Προτάσεις για ταινία

[lelos kounelos]

Το θέμα είναι να μη γινόμαστε κόπανοι με όποιον δεν βρίσκεται στην ίδια συγκυρία με μας.

Το θεμα ειναι η διαθεση που πρεπει να εχουμε οταν βλεπουμε παλιες ταινιες, γιατι το ελαττωμα της συγκεκριμενης ταινιας ειναι η παλαιοτητα. Σε καποιες ταινιες ο χρονος δεν καθεται πολυ καλα. Ειμαι σιγουρος οτι οταν βγηκε η ταινια, κανενας δεν ειπε την λεξη cringe. Αυτο για μενα σημαινει οτι την ειδες με πολυ νεωτερα "προτυπα".
Το δευτερο θεμα ειναι οτι η συγκεκριμενη ταινια δεν προσπαθει να πεισει για τιποτα. Ειναι ο απολυτος χαβαλες και θεωρω οτι ειναι μια πολυ παρεξηγημενη ταινια. Εγω ειμαι σιγουρος οτι ο κοσμος δεν επιασε το νοημα. Ενα αλλο θεμα ειναι η τρομερη πιεση που επεσε οταν την γυριζαν. Το οτι δεν σου αρεσε η ταινια ειναι αλλο θεμα.

 

[maladroid]

Όταν βγήκε η ταινία δεν ξέραμε καν το cringe ως όρο. Το αν το νιώθαμε και δη στη συγκεκριμένη ταινία είναι άλλο θέμα.

Υπάρχουν ταινίες που γερνούν καλύτερα από άλλες. Υπάρχουν κι άνθρωποι που γερνούν καλύτερα από άλλους. Γι'αυτό μίλησα για συγκυρίες και με τη συγκεκριμένη ταινία τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που την είδα το πράγμα δεν λειτούργησε. Έχω δει πολλές ταινίες εκείνης της εποχής, είτε ως μαθητής είτε αργότερα. Αυτή μου είχε ξεφύγει.

Τέλος, δεν κατάλαβα τι εννοείς όταν λες ότι την είδα έχοντας κατά νου νεώτερα πρότυπα αλλά αν μιλάς π.χ. για Marvel τότε κάνεις λάθος. Ήξερα τι έβαλα να δω.

 

[maladroid]

Νέα γύρα ταινιών, αυτή τη φορά με άρωμα Όσκαρ (προφανώς δεν τις είδα όλες σήμερα, απλά τις γκρουπάρω κάτω από την ομπρέλα των βραβείων).

Aftersun: Από τα πιο πολυσυζητημένα indie darlings των τελευταίων ετών. Ένα κορίτσι στο κατώφλι της εφηβείας κι ο 30ρης πατέρας της περνούν μια εβδομάδα σε οικονομικό θέρετρο της Τουρκίας. Απλή, νατουραλιστική προσέγγιση, με καθημερινούς διαλόγους και όμορφες ερμηνείες. Δυστυχώς, τα νοήματα και ο συναισθηματικός πυρήνας της ταινίας δεν μου μίλησαν ιδιαίτερα και στο τέλος έμεινα με μια γλυκόπικρη γεύση στο στόμα. Έχει κάποια ενδιαφέροντα πλάνα και μια γλυκιά αμεσότητα, απλά δεν ήταν για μένα,
6/10

The Banshees of Inisherin: Ο Κόλιν Φάρελ είναι ένας ανθρωπάκος με μάλλον βαρετή ζωή, όπως κι οι περισσότεροι κάτοικοι του μικροσκοπικού νησιού του ανοιχτά της Ιρλανδίας. Η νωχελική αυτή καθημερινότητα διαταράσσεται όταν μια μέρα ο καλύτερός του φίλος του κόβει την καλημέρα, χωρίς να του εξηγήσει το γιατί. Το πράγμα διαρκώς χειροτερεύει όσο το πείσμα του να μάθει τι τρέχει και να ξανακερδίσει τη φιλία του Κόλμ οδηγούν σε ολοένα και πιο ακραίες ενέργειες εκατέρωθεν. Αρκετά παράξενη ταινία αλλά ταυτόχρονα πολύ ανθρώπινη και συγκινητική. Η απώλεια, η ματαιότητα, η μοναξιά, η αναζήτηση ταυτότητας, όλα παρουσιάζονται ανάγλυφα μέσα από ένα πικρά κωμικό πρίσμα, τα υπέροχα νησιωτικά τοπία (καταπληκτική φωτογραφία) και τις εξαιρετικές ερμηνείες. Ιδιαίτερη αλλά ουσιαστική ταινία.
8/10

