Αυτο με τους μανατζερ, εχει πολυ απο "δεν διωχνουμε αυτους που ιδρωνουν αλλα τους αχρηστους" αλλα δεν εχει καθολου απο "διωχνουμε κοσμο αλλα με τροπο που δεν ενοχλει".
Ναι, σιγουρα παιζει λιπος αλλα τα πραγματα δεν ειναι ασπρο-μαυρο. Ναι, εχω βρεθει σε φαση να ειμαι αυτος που δουλευει, μονος του. Να εχω πανω απο το κεφαλι μου 2 SV, εναν shift manager και ο καθενας τους να εχει απο ενα project να μου δωσει. Πηγαινε καθαρισε, φτιαξε μου μια λιστα και πηγαινε να επιδιορθωσεις.
Ομως και παλι, το θεμα δεν ειναι ασπρο μαυρο.
Για μενα, το θεμα ειναι περισσοτερο μαζικες απολυσεις, χωρις κατακραυγη.
Επειδη τυχαινει να εχω ζησει και στους δυο κοσμους. Πολλοι απο αυτους που θα παρουν ποδι, εκαναν την δουλεια τους γιατι δεν ειναι ολοι λιπος (δεν εννοω τους κομπλεξικους χεστες) εχουν οικογενεια, παιδια, χρεη κτλ.
Αυτο που ερχεται σε εμας ειναι οτι θα παρουν ποδι οι αχρηστοι και δεν εχουμε προβλημα με αυτο, γιατι τα βαζουμε ολα μεσα στο ιδιο σακι.
Αυτο που τα πηδαει ολα ειναι οι ατελειωτοι κανονισμοι, μιλαμε για εργατοωρες για να κανεις ενα απλο πραγμα.
Εχω παραδειγματα για να κανει εμετο ακομα και η δημοσια γραφειοκρατια.
Κανενας δεν μπαινει στον κοπο να σκεφτει οτι εγινε προσληψη σε ολους αυτους τους ανθρωπους, μονο και μονο για να πουν μετα, δεν επρεπε να τους παρουμε, δρομο. Δηλαδη ανουσιες προσληψεις, ανουσιες διαδικασιες, σκατα οργανωση και στο τελος χειροκροτημα επειδη φευγει το λιπος. δε γαμιομαστε λεω εγω.