Concordia (Venus μάλλον) ή Viticulture Essential Edition;
Ωραίος ο Stegmaier, αλλά το Concordia είναι πάρα πολύ υψηλά (και πολύ φθηνότερο το βασικό) για κάποιο λόγο. Πολύ απλό στην ιδέα, πολύ βαθύ στη στρατηγική, παίζει άνετα 2 παίκτες, φτάνει μέχρι πέντε. Το Venus έχει διχάσει αρκετό κόσμο. Το co-op φαίνεται ότι είναι μέτριο, ο μόνος λόγος για να το πάρει κανείς είναι επειδή έχει όλους τους χάρτες.
Το Jaws of the Lion λέει περισσότερο σε σχέση με το βασικό παιχνίδι; Διάβασα πως έχει λιγότερο χρόνο να στήσεις-ξεστήσεις, πολύ λιγότερο Legacy στοιχείο και είναι γενικά γρήγορο σε παίξιμο και εκμάθηση.
Μίλησα με τον κολλητό από τη σχολή. Υποδεέστερο σε κάθε πτυχή από το πρωτότυπο. Μέτριοι ως κακοί χαρακτήρες, δεν έχει αυτό το κάτι που έχει το Gloomhaven. Απλοποιημένο μεν, αλλά εξαρτάται τι ψάχνει κανείς. Για hardcore καταστάσεις, συνίσταται υπομονή μέχρι το Frosthaven.
Επίσης το Cthulhu Death May Die σε σχέση με άλλα dungeon crawler τύπου Descent (2nd edition), Zombiecide Black Plague κλπ. στέκεται καλά;
Έχω παίξει μία μόνο φορά πριν καμία διετία το Descent, οπότε η μνήμη μου είναι θολή. Το
Cthulhu: Death May Die είναι περίεργη περίπτωση (έχω το πλήρες πακέτο από KS). Το rating στο BGG δεν είναι να το εμπιστεύεσαι επειδή έκαναν review bombing λόγω των marketing/financial πρακτικών της CMON, τόσο κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου KS, όσο και γενικότερα. Το παιχνίδι αυτό καθεαυτό είναι μεγάλο μανίκι. Εξαιρετικά εύκολο στην εξήγησή του, και στον τρόπο παιξίματος, μπαίνουν νέοι παίκτες αμέσως στο πετσί (όντως δηλαδή το complexity είναι κάπου στο 2-2.5). Ταχύτατο στήσιμο επίσης. Και κάπου εκεί σταματάει το pampering. Πιστεύω ότι ο Eric Lang έχει καταφέρει να εξισορροπήσει και να αποδώσει τον κόσμο και τη φιλοσοφία του Lovecraft με μαεστρικό τρόπο στα mechanics του παιχνιδιού. Έχεις πάντα μικρές νίκες, αλλά το παιχνίδι σου δημιουργεί τεράστια απόγνωση όσο προχωράει. Έχουμε καταφέρει να ζήσουμε σκηνικά όπου όλοι οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν μαζί με άλλους τρεις γαλαξίες και πέντε νεφελώματα και βγάλαμε το σενάριο κυριολεκτικά στην τρίχα με πολύ μεγάλη τύχη από mechanics. Ήταν από τις στιγμές που μνημονεύουμε, εφάμιλλα με σκηνικά D&D parties. Δύο με τρεις ώρες το κάθε σενάριο αναλόγως το πόσο δεμένο είναι το party. Αν ο κόσμος γουστάρει Lovecraft, για μένα είναι no-brainer. Αν κοιτάζει για horror, καλύτερα να πάει στο Nemesis ή να περιμένει το Nemesis: Lockdown.
Υ.Γ.: Η ποιότητα των μινιατούρων ειδικά των Old Ones είναι υψηλότατη με πάρα πολλές λεπτομέρειες.