Διαβάζω το threadάκι με χαρά αδέλφια, οπότε ας πετάξω και εγώ την κουλτούρα μου.
Ο Bukowski είναι από τις περιπτώσεις ανθρώπων που είτε λατρεύεις, είτε λατρεύεις να μισείς. Μόνο για το οτι έδωσε το μήλο στην Εύα δεν τον έχουν κατηγορήσει (ακόμα).
Θα μπορούσε να ακολουθήσει έναν mild δρόμο,όλα είναι θέμα επιλογής άλλωστε. Και επίλεξε να κάνει το πιο δύσκολο από όλα. Την αναγωγή της ζωής του σε τέχνη, ανεξάρτητα από το αν δεχόμαστε ή όχι όσα μας προσφέρει (βασικά είναι η "μέσα στην μούρη" προσέγγιση που κάνει τους "δήθεν διανοούμενους" να ξυνίζουν σαν λεμόνια μέσα σε lime, επειδή δεν τα λέει όπως θέλουν αυτοί). Και το να το κάνεις αυτό θέλει κότσια. Και IQ τιτανοτεράστιο.
Δεν έχω διαβάσει ούτε το ένα δέκατο από ότι έχει γράψει, αλλά (καθαρά προσωπική άποψη) ο Bukowski είναι μαγεία. Πρόταση για ανάγνωση είναι το Tales of ordinary madness. Προσωπικό αγαπημένο. Ενδεικτικά, σας δίνω μόνο την επιφάνεια. Λέει πάρα πολλά για την ζωή εκεί μέσα, όσοι έχετε το μικρόβιο μέσα σας, χαθείτε στην μαγεία του.
Το spoiler περιέχει μόνο ξύδια και γκόμενες. Η συλλογή, πάλι, όχι.
<span class="bbcode_spoiler">“You can steal my women but don’t play with my whiskey.”
“Why was it that the buzz of human beings talking could be so senseless?”
“a woman got out of the car next to me and I watched as her skirt fell back and showed me flashes of white leg above the stockings. one of the world’s greatest works of Art: a woman with fine legs climbing out of her car."</span>
Βαρέθηκα να γράφω. Προσωπικά τον θεωρώ ως ένα από τα πιο φιλοσοφημένα άτομα του περασμένου αιώνα.
Τί; Δεν είπα και τίποτα σπουδαίο; Προφανώς και όχι. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω ούτε το έργο του, ούτε τον ίδιο.