Που πηγα φανταρος/που θα θελα να παω/γιατι μισω το στρατο

[vtheofilis]

Στην δικιά μου ΕΣΣΟ, δεν δώσανε. Τα άρβυλα πάντως τα φοράω κάθε μέρα στο κτήμα, και χωρίς πάτους παρακαλώ <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /> .

 

[Chronomancy]

Μιας και το έφερε η κουβέντα γιατί τόσος ντόρος με τα άρβυλα? Φοράω από το Λύκειο κάθε μέρα αρβύλες και έχει τύχει να βγάλω καλοκαίρι ολόκληρο με αρβύλες. Και με τα τελευταία μάλιστα έχω τρέξει κιόλας αρκετά χιλιόμετρα πριν πάρω αθλητικά. ΚΙ όταν λέω φοράω δεν εννοώ τα βάζω και πάω μέχρι τη στάση του αστικού. Περπατάω χιλιόμετρα, πάω στα χωράφια, γενικά ότι κάνω κάθε μέρα.
Ποτέ δεν με ενόχλησαν, εκτός από ένα ζευγάρι που ήθελε απλά λίγο στρώσιμο, και ποτέ δεν έβαλα πάτους.

 

[vtheofilis]

Θέμα συνήθειας είναι, τον 1ο μήνα τραβάς ότι τραβάς, μετά "σπάνε" και είναι μια χαρά. Επίσης είναι και θέμα σχεδίου. Οι "Ελληνικές" , χωρίς μαξιλαράκι, χαλάνε πιο εύκολα, και είναι λιγότερο άνετες. Οι "αμερικάνικες" που έχουν, είναι πιο ανθεκτικές, και πιο άνετες. Εμένα μου έτυχαν αμερικάνικες. Μετά είναι και θέμα σωστής επιλογής. Να διαλέξεις νούμερο που ταιριάζει στο πόδι. Και φυσικά να αλλάζεις κάλτσες κάθε μέρα, και να τις βγάζεις όταν είσαι εκτός υπηρεσίας.

 

[Hellion]

Είναι λίγο και θέμα τύχης να σου κάτσει αρβύλα ΑΚΡΙΒΩΣ στο νούμερο παπουτσιού που φοράς και έξω, όπως εμένα που το μοντέλο που μου έδωσαν είναι ακριβές μέχρι και στα 2/3 του εκατοστού για κάποιο λόγο. Μόλις ανοίξει το δέρμα και βάλεις και κανέναν νορμάλ πάτο, το συνηθίζεις και δεν έχεις απολύτως κανένα θέμα για όλη τη θητεία, χειμώνα-καλοκαίρι.

Παράλληλα βέβαια με τη λοιπή σωστή φροντίδα των ποδιών όπως είπατε παραπάνω, αλλαγή κάλτσας καθημερινά, ίσως και περιποίηση των ποδιών με ταλκ μετά από μεγάλες πορείες κτλ.

 

[electroduck]

<img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /> Σε περίπτωση υποψίας ότι αρχίζουν και βρωμάνε τα στρατιωτικά άρβυλα τηρούμε όλα τα παραπάνω αλλά κυρίως το συνδιασμό καθαρή κάλτσα + ταλκ (εσωτερικά) + daktarin (πούδρα από το φαρμακείο αντιμηκυτιακή).

Ειλικρινά μέχρι το τέλος της θητείας μου τα άρβυλα ήταν χωρίς κανένα πρόβλημα βρώμας. Και μην ακούσω τίποτα "εσείς οι νεότεροι δε πάτε πολύ καιρό στρατό δε πάσχετε απ[ό τέτοιου ειδους προβλήματα". Όχι - η μπόχα είναι μπόχα κύριοι! inch:

 

[lucky shamrock]

Κάτσε ρε φίλε, είναι αναλόγως με τι παπούτσι έχεις συνηθίσει. Εγώ μια ζωή φόραγα αθλητικά παπούτσια. Στο στρατό φόραγα αρβύλα νούμερο 50. Σκέψου πόσο βαριές και άβολες ήτανε. Μόνο τα αθλητικά παπούτσια με βολεύουνε εμένα, ακόμα και στην εξοχή.

