρες παιχνιδιού.

    Το εκνευριστικό είναι πως υπάρχουν δεκάδες μικρά bugs τα οποία δεν φαίνεται να απασχολούν την εταιρία (αυτό λέει η εμπειρία μου από τις προηγούμενες εκδόσεις) συν κάποια σκαλώματα που τρώει ο server τους και ακόμα και αν παίζεις single player, σου δημιουργεί προβλήματα (έπαιξα κάποια παιχνίδια με καλή εως καταπληκτική απόδοση και επειδή είχε πρόβλημα ο server τους, δεν μου αποθήκευσε τον αγώνα).

    Γενικά με εκνευρίζουν τα games που ενώ παίζεις single player, πρέπει να είσαι online.

  3. Πολύ ωραίο review Νικόλα. Καλή αρχή. 🙂

    Το μόνο που με εκνευρίζει είναι τα πολλά μικροbugs που έχει. Ευτυχώς δεν είναι από αυτά που επηρεάζουν το gameplay, αλλά και πάλι τόσα πολλά καταντούν εκνευριστικά. Η πλάκα είναι πως αρκετά ήταν και στην περσινή έκδοση. Anyway, ήδη το λιώνω και θα συνεχίσω για καιρό ακόμα κατ’ όπως φαίνεται.

  4. Thanks Jon. Το παιχνίδι είναι πραγματικά μια θάλασσα από bugs. Δεν ξέρω τι bugs υπήρχαν πέρυσι αλλά σε κάθε έκδοση του franchise έχουμε πάνω-κάτω τα ίδια. Μου φάνηκε για ακόμα μια φορά πως η 2Κ έχει φτάσει το επίπεδο του gameplay σε ένα πολύ καλό σημείο που όλοι της λένε “μπράβο” και ελλείψη ανταγωνισμού, δεν νοιάζεται για όλα αυτά τα μικρά χαζά μπαγκάκια. Την ενδιαφέρει μόνο η ποσεριά. Και εντάξει δεν παραγνωρίζω πως το game βασικά είναι για κονσολάκιδες που του χρόνου θα πάρουν την “νέα” έκδοση με τους “νέους” παίκτες και όλα ΟΚ και δε πειράζει και αν δεν διόρθωσαν τα bugs γιατί πήραν το “νέο” παιχνίδι, έλα μου όμως που παλιό ή νέο τα microbugs είναι πάντα εκεί. Και αυτό που ξέρουν οι έμπειροι στην σειρά, είναι πως δεν θα διορθωθούν και ποτέ.

Leave a Reply

Related Articles

Back to top button
en_USEN