Oppenheimer: Επιβλητικό και αρκετά βαρύγδουπο φίλμ, κάπως επιτηδευμένα αγχωτικό και "ψυχρό", όπως οι περισσότερες ταινίες του Νόλαν. Δυνατές ερμηνείες από το αστεράτο καστ με το στοιχειωμένο βλέμμα του Murphy να έχει τον πρώτο λόγο. Δεν βαρέθηκα, παρά τη μεγάλη διάρκεια, ούτε όμως ένιωσα και το δέος που περίμενα. Ένα τίμιο οσκαρικό δράμα, ίσως υπερβολικά "κλινικό" για τα γούστα μου.
7/10

Barbie: Το ίντερνετ αποφάσισε ότι πάει πακέτο με το Oppenheimer και ποιος είμαι εγώ που θα πάω κόντρα; Γενικά ευχάριστο ταινιάκι, με πολύ ωραία σκηνικά/κοστούμια/μουσικές, αρκετά αφελές σενάριο (σε ενοχλητικό βαθμό, από ένα σημείο κι έπειτα), και μια έκδηλη αγωνία να ξορκίσει την κληρονομιά της κούκλας με κάπως επιτηδευμένα φεμινιστικά μηνύματα περί γυναικείας ενδυνάμωσης και κατάλυσης της πατριαρχίας. Απολαυστικός ο Ryan Gosling, αστραφτερή η Margot Robbie, και πειστική η America Ferrera, αν και της έδωσαν ένα άχαρο speech/TED talk για το σύγχρονο ρόλο της γυναίκας που δεν κρύβω ότι με κρίντζαρε ελαφρώς.
5.5/10

 

[Tony Corvus]

Είδαμε το δεύτερο μέρος αυτής της τριλογίας, όπου η αφήγηση της περιπέτειας και οι επικές μάχες σώμα με σώμα αναδεικνύονται με αιχμηρή λεπτομέρεια.
Μια διαφορετική, αλλά καλοδεχούμενη στροφή από αυτήν των βιβλίων, εγγίζει το σεναριακό υπόβαθρο αυτής της συνέχειας και "απλά καθοδηγεί" το οπτικοακουστικό της υπόθεσης.
Ο Σαλαμες καταφέρνει να εξελίσσει με επιδεξιότητα έναν χαρακτήρα που εναλλάσσεται μεταξύ ταπεινότητας και εκδίκησης και βλέπουμε πως έχει ταλέντο ο νεαρός (φάνηκε και στα βραβεία του Ντοριτο Ποουπ. Την ώρα που ανακοίνωνε τη νίκη του BG3).
Ο Villeneuve διατηρεί μια αμιγώς απρόσμενη συνοχή και ένταση στο έργο του, δίνοντας έμφαση στην ανθρώπινη διάσταση της ιστορίας.
Σε σημεία ο έντονος ρυθμός του 2ου Part, εξαλειφθεί την νωχελική μυσταγωγία που είχε χτίσει το 1ο και νιώθεις προς το τέλος πως "ξεπετα" πράγματα.
Στη τελική όμως, δε φτάνουν αυτά για να αμαυρώσουν τη συνολική εμπειρία που σε σημεία ξεπερνά και τις ανατριχίλες που βίωσες στις θεάσεις του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και Star Wars στην κινηματογραφική αίθουσα.

8.5/10

 

[lelos kounelos]

Τέλος, δεν κατάλαβα τι εννοείς

Συνεχισε φιλε μου το θεαρεστο εργο σου, ειπα να τρολαρω λιγο, οσο παταει η γατα, για το θριλ οφ δι μομεντ.
Το The Banshees of Inisheri ειναι πραγματι πολυ καλο ταινιακι.

