Φημισμένα games που σας απογοήτευσαν

[captain kal]

Bioshock: Δεν το έπαιξα όταν βγήκε. Το αγορασα πριν 2 βδομαδες στο steam που είχε την τριλογια σε προσφορά. Θυμαμαι εξωφυλλο στο PC Master και διθυραμβικές κριτικές τότε και γενικά έχει χαρακτηριστεί ως αριστούργημα από τους gamers. Δυστυχώς δεν μπορώ να βρω και πολλά θετικά για το παιχνιδι. Ενιωθα οτι εκανα αγγαρεια. οποτε το άφησα και ίσως το ξαναπιάσω αργοτερα.

Έτσι έπαθα και εγώ στην αρχή, αλλά μετά κόλλησα!!! Η υπερβολική ευκινησία των εχθρών, με τσάτιζε!! Μέχρι που πήρα την ικανότητα του stealth όταν είσαι ακίνητος και το συνδύασα με crossbow!!!!

 

[Myrmidonas]

Ρε νιτρε το Neverwinter nights κραχτηκε από πολύ κόσμο οπότε για εμένα που το λάτρεψα ανήκει στην αλλη άκρη από το θέμα του τοπικ. Παιχνίδια που αγαπήσαμε και ας τα εκραξε όλος ο ντουνιάς

 

[Sugamoto Panagia]

Για το Neverwinter nights να πω ότι τα expansion ήταν καλά. Το base game είχε μέτριο σενάριο και είναι ένας λόγος που έφαγε κράξιμο. Ο άλλος παίζει να ήταν που δεν είχες σωστούς companions αν θυμάμαι.

 

[nitro912gr]

Γούστα είναι αυτά, δεν κρίνω

 

[Borracho]

To NWN είχε βγει εν τω μέσω ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΥ hype, η προσδοκία ήταν πως θα ήταν ο φυσικός διάδοχος του BG2 σε θέμα σεναρίου/companions (ούτε γι'αστείο) και πολλοί fanboys προσπαθούσαν να το υπερασπίσουν μέχρις εσχάτων.

Τα expansions ήταν ελαφρώς πιο ενδιαφέροντα, αλλά όλη η εμπειρία ήταν ένα ανθυπο-Icewind-Dale.

Το NWN2 τώρα με τα expansions του, ήταν ΥΠΕΡΟΧΟ.

@Admiral Όχι, είναι πολύ απογοητευτικό σε σχέση με το Fahreneit. Στην επιφάνεια φαντάζει πλουσιότερο και πιο 'Χόλιγουντ' και στην αρχή θα γουστάρεις, αλλά στην πορεία καταρρέει θεαματικά.

 

[mits@kos]

To Hordes of the Underdark είναι top-notch D&D CRPG. Ας κρατήσουμε ένα επίπεδο.

Uncharted 1,2,3->Γενικότερα όλη η τριλογία πολύ κατώτερη από τα νέα tomb raider και ειδικά το 2 που θεωρείται το καλύτερο ούτε καν. Το 3 πολύ πιο ωραίο και καθόλου εκνευριστικό σαν και αυτό. Καλά το 1 αισχρό

Εκπλήσσομαι και διαφωνώ εντόνως 2-σε-1! Τα έπαιξα όλα μαζεμένα πρόσφατα και τα έχω πολύ νωπά, προσωπικά τα χάρηκα με το παραπάνω. Νομίζω η άμεση σύγκριση της τριλογίας με τα rebooted Tomb Raider είναι άδικη για αρκετούς λόγους. Ένας είναι πως μέχρι και το τρίτο Uncharted κυκλοφόρησε δύο χρόνια πριν το Tomb Raider reboot, το δε πρώτο απέχει 6 ολόκληρα χρόνια, σχεδόν μια "γενιά". Συνεπώς είναι αισθητά παλαιότερα παιχνίδια, ενώ επίσης ενσωματώνουν πολύ λιγότερους μηχανισμούς. Νομίζω επίσης πως είναι πολύ πιο κοντά στο πνεύμα των παλιών Tomb Raider, σε επίπεδο puzzles και exploration, σε σχέση με τη rebooted TR τριλογία (επιφυλάσσομαι, γιατί δεν έχω παίξει ακόμα το Shadow, soon!). Μετά εισέρχονται υποκειμενικές παράμετροι (πλοκή, χαρακτήρες κλπ), οπότε δεν είναι σκόπιμο να φλυαρήσω. Έχοντας πλέον παίξει και τα 5 Uncharted πάντως, είναι εμφανές πως τα νέα Tomb Raider βγήκαν από το καλούπι του Nathan Drake, όχι της παλιάς pointy-boob Lara.

Συμφωνούμε πάντως πως το 3 είναι το καλύτερο εκ των 1-2-3.

 

[Admiral]

@Admiral Όχι, είναι πολύ απογοητευτικό σε σχέση με το Fahreneit. Στην επιφάνεια φαντάζει πλουσιότερο και πιο 'Χόλιγουντ' και στην αρχή θα γουστάρεις, αλλά στην πορεία καταρρέει θεαματικά.

