Η συγκομιδή αυτού του κειμένου γίνεται σε ένα κινητό, δίχως ταπατολκ (μη σκούζι για το "άναρχο" γραπτό μου.)
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Δήλωση του μεταπτυχιακού και έτοιμοι για τα αποτελέσματα.
Πέφτει η έγκριση και ξαφνικά σκάει και το σημείωμα κατάταξης. Οδηγούμαστε στην απόφαση του "ρίξε αναβολή στο μεταπτυχιακό και σβήσε κι αυτή τη γραμμή από το bucket list".
Ερωτήσεις, απαντήσεις, ιστορίες και στιχομυθίες σε "TOP 10 ΠΡΑΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ". Όλα λάθος, μα συνάμα και όλα σωστά, διότι ο καθένας βιώνει και επεξεργάζεται την κάθε κατάσταση διαφορετικά.
Το σημείωμα γράφει για το 9ο ΚΕΝ Καλαμάτας. Πρώτη φορά σε αυτή την πόλη και τελευταία στιγμή τακτοποιώ τις εκκρεμότητές μου.
Το ταξίδι Λαμία - Καλαμάτα έγινε σε δύο δόσεις, διότι δεν προλάβαινα άλλες μέρες. Φτάνω στην Αθήνα και από εκεί τραβάω πλώρη για τα ΚΤΕΛ. Φυσικά, υπήρχε όλο το INSOMNIA μαρκετπλεης για εκπληκτικές προσφορές σε γυαλιά, ακουστικά και χρησιμοποιημένα προφυλακτικά των Αγίων Σαράντα.
Μπαίνω στο ΚΤΕΛ και μου σκάει δίπλα θεούσα ΕΛΛΗΝ, η οποία έπιανε αρκετό χώρο με τα πράγματα της.
Φυσικά και άλλαξε θέση, όταν μύρισε το μπασταρδεμένο DNA μου ή μπορεί να φταίει το σουβλάκι που άνοιξα και δάγκωσα μπροστά της, για να της τη σπάσω και να αλλάξει θέση (μπας και κοιμηθώ μες στο ΚΤΕΛ, διάολε).
Ο μπροστινός παρακολουθούσε φιλοσοφικές διαλέξεις του Βελόπουλου, σε κάτι αρχαίες εκπομπές του και γενικά, το όλο κλίμα ήταν έτοιμο να πάρει την Πόλη.
Φτάνω αργάμιση στην Καλαμάτα και ψάχνω μέρος να κοιμηθώ (παρουσιαζόμουν πουρνό πουρνό). Βρίσκω ένα διαμέρισμα στην προνομιακή τιμή των 57 ευρώ. Ο ιδιοκτήτης του καταλύματος ήταν ελπιδοφόρος καθηγητής πληροφορικής σε δημόσιο σχολείο (δεν ήξερε απολύτως τίποτες) "χαίρομαι που βλέπω ελληνικά επίθετα. Έχω βαρεθεί να δίνω το διαμέρισμα μου σε αλλοδαπούς"
Ο τύπος ήταν πχιο μαύρος και από τη σκιά του Λουκυ Λουκ, το άσπρο σπορτεξ, με τη λευκή ιδρωμένο επένδυση για φανελάκι, σου έδινε vibes Μενιδίου και πάνω. Τον ενημέρωσα πως είναι να αφήσω τις επόμενες μου μέρες στο κέντρο της Καλαμάτας. Τα μάτια του άστραψαν και άρχισε να ρίχνει προσφορές για τα υπόλοιπα διαμερίσματα που έχει "αν σου σκάσει η οικογένεια, ρίξε ειδοποίηση για να τους τακτοποιήσω. Ααα, και μην ανησυχείς για την καθαριότητα εδώ πέρα. Γιαυτό έχουμε τις αλλοδαπές στη πόλη."
