Bukowski

[ebon page]

Borracho wrote:
Αν δε έχεις ζήσει με σάπιο Απέλια </blockquote>

χαχχαχα, που το θυμήθηκες το Απέλια; Απο τα χειροτερα κρασιά. Ειδικά αυτό το 1,5 λιτρο στο μαυρο μπουκαλι, κοκκινο γλυκό φτηνό κρασί.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεοι

Εμένα πάντως αυτό που με τραβηξε στον Μπουκ, είναι η αμεσότητα του λόγου του, είναι πως ενώ κάποιοι άλλοι για να μας πουν κάτι γραφουν 300σελιδες, ο Μπουκόφκι χρειάζεται 2 προτασεις για να το πει.

EDIT: επισης για όσους το διάβασμα δεν είναι και το πιο αγαπημένο τους χόμπι (κακώς, αλλα οκ) και βαρεθούν ή διστάσουν να αγοράσουν κάποιο βιβλίο του, μπορούν να ψαξουν και να βρουν τις παρακάτω ταινίες, οι οποίες όλες είναι βασισμένες στα έργα του Μπουκοφσκι:

1) Factotum (http://www.imdb.com/title/tt0417658/?ref_=fn_al_tt_1) για μένα ίσως η καλύτερη, με εξαιρετική ερμηνεια απο τον Matt Dillon

2) Barfly (http://www.imdb.com/title/tt0092618/?ref_=fn_al_tt_1)

3) Crazy Love (http://www.imdb.com/title/tt0092794/?ref_=fn_al_tt_1) σχετικά άγνωστη βέλγικη ταινία και ίσως λίγο δυσκολο να την βρει κάποιος, αλλα πολύ αξιόλογη.

4) Storie di ordinaria follia (http://www.imdb.com/title/tt0086410/?ref_=fn_al_tt_1) μετρια ταινία κατα την αποψη μου, αλλα οκ, εχουμε δει τόσες άλλες καφριλες.

 

[Brother Bruce]

επιταφιε, σου χουν πει ποτε οτι υπεραναλυεις τα πραγματα? γκοου γουιδ δε φλοου, μαν. ξεκόλλα.
παρε και το κομματακι που σ αρεσε. μπορει να βριζει πολυς κοσμος (μπορατσο, μην κρυβεσαι, σε βλεπω) τον μπονο, και σε μερικα θεματα μπορει να ειναι λιγο καραγκιοζακος, αλλά το χει ο αθρωπος. κυριως το χε, αλλα αμα θελει, το χει ακομα.

https://www.youtube.com/watch?v=HgWxJ_hlFzk&noredirect=1

γι αυτον παλι, κανεις δεν εχει να πει ασχημο:

https://www.youtube.com/watch?v=bHOHi5ueo0A

 

[manos426f]

Ebon Page wrote:
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεοι

</blockquote>

Ρε Ebon, με γύρισες τόσα χρόνια πίσω!!!!
Αυτό το τραγουδάκι είχε μείνει στη μνήμη μου και δε το ξέχασα ποτέ, χωρίς να ξέρω φυσικά το γιατί.
Thanks ρε man! :cheers:

 

[Borracho]

Έμπον υπήρχε μια ενδιαφέρουσα, πολυτάραχη και λίαν καταστροφική διετία (άγριες, υπέροχες ημέρες) που το Απέλια Black Label (Η Επιλογή Του Διακριτικού Πρεζάκια) αποτελούσε το 90% της θερμιδικής μου πρόσληψης και οι φρικτές αποφάσεις στις οποίες με οδηγούσε μου έστρωναν χαρακτήρα για τα χειρότερα που έρχονταν μετά.

Εκείνες τις μέρες μπορούσα ν'ακούω μονάχα τα solo album του Frusciante και να διαβάζω Χάνκ. Ήταν οι μόνες στιγμές που δεν ένιωθα εντελώς ζουρλός.