Thanks, βγαίνει από την wishlist. To Beyond: Two Souls το κρατάω;

 

[Borracho]

@Admiral Με κλειστά μάτια! Ιδανικά το παίζεις co-op για τη φούλ εμπειρία, είναι συγκλονιστικό διαδραστικό φίλμ, έχει φάσεις που δεν υποπτεύεσαι καν. Πολύ πιο φιλόδοξο απ' όσο υπονοεί το μάρκετινγκ. Και βέβαια το Detroit: Become Human είναι σκληρό αριστούργημα που αγνοείται εγκληματικά από τον ειδικό τύπο.

@mits@kos Συμφωνώ πως το ΗοΤU ήταν δυνατό D & D, Όχι του γούστου μου (τακτική, σφαγές και skill micromanagement κάπου με κούρασαν όταν είναι μόνα τους, για τη σημαία) αλλά το αναγνωρίζω.

 

[Admiral]

@Admiral Με κλειστά μάτια! Ιδανικά το παίζεις co-op για τη φούλ εμπειρία, είναι συγκλονιστικό διαδραστικό φίλμ, έχει φάσεις που δεν υποπτεύεσαι καν. Πολύ πιο φιλόδοξο απ' όσο υπονοεί το μάρκετινγκ. Και βέβαια το Detroit: Become Human είναι σκληρό αριστούργημα που αγνοείται εγκληματικά από τον ειδικό τύπο.

Για το Detroit έχω άποψη γιατί παρακολούθησα κομμάτι από ένα playthrough του Giant Bomb και μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον.

 

[Borracho]

Σ'αυτά όλο το ζουμί είναι να δεις λίγο να πάρεις μυρωδιά αν σ'αρέσει ο 'αέρας' τους και μετά χώνεσαι τυφλά και το ζεις εφηβικά. Εκεί σε ξετρελαίνουν. Απανωτά playthroughs ή πολύ YouTube χαλάνε τη μαγεία.

 

[Hank]

Προσυπογράφω για το Heavy Rain. Ως λάτρης του Fahrenheit, τοο περίμενα χρόνια ολόκληρα (κάποτε σκεφτόμουνα να πάρω PS3 μόνο για την πάρτη του) και έχω φάει τεράστια απογοήτευση.

 

[nitro912gr]

Σ'αυτά όλο το ζουμί είναι να δεις λίγο να πάρεις μυρωδιά αν σ'αρέσει ο 'αέρας' τους και μετά χώνεσαι τυφλά και το ζεις εφηβικά. Εκεί σε ξετρελαίνουν. Απανωτά playthroughs ή πολύ YouTube χαλάνε τη μαγεία.

έχεις μπλέξει τα account λίγο;

 

[Dim Gian Bot]

έχεις μπλέξει τα account λίγο;

ΔΕΜΑΖΝΟΙΑΖΕΙ! Σημασία έχει ότι επέστρεψε!

 

[Chosen Undead]

Ρε νιτρε το Neverwinter nights κραχτηκε από πολύ κόσμο οπότε για εμένα που το λάτρεψα ανήκει στην αλλη άκρη από το θέμα του τοπικ. Παιχνίδια που αγαπήσαμε και ας τα εκραξε όλος ο ντουνιάς

Aπό τα πιο αγαπημένα μου παιχνίδια ever προσωπικά, είχα καεί ολοκληρωτικά τότε. Αξέχαστο και το Diablo Mod. Αν παίζει ρόλο δεν ξέρω αλλά Baldur's Gate δεν είχα παίξει τότε. Icewind Dale 1 & 2 μόνο, επίσης λατρείες

Έχοντας πλέον παίξει και τα 5 Uncharted πάντως, είναι εμφανές πως τα νέα Tomb Raider βγήκαν από το καλούπι του Nathan Drake, όχι της παλιάς pointy-boob Lara.

Αναμφίβολα. Χρωστάει πολλά η Λάρα στον Νέθαν. Απλά για μένα το Rise of the Tomb Raider είναι έτη φωτός μπροστά από κάθε Uncharted. Δεν έχει αντίπαλο αυτό το παιχνίδι για μένα σε αυτό το είδος. Ενω τα uncharted όπως σωστά είπες σε platform/puzzles τα πήγαν περίφημα στο θέμα πιστολίδι το παράκαναν σε φάση εκνευρισμού. Αδιανόητες ορδές. Στα Tomb δεν με ενοχλούσε το πιστολίδι, πόσο μάλλον στο Rise που ήταν απόλαυση. Το Shadow δεν το έχω τελειώσει και γω ακόμα για να έχω σφαιρική άποψη ενώ σύντομα θα παίξω Uncharted: Golden Abyss καθώς αγόρασα αυτές τις μέρες ps vita. Εννοείται ανυπομονώ και για pc port του Uncharted 4. Ντάξει γενικά ανέφερα τα uncharted σε αυτό το θέμα γιατί κλασσικά τα sony fanboys είχαν λυσσάξει και είχαν θάψει πολλοί τη Λάρα. Εχουν κουράσει που παρουσιάζουν σαν αριστούργημα το οτιδήποτε έχει βγει από τη sony. Σε πολλά παιχνίδια του PS3 είχα πολύ μεγάλες προσδοκίες εξαιτίας αυτού και απογοητεύτηκα εκτός από κάποιες εξαιρέσεις όπως Demon's Souls, Beyond Two Souls & Catherine.