 

[Pain]

Chronomancy wrote:
Μιας και το έφερε η κουβέντα γιατί τόσος ντόρος με τα άρβυλα? Φοράω από το Λύκειο κάθε μέρα αρβύλες και έχει τύχει να βγάλω καλοκαίρι ολόκληρο με αρβύλες. Και με τα τελευταία μάλιστα έχω τρέξει κιόλας αρκετά χιλιόμετρα πριν πάρω αθλητικά. ΚΙ όταν λέω φοράω δεν εννοώ τα βάζω και πάω μέχρι τη στάση του αστικού. Περπατάω χιλιόμετρα, πάω στα χωράφια, γενικά ότι κάνω κάθε μέρα.
Ποτέ δεν με ενόχλησαν, εκτός από ένα ζευγάρι που ήθελε απλά λίγο στρώσιμο, και ποτέ δεν έβαλα πάτους.</blockquote>

\m/

Θα φορούσα ευχαρίστως τα άρβυλά μου ακόμα και τώρα (και εγώ από το Λύκειο και μετά δεν έβαλα άλλο υπόδημα) αλλά έπρεπε να εξευγενισθώ για λόγους εργασίας. Αλλά που θα πάει... θα στήσω κάποια στιγμή κάτι δικό μου και δεν θα υπάρχει ανάγκη να ακούω το "να δούμε πότε θα πατήσεις το μούσι σου, χα χα χα" χωρίς να μπορώ να απαντήσω καταλλήλως. Θα γυρίσει ο τροχός...

 

[omen]

Τα πράγματα που κρατήσατε κατά την απόλυσή σας από το στράτευμα τα έχετε φυλαγμένα κάπου για περίπτωση επιστράτευσης, ή π.χ. έχετε μετατρέψει την κάτω παραλλαγή σε βερμούδα για ανέξοδη συμμετοχή σε Χέβι Μέταλ εκδηλώσεις ή/και έχετε δωρίσει το φανελάκι σε πρώην σας που τώρα το χρησιμοποιεί ως ξεσκονόπανο στο ακατάστατο διαμέρισμα του νυν της; :spiteful:

 

[Myrmidonas]

Εμείς παραδώσαμε σχεδόν τα πάντα........

 

[vtheofilis]

Τα περισσότερα φανελάκια τα φοράω στην δουλειά. Έχω βάλει κάνα 2 στην άκρη καλού κακού. Τις παραλλαγές τις έχω κρατήσει προβλεπέ, . Πάντως, αν φτάσουν να επιστρατεύσουν και εμένα (Ι4 οφθαλμολογικό) θα είναι πολύ σκούρα τα πράγματα.
Πάντως, αυτό που γράφει στην σελίδα του ΓΕΣ, ότι σου παρέχουν τα πάντα, είναι παπαριές πλέων, μετά συγχωρήσεως. Ούτε σάκο ταξιδιού, ούτε παντόφλες, ούτε φόρμες και αθλητικά (αν και στα ΛΟΚ, πρέπει να δίνουν ακόμα αθλητικά είδη). Κάνα 2 σειρές πριν από εμένα, φίλος πλήρωσε για τον μπερέ, γιατί δεν τους δώσανε, και απαιτούσανε να; αγοράσουνε, πράγμα απαράδεκτο για τις δεδομένες οικονομικές συνθήκες.
Α, και επειδή έγινε και κάποια σχόλιο πιο πριν. Τα λεφτά που πάνε στις ένοπλες δυνάμεις, πάνε για και για δαπάνες προσωπικού, μόνιμου και επιστρατευμένου. Αφενός γίνονται μεγάλες μειώσεις λόγω της κρίσης, αφετέρου υπάρχει η νοοτροπία να ευημερούν οι αριθμοί, και να είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ' αλεύρι, και γίνεται σε πολλές περιπτώσεις σπατάλη και κάκιστη διαχείριση.

 

[Pain]

Omen wrote:
Τα πράγματα που κρατήσατε κατά την απόλυσή σας από το στράτευμα τα έχετε φυλαγμένα κάπου για περίπτωση επιστράτευσης, ή π.χ. έχετε μετατρέψει την κάτω παραλλαγή σε βερμούδα για ανέξοδη συμμετοχή σε Χέβι Μέταλ εκδηλώσεις ή/και έχετε δωρίσει το φανελάκι σε πρώην σας που τώρα το χρησιμοποιεί ως ξεσκονόπανο στο ακατάστατο διαμέρισμα του νυν της; :spiteful:</blockquote>

