- Joined
- Oct 8, 2013
- Messages
- 10,751
Μόνο που ουδεμία σχέση έχει όλο το εθιμο με θέματα ηθικής και ζωοφιλία. Ολόκληρη η νηστεία, με τους κανόνες μέσα στο έτος περί διαφορετικών τροφών οδηγιων, αποτελεί έναν διατροφικό οδηγό και αν θες μια κοινωνική πυξιδα προσμονης για τα λαικα στρώματα τα οποία έτσι κι αλλιως έτρωγαν κρέας ελάχιστες φορές μέσα στο έτος. Λέγοντας τους ότι δεν πρέπει να φας γιατί ετσι λέει το εκάστοτε βιβλίο, αλλά μετά θα ψήσει όλο το χωριο αρνιά, του δίνεις μια προσμονή και μια ανακούφιση.Ένα από τα πλέον αγαπημένα πιάτα του Πάσχα (και όχι μόνο!)! Από παιδάκι θυμάμαι τον παππού μου που ξυπνούσε από τα αχάραγα το πρωί της Κυριακής του Πάσχα για να καθαρίσει/προετοιμάσει και να τυλίξει τα έντερα γύρω από την σούβλα. Όταν είδα τα έντερα για πρώτη φορά στην αρχική τους μορφή μέσα στην λεκάνη με το ξύδι και μου εξήγησαν τι και πως (ειδικά για την λειτουργία του εντέρου για την οποία ως παιδάκι δεν είχα ιδέα, πόσο μάλλον για το ξεντέριασμα ενός ζώου του οποίου την μορφή είχε το αγαπημένο μου κουκλάκι του "νάνι") δεν σου κρύβω πως ξέρασα και πως αρνούμουν πεισματικά να το ξαναβάλω στο στόμα μου! Δεν μας έφτανε το πτώμα του μωρού που γύριζε στην σούβλα, είχαμε και τα σωθικά του σε γαϊτανάκι να γυρίζουν από κάτω. Για πολλά χρόνια μισούσα το Πάσχα και δεν ήθελα τίποτα να μου θυμίζει αυτή την μέρα το βάρβαρο εκείνο έθιμο. Με τα χρόνια κατάλαβα πως δεν φταίει το Πάσχα καθ' αυτό, μα η λοξή αντίληψη του ανθρώπου του τι εστί Θεός της αγάπης και της συμπόνιας και πως θα πρέπει να εορτάζεται η νεκρανάστασή του. Σίγουρα όχι με τον θάνατο κάποιου άλλου! Μπορώ να γιορτάζω όπως όλοι. Μπορώ να χορεύω, να τραγουδάω και να γελάω με την οικογένειά μου χωρίς να διαλύσω μια άλλη. Μπορώ να σουβλίζω. Λαχανικά. Μπορώ να τρώω. Vegan φαγητά που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν σε γεύση, μυρωδιά, υφή ή μορφή! Ένα από αυτά είναι και το vegan κοκορέτσι μου και μαζί θα το φτιάξουμε βήμα-βήμα:
Απο το λινκ του κοκακολα με το βιγκαν κοκορετσι απο πανω
![]()
![]()
![]()
Περαν αυτού, οι διατροφικές οδηγίες μέσω των οργανωμένων θρησκειών αποσκοπούσαν και στην διασφάλιση της υγείας των πολιτών σε εποχές που το προσδόκιμο ζωής ήταν χαμηλό και από αγνοια έτρωγαν ότι να ναι. Ειτε μιλάμε για την αρχαία Σπάρτη, είτε για την Ρώμη, είτε για τους μουσουλμάνους, όλο το συνταγολόγιο στήθηκε με σκοπό την ευζωια του λαού για να μπορέσει να εργαστεί, να προσφερει ότι έχει να προσφέρει και να εν τελεί να πάει να πολεμήσει. Πιο ξεκάθαρο παράδειγμα από τους μουσουλμάνους στο τελευταίο δεν υπάρχει. Ο λόγος που δεν τρώνε χοιρινό, διότι τότε ήταν κυριως παστό, και δεν πίνουν αλκοόλ ξεκίνησε από την έλλειψη πόσιμου νερού στην μέση Ανατολή , και ειδικά εν μέσω σταυροφοριών, αυτη τους η διατροφική συνήθεια τους οδήγησε σε ένα παραξενο πλεονέκτημα έναντι των ευρωπαίων που πρώτα μπεκροπιναν και μετά λύσσαγαν για νεράκι. Όπως επίσης και το ραμαζάνι, όπου τους έλεγαν μην παραπονιέσαι που βγήκε συσσίτιο, έτσι κι αλλιώς το γράφει και στο κοράνι, δεν πρέπει να φας.
Κάποια στιγμή είχα βρει κι ένα σχετικό βιβλίο στην Πολιτεία αλλά το τσιγκουνεύτηκα. Οπως και να χει όμως, η διατροφική ιστορία της ανθρωπότητας παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και αναιρεί σε πολλά θεμελιωδη ζητήματα τα οποία θέτουν οι βιγκαν σήμερα.
Σε αλλά βιγκαν νέα, επειδη βαρέθηκα τα κλασσικά σνακ, έφτιαξα ένα πραμα που μοιαζει με μπάρα, με φακές, ρεβύθια, τσια, φαγοπυρο και για να σφιξουν τα δένω με μέλι, λίγο σιρόπι από σφενδαμο και ένα μέρος αλεσμένου ρεβιθιού, αντί για αλευρι. Μόλις τους δώσω φόρμα, τα βάζω στο γκριλ για λίγο να στεγωσουν καλά και επειδη πρόκειται για ξηρά τροφή, τα κουβαλάω όπου να ναι και χωρίς να αγχώνομαι μην λερώζουν, λιώσουν κτλ.