AC 1+2.

Πραγματικά. Και τα 2 τα παράτησα από βαρεμάρα.

 

[Kargios]

Cyberpunk. δεν ειναι τα γκλιτσιζ δεν ειναι τα μπαγκζ, δεν ειναι η μη ταυτιση με τον v. ο κοσμος και τα κουεστς ειναι Α-ΨΥ-ΧΑ. αψυχα. ενιωσα οτι επαιζα το oblivion το 2004. καμια επαφη με κανεναν χαρακτηρα, και ναι, εχω παιξει τα "καλα" side quests. δεν ενιωσα απολυτως τιποτα. μια αφορητη νυστα.

 

[Pain]

Διαβλο 3. Τσαμπαααααα τα 70 ευρουλακια. Ακομα τα κλαιω.

This. Περίμενα να το έχουν αναφέρει περισσότεροι. Ίσως η μεγαλύτερη απογοήτευση για game που έχω νιώσει ποτέ, και άς έγραψα αρκετές ώρες τελικά (έλα όμως, κλικι κλικι και να μην γράψει έστω 500 ώρες το κοντερ; αίσχος).

 

[sandwraith_]

Το να μην αρέσει σε κάποιον το AC 1 το δέχομαι άνετα, αλλα το να μην αρέσει σε κάποιον το AC 2 με κάνει φουλ δυσκοίλιο. Πως γίνεται να μην σας άρεσε το παραπάνω απο υπέροχο soundtrack, το playground της Φλωρεντίας-Βενετίας-Σικελίας, και ο αθεράπευτα γύπας-badass Ezio που μνημονεύεται στο πάνθεον του gaming; Έπρηξα τους δικούς μου να μου πάρουν πρώτη φορά PC το '09 - 14 χρονώ - για να μπορώ να παίξω σπίτι μου την υπερπαιχνιδάρα και όχι απο inernet cafe.

 

[manofsorrows]

Το Outer Wilds δεν με κράτησε όσο θα περίμενα. Στην αρχή μου την έσπασε ο χειρισμός (με gamepad). Γρήγορα συνήθισα όμως και ξεπέρασα αυτό το εμπόδιο. Σαν concept έχει το ενδιαφέρον του, δεν λέω, αλλά μετά από 5 ώρες ενασχόλησης το χω παρατημένο εδώ και κανά δίμηνο και δεν βλέπω πότε και αν θα το ξαναπιάσω. Δεν με ιντριγκάρει αρκετά χωρίς να μπορώ να καταλάβω το γιατί...Ισως με χαλάει η roguelike φύση του.

 

[Kargios]

This. Περίμενα να το έχουν αναφέρει περισσότεροι. Ίσως η μεγαλύτερη απογοήτευση για game που έχω νιώσει ποτέ, και άς έγραψα αρκετές ώρες τελικά (έλα όμως, κλικι κλικι και να μην γράψει έστω 500 ώρες το κοντερ; αίσχος).

πωπω πραγματικα ΝΑΙ. δεν ηταν απλα απογοητευση, ηταν και ΚΑΚΟ παιχνιδι. απο τα παιχνιδια που σε κανουν να αναρωτιεσαι αν γερασες εσυ ή οντως παντα τετοια μαλακια ηταν το διαβλο. κατι τετοιο ενιωσα βλεποντας το σταρ γουορς του τζεη τζεη. εννοειται οτι το παρατησα στο δυωρο πανω, νομιζω οτι η ανθρωποτητα εχει ξεχασει την υπαρξη του ντιαμπλο 3 ρε σεις. οπως και την καινουργια τριλογια σταρ γουορς.

 

[Borracho]

To Diablo 3 ήταν όντως τεράστια ξενέρα πριν δέκα χρόνια που βγήκε. Το έπαιζες με σφιγμένα δόντια για τα νιάτα σου, αλλά δεν έμενε τίποτε. Θυμάμαι πως οι τελευταίες πίστες ήταν b reel από το Starcraft για κάποιο λόγο. Δεν θέλω να ξέρω πως θα μου φαινόταν σήμερα.

Από την τριλογία του JJ θυμάμαι αμυδρά το VII που ήταν soft reboot του IV και ως εκ τούτου, έβγαζε γούστα. Από το VIII το φινάλε, από το IX σχεδόν τίποτα.