 

[captain kal]

Είδαμε το δεύτερο μέρος αυτής της τριλογίας, όπου η αφήγηση της περιπέτειας και οι επικές μάχες σώμα με σώμα αναδεικνύονται με αιχμηρή λεπτομέρεια.
Μια διαφορετική, αλλά καλοδεχούμενη στροφή από αυτήν των βιβλίων, εγγίζει το σεναριακό υπόβαθρο αυτής της συνέχειας και "απλά καθοδηγεί" το οπτικοακουστικό της υπόθεσης.
Ο Σαλαμες καταφέρνει να εξελίσσει με επιδεξιότητα έναν χαρακτήρα που εναλλάσσεται μεταξύ ταπεινότητας και εκδίκησης και βλέπουμε πως έχει ταλέντο ο νεαρός (φάνηκε και στα βραβεία του Ντοριτο Ποουπ. Την ώρα που ανακοίνωνε τη νίκη του BG3).
Ο Villeneuve διατηρεί μια αμιγώς απρόσμενη συνοχή και ένταση στο έργο του, δίνοντας έμφαση στην ανθρώπινη διάσταση της ιστορίας.
Σε σημεία ο έντονος ρυθμός του 2ου Part, εξαλειφθεί την νωχελική μυσταγωγία που είχε χτίσει το 1ο και νιώθεις προς το τέλος πως "ξεπετα" πράγματα.
Στη τελική όμως, δε φτάνουν αυτά για να αμαυρώσουν τη συνολική εμπειρία που σε σημεία ξεπερνά και τις ανατριχίλες που βίωσες στις θεάσεις του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και Star Wars στην κινηματογραφική αίθουσα.

8.5/10

Έδειξε ταξίδι στο διάστημα, με navigator (όπως οι παλιότερες μεταφορές) ή το κατάπιε πάλι?

 

[Tony Corvus]

Έχει ξεπετάξει και αλλάξει κάμποσα πράματα από το source material... Ένα από αυτά είναι και το παραπάνω. Ίσως δείξει τίποτες στο 3ο part, αλλά το βλέπω ολίγον δύσκολο.

 

[Admiral]

Έχω πολύ καιρό να δω ταινία εκτός Marvel, συνήθως όταν έχω χρόνο προτιμώ να παίξω κάποιο game.

 

[Adhan]

 

[Tony Corvus]

Έχω πολύ καιρό να δω ταινία εκτός Marvel, συνήθως όταν έχω χρόνο προτιμώ να παίξω κάποιο game.

Έτοιμο σε έχω:

 

[maladroid]

Lilja 4-ever: Φτώχια, εξαθλίωση, σκατοψυχιά, και σωματεμπόριο κάπου στα λείψανα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Σκληρή ταινία με πρωταγωνίστρια μια απελπισμένη έφηβη που ονειρεύεται να αφήσει πίσω της τον εφιάλτη μια για πάντα, αλλά τον βρίσκει διαρκώς μπροστά της. Low budget αλλά αποτελεσματική χάρη και στις ταιριαστά ημι-ερασιτεχνικές ερμηνείες. Μαύρισε η ψυχούλα μου.
7.5/10

Dune Part Two: Το πρώτο Dune δεν με κέρδισε, αλλά οι αποθεωτικές κριτικές με τράβηξαν στην αίθουσα για το Part Two και δεν το μετάνιωσα. Επιβλητικό, καθηλωτικό, πληθωρικό, και με εξαιρετικό ρυθμό, μου έδωσε όλα όσα θέλω από ένα blockbuster χωρίς να προσβάλει τη νοημοσύνη μου. Κάποια (ηθελημένα?) κενά και άλματα στην αφήγηση δημιουργούν μια προσωρινή σύγχυση, αλλά ο σκηνοθέτης σου δίνει τελικά όλα τα κομμάτια του παζλ για να βγάλεις άκρη χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Πολύ καλός ο Σαλαμέ, αγέρωχη η Φέργκιουσον, δυναμική και ανθρώπινη η Ζεντάγια μέσα σε όλες τις εκκεντρικές παρουσίες τριγύρω. Γενικά το all-star καστ τα έβγαλε τα λεφτά του, αν και κάποιοι χαρακτήρες φλερτάρουν έντονα με την καρικατούρα (π.χ. ο ρόλος του Μπατίστα κι ο ψυχάκιας πρίγκιπας των Χάρκονεν). Από εκεί που ήμουνα ψιλοαδιάφορος για το saga, τώρα ανυπομονώ για το τρίτο κεφάλαιο.
8.5/10

 

[nitro912gr]

Το πρώτο πως και δεν σε κέρδισε; Έχοντας διαβάσει και το βιβλίο για μένα ήταν ακριβώς αυτό που θα ήθελα να δω ως μεταφορά.
Τι σε χάλασε;

 

[Adhan]

Το πρώτο πως και δεν σε κέρδισε;

Είναι απλά ο maladroid. Με κάτι πρέπει να παππουδιάσει (sic).
Εδώ έκανε στο προηγούμενο σχόλιο στελθ έντιτ για να κόψει μισή μονάδα από όλα.
Classic.