Δηστυχώς το θεικό jacket μας έβαλαν να το επιστρέψουμε απροειδοποίητα (μόνο λέει οι κάτοικοι Έβρου μπορούν να το κρατήσουν. Γκάτζοι... τι να πεις, λες και εμείς δεν φάγαμε το χιόνι με το φτυάρι). Τα υπόλοιπα είναι φιλαγμένα μέχρι να έρθει η ώρα να ξαναχρησιμοποιηθούν στο airsoft ή σε περίπτωση που θα ξεκινήσει αντάρτικο πόλεων. Ή ακόμα καλύτερα (και πιο πιθανό από το να ξεσηκωθούν τα ελληνικά μοσχάρια) σε ένα ενδεχόμενο zombie outbreak. (ρε, τι embola, the cake is a lie)

 

[Chronomancy]

Από τον παππού μου έχω μια καραβάνα και μια ξιφολόγχη αφού απολυόμενος είχε 2. <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[Hellion]

Omen wrote:
Τα πράγματα που κρατήσατε κατά την απόλυσή σας από το στράτευμα τα έχετε φυλαγμένα κάπου για περίπτωση επιστράτευσης, ή π.χ. έχετε μετατρέψει την κάτω παραλλαγή σε βερμούδα για ανέξοδη συμμετοχή σε Χέβι Μέταλ εκδηλώσεις ή/και έχετε δωρίσει το φανελάκι σε πρώην σας που τώρα το χρησιμοποιεί ως ξεσκονόπανο στο ακατάστατο διαμέρισμα του νυν της; :spiteful:</blockquote>


Από την σειρά 328 και μετά έχει βγει διάταγμα που λέει πως οι στρατιώτες που απολύονται επιστρέφουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ από όσα χρεώθηκαν, εκτός από το τζόκεϊ, τον μπερέ, και κάλτσες-φανέλες-εσώρουχα (ευτυχώς - το κράτος τουλάχιστον τραβάει μια κόκκινη γραμμή εκεί που τελειώνει η απελπισία και αρχίζει η ξεφτίλα).

Οι μόνιμοι κάτοικοι παραμεθορίου μπορούν να τα κρατήσουν όλα επειδή και καλά μετά την απόλυσή τους εντάσσονται στην Εθνοφυλακή, οπότε εγώ που απολύομαι από Καστοριά ελπίζω να με αφήσουν να κρατήσω τουλάχιστον τις αρβύλες και τις παραλλαγές.

 

[vtheofilis]

Στο τέλος θα μας στέλνουν και τάπερ από το σπίτι με φαγητό, και θα βάζουμε από την τσέπη μας το πετρέλαιο για θέρμανση και οχήματα.

 

[omen]

Πόσα κιλά πήρατε κατά τη θητεία σας; Έχετε γίνει ποτέ μάρτυρες φιλονικίας για επιπλέον νουτέλα/πρόγευμα; :spiteful:

 

[lelos kounelos]

Hellion wrote:
Είναι λίγο και θέμα τύχης να σου κάτσει αρβύλα ΑΚΡΙΒΩΣ στο νούμερο παπουτσιού που φοράς και έξω, όπως εμένα που το μοντέλο που μου έδωσαν είναι ακριβές μέχρι και στα 2/3 του εκατοστού για κάποιο λόγο. Μόλις ανοίξει το δέρμα και βάλεις και κανέναν νορμάλ πάτο, το συνηθίζεις και δεν έχεις απολύτως κανένα θέμα για όλη τη θητεία, χειμώνα-καλοκαίρι.

Παράλληλα βέβαια με τη λοιπή σωστή φροντίδα των ποδιών όπως είπατε παραπάνω, αλλαγή κάλτσας καθημερινά, ίσως και περιποίηση των ποδιών με ταλκ μετά από μεγάλες πορείες κτλ.</blockquote>

τετοια προβληματα εχετε τωρα; τον καιρο που πηγα εγω, μου εδωσαν ζευγαρι που το αποτελουσαν δυο διαφορετικα αρβυλα. ενα με κοντη σολα και ενα με πολυ χοντρη. περπατουσα σαν κουτσος. το δευτερο ζευγαρι το σχεδιασαν για παιδια του δημοτικου. μου ειχαν σφηνωθει τα νυχια στον αστραγαλο.
καποια στιγμη μου εδωσαν κρανος που δεν ειχε λουρακια και ετρεχα να το μαζεψω καθε τρεις και λιγο.

