Άψογο οπτικοακουστικά το Αουτράιντερς. Γκέιμπλεϊγουαϊζ ένα ψιλοτζενέρικ γραμμικό πίου πίου με σκιλς και λούμποξ είναι, αλλά οκ άρτιο σε όλα. ΕΚΤΟΣ από δύο πράματα. Αόρατοι τοίχοι που σε κόβουν κάποιες φορές σε άκυρα σημεία, αλλά ίσως και να φταίει που περίμενα ψιλοανοιχτό κόσμο προς εξερεύνηση. Μλκ όπως και να έχει να μη τελειώνει ο χάρτης οτπικά, αλλά να μη σε αφήνει να πας κατά 'κεί. Ευτυχώς δεν το κάνει συχνά όσο έπαιξα. Και το κόβερ ή το σκαρφάλωμα που λόγω γραμμικότητας γίνεται αποκλειστικά όπου θελήσει το γκέημ. Πλατφόρμες που θα περίμενες να ανεβαίνει με τα χίλια, αν δεν πας πιο δίπλα που είναι η περιοχή σκαρφαλώματος δεν κάνει τίποτα. Το ίδιο με το κόβερ. Ντιβίζιο πχ βλέπεις κάτι που θα μπορούσε να σε καλύψει; Σε καλύπτει. Εδώ πατάς κόβερ σα τον χαζό, δε κάνει τίποτα και πας δεξιά αριστερά στο τοίχο μέχρι να βρεις το σημείο που σε αφήνει να καλυφτείς. ΙΣΩΣ να ήταν και μπαγκ, τώρα που το σκέφτομαι. Και η ιστορία παρακολουθείται ευχάριστα, αν και δεν εμβάθυνα. Την περνούσα λίγο βιαστικά, για να την πιάσω πιο ζεστά όταν κι άμα ασχοληθώ. Χάμπολ θέλοντος και τσόις επιτρέποντος. Κοόπ δε δοκίμασα, αν κι έφτασα στο σημείο που ανοίγει. Λογικά θα βγάζει έξτρα γούστα εκεί.