 

[lelos kounelos]

O @maladroid εχει βαλθει να μας ριξει στο αλκοολ.

 

[maladroid]

Κάνω συχνά τέτοια edits, ειδικά λίγο μετά το ποστάρισμα, γιατί συνειδητοποιώ ότι οι βαθμολογίες είναι (και) σχετικές, οπότε προσπαθώ να μην αδικήσω κάποια ταινία έναντι μια άλλης.

Anyway, αναφορικά με το Dune, δεν έχω διαβάσει τα βιβλία και γενικά είμαι άσχετος από lore, χαρακτήρες κτλ. Η πρώτη ταινία δεν ήταν άσχημη αλλά μου φάνηκε κάπως χλιαρή και κατακερματισμένη. Μάλλον επειδή εισήγαγε αρκετούς χαρακτήρες/φατρίες/έννοιες κι έκανε setup πολλά πράγματα ταυτόχρονα, τα οποία δεν προλάβαινα να αφομοιώσω. Τώρα που μπήκα στο κόλπο θα κάτσω να την ξαναδώ κι ίσως αλλάξω γνώμη. Πάντως στο Part Two δεν χρειάστηκα καν επανάληψη, η ταινία με άρπαξε κατευθείαν από το λαιμό και πήγε μαμιώντας ως το τέλος.

 

[Norshgaath]

Ειδα και γω το dune part 2...δε με ενθουσιασε με τα αρκετα αλματα αλλα και τις ψιλοακυριλες στη παρουσιαση διαφορων σκηνων πχ στη τελικη επιθεση να δειχνει καμια δεκαρια σκουλικαντερες να πηγαινουν σα λεωφορεια/τρολλει και κτελ μαζι διπλα διπλα, η να ζοριζονται ολοι οταν ταξιδευουν στο νοτο και ο αλλος να σηκωνεται αραχτος να μιλησει στη γκαστρωμενη κλπ , προς το τελος το εσωσε βεβαια.
Ηχος και φωτογραφια/εφε υπεροχα. Κανα 7-7.5/10

 

[Tony Corvus]

Κανα 7-7.5/10

Σε άλλα νέα:


Me gusta...

 

[Chronomancy]

Μόλις γύρισα κι εγώ από την προβολή του Dune Part 2.

Spoiler: Spoilers?

Δεν θα πω ότι ξετρελάθηκα. Περισσότερο μου άρεσε το imax παρά η ταινία. Εντυπωσιακά εφέ, φοβερή επιλογή σκηνικών για ακόμη μια φορά, τα οποία κουμπώσαν τέλεια με την φωτογραφία και τις παλέτες του Villeneuve. Από την άλλη, σκηνοθετικά δεν ένιωσα ότι έκανε το κάτι παραπάνω για αποδώσει κάποιες σκηνές όπως θα τους έπρεπε. Μου έβγαλε λίγο διεκπεραιωτικά συναισθήματα.
Θα συμφωνήσω ότι το σενάριο ήταν λίγο βεβιασμένο με τα πέρα δώθε, πανω κατω και σε σημεία άφηνε κενά, όπως στην σχέση Paul & Chani, τις αποφάσεις του αυτοκράτορα, τις επιθέσεις στον βορρά και την επικήρυξη του πολέμου στις άλλες φατρίες.

Κρατάω μια μικρή πισινή μόνο και μόνο επειδή βλέποντας το recap διαπίστωσα ότι είχα χάσει κάποιες σκηνές από το πρώτο, λόγω της κουτσουρεμένης έκδοσης που είχα δει τότενες.

 

[Admiral]

Ένας ήταν ο μεγάλος Βιλνέβ, ο οδηγός της φόρμουλα ένα. Ο άλλος μετά το όντως καλό Arrival κυκλοφορεί την μία βαρεμάρα μετά την άλλη.

 

[munkinnousu]

Είδα Damsel (2024) 6.3 | Action, Adventure, Fantasy στο Netflix, κάποιος είδε το κενό στις ταινίες Χιονάτη / Lara Croft σε woke βασίλειο και σκέφτηκε ότι αυτό ήταν μία καλή ιδέα. Τίποτα το ιδιαίτερο, κάποια ενσημάκια για Ray Winstone και Robin Wright και την πρόεδρο της καρδιάς μας Αβασαράλα. Ξεχάστηκε ήδη.