Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[mits@kos]

Με αυτά και με 'κείνα, από χθες το βράδυ παίζω Blasphemous...

 

[Nobody]

To φρικτά κακόγουστο 'Erica', παρασυρμένος από τις θετικές επισκοπήσεις και την πρώην αποκλειστικότητα για το PS4. Τόσο χάλια που κάνει το Phantasmagoria II να φαντάζει ένα μικρό αριστούργημα γραφής και σκηνοθεσίας, αγωνιζόμαστε να σταματήσουμε τα χάχανα με τη γυναίκα μου όσο παίζουμε. Σκέφτηκα να το κάνω refund μετά την πρώτη συνεδρία (είναι αληθινά ΤΡΑΓΙΚΟ) αλλά εμπίπτει άνετα στην κατηγορία του 'τόσο χάλια που είναι καταπληκτικό'. Χαχόλοι στρημεράδες θα κάνουν τρελό πάρτι με δαύτο.

Είναι τόσο κακογραμμένο και ασύνδετα σκηνοθετημένο που κάνει τα σπλάτερ Δ' διαλογής που έπαιζε μια φορά κι ένα καιρό το Σταρ να φαντάζουν οσκαρικά αριστουργήματα.

 

[Great0ldOne]

Εντάξει, με έπεισες, Day 1 αγορά .

 

[Sugamoto Panagia]

μεγαλος προεδρας ο ichi



και μια screen για τα κακα αγορια.

 

[Nobody]

Επιτυχές refund του Erica, το τελειώσαμε στο δίωρο, γιολάροντας κάθε δευτερόλεπτο. Οι σόφτκορ τσόντες του Στάρ με το 'μαγικό τηλεκοντρόλ' ήταν αριστουργήματα συνοχής μπροστά του. Ευτυχώς οι καλοί αθρώποι του Στήμ σπλαχνίστηκαν το γούστο μου και πήρα πίσω το αμύθητο ποσό των 9Ε.

Ελπίζω να μη βγει άλλο 'έλα μωρέ αυτό είναι μικρό, να το παίξουμε τώρα' και να μπορέσω να χαρώ το Wrath of the Druids του τιτάνιου έπους Valhalla. Σφηνάκια Strangeland (βαιμπάρει ωραία ως τώρα, επιρροές από I Have No Mouth And I Must Scream και Dark Seed) και το Lacuna περιμένει υπομονετικά τη σειρά του.

Στη λίστα για διπλό, Ghouls N' Ghosts Resurrection και Scott Pilgrim. Θα στενάξουν τα κοντρόλερς πάλι.

Τελευταίο και καταϊδρωμένο, το μαρτυρικό playthrough Cyberpunk. Ο River είναι ενδιαφέρων τύπος και όλο το quest του αποτελεί απευθείας ξεπατικούρα (καλόγουστη) του Strange Days, απλά δεν έχει απολύτως τίποτε που θα με κάνει να πω 'Όχι ρε φίλε, Cyberpunk θέλω να παίξω!"

 

[shredder]

Σημερα ξεκινησα τα ghost and goblins resurrection και necromunda. Το καλυτερο απο τα 2 ειναι το ghost and goblins resurrection της capcom . Ειαι το πιο δυσκολο 2d παιχνιδι σε pc αυτη τη στιγμη. Ακομα και στο very easy ειναι δυσκολοτερο απο το normal των περισσοτερων σημερινων παιχνιδιων. Σαν dark souls δηλαδη μονο που το normal και το hard ειναι πιο δυσκολα απο dark souls noh και shadows die twice. Το necromunda ειναι ενα συνηθισμενο fps που σφαζουμε συμμοριες. Παιχνιδαρα και αυτο βεβαια με πολυ αιμα και γρηγρορη δραση σαν το DOOM .

 

[Χειρομαλάχτης]

τρελλο, εξαλλο οφτόπι @Nobody .
Νομπόντι, επειδη:
- εχεις γραψει σε ασχετα θρεντς ποσο αριστουργημα το θεωρεις
- φαινεσαι ξηγημενο παλικαρι
- δεν ησουν μελος του ρεηκουι οταν βγηκε ( )
- αν και μας χωριζει αβυσος στο ποια παιγνιδια μας αρεζουν, ειναι το τελευταιο κειμ που με συγκλονισε με αποτελεσμα να γραψω σαλιάρικες, αποθεωτικες εντυπωσεις

πολυ θα θελα να γραψεις σε μια γωνιτσα ποσο και πως σε πετσοκοψε το ντισκο ελίζιου.
οκ, ξερω, εχει περασει καιρος, και ο ενθουσιασμος θολωνει αναλογως του χρονου (ισχυει σε πολλους τομεις, φευ), αλλά δεν πειραζει. ή εστω παραπεμψε μας σε καποιο γραφτό, ας ειναι και ατμορηβιου. θα καμω την καρδια μου βραχο και θα κλικαρω.
θενκς ιν αντβάνς.

 

[chek2fire]

Παίζω αυτό το καιρό το uncharrted 4. Νομίζω και αυτό το game είναι στη κατηγορία όσων γράφαμε για το review του days gone.
Χωρίς να είναι ένας κορυφαίος τίτλος, με όλα τα κλισε που έχει, με gameplay που το έχεις ξαναδεί και μηχανισμούς από την άλλη έχει κάτι που σε κολλάει να παίζεις με τις ώρες.
Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό με τους τίτλους της sony αλλά τα game της ενώ όπως έγραψα δεν μπορεί να θεωρηθούν ότι είναι καινοτόμα έχουν αυτό το κάτι που σε κολλάνε.
Στην περίπτωση του uncharted νομίζω είναι καθαρά αυτή η κινηματογραφική παρουσιάση της υπόθεσης του που και εδώ ενώ δεν έχουμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί η παραγωγή του είναι κορυφαία.

 

[Nobody]

*γέλια*

Ένας γνωστός από το παπόρι, είχε αφήσει το εξής για το Disco Elysium (To Μέγιστο των RPG's) στο Steam :



Τολμώ να πω ότι με κάλυψε απόλυτα.

Ξεπερνά σπαθάτα και με χαρακτηριστική ευκολία το κολοσσιαίο Torment. Γνωρίζει, σκαλίζει, χλευάζει, κλωτσά γυμνό και απροετοίμαστο τον πραγματικό σου εαυτό, στο θολό και βρώμικο ημίφως του 'Τώρα'.

Μια ανεπανάληπτη ψυχογραφική Οδυσσεία, η οποία λειτουργεί ως ενιαίο, αμείλικτο τριαντάωρο τέστ προσωπικότητας. Μετά το φιάσκο του CP2077 μόνο από δυο στούντιο παίζει να κάνω πια pre-orders : ΖΑ/UM και Rockstar. Με αυτή τη σειρά κι ας πικραίνω το Σόδα.

 

[Admiral]

*γέλια*

Ένας γνωστός από το παπόρι, είχε αφήσει το εξής για το Disco Elysium (To Μέγιστο των RPG's) στο Steam :

View attachment 2022

Τολμώ να πω ότι με κάλυψε απόλυτα.

Ξεπερνά σπαθάτα και με χαρακτηριστική ευκολία το κολοσσιαίο Torment. Γνωρίζει, σκαλίζει, χλευάζει, κλωτσά γυμνό και απροετοίμαστο τον πραγματικό σου εαυτό, στο θολό και βρώμικο ημίφως του 'Τώρα'.

Μια ανεπανάληπτη ψυχογραφική Οδυσσεία, η οποία λειτουργεί ως ενιαίο, αμείλικτο τριαντάωρο τέστ προσωπικότητας. Μετά το φιάσκο του CP2077 μόνο από δυο στούντιο παίζει να κάνω πια pre-orders : ΖΑ/UM και Rockstar. Με αυτή τη σειρά κι ας πικραίνω το Σόδα.

Και μόνο που δεν είχε RTwP κατέστη αυτομάτως καλύτερο από το Torment.

 

[Χειρομαλάχτης]

συμφωνω ωλ δε γουέι.
αν και δεν ειδα πουθενα αναφορα στον ασπρο λυκο, τον χασαπη του μπλαβικεν άλλως ειπειν.
θα ξεχαστηκε ο γνωστος σου.

 

[mits@kos]

Παίζω αυτό το καιρό το uncharrted 4. Νομίζω και αυτό το game είναι στη κατηγορία όσων γράφαμε για το review του days gone.
Χωρίς να είναι ένας κορυφαίος τίτλος, με όλα τα κλισε που έχει, με gameplay που το έχεις ξαναδεί και μηχανισμούς από την άλλη έχει κάτι που σε κολλάει να παίζεις με τις ώρες.

Να επανέλθεις όταν το τελειώσεις. Νομίζω η άποψή σου θα έχει αναθεωρηθεί εντόνως προς το καλύτερο. Κι εγώ ξεκίνησα χωρίς να ξέρω τι να περιμένω, όταν το τελείωσα σκεφτόμουν αν είχα παίξει ποτέ καλύτερο action/adventure (με έμφαση στο action).

 

[Nobody]

Είναι διαφορετικά φρούτα. Ο Χασάπης του Μπλάβικεν είναι φαντασίωση, όλα τα παιδικά παραμύθια με μας πρωταγωνιστές.

Ο Ντυμπουά ο Χάρης όμως, είναι εμείς, όταν παραπατάμε έξω από το κατώφλι της δουλειάς. Το πρωϊ ( ; ) που σηκωνόμαστε. Δεν μπορείς να σταματήσεις να παίζεις γιατί απλά θέλεις να δεις πόσο καλά σε ξέρει ο αλήτης που το 'γραψε και τί θέλει να σου πει για το μέλλον σου.

Παιχνίδια εμπειρίες αμφότερα, σε στιγματίζουν και ανεβάζουν τον πήχη στα τελειώματα των ουρανών.

 

[Hellion]

Ελαφρώς άτοπη η σύγκριση με το Torment, κατ'εμέ. Το Torment αντιπροσωπεύει οτιδήποτε ήταν καλό στο είδος των RPG όπως τα εννοούσαμε στα 90ς-2000ς και ήταν η επιτομή αυτής της "σχολής", ενώ το Disco Elysium αντιπροσωπεύει το παρόν και το μέλλον του genre και το πάει προς τελείως διαφορετική κατεύθυνση μεν, αλλά όχι απαραίτητα "καλύτερη" ή "χειρότερη" per se σε σχέση με την "παλαιά σχολή".

Είναι λίγο σα να λέμε "το Shawshank Redemption είναι η ταινία που κατάφερε να ξεπεράσει επιτέλους τον Πολίτη Κέην". Το καθένα είναι classic για τους λόγους του.

 

[Nobody]

Διαφωνώ Κώστα και θα σου πω γιατί :

Οπτικά, μοιάζουν πολύ τα δυο παιχνίδια. Δες το Torment με mods και το DE. Να πεις ότι έχουν 4-5 χρόνια διαφορά; Το πολύ. Δες Πολίτη Κέην/SS, τεράστιες οι τεχνικές διαφορές και μόνο.

Τόσο το Τόρμεντ όσο και το DE μπαίνουν σε διαδικασία να σε ψυχολογούν διαρκώς, λειτουργούν ως ενιαία ψυχολογικά τέστ σε όλη τη διάρκειά τους. Το DE καταφέρνει να είναι πολύ πιο αιχμηρό, διεισδυτικό και εν τέλει, προσωπικό.

Προφανώς δεν απαξιώνεται ιστορικά η προσφορά του Torment (αλίμονο, αν σκεφτόμασταν έτσι, ας ξεχνούσαμε όλη την ιστορία κάθε τέχνης), αλλά αν κάποιος με ρωτούσε τώρα ποιό από τα δυο να παίξει -και δεν υπήρχε περίπτωση να παίξει και τα δύο- θα του έλεγα με το χέρι στην τρύπια μου καρδιά, το Disco Elysium.

Εσύ ποιό θα του πρότεινες;

 

[soad667]

Tο Shawshank Redemption είναι η ταινία που κατάφερε να ξεπεράσει επιτέλους τον Πολίτη Κέην, ντισκάς.

 

[Nobody]

...και για να ρίξουμε περισσότερο λάδι στη φωτιά και να δείξουμε πόσο υποκειμενική είναι η τέχνη, ο Πολίτης Κέην δεν μου είπε απολύτως τίποτε σε συναισθηματικό επίπεδο. Ναι, κατάλαβα τί ήθελε να πει εγκεφαλικά και ακαδημαϊκά. Ναι, ήταν ένα σπουδαίο κινηματογραφικό επίτευγμα για τον καιρό του.

Το Shawsank Redemption με εντυπωσίασε βαθιά όταν το είδα άκαφτος πιτσιρικάς, αγάπησα το βιβλίο που διάβασα έφηβος και ως ενήλικος δεν υπάρχει περίπτωση να το πετύχω στην τηλεόραση και να μην το δω μέχρι τέλους, ψιθυρίζοντας τους διαλόγους με δάκρυα στα μάτια.

 

[Hellion]

Αν κάποιος προέρχεται από υπόβαθρο 20ετούς ενασχόλησης με DnD και αποζητάει την απόλυτη μεταφορά της εμπειρίας του στην οθόνη, ή έχει γαλουχηθεί επί της αρχής πως "game χωρίς μάχες δεν μπορεί να είναι RPG όπως το έμαθα στα 90ς", τολμώ να πω πως το Torment θα του έκανε μεγαλύτερη αίσθηση.

Αν κάποιος είναι είτε νέοπας που δεν ξέρει τι θα πει "Πάλτουρ Κέη" και θεωρεί το DnD άσκοπη χαρτούρα για χονδρούς γηραιούς νέρδους, είτε δεν ξέρει τι εστί "RPG" και θέλει να δει το καλύτερο παράδειγμα στο είδος τα τελευταία χρονια, θα εκτιμούσε σίγουρα παραπάνω το Δίσκο.

Ή ίσως να εκνευριζόταν από το υπερβολικά πολύ κείμενο και στα 2, και μετά να φόρτωνε Φορτναητάρα στο Epic Launcher. Αλλά όπως και να έχει εξακολουθώ να θεωρώ πως μοναδική ουσιαστική ομοιότητα ανάμεσα στα 2 γκεημς είναι το ότι είναι και τα 2 ισομέτρικ με πολύ κείμενο.

Έπη της ανθρώπινης διανόησης και τα δύο προφανώς, εννοείται, αλλά για λόγους που ξεπερνάνε την τοποθέτηση σε μια "κλίμακα RPGοσύνης".

 

[captain kal]

Και μόνο που δεν είχε RTwP κατέστη αυτομάτως καλύτερο από το Torment.

OCD Detected!!!!!!!

 

[Admiral]

OCD Detected!!!!!!!