τωρα θα πειτε, ποιος εδενε τοτε τα λουρακια. καποιες στιγμες χρειαζοταν πχ
ειχαμε παει για ανταρτοπολεμο και μεσα στο μαυρο σκοταδι εγινε η μαμακια. ηρθε η σειρα μου να κουβαλησω το παο (Μ67)
(το googlαρα, σιγα μην θυμομουν ποιο μοντελακι ειναι)
μετα απο λιγο ηρθε η κακια στιγμη. επρεπε να πηδηξω με αυτο το πραγμα αγκαλια, απο 4-5 μετρα υψος. μου εφυγε το κρανος και αντε να το βρω μεσα στο σκοταδι και τα βατα που επαιζαν παντου. απο το τρανταγμα μου εφυγαν τα σφραγισματα και χρειαστηκε να μου τραβηξαν την γλωσσα εξω με πετονια για ξιφιες.
εκει που εβαζα το χερι στην τσεπη για να τους το πληρωσω, καποιος εφερε κουτρουβαλες απο το πεσιμο. βρεθηκε με τα μουτρα σε κατι θαμνους και τα δοντια καρφωμενα πανω στο κρανος μου. να ειναι καλα η σειρουλα.
θα μου χρεωναν 800 μυρια ευρω το κρανος του τζων γουεην απο την μαχη με τους απατσι. ειχε σημαδια και απο τις καροροδες.

 

[lucky shamrock]

Δεν πήρα καθόλου κιλά κατά τη διάρκεια της θητείας μου. Ίσα-ίσα που πήγαινα και στο γυμναστήριο του στρατοπέδου.

 

[Pain]

Omen wrote:
Πόσα κιλά πήρατε κατά τη θητεία σας; Έχετε γίνει ποτέ μάρτυρες φιλονικίας για επιπλέον νουτέλα/πρόγευμα; :spiteful:</blockquote>

Τα τελευταία 10 χρόνια είμαι στα ίδια κιλά (αν και πρέπει να πάρω βάρος κάποια στιγμή). Ο ΕΣ κατάφερε να με φτάσει στα 72 κιλά (όταν μπήκα ήμουν 65) αλλά at what cost... η γλυκοζιλιομένη εκεί που είχε έρθει στα ίσια της γαμήθηκε, το συκώτι βάρεσε overload με αποτέλεσμα να μου πρήζουν πάλι τα παπάρια για βιοψίες και λοιπές μαλακίες που πρέπει να ξανακάνω κλπ.

Κάπου έχω και φωτογραφίες πριν και μετά εν τω μεταξύ. Το χειρότερο ήταν ότι τα κιλά ήταν καθαρό λίπος ουσιαστικά, παρά το τρέξιμο σκάψιμο. Υποθέτω πως ο συνδυασμός τηγανιτής πατάτας, λουκάνικου από κάποιον καρμοίρη που πάτησε νάρκη, ομελέτας από αυγά βροντόσαυρου και καριόκας από το ευλογημένο μηχάνημα σε καθημερινή βάση δεν ήταν καλός συνδυασμός. Επίσης το τσίπουρο + η άχνη ζάχαρη και οι σταφίδες που έδιναν για τις σκοπιές το χειμώνα σίγουρα δεν βοήθησαν (ντάξει η άχνη ήταν overkill, δε νομίζω ότι κανείς έφαγε ποτέ)

 

[lelos kounelos]

γυμναστηριο;;;;;;;;;;;; :blink: :huh:

εγω προς το τελος της θητειας μου ειχα φτασει τα 85 κιλα ανευ λιπους, στεγνος (χωρις σβερκο,ταυρακι,τουμπανο,σφιχτης κ.α)
δηλαδη 15 κιλα+
τοτε δεν ειχαμε γυμναστηρια, playstation, τηλεορασεις,σουβλατζιδικα,μπαρ και σαουνα.
στην καλυτερη ειχαμε μηχανημα που εβγαζε καφεδες-νερο με σκουρια και ζεστες σοκολατες-νερο με μαυρη κοπρια.
επαιζαν κουβερτες που πανω εγραφαν βασιλικη προνοια. αληθεια.

..............και γκρινιαζετε;

 

[Pain]

Καλά τα κρεβάτια ήταν έπος από μόνα τους.

Θέλω να ακούσω high score παλαιότητας. Τι ημερομηνία είχε "γραμμένη" επάνω η πιο παλιά κουβέρτα που αντικρίσατε;

Γραμμένη:
- Ραμμένη επάνω με την κλασική κιτρινο-κατι κλωστή.
- Ετικέτα
- Αίμα
- Κάτι άλλο που κάνει ρίμα με το αίμα και αρχίζει από Σπε.

Προσωπικό ρεκόρ (κουβέρτα στο διπλανό κρεβάτι στη μονάδα, ραμμένη ημερομηνία): 1937