Fast forward και μετά από κάτι ατασθαλίες, φτάνω στη μονάδα και αρχίζουμε να παίρναμε τα προκαταρκτικά.
"Έχεις το παιδικό βιβλιάριο υγείας;"
ΟΥΧΙ
"Οκ, θα σου κάνουμε 2 εμβόλια"
Κάνουμε στάση Ιησού Χριστού και αρχίζει να πέφτει το υγρό ύδωρ στις φλέβες μας. Κάμποσοι κομάντος, ήταν έτοιμοι να τα παρατήσουν, μιας και υπήρχε φοβία στις βελόνες.
Μετά υπήρχε ένα χαρτί που σημείωνε κάνεις με "λίγο-πολύ" τα ψυχολογικά του, έπειτα πήγαινες με αυτό το χαρτί στον ψυχίατρο/ψυχολόγο και κάνατε talk-talk.
Για κάνα τέταρτο μιλάγαμε περί ανέμων και υδάτων. "ΚΑΛΑ ωρέ, δε θα πούμε τίποτες για αυτά που σημείωσα στο χαρτί; ", ο γιατρός ανασηκώνει το βαριεστημένο πρόσωπο του και μου λέει "πίστεψε με, είσαι μια χαρά. Πέρνα καμιά βόλτα, κερνάω καφέ" και φύγαμε.
Ρουχισμός, θάλαμος, αου-αου και πρώτες γνωριμίες με τα παιδιά.
7 νομα σε ένα δωμα. Είχε παιχτεί απαγόρευση για τη χρήση της πάνω κουκέτας.
Οι πρώτες αντιδράσεις ήταν οι αναμενόμενες:
"Μαμά, το φαγητό δεν είναι καλό εδώ. Μας δώσανε αναλατα μακαρόνια"
"Έλα μπαμπά. Βάλε τον αρχιεπίσκοπο να με μεταθέσουν σπίτι μου. Εδώ φωνάζουν και είναι στρατόκαυλοι"
"Μπήκε μια ακρίδα στο δωμάτιο. ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ! "
"Ξέρετε που είναι η ντουλάπα μας για να βάζουμε τα ρούχα μας; "
"POS δεν έχει το ΚΨΜ? Δεν υπάρχει κάνα wifi εδώ; "
"Σκέφτομαι να κάνω παράπονα για τους θαλάμους. Πρέπει να βάλουν τουλάχιστον κάνα ανεμιστήρα εκεί μέσα. Δεν είναι πράματα αυτά! "
Στα παραπάνω δεν έλειψαν οι σφιχτερμανς που ήταν φουλ στο "ΨΙΤ, ΕΓΩ ΚΑΝΩ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΤΩΡΑ", όπου στη πρώτη τους επαφή με τις τούρκικες, έπαιξε λιποθυμία και επείγοντα (ένας μαλάκας, χτύπησε το κεφάλι του και είπε πως καλύτερα νεκρός, παρά να δεχτεί να κάτσει σε στρατόπεδο με τούρκικες).
Σε γενικές γραμμές έπαιξαν μπόλικες λιποθυμίες, κλάματα, σπαραγμοί και κραυγές αγωνίας.
Μετά από 2-3 μέρες, μας την έκαναν αρκετοί για τον κρουαζιερόπλοιο του Baphomet.
Αυτά τα ολίγα με το 1ο μέρος.
Ξέρω πως ήταν ένα φλύαρο τίποτα, αλλά ευελπιστώ να το βρω στη συνέχεια με τις λοιπές μέρες.
Στις οποίες τα θέματα, θα είναι ολίγον πχιο επικεντρωμένα και όχι τόσο πασπαρτού
(Τουαλετοφύλακες, Ρουφ από τις πρώτες μέρες, διανυκτέρευση στο 401 και τα λοιπά που μέλλει γενέσθαι).
Φασαίος Larianός
Approval of the Admiral
Fighting stocism with stoicism
Order of Alucard
www.enoplos.gr
