Εύγε, και χαρά στο κουράγιο σου. Προσωπικά μετά τον πρώτο μήνα στο γυμναστήριο βαριέμαι και σταματάω. Πάντα. Θέλει παρέα το άτιμο αλλιώς ξενερώνω με όλα τα "ντούκια" που δείχνονται το ένα στο άλλο... Τουλάχιστον κατάφερα και ψιλο-πειθάρχισα στο θέμα των γλυκών, ήδη το συκώτι παρουσιάζει βελτίωση, σύμφωνα με τις τελευταίες αιματολογικές. Ρε λες να γλυτώσω την επόμενη βιοψία; Να μην ξανακοιτάξω τον πόνο κατάματα;
P.S. Για όποιον χρειαστεί ποτέ του να κάνει βιοψία ήπατος για οποιοδήποτε λόγο (σας εύχομαι ειλικρινά να μην χρειαστεί): Όταν ο εκάστοτε γιατρός σας πει ότι είναι ανώδυνη, προετοιμασθείτε ψυχολογικά και συγκρατηθείτε για να μην τον σκοτώσετε. Επίσης, όταν σας προσφέρουν μορφίνη στο νοσοκομείο, μην κάνετε τη δική μου μαλακία και αρνηθείτε. "The more the merrier"