castorsia wrote:
Κουιβάμα με κάποια πράγματα απο αυτα που μου λες συμφωνώ. Αλλά ξερεις ποιο ειναι το θέμα; Απαντάς σε ερωτήματα και ισχυρισμούς... που εγώ δεν έθεσα.
Δεν μου απέδειξες γιατί δεν έγινε πραξικόπημα. Eκλέχθηκε ο Γιανουκοβιτς, με το μπάσταρδο εκλογικό σύστημα της Ουκρανίας. Αλλά εκλέχτηκε σε εκλογές αναγνωρισμένες από τον ΟΟΣΑ ως δίκαιες. Επισης κάνεις λογικά άλματα, καθώς δεν ισχυρίστηκα ότι ήταν "η πάλευκη δημοκρατία". Επισκέπτομαι συχνά την χώρα και ξέρω. Λίγο περισσότερο προσοχή παρακαλώ.
Το "ναι και ο αλλος ειναι μαμάκας" δεν αποτελεί απόδειξη. Ο Γιανουκοβιτς δεν ητανε "ανθρωπος των ρώσσων", παρά ένας αδεξιος και δειλός, διεφθαρμένος ισσοροπιστής, και για αυτόν τον λόγο το πολιτικό του κεφάλαιο στην Ρωσσία ήτανε ελάχιστο. Ο Πούτιν δεν καταδέχονταν καν να συναντηθεί εύκολα μαζί του.
Κυριως, αγνοείς ότι εδώ δεν έχουμε μια σύγκρουση 2 "εθνικισμών". Η μια πλευρά αποτελεί απόρροια της μονιστικής εθνικιστικής παράδοση του OUN, ενός φασιστικού κινήματος, που κατέκτησε την ιδεολογική ηγεμονία, μαζί με μια πειθίναι ηγεσία συρόμενη πίσω από το αρμα των ΗΠΑ και την πολύτιμη βοήθεια της ΕΕ. Η άλλη πλευρά. σε καμία περίπτωση δεν είναι τέτοια. Αρχικά το κινημα ξεκινησε ξεκίνησε ως κινημα ομοσπονδιοποίησης και οχι αποσχισης, μην κοιτας που στα ΜΜΕ, αυτα θαβονται. Αλλα όταν στην διαμαρτυρία σου έχεις απέναντι τανκ και τον Δεξιο Τομεα, οι συνειδησεις ριζοσπαστικοποιουνται. Επίσης ουτε ισχυριστικα οτι ειναι όλοι κομμουνιστες, μονο, το ανεφερα ως δειγμα του πλουραλισμου της. Γνωρίζω της αντιφάσεις του ρωσσικου εθνικισμού και των συνειδήσεων στην ανατολική ευρώπη, ειδικά. Προβαινεις σε μια απλοιποιηση που με ξεπερνάει, καθώς ταυτίζεις μεμονομένα περιστατικά με ολοκληρα πλουραλιστικά κινηματα. Με την ιδια λογική σου θα μπορουσα και εγώ να ισχυριστώ ότι το πραγματικά κομμουνιστικό τάγμα "Πριζρακ", ειναι αντιπροσωπευτικό ολόκληρου του κινήματος του Ντονμπας. Δεν το έκανα. Τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.
Και ναί, όσοι λένε δεν θα περάσει ο φασισμός, δεν "υπερεθνικιστες", όπως υπονοείς. Γενίκευση, και άστοχη γενίκευση. Με την ίδια λογική, όσοι κατέβηκαν για το όχι, οι 130.000, ήταν όλοι αναρχικοί, μιας και κατέβηκαν 1-2 τέτοιοι.
Στο κομμάτι για την ΕΕ συμφωνώ, όπως και για τον διχασμό. Επίσης στον Πούτιν δεν δίνει κανείς συγχωροχαρτι. Αλλά τείνουμε παντού να βλέπουμε τον Πούτιν, και τις πραγματικές αιτίες του εμφυλίου, τις ξεχνάμε.
Το θέμα είναι κυρίως πολιτικό, δεν συγκρούονται απλά εθνικισμοί. Ουκρανοί εναντίων ουκρανών πολεμούν, κυρίως. Έχω φίλους πρόσφυγες, έχω φίλους που στην "δημοκρατική πλεον Ουκρανια made by E.E.", βρίσκονται τακτικά στην φυλακή, και άλλους που τους σκότωσαν οι τύποι που ο Φερχοφσταντ τους έλεγε οτι ειναι το μέλλον της Ευρώπης.
Πριν δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Ας διαβάσουμε λίγο πιο στενά την πραγματικοτητα.</blockquote>
Ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Το ΟUN και οι απόγονοί του για παράδειγμα που τους θεωρείς ώς εκφραστες του δυτικού εθνικισμού δεν θα μπορούσαμ ΠΟΤΕ να είναι τέτοιοι γιατί πολύ απλά είναι παράγωγα της Γαλικίας και του Λβιβ, έχουν καθολική παράδοση (καθώς η περιοχή παραδοσιακά βρισκόταν υπό καθολικά στέμματα) ενώ η υπόλοιπη δυτική Ουκρανία είναι ορθόδοξη.Απλά στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος βλέπεις. Οσο για τον Γιανουκόβιτς και τα κεφάλαια, ο Πούτιν ακολουθεί αυτήν την τακτική από την πρώτη στιγμή που ανέβηκε στην εξουσία. Αφήνει να ανακοινωθεί ότι και καλά απεχθάνεται τον Λουκάσενκα για παράδειγμα, oτι αυτός ακολουθεί την δική του τακτική. αλλά στην πραγματικότητα έχουν αγαστή συνεργασία και η Λευκορωσία ειναι δεμένη γερά στο αρμα της Μόσχας. Τον ίδιο ακριβώς ρόλο έπαιζε και ο Γιανουκόβιτς μέχρι να πέσει, απλά σε μια πολύ πιο δύσκολη και διαιρεμένη χώρα. Οχι φίλε Καστόρσια ,δεν έγινε κανένα πραξικόπημα , δεν βγήκε κανενας στρατός στους δρόμους για να διώξει τον Γιανουκόβιτς. Και να με συμπαθάς αλλά θεωρώ πως βλέπω τα πράγματα με πολύ πιο αντικειμενική ματιά γιατί αναγνωρίζω τις αμαρτίες και των δύο πλευρών (ο Γιανουκόβιτς επιχείρησε αυθαίρετα να διογκώσει περαιτέρω τις προεδρικές του αρμοδιότητες και αργότερα το κοινοβούλιο με ακροβασίες να του αφαιρέσει την εξουσία - και οι δύο βίασαν το πολίτευμα).
Γενικά η Μόσχα δεν χάνει ευκαιρία να κατασυκοφαντήσει ως χιτλερικούς τους όποιους αντιπάλους της (κλασικό παράδειγμα οι Αδερφοί του Δάσους, αντάρτες στην Εσθονία οι οποίοι έκαναν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50 εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα στα δάση).
(Επειδή τώρα όντως το εκτροχιάσαμε, αν θες συνεχίζουμε σε pm, και όχι, δεν είμαι της ΟΑΚΚΕ
κι ας τα χώνω στο κρεμλίνο ,απλά έχω αλλεργία σε οποιαδηποτε μορφή αυταρχισμού <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" /> ).