YΓ ΤΟ ΑΠΕΛΙΑ ΕΙΧΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΤΙΒΙ; ΓΟΥΑΟΥ, ΓΟΥΑΟΥ, ΓΟΥΑΟΥ. Το in-joke πλέον θα πάει over 9000. Χίλια ευχαριστώ, πάω να το σπαμάρω παντού στα Φέησμπουκς. Θα συγκινηθεί λαός και λαός.

YΓ2 Ο Μπόνο είναι από τους χαρισματικότερους τραγουδιστές/μουσικούς και συνθέτες όλων των εποχών. Καλύτερα να μασάει παρά να μιλάει όταν είναι για πολιτικά θέματα (9 στις 10 τουλάχιστον) αλλά όταν επιχείρησε τις ακατόρθωτες ψηλές του Miss Sarajevo πέθανα και όταν άνοιξε τα χέρια για το συγκλονιστικό Moment of Surrender, με μαζεύαν με τις δαχτυλήθρες. To set the record straight και τα σχετικά.

 

[Epitaph]

Η ανάλυση που έκανα περισσότερο σκοπό είχε να ναι ένα αντιπαράδειγμα σ'αυτά που είπε ο ίνφεμους λίγες σελίδες πριν. Και γω δεν γουστάρω να βγάζω ένα συμπέρασμα όσον αφορά την τέχνη (εκτός κι αν με ρωτάνε), αλλά εδώ δεν κατέληξα σε κάποιο συμπέραζζζμα. Μόνο σε κάτι γενικό.

Anyway το Απέλια το βλεπα πριν και δεν καταλάβαινα τι ήταν.
Σα να βλέπεις τώρα να φτιάχνουν τραγούδια για γιαούρτια και φρυγανιές. Χόχοχοχο. Η σαπίλα σε όλο της το μεγαλείο.

Για τον Πόνο δεν έχω να πω τίποτα. Οι U2 μέχρι το 1988 μου αρέσουν (αν και κάτι ανάσες που βγάζει ο Bono μέσα στα τραγούδια, π.χ. στο Τζόσουα Τρι μπορείς να τις θεωρήσεις "δήθεν" απλά και μόνο για να καυλώνει καυτά μωράκια).

 

[Brother Bruce]

δικιο εχεις σ αυτο, το χω σκεφτει κι εγω. ειναι ενοχλητικες στην καλυτερη και το μονο που μπορει να συγκρινω μαζι τους, ειναι οι τραγικες κραυγουλες - επιφωνηματακια σε ολα τα τραγουδια του μαικλτζακσον απ το θριλερ και μετα, που γινανε και σημα κατατεθεν του, παναθεμα τες...

σε αλλα νεα, το τραγουδι του απελια εκτος απ το οτι το θυμομουνα, μ αρεσει παρα πολυ σαν δομη και μελωδια. να το κοιταξω γιατρε? (ομως οτι ναναι. καλτ απο τα λιγα. ειδικα το αουτρο οπου ο φιλιπ πιανει το σαξοφωνο, απλα ειναι up there with the best of them. ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ, ΛΕΜΕ.)

 

[Epitaph]

Brother Bruce wrote:
σε αλλα νεα, το τραγουδι του απελια εκτος απ το οτι το θυμομουνα, μ αρεσει παρα πολυ σαν δομη και μελωδια. να το κοιταξω γιατρε? (ομως οτι ναναι. καλτ απο τα λιγα. ειδικα το αουτρο οπου ο φιλιπ πιανει το σαξοφωνο, απλα ειναι up there with the best of them. ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ, ΛΕΜΕ.)</blockquote>

Οι τραγουδιστές ψάχνουν για τα trademarks τους. Απλά οι τραγουδιστές είναι ίσως λίγο πιο κομπλεξικοί απ τους κιθαρίστες, γιατί δεν τους αρκεί η ξεχωριστή χροία. Θέλουν να σπαμμάρουν και τα άλλα trademarks (Ozzy - Aaaalright! , Bono - χουααα, Καρράς - βαθείες ανάσες οξυγόνου κ.λπ.).

Φιλιππος Φασιανός = Ο έλληνας Ρίτσαρντ Γκηρ. <img src="/heart.gif" width="" height="" alt="<3" title="<3" class="bbcode_smiley" />
Το τραγούδι δεν μπορώ να το κρίνω - δεν έχω τελειώσει κάνα ωδείο.

 

[Borracho]

Το τραγούδι του Καρνέισιο (sic) δε χρειάζεται να βγάλεις ωδείο για να καταλάβεις ότι είναι ένα αριστούργημα. Θρυλική διαφήμιση.

Και δεν με χαλάνε τα "βάμπς" του κάθε τραγουδιστή (Εδώ μ'αρέσει ο Neil Diamond τί να λέμε τώρα, το πρόβλημα είναι ανίατο), αρκεί να έχει ουσία και υπόσταση και να μην αναλώνεται μονάχα σε αυτά. By the way, ΤΕΡΑΣΤΙΑ στιγμή του Μπόνου :

https://www.youtube.com/watch?v=33ZKmi586PA

 

[infamousjohn]

http://www.youtube.com/watch?v=g0MafbNasKU
borracho επειδη εισαι της παλιας σχολης σου αφιερωνω το παραπανω...
ΒΑΛΤΟ ΟΜΩΣ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟ 1ο ΛΕΠΤΟ!
edit: επισης αφιερωμενο σε broth. bruce (τεμεκ παλιος) και tony (νεος που μαθαινει)

 

[Borracho]

Δεν μπορεί, μας δουλεύει <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[infamousjohn]

Borracho wrote:
Δεν μπορεί, μας δουλεύει <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /></blockquote>

τι εννοεις?

 

[Borracho]

Έλα είναι τεράστια 80ίλα το κομμάτι, υπερκάλτ, τσίκι τσίκι τσάκα, και να ήθελα δεν μπορώ ν'ακούσω τέτοια πράγματα. <img src="/bigsmile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[infamousjohn]

:lol: :lol: :lol: δεν ξερω τι λες αλλα ο ανθρωπος ειναι ταλεντο.

 

[Grotenfrod]

Γουστάρω ρεικούι (και νεκρανάσταση) γιατί είναι το μόνο νερντοφόρουμ της ελλάδας για μπλιμπλίκια στο πισί που μπορείς να δεις τέτοια κουβέντα.
Προσωπική κορυφαία στιγμή όταν πήρα τυχαία το πρώτο βιβλίο του που διάβασα (post office) και έφτασα εδώ:
<span class="bbcode_spoiler">“WHAT'S WRONG WITH ASSHOLES, BABY? YOU'VE GOT AN ASSHOLE, I'VE GOT AN ASSHOLE! YOU GO TO THE STORE AND BUY A PORTERHOUSE STEAK, THAT HAD AN ASSHOLE! ASSHOLES COVER THE EARTH! IN A WAY TREES HAVE ASSHOLES BUT YOU CAN'T FIND THEM, THEY JUST DROP THEIR LEAVES. YOUR ASSHOLE, MY ASSHOLE, THE WORLD IS FULL OF BILLIONS OF ASSHOLES. THE PRESIDENT HAS AN ASSHOLE, THE CARWASH BOY HAS AN ASSHOLE, THE JUDGE AND THE MURDERER HAVE ASSHOLES . . . EVEN THE PURPLE STICKINPIN HAS AN ASSHOLE!”</span>
Η πρώτη φορά που κόντεψα να πέσω από το κρεβάτι από τα γέλια με βιβλίο.

 

[lelos kounelos]

θα ηθελα και εγω να πω για μια ιστορια που με εκανε να κλαψω απο τα γελια, αλλα δεν μπορω.
θα την παρει με ευλαβεια καποιος που μπορει και θα την διαγραψει <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[omen]

 

[Chronomancy]

Μόλις είχα τελειώσει τις πανελλήνιες και περίμενα τα αποτελέσματα. Επίσης μόλις είχα μάθει τους solstafir τους οποίους τους άκουγα παρέα με ένα μπουκάλι Hansard(εξαφανισμένο τζιν). Ήθελα να διαβάσω κάτι άλλο πέραν του τολκιν και λοιπών φαντασυ. Σκαλίζατε τη βιβλιοθήκη και βρήκα το τοστ ζαμπόν. Το άνοιξα από περιέργεια κυρίως και κατέληξε να είναι κάτι που που δεν θα ξεχάσω ποτέ τόσο για την ταύτιση λόγω ηλικίας όσο και για τον τρόπο που το διάβασα. Δεν ήταν το συνηθισμένο λιώσιμο, αλλά κάτι αργό και απολαυστικό.

Έτσι για να πω και εγώ την ιστορία μου.
<img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[kara]

http://www.gastronomos.gr/estiatoria/5929/Bukowski-Grill" class="bbcode_url">Bukowski Grill
Εγώ αυτό το μαγαζί ξέρω, δεν το προτείνω για RQ meating διότι είναι ακριβό.

Έτσι για να πω και εγώ την βλακεία μου. Τον έχω ακούσει τον συγγραφέα, 1-2 βιβλία του που βρήκα στο σπίτι τα ξεφύλλισα και τα έβαλα στη θέση τους παριστάνοντας πως δεν τα πείραξα. :nope: :nope:

ΕDIT είναι http://www.bukowski-grill.co.uk/" class="bbcode_url">αγγλικά μαγαζιά και πρόσφατα άνοιξε στη Ελλάδα

 

[Borracho]

To Ham on Rye (Τοστ Ζαμπόν στα Ελληνικά) ήταν ουσιαστικά η παιδική ηλικία/εφηβεία του, που λόγω των φρικτών σημαδιών που του είχε αφήσει η ακμή που τον ταλαιπωρούσε, τράβαγε μεγάλο κοινωνικό ζόρι με τα υπόλοιπα παιδάκια.

Στα ποίηματα και τα διηγήματα είναι που λάμπει η μεγαλοφυία του Δάσκαλου Χάνκ.

"The Days Run Away Like Wild Horses Over The Hills", "Betting On The Muse", "Hot Water Music" και φυσικά η ανυπέρβλητη αστική αλήθεια του "Women" αποτελούν υπέροχους οδηγούς επβίωσης στον άτιμο τούτο ντουνιά. Όλσο, ντροπή και αίσχος που δανείστηκαν το βαρύ λούμπεν όνομα του Δάσκαλου Χάνκ για να πουλήσουν γκουρμεδομπέργκερς. Ο ίδιος την έβγαζε με τις φτηνότερες/αθλιότερες μπύρες και παλιόκρασα και αν έτρωγε ένα μπαγιάτικο σάντουιτς κάθε δυο-τρεις μέρες, ένιωθε άρχοντας.

Τεράστια μορφή, από τους λίγους καλλιτέχνες που αντιλαμβανόταν πλήρως την ματαιότητα του όλου πανηγυριού και ένας από τους ογκόλιθους του υπαρξιακού μαύρου χιούμορ.

 

[devvy]

Borracho wrote:
Women</blockquote>

To έχω βρει εδώ και καιρό σε μια ανθυποαποθηκη στο σπίτι στο χωρίο σε έκδοση κατεστραμμενο κιτρινιάρικο paperbook, από αυτά που κολλάς ηπατίτιδα σε περίπτωση papercut (μεταφρασμένο) μαζί με το Hollywood, μέχρι τώρα δεν έτυχε να τα διαβασω :dry: