Τέλος το Whispers of a Machine. Συμπαθέστατο adventure, μου άρεσε η ενσωμάτωση των augmentations στο gameplay και το pacing της πλοκής. Το γράψιμο και η υπόθεση δεν ήταν κάτι το συγκλονιστικό, κάποια κλισέ μου φάνηκαν πολύ επιτηδευμένα (π.χ. η πράκτορας με το πονεμένο παρελθόν που επιστρέφει να την στοιχειώσει) ενώ ορισμένοι χαρακτήρες νομίζω έμειναν σχετικά αναξιοποίητοι. Γενικά μέτριας δυσκολίας θα το χαρακτήριζα, δεν χρειάστηκα walkthrough, αλλά υπήρξαν στιγμές που έξυνα το κεφάλι μου για 5-10 λεπτά προτού βγάλω άκρη.
Τίμιο 8/10.
Τώρα αντί για Thimbleweed Park, αποφάσισα τελικά να συνεχίσω σε cyberpunk ρυθμούς παίζοντας το Shadowrun: Hong Kong, ώστε να κλείσω επιτέλους και την